Malé povečerie 23.1.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

kanón presvjaťíj Bohoródici. [Jehóže i ot oklevetánija, v pečáľich, i napástech súščiji da pojút.]

Hlás 2. [Písň 1]

irmós: Vo hlubiňí postlá inohdá, faraonítskoje vsevójinstvo preoružénnaja síla, voplóščšejesja že Slóvo vsezlóbnyj hrích potrebílo jésť: preproslávlennyj Hospóď slávno bo proslávisja.

Jáže vsím udób poslúšnaja v skórbi, i v pečáli pomohájuščaja, Bohoródice blahája, blahodáť podážď píti ťá derzájuščym, Vladýčice skorbjáščich rádoste.

Mnohobohátnuju blahodáť sťažávši Vladýčice, derznovénnoju tvojéju molítvoju, preslávno izmí mja ot napástej, ubóhaho rabá tvojehó, skorbjáščich rádoste.

Sláva: Ot vráh vídimych i nevídimych izbávi, mólimsja, k tebí pribihájuščich Bohoródice, i razorí vsják sovít borjúščich nás.

I nýňi: Otimí ponošénije čelovíčeskoje, i klevetý navítnik ot mené, Bohoródice, moľú ťa: da usérdno slávľu Hóspoda, jehóže pitála jesí.

[Písň 3]

irmós: Utverdí nás v tebí Hóspodi, drévom umerščvéj hrích, i strách tvój vsadí v serdcá nás pojúščich ťá.

Vrahóv navíty razorí sújetnyja, vsepítaja Bohoródice: ne oskuďíj molítvami tvojími, snabďášči nás voschvaľájuščich ťá.

Prízri čístaja, mílostivnym tvojím ókom, i izbávi mjá vsjákaho navíta vídimych i nevídimych vrahóv, osľipívši zínicy očés ích.

Sláva: Zlóje napadénije vrahóv, jáko óhň paľáščeje, íščuščich vsehdá pohubíti nás Ďívo, rosóju molítv tvojích uhasí.

I nýňi: Neuhasímaja lampádo, zaré prisnosijáteľnaja, nóščiju mjá skorbéj oderžíma, prosvití molítvami tvojími, róždšaja sólnce slávy Christá.

[Písň 4]

irmós: Uslýšach Hóspodi hlás tvój, jehóže rékl jesí, hlás vopijúščaho v pustýni, jáko vozhremíl jesí nad vodámi mnóhimi, tvojemú sviďíteľstvujaj Sýnu, vés býv sošédšaho Dúcha, vozopí: tý jesí Christós, Bóžija múdrosť i síla.

Spasénija ťá móst, molítvu neusýpnu, zastuplénije tvérdo mólim: umilosérdisja i vížď nášu nesterpímuju pečáľ, boľízni, skórbi, strásti, i blahopremínno posití Máti Bóžija, rádosť skóruju podajúšči.

Ne nepričástni jesmý Vladýčice, tvojehó zastuplénija v skórbech: ťímže i nýňi nám pomozí vskóri, ľúťi oburevájemym rúku prostirájušči čístaja: búdi mílostiva boľíznem nášym, Máti Bóžija, rádosť skóruju podajúšči.

Sláva: Ne upováša Vladýčice na ťá bezzakónnujuščiji, no upováša na jazýk veleríčiv, na jazýk čelovíč, prísno zavístno izlijávšijsja, neprávedno prolijáti króv ískrenňaho, rykájušče: tý že čístaja, čéľusti ích sokruší.

I nýňi: Smirí Vladýčice, vrahóv voznesénnuju výju veleríčujuščich, sovíty i zlonrávija, i serdcá poučájuščajasja zlým na mjá po vsjá dní: kríposť že i pobídu podážď prizyvájuščym ťá, Máti Bóžija, rádosť skóruju podajúšči.

[Písň 5]

irmós: Úhľ Isáiji projavléjsja, sólnce iz ďívstvennyja utróby vozsijá, vo ťmí zablúždšym, Bohorazúmija prosviščénije dáruja.

Molítvennice nelóžnaja, upovánije christiján, obrádovannaja, prijimí moľbý ot nás priľížno prizyvájuščich i moľáščichsja tebí.

Istóčnik ťá žízni súšči čístaja, bezsmértija istočájuščij vódy, zemnoródniji poznávše ublažájem.

Sláva: Vooružísja na ný lukávno vráh, jazýkom jákože mečém pohubíti choťá: no tvojéju, Bohorodíteľnice, krípostiju predvarí.

I nýňi: Pučínu, čístaja, zastupléniju któ izočtét síly tvojejá? Ťímže nás súščich v núžďi skóro predvarí.

[Písň 6]

irmós: V bézdňi hrichóvňij vaľájasja, neizsľídnuju milosérdija tvojehó prizyváju bézdnu: ot tlí Bóže mjá vozvedí.

Cilomúdrija súšči chodátaica, prizyvájuščym ťá nýňi javísja, i ot vsjákich izbávi napástej i bíd, Bohonevísto.

Zloďíjstva vrážija razorí, i klevetý neprávednyja ustávi, blahoslovénnaja prečístaja, izbavľájušči nepovínnyja ot skórbi.

Sláva: Ľútymi hrichí okružéni, i napástnymi bidámi potopľájemi, pod božéstvennyj pokróv tvój pribihájem, Máti Christá Bóha.

I nýňi: Neiskusomúžno róždši Hóspoda, javísja po roždeství páki ďívstvujušči: o preslávnaho čudesé, v tebí soďílannaho, Bohonevísto!

Táže: Hóspodi, pomíluj, tríždy. Sláva, i nýňi:

Sidálen, hlás 2: Molénije téploje, i sťiná neoborímaja, mílosti istóčniče, mírovi pribížišče, priľížno vopijém tí: Bohoródice Vladýčice predvarí, i ot bíd izbávi nás, jedína vskóri predstáteľstvujuščaja.

[Písň 7]

irmós: Da preslávnoje roždestvó tvojé Christé, jéže ot Ďívy proobrazíši jávi, neopalímy v peščí ótroki sochraníl jesí, písňmi pojúščyja tebí: otcév Bóže blahoslovén jesí.

O blahoutróbija tvojehó Ďívo čístaja! Rišíši bo bezmírnyja pečáli i napásti, prizyvájuščym v núžďi i obstojániji: ťímže i nýňi pomozí blahoslovénnaja, ťá voschvaľájuščym.

Pokaží skóroje tvojé zastuplénije, pokaží jáko móžeši, jáko Máti Bóhu, prizyvájem ťá ot sérdca so slezámi pripádajušče, skórb ukrotí i boľízň rabóv tvojích vskóri.

Sláva: Ustá čelovíkom jáko ľvóm ľútym, hróba ťažčájše otverzóšasja, hórko pohlotíti mjá: no tý Bohoródice, javísja nadéžda nenaďíjuščymsja, i nizloží kríposť ích blahoslovénnaja.

I nýňi: Da úzrjat vrazí i postyďátsja, da razumíjut i víďat tvojú, jéže po nám soprotív borjúščuju sílu, i v própasť preispódňuju nizloží ích blahoslovénnaja, nadéždo nenaďíjuščichsja.

[Písň 8]

irmós: Péšč inohdá óhnennaja v Vavilóňi ďíjstva razďiľáše, Bóžijim veľínijem chaldéji opaľájuščaja, vírnyja že orošájuščaja, pojúščyja: blahoslovíte vsjá ďilá Hospódňa Hóspoda.

Pribížišče náše, i míru rádovanije, Bohorodíteľnice, umilosérditisja potščísja, i spíšno blahodáť tvojú podážď nám oskorblénnym, i zastupí blahája, tvojá rabý.

Sovít súeten soviščáša ľúťi na ný bezbóžnych sónmišča, jákože préžde Achitofél. No vopijém: tvojími molítvami séj razorí, nizlóžši sích kríposť Bohoródice.

Sláva: Prizyvájuščich ťá Bohoródice, ot duší nelóžno, vo vsjákoj skórbi i v boľíznech razlíčnych, i bidách ľútych, spíšno uslýši Vladýčice, sích izbavľájušči prísno molítvami tvojími.

I nýňi: Da ímja tvojé Bohoródice, na zemlí slavoslóvitsja, íže iz tebé vozsijáv, hríšnikom deržávnuju nadéždu i sťínu ťá darová: tobóju bo vsjákoje dychánije k Bóhu pritekájet.

[Písň 9]

irmós: Nedoumíjet vsják jazýk blahochvalíti po dostojániju, izumivájet že úm i premírnyj píti ťá Bohoródice: obáče blahája súšči, víru prijimí, íbo ľubóv vési božéstvennuju nášu, tý bo christiján jesí predstáteľnica, ťá veličájem.

Da zahradítsja vsják jazýk, lukávym poučájajsja: da molčát ustná ľstívaja, i ustá neprávedno hlahóľuščaja na právednaho bezzakónije, hordýneju i závistiju vraždébnoju vkúpi, Bohoródicy molítvoju, i svjatých Christóvych.

Íže v molítvach bódruju, čístuju Bohoródicu, prizyvájem vsí boľízniju i skórbiju oderžími, vzyvájušče: Vladýčice čístaja, skóro izbávi ot oderžáščich boľíznej rabý tvojá prísno, jáko po Bóze zastúpnicy inýja ne ímamy.

Sláva: Otčájavšichsja vélije pribížišče, oburevájemych tíchoje pristánišče, tý jesí Bohoródice. ťímže i mý pritekájem, vzyvájušče: da ne postydímsja Máti ístinnaho životá, no da blahodarjášče usérdno ťá veličájem.

I nýňi: Prijimí, otrokovíce prečístaja, božéstvennuju písň, vozdavájušči blahodáť na ťá naďíjuščymsja, i mír isprosí cérkvam prísno posláti, da christijánskij vsják jazýk ťá veličájet.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák, hlás 2: Voskrésl jesí ot hróba vsesíľne Spáse, i ád víďiv čúdo, užasésja, i mértviji vostáša: tvár že víďašči srádujetsja tebí, i Adám sveselítsja, i mír Spáse mój vospivájet ťá prísno.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň