Malé povečerie 27.2.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

Kanón, jehóže kraehranésije: Tvojá pódvihi Bohoľipne pojú, blažénne. Tvorénije Theofánovo.

Hlás 6. Písň 1.

irmós: Jáko po súchu, pišešéstvovav Izráiľ po bézdňi stopámi, honíteľa faraóna víďa potopľájema, Bóhu pobédnuju písň, poím, vopijáše.

Blahočéstija ľubóviju obját býv, i božéstvennym račénijem trevolnénija mirskája ottrjásl jesí, prepodóbne, Bóhu pobídnuju písň vzyvája: jáko proslávisja.

Svitonósnoje tvojé žitijé, i svítloje duší, i sproťažénnoje, blahočéstiju srastvorénno dobroďíteli voobražénije, v tebí, prepodóbne, jávi soďílaša.

Prejestéstvennym učénijem, i svitozárnym Christóvym osviščájem, strastnýja prilóhi vozderžánijem uvjadíl jesí, vopijá pobídnuju písň vsederžíteľu.

Bohoródičen: Voploščénnoje Slóvo Bohoľípno začénši, prečístaja, jéže préžde bezplótnoje, nám páče jestestvá rodilá jesí, čístaja, po roždeství Ďíva prebývši.

Písň 3.

irmós: Ňísť svját, jákože tý, Hóspodi Bóže mój, voznesýj róh vírnych tvoích, bláže, i utverdívyj nás na kámeni ispovídanija tvojehó.

Tvojá Bohoprijátnaja dušá, víry rádi révnostiju raspaľájema, blažénne, bezzakónnych hórkoje neístovstvo i járosť, Bohonóse, deržávno razoríla jésť.

Tvojími krovmí obahrívsja, múčeničeskim stradánijem upodóbilsja jesí, treblažénne, rány nečestívych múžestvennoju dušéju preterpíl jesí terpilívno, Prokópije.

Podjál jesí, prepodóbne, suhúby pódvihi múdri jéresi obličája, i ľvóv stremlénija múžeski preterpív Bohomúdrenno, premúdre Prokópije.

Bohoródičen: Múdrosť i Slóvo Ótčeje, jéže préžde vsích vík naposľídok vremén neizrečénno voplóščsja ot neiskusomúžnyja Mátere, Bohoródicu sijú soďíla.

Sidálen, hlás 4. Podóben: javílsja jesí: Vozderžánija dobrótami ukrášen, mučénija krovmí ujasníl jesí dúšu, i páče sólnca prosijál jesí, čudonósne Prokópije prepodóbne.

Sláva, i nýňi, Bohoródičen: Téploje zastuplénije súščym v bidách, i pomóščnicu nášu, i k Bóhu preminénije, jéjuže tlí izbávichomsja, Bohoródicu, vírniji, ublažájem.

Písň 4.

irmós: Christós mojá síla, Bóh i Hospóď, čestnája cérkov Bohoľípno pojét, vzyvájušči ot smýsla čísta, o Hóspoďi prázdnujušči.

Napajája, prepodóbne, sléznymi tečéňmi sérdce tvojé, blažénne, dobroďítelej símja vozďílal jesí pómyslom čístym, prepodóbne Prokópije.

Zemnóje mudrovánije Božéstvennomu Dúchu povinúl jesí, ótče, póstničeskoje žitijé prijém, i sočetájem likóm múčeničeskim, vseblažénne.

Jáko múčenik božéstven i ístinňijš po blahočéstiji, jeretíčeskoje obličíl jesí bezúmije: neístovstvo bo múžeski bezbóžnych prenebréhl jesí.

Bohoródičen: Zakónnych kromí ustávov, vseneporóčnaja, začénši ziždíteľa, i bez tlí sehó porodilá jesí, i Bohoródica ístinnaja i Hospóďstvenno bylá jesí.

Písň 5.

irmós: Bóžijim svítom tvojím, bláže, útreňujuščich tí dúšy ľubóviju ozarí, moľúsja, ťá víďiti, Slóve Bóžij, ístinnaho Bóha, ot mráka hrichóvnaho vzyvájušča.

Osvjaščénna póstničeski, i skončávšasja króviju, ótče dostójno počitájem: pámjať bo právednych s pochvalámi prísno, vírno soveršájetsja i pominájetsja.

Múdri vsé pretvorjája i ustrojája k lúčšemu, jákože chóščet Hospóď: zločestvújuščich skvernoubíjstvo tvojím vozderžánijem, i mučénija slávoju preloží.

Na rámo vzém krestnoje vseorúžije, ótče, Christú posľídoval jesí, vsjá zádňaja zabvéniju tvorjá, k prédnim tečénijem prostirájasja.

Bohoródičen: Pojém, prečístaja, iz tebé v plóť strástnu že i mértvennu oďíjavšahosja Hóspoda, i obožénu soďílavšaho, sojedinénijem neslijánnym po ipostási.

Písň 6.

irmós: Žitéjskoje móre vozdvizájemoje zrjá napástej búreju, v tíchomu pristánišču tvojemú priték, vopijú ti: vozvedí ot tlí živót mój, mnohomílostive.

Prechoďá, prisnopámjatne, ot slávy voístinnu póstničeskija, vostékl jesí k múčenikov slávi i čésti, tvojéju króviju v bahrjanícu očervlénu oďíjan.

Tekúščich nepostojánnoje preobíďiv, dušéju i pómyslom Bohomúdrennym, prisnoprebyvájuščim, blahím i koncá ne imúščim, blahočéstno vperílsja jesí, vseblažénne.

Vozderžánijem blahomóščnym i krótostiju Christós zrjá ťá obohatívšasja, čelovekoľúbňi prizrí na ťá, i slávy pokazá pričástnika, strastotérpče preslávne.

Bohoródičen: Vseneporóčnaja Vladýčice, duší mojejá ťážkaja i ľútaja sokrušénija rukoďijáňmi iscilí tájnymi, ďijstvíteľnyja ľičbý Sýna tvojehó polahájušči strásti.

Kondák, hlás 4. Podóben: javílsja jesí: Dennícu dnés cérkov imúšči, vsjákuju zloslávija mhlú razhoňáet, počitájušči ťá, nebésnotaínniče Prokópije preslávne.

Písň 7.

irmós: Rosodáteľnu úbo péšč soďíla ánhel prepodóbnym otrokóm, chaldéji že opaľájuščeje veľínije Bóžije, mučíteľa uviščá vopíti: blahoslovén jesí, Bóže otéc nášich.

Jáko presvítlo žitijé tvojé, Bohomúdre, býsť póstničestvom, táko javísja tvojé jávi stradánije tvérdo: Christá bo proslávil jesí, vopijá: blahoslovén jesí, Bóže otéc nášich.

Cilomúdrija čistotóju, čúdnyj ótče, prepojásavsja, múžestvom že mučénija vinéc svítel prijál jesí blahodátiju, zovýj: blahoslovén jesí, Bóže otéc nášich.

Ne poklaňájuščijisja óbrazu tvojemú prečístomu, Spáse, nečestíviji rabá tvojehó jázvjat strúžušče ľúťi pojúšča i hlahóľušča k tebí: blahoslovén jesí, Bóže otéc nášich.

Bohoródičen: Veseľáščesja roždestvóm tvojím, vseneporóčnaja, vsí ťá ublažájem: tohó bo rádi nýňi plotskáho mý izbávľšesja tľínija, vopijém jemú: blahoslovén jesí, Bóže otéc nášich.

Písň 8.

irmós: Iz plámene prepodóbnym rósu istočíl jesí, i právednaho žértvu vodóju popalíl jesí: vsjá bo tvoríši, Christé, tókmo jéže choťíti. Ťá prevoznósim vo vsjá víki.

Razrišén ot tlí, i préžde smérti jávľsja, prestávilsja jesí otsjúdu k netľínňij, prepodóbne, žízni, smérť prijém ľístviceju svítlo, Prokópije Bohomúdre.

Ispólnen javílsja jesí zarí blahodátnyja, i k nezachodímomu svítu, ótče, otšél jesí, vsjáko véščnoje otložív želánije. Ťímže ťá počitájem, Prokópije Bohomúdre.

Vooružén síloju božéstvennaho Dúcha, lukávstvija duchóv pobidíl jesí polkí. Ťímže nebésnyja dvéri tebí otverzóšasja, blažénne, vospivájušču Christá vo víki vsjá.

Bohoródičen: Blažát vsí ródi, Vladýčice, jákože proreklá jesí, jedína Bohoblažénnaja, ťá ístinnuju Bohoródicu prečístuju: júže prevoznósim vo vsjá víki.

Písň 9.

irmós: Bóha čelovíkom nevozmóžno víďiti, na nehóže ne smíjut číni ánheľstiji vziráti: tobóju bo, vsečístaja, javísja čelovíkom Slóvo voploščénno: jehóže veličájušče, s nebésnymi vóji ťá ublažájem.

Postradáti zakónno, múčeniče, izvóliv, strastéj stremlénija vozderžánijem umertvíl jesí, i plotskája vzyhránija, uhódniče Christóv: ťímže bezstrástija nýňi, bezsmértnoje s bezplótnymi vóinstvy, obríl jesí naslaždénije.

Sudijí právednomu svítlo predstojíši, jáko pobidíteľ vincý neuvjadájemyja prijém, priľížno, Prokópije, moľásja o soveršájuščich tvojú svjaščénnuju pámať, i Božéstvennyj prázdnik prestavlénija tvojehó.

Zarjámi trémi nýňi ozarjájem, ot jedínaho neskazánno proischoďáščimi Božestvá, prebohátnaho nasľídija spodóbilsja jesí, i krásnaho vesélija, rádujasja s premírnymi vóinstvy, ótče Prokópije.

Bohoródičen: Tľínen, Slóvo Bóžije netľínnoje, zrák prijém, čelovíki v netľínije oblečé, blahovolénijem Ótčim vselívsja v ťá obrádovannuju: ťímže, prečístaja, s nebésnymi vóinstvy ťá veličájem.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák, hlás 6: Premúdrosti nastávniče, smýsla podáteľu, nemúdrych nakazáteľu, i níščich zaščítiteľu, utverdí, vrazumí sérdce mojé Vladýko: tý dážď mí slóvo, Ótčeje Slóvo, sé bo ustňí mojí ne vozbraňú, vo jéže zváti tebí: mílostive, pomíluj mjá pádšaho.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň