Malé povečerie 21.2.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

Kanón, jehóže kraehranésije: Ľvá istóčnik súšč čudés čtú. Jósif:

Hlás 8. Písň 1.

irmós: Vódu prošéd jáko súšu, i jehípetskaho zlá izbižáv, Izráiľťjanin vopijáše: izbáviteľu i Bóhu nášemu poím.

Svitíľnika ťá Božéstvenna Christóva svítla cérkov sťažávši, Ľvé múdre, dobroďítelej tvojích sijáňmi, i čudés bohátno prosviščájetsja.

Ot mladénstva vozložíl jesí sebé samáho vsích Vladýci, i umerščvlénijem slastéj živá sehó býl jesí žértva, zakalája sebé bez króve, blažénne.

Žitijé tvojé sijáet dobroďíteľmi ukrášeno, i čudés blistáňmi udobréno, Bohonóse, prejavléna ťá vsím soďíla.

Bohoródičen: Chrám tý bylá jesí Bóžij, neskvérnaja otrokovíce, vséľšemusja páče umá v ťá, Bohoródice, i lésť ot dúš čelovíčeskich othnávšemu.

Písň 3.

irmós: Nebésnaho krúha verchotvórče, Hóspodi, i cérkve ziždíteľu, tý mené utverdí v ľubví tvojéj, želánij kráju, vírnych utverždénije, jedíne čelovikoľúbče.

Spasíteľna, ótče, i blahočéstna učénija pravoslávija chraňá nevrédna, stádo upásl jesí na pážitech živonósnych, i v nebésnuju ohrádu vvél jesí.

Vozšéd na vysotú dobroďítelej, prepodóbne, pomázanije svjaščénno prijál jesí, i prevysókaho, vsemúdre, voschvalíl jesí vysočájšim sidáliščem, poslužív blahodátiju tomú, jáko ánhel.

Napásti preterpív Christá rádi, prepodóbne, bezsmértiju pričastílsja jesí obožénija: míro že blahovónno neprestánno istočája, osvjaščáješi víroju k tebí pritekájuščyja.

Bohoródičen: Úhľa Božéstvennaho i svitozárnaho kleščé, kupinó, ohném ne opalívšisja Božestvá, chvrástnyja mojá vsjá popalí strásti, i ohňá ischití víčnujuščaho.

Sidálen, hlás 3. Podóben: Božéstvennyja víry: Velíkoje sólnce vselénňij vozsijál jesí dobroďítelej tvojích sijáňmi, i čudés svítlostiju prosvitív vírnych sobóry, i othnáv strastéj omračénije, Ľvé prepodóbne, Christá Bóha molí darováti nám véliju mílosť.

Sláva, i nýňi, Bohoródičen: Božéstvennaho jestestvá ne otlúčsja, plóť býv vo črévi tvojém: no Bóh vočelovíčivsja prebýsť, íže po roždeství Máter ťá Ďívu, jáko préžde roždestvá sochranív vseneporóčnu, jedín Hospóď: tohó priľížno molí, darováti nám véliju mílosť.

Písň 4.

irmós: Uslýšach, Hóspodi, smotrénija tvojehó tájinstvo, razumích ďilá tvojá, i proslávich tvojé božestvó.

Zemleďílav nívu tvojehó rázuma, stokrátnyj klás prinésl jesí, preboháte, dobroďítelej Božéstvennych i iscilénij.

Svjátája tvojá, slávne, ráka výnu jeléj svjatýj istočájet, osvjaščájušči dúšy víroju k tebí pritekájuščyja.

Nedúhov očiščénije, lukávych démonov othoníteľ, svjatíteľu, býl jesí, i vírnych čelovíkov pribížišče.

Bohoródičen: Vsím nevmistímyj, prečístaja, vmiščájetsja vo utróbi tvojéj, spasája mjá bláhostiju, pohružénnaho mnóhimi hrichí.

Písň 5.

irmós: Vskúju mjá otrínul jesí ot licá tvojehó, svíte nezachodímyj, i pokrýla mjá jésť čuždája tmá okajánnaho, no obratí mja, i k svítu zápovidej tvojích putí mojá naprávi, moľúsja.

Umóm čisťíjšim, umá vsích vinóvnaho smotrjája, ot nehó prijál jesí darovánij zarjú, Bohodochnovénne, iscilénij svjaščénnaja svitolítija, ímiže razrišáješi strastéj omračénije.

Prélesťmi démonskimi vsjá vírujuščyja Christú preľščájuščaho, óhnennomu sudú prédal jesí právedno, blažénne, i dúšy izbávil jesí vsehubíteľnaho sehó vréda, jáko pástyr ístinen i spasítelen.

Razhorívšusja ohňú, posredí stál jesí, neopalím, preslávne: božéstvennaja bo rosá svjatáho okruží ťá Dúcha, jáko svjaščennotaínnika, jáko služíteľa Božéstvennyja slávy, jáko výšnija svítlosti pričástnika.

Bohoródičen: Víďivše drévle Božéstvenňijše, Bohorádovannaja, čestníji prorócy táinstva hlubinú neizrečénnuju čéstnáho roždestvá tvojehó, prečístaja, razlíčnymi óbrazy, jáko vmistíša, sehó provozvistíša.

Písň 6.

irmós: Molítvu prolijú ko Hóspodu, i tomú vozviščú pečáli mojá, jáko zól dušá mojá ispólnisja, i živót mój ádu priblížisja, i moľúsja, jáko Jóna: ot tlí, Bóže, vozvedí mja.

Sľipíji molítvami tvojími, ótče, prijáša prozrínije, Bohomúdre: Christá bo soďíjstvennika imíja, i k nemú duší tvojejá óči sťažáv výnu, prošénija bohátno prijál jesí.

Býl jesí carjú, čúdne, strášen, vnehdá idýj vo dvorý jehó, nosíl jesí odéždoju úhlije horjáščeje: proslavľáše bo ťá Bóh, jehóže žitijém tvojím, Ľvé, proslávil jesí.

Bláhouchájet ráka moščéj tvojích, i izlivájet prísno, vseblažénne, jákože istóčnik číst i blahovónnyj, jeléj Božéstvennyj: ímže othoňájutsja nedúzi ot vírnych, i zdrávije trébujuščym dárujetsja.

Bohoródičen: Osvjatí dúšu mojú, Ďívo, svjatóje róždšaja Slóvo, voístinnu vo svjatých jáko prečísto počivájuščaho, jedínaho Bóha nášeho, i dáruj mí, jáko mílostiva, umilénija túču, vseneporóčnaja.

Kondák, hlás 8. _Podóben: jáko načá_tki: Jákože svitíľnika prevelíka cérkov ímať, vseblažénne, tebé páče sólnca sijájušča, júže tvojími molítvami sochraní, blažénne, nepobidímu i nepokolebímu ot jéresi vsjákija, i neskvérnu, jáko prisnopámjatnyj.

Písň 7.

irmós: Ótrocy jevréjstiji v peščí popráša plámeň derznovénno, i na rósu óhň preložíša, vopijúšče: blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže, vo víki.

Činóm Božéstvennym bezplótnym s plótiju podóbjasja, Bohomúdre, služíl jesí Bóhu neprestánno vospivája: blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže, vo víki.

Úši hluchíja, vseblažénne, molítvami tvojími otvérzl jesí božéstvennymi, i chromým jávstvenno podál blahotečénije, blahoslovén jesí, vopijá, Hóspodi Bóže, vo víki.

Mánijem Božéstvennym Vladýki neopalén prébyl jesí, všéd posredí ohňá: nepričástnyj že sehó, sudóm právednym opaľájetsja Ilijodór, molítvoju tvojéju.

Bohoródičen: Tvojehó čréva ne opalí Božestvá óhň, Ďívo Máti, voploščájetsja iz tebé, koncý orošája Božéstvennymi svítlosťmi: sehó rádi ťá pojém.

Písň 8.

irmós: Pobidíteli mučíteľa i plámene blahodátiju tvojéju bývše, zápovidem tvojím ziló priľižášče, ótrocy vopijáchu: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda.

Izlijásja blahodáť, ótče, vo ustnách tvojích, svjaščennotaínniče, sehó rádi ťá, Ľvé, Bóh pomáza svjatíteľa, ľúdem vopijúščym: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda.

Carjú, vseblažénne, prevíčnujuščemu blahouhodíl jesí, zemnómu, Ľvé, carjú predstál jesí, úhlije nosjá, i sehó, ótče, užasája mýsľ čudoďíjstvy ziló preslávnymi.

Jáko máslina, ótče, nasaždéna býv plodovíta v domú Hospódni, plód prinošáeši po končíňi, ot Božéstvennaho ťíla tvojehó jeléj Božéstvennyj, vírnych vsják nedúh ohoňája vsehdá, k tebí s ľubóviju, múdre, pritekájuščich.

Bohoródičen: Choťínijem vsjá soveršájaj, vseneporóčnaja blahoslovénnaja, voschoťív vo črévo tvojé vselísja, i plótiju javísja, i oboží mja, istľívša préžde ľstívaho zlým sovítom.

Písň 9.

irmós: Ustrašísja vsják slúch neizrečénna Bóžija snizchoždénija, jáko výšnij vóleju sníde dáže i do plóti, ot ďivíčeskaho čréva býv čelovík. Ťímže prečístuju Bohoródicu, vírniji, veličájem.

Da ťá Božéstvennymi hlásy blažím prepodóbno požívša, i na nebésá vozšédša i rádujuščasja: ot strastéj i skorbéj nás molítvami tvojími spasáj i ot obstojánij, svjatíteľu i pástyrju dostočúdne.

Jáko rozhá vinohráda ístinnaho býv, ótče, prozjábl jesí dobroďíteľny hrézny, čudés sládosť iskápajuščyja: ot níchže pijúšče vírno, zdrávije prijémľut i rádosť chváľaščiji ťá prísno, Ľvé vsemúdre.

Ťílo tvojé býsť chrám svjatáho i čestnáho, ótče, Dúcha, i nýňi ležít vnútr Božéstvennaho chráma, jehóže sozdál jesí v slávu, Ľvé, i čésť Lukíji múčenicy, čudés istočája nám ríki, blahočéstno ťá počitájuščym.

Jákože sólnce svitozárno, dobroďíteľnymi sviščámi koncý ozarjája prísno, i nýňi k svítu preminúl jesí nezachodímomu. Ťímže svitonósnuju tvojú pámjať prázdnujuščyja, Ľvé preboháte, omračénij vseľútych izbávi.

Bohoródičen: Strašúsja tvojehó, jedíne carjú, vtoráho prišéstvija, i ubojáchsja, bezmírno sohrišív tebí, i po rázumi ne utvérždsja: no jáko sýj bláh, obratí i spasí mja róždšija ťá blahoprijátnymi, Iisúse, molítvami.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák pázdnika

Ášče ňísť prázdnika troparí sijá:

Hlás 4. Bóže otec nášich, tvorjáj prísno s námi po tvojéj krótosti, ne otstávi mílosti tvojejá ot nás, no molítvami ích v míri uprávi živót náš.

Vo vsém míri múčenik tvojích krovmí, jáko bahrjaníceju i víssom, cérkov tvojá ukrasívšisja, ťími vopijét tí Christé Bóže: ľúdem tvojím ščedróty tvojá nizposlí, mír žíteľstvu tvojemú dáruj, i dušám nášym véliju mílosť.

Sláva, hlás 8. So svjatými upokój, Christé, dúšy ráb tvojích, íďíže ňísť boľízň, ni pečáľ, ni vozdychánije, no žízň bezkonéčnaja.

I nýňi: Molítvami, Hóspodi, vsích svjatých i Bohoródicy, tvój mír dážď nám, i pomíluj nás, jáko jedín ščédr.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň