Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.
(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)
I mý: Amíň.
Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.
Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.
Psalóm 50
Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.
Psalóm 69:
Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.
Psalóm 142:
Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.
Male slavoslóvije
Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň
Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.
kanón presvjaťíj Bohoródici,
hlás 5. [Písň 1]
irmós: Koňá i vsádnika v móre čermnóje, sokrušájaj bráni, mýšceju vysókoju Christós istrjasé, Izráiľa že spasé, pobídnuju písň pojúšča.
Druhíj ráj znájem ťá mýslennyj bez sravnénija, Ďívo Bohonevísto, odoľivájuščij íže vo Jedémi rajú, Bohomáti: tý bo netľínije čelovíkom prozjablá jesí.
Drévo žízni objáti v raí Adám vozbranén býsť, ot dréva pričastívsja razúmnaho: bezsmértije že podadé, plóť ot tebé Ďívo prijémyj.
Sláva: Pérvije ot zemlí sózdan býsť Adám, prečístyma rukáma vsederžíteľa: ot tebé že Bohoródice Ďívo rodísja bez símene nóvyj Adám, ziždíteľ čelovíčestva.
I nýňi: Bézdna posľídňaja obýde mjá bezmírnych prehrišénij, i vo hlubinú nizvódit mjá ľútaho otčájanija: róždšaja bézdnu milosérdija, uskorí, i spasí mja.
[Písň 3]
irmós: Vodruzívyj na ničesómže zémľu poveľínijem tvojím, i povísivyj neoderžímo ťahoťíjuščuju, na nedvížimim Christé, kámeni zápovidej tvojích, cérkov tvojú utverdí, jedíne bláže i čelovikoľúbče.
Íže živótnym sadóm zémľu sotvorívyj rodíteľnicu, ne súščym na néj pérvije, ot neiskusomúžnyja žený ábije jáko ot zemlí, bezsímennyj voploščájem prišél jesí Slóve Bóžij neizmínnyj.
Tý jesí zemnoródnych nadéžda i pómošč, i rádosť, i pokróv, i pribížišče, Vladýčice Máti životá. Ťímže mólim: tvojú pómošč nizposlí vsím pojúščym ťá.
Sláva: Nedúhujuščij napásťmi ľútymi oderžími, vseďíteľu ščédre, íže vsjáčeskich Bóže, trisvjatúju tvojú skíniju privódim tí vsí v molítvu, i vopijém tí: razriší obderžánija ráb tvojích.
I nýňi: Smuščájet mjá ľúťi hrichóvnaja volná, vo hlubinú prehrišénij nizvlečá, prečístaja, i búrja soprotívnych pomyšlénij oburevájet dúšu mojú: okormíteľa róždšaja, uskorí izjáti rabá tvojehó.
[Písň 4]
irmós: Božéstvennoje tvojé razumív istoščánije, prozorlívo Avvakúm, Christé, so trépetom vopijáše tebí: vo spasénije ľudéj tvojích, spastí pomázannyja tvojá prišél jesí.
Jéva povinúvšisja zmíju, rodí pečáľ ženám: tý že Ďívo vírovavši Bóžijim viščánijem, vsemú míru rádosť procvilá jesí.
Pérvije ot rébr Adámovych roždéna Jéva: nýňi že Bóh ot Mátere Bohonevísty, jehóže voploščénna Ďíva bez Otcá rodilá jésť.
Sláva: Jéva rádujetsja, drévňaho bo pramáterňa osuždénija svoboždénu otrokovíca pokazá, jáže sudijú začénšaja netľínno, i róždšaja milosérdaho.
I nýňi: Žitijé mojé prehrišénij ispólnisja, pómysl že strásten, i dušá mojá osuždéna: ťímže tvojím blahoutróbijem pomíluj, i spasí mja Vladýčice.
[Písň 5]
irmós: Oďijájsja svítom jáko rízoju, k tebí útreňuju, i tebí zovú: dúšu mojú prosvití omračénnuju Christé, jáko jedín blahoutróben.
Stólp i óblak svíta ťá obrítše, Ďívo Máti svitodávca, íže po pustýni léstňij choďáščiji ot ľút izbihájem.
Rádujsja róždšaja Bóha plótiju, préžde vík roždénnaho ot Otcá bezplótňi, javítisja že ábije nám izvólivšaho.
Sláva: Sólnce pobidísja tvojéju svítlostiju Maríje: tý bo svitíly nébo ukrasívšaho rukáma objála jesí, i ot tvojéju soscú pitála jesí.
I nýňi: Da ne osúdiši mené vo óhň nehasímyj, Christé Spáse mój, moľbámi čístyja, róždšija ťá.
[Písň 6]
irmós: Neístovstvujuščejesja búreju dušetľínnoju, Vladýko Christé, strastéj móre ukrotí, i ot tlí vozvedí mja jáko blahoutróben.
Íže v kíťi spásšaho proróka drévle Jónu, nevrédno nosíla jesí vo utróbi tvojéju čúdnaho Bóha čístaja prisnoďívo.
Deržáščaho Hóspoda morjá, prečístaja Ďívo Bóha nebúrno, jákože síly nosjášči, slánoje vozmuščénija ľstí uspíla jesí.
Sláva: Vsjáčeskich tišinú róždši prečístaja Christá, jáže k nemú blahoukrotí molítvami tvojími, júže na mjá strastéj nepostojánnuju búrju.
I nýňi: V déň pečáli, jehdá choščú ťilésnych soúz razrišítisja, predstáni mí, i obderžánija bisóvskaho ischití.
Táže, Hóspodi pomíluj, tríždy. Sláva, i nýňi:
Sidálen, hlás 5: Na kresťí zrjášči ťá Christé Máti tvojá vóleju posreďí razbójniku vísjašča, rasterzájuščisja Máterski utróboju, hlahólaše: bezhríšne Sýne, káko neprávedno na kresťí jákože zloďíj raspjátsja, íže čelovíčeskij oživíti choťá ród, jáko preblahíj?
[Písň 7]
irmós: Prevoznosímyj otcév Hóspodi, plámeň uhasí, ótroki orosí sohlásno pojúščyja: Bóže blahoslovén jesí.
Íže k práotcu Avraámu prišéstvije Bóh soverší, Sýn tvój býv: i símja jehó vo jazýki blahosloví, blahoslovénnaja.
Tý ľístvica jesí Jákovľa neskvérnaja: Máter bo jedínu ťá Bóh napisá, jejáže rádi Bóh sovokupí ónaho isčádija.
Sláva: Prevoznosímyj so Otcém i Dúchom Sýn, izbráv tebé čístaja, ziló vozľubí v žilíšče sebí voploščájem.
I nýňi: Bóha, jehóže rodilá jesí, vsehdá molí, otčájannaho mjá spastí, i ulučíti prostýňu, víroju vopijúščemu: Bóže blahoslovén jesí.
[Písň 8]
irmós: Tebí vseďíteľu, v peščí ótrocy, vsemírnyj lík splétše, pojáchu: ďilá vsjákaja Hóspoda pójte, i prevoznosíte vo vsjá víki.
Ispytánija tvojé ubihájet roždestvó Ďívo, víroju že javľájetsja vopijúščym: vsjá ďilá Hospódňa Hóspoda pójte, i prevoznosíte jehó vo víki.
Vsjáko ďivíčeskija ne otpádši slávy, máterskoju obohatílasja jesí čéstiju, beznevístnaja: vísť íže sijá jávi čudoďíjstvovavyj, jehóže prevoznósim vo víki.
Sláva: Vížď blahája prečístaja, smirénnyja mojejá duší ozloblénije, i boľízň preminí vskóri: da ťá slávľu vo víki.
I nýňi: Prijimí mílostivno tvojú Máter Slóve, moľáščujusja spastí tvojá ľúdi bláže, jáže sťažál jesí čestnóju tvojéju króviju: da tebé blahoslovím vo vsjá víki.
[Písň 9]
irmós: Isáije likúj, Ďíva imí vo črévi, i rodí Sýna Jemmanúila: Bóha že i čelovíka, vostók ímja jemú: jehóže veličájušče, Ďívu ublažájem.
Bohoródice Vladýčice, umolí poklaňájemuju Tróicu, ot nejáže bezstrástno jedínaho plótiju nám rodilá jesí, umiríti súščyja na zemlí, i razrišéniju prehrišénij pojúščym ťá darovátisja.
Ášče i jedín razumíjetsja licém Jemmanúiľ, no jestestvóm suhúb: sé bo dví vozviščája vóli, jáže v ném i ďíjstva, jehóže rodíteľnicu Bohoródicu ispovídujem.
Sláva: Sebé rydáju pomyšľája mojích hrichóv mnóžestvo, i strastéj vozšéstvija, duší mojejá unýnija, i umá mojehó izstuplénija, otčájannaho mjá spasénija spodóbi.
I nýňi: Vrazí mojí našédše Hóspodi, jákože razbójnicy, výšňuju svítluju i svitovídnuju odéždu sovlékše, i rány mí naložíša mnóhi: tý predstávši jéle žíva vozstávi.
Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Kondák pázdnika
Ášče ňísť prázdnika troparí sijá:
Hlás 4. Bóže otec nášich, tvorjáj prísno s námi po tvojéj krótosti, ne otstávi mílosti tvojejá ot nás, no molítvami ích v míri uprávi živót náš.
Vo vsém míri múčenik tvojích krovmí, jáko bahrjaníceju i víssom, cérkov tvojá ukrasívšisja, ťími vopijét tí Christé Bóže: ľúdem tvojím ščedróty tvojá nizposlí, mír žíteľstvu tvojemú dáruj, i dušám nášym véliju mílosť.
Sláva, hlás 8. So svjatými upokój, Christé, dúšy ráb tvojích, íďíže ňísť boľízň, ni pečáľ, ni vozdychánije, no žízň bezkonéčnaja.
I nýňi: Molítvami, Hóspodi, vsích svjatých i Bohoródicy, tvój mír dážď nám, i pomíluj nás, jáko jedín ščédr.
Hóspodi pomíliuj 40x
Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.
Hóspodi pomiluj 3x.
Sláva: I nýňi:
Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.
Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.
Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.
Ľ.: Amiň.
Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.
Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.
Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.
Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.
Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.
I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.
Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.
Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x
Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.
Hóspodi pomíluj 3x
Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.
Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.
Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:
Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.
Amíň