Malé povečerie 14.2.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

Kanón, jehóže krajehranésije: Avkséntija Božéstvennaho pojú premúdre. Tvorénije Theofánovo.

Hlás 4. Písň 1.

irmós: Mórja čermnúju pučínu nevlážnymi stopámi drévnij pišešéstvovav Izráiľ, krestoobráznymi Moiséovyma rukáma Amalíkovu sílu v pustýni pobidíl jésť.

Vozrastív júže k Bóhu ľubóv tvojú, ótče Avkséntije, i mirskúju ľubóv ostáviv, Bohonóse, sosúd vmistítelen Dúcha darovánij pokazálsja jesí.

Podvšél jesí tvojími choťíňmi, ótče Avkséntije, tý pod ího Hospódne blahóje: i zémľu novoďílal jesí, dobroďítelej slezámi umaščája, dostočúdne.

Ustranívsja žitéjskija molvý, tvojú dúšu i úm k Bóhu sočetáv usérdno, krípkimi poščéňmi na zemlí jáko bezplóten požíl jesí, vseblažénne.

Bohoródičen: V tebí nýňi víďisja, Vladýčice, nepostížnoje Bohomúžnoje sošéstvije Christóvo, jáko Bóh bo i čelovík iz tebé, čístaja, rodísja, obnovľája suščestvó mojé.

Písň 3.

irmós: Ne múdrostiju, i síloju, i bohátstvom chválimsja, no tobóju, Ótčeju ipostásnoju múdrostiju, Christé: ňísť bo svját, páče tebé, čelovikoľúbče.

Vžiľájem krestá síloju, uprazdníl jesí démonov stremlénija, i kovárstva razrušíl jesí, poščénijem pobiždája sích našéstvije.

Ánheľskoje žitijé na zemlí podražája, čístoje v molítvach, vo bďínijich blahomóščnoje, usérdno prošél jesí, ótče Avkséntije.

Jád smértnyj, dušám proischodátajušč, Avkséntije, porazumív sládosť, vozderžánijem umertvíl jesí tojá dvižénija, Bohomúdre prepodóbne.

Bohoródičen: Sozdávyj v načáľich ot pérsti mjá čelovíka, zíždetsja mené rádi vo črévi tvojém, vseneporóčnaja, drévneje padénije ispravľája.

Sidálen, hlás 8. Podóben: Premúdrosti: Zemnája vsjá ostáviv, i v míri sýj ťilésňi, dúchom býl jesí ánhelom sobesídnik. Súščyja bo strásti umertvív ťilésnyja, Tróicy pokazálsja jesí uhódnik, blažénne: ťímže nedúhujuščich isciľáješi strásti, i slóvom dúchi othóniši blahodátiju, Bohonóse Avkséntije, molí Christá Bóha, prehrišénij ostavlénije darováti čtúščym ľubóviju svjatúju pámjať tvojú.

Sláva, i nýňi, Bohoródičen. Podóben: Sólnca óblače razúmnaho, Božéstvennaho svíta svitíľniče zlatokovánnyj, neskvérnaja, nebláznaja, vseneporóčnaja Vladýčice, omračénnuju dúšu mojú osľiplénijem strastéj, bezstrástija zaréju prosvití, moľúsja: i oskvernénnoje mojé sérdce omýj potóki umilénija, pokajánija že slezámi: i ot timínija mjá očísti ďíl mojích, da ľubóviju zovú ti: Bohoródice prisnoďívo, molí Christá Bóha, prehrišénij ostavlénije podáti mí: tebé bo imíju nadéždu ráb tvój.

Písň 4.

irmós: Vozneséna ťá víďivši cérkov na kresťí, Sólnce právednoje, stá v číňi svojém, dostójno vzyvájušči: sláva síľi tvojéj, Hóspodi.

Pobidíteľ na dúchi lukávstvija, svjatáho Dúcha, ótče, soďíjstvom javílsja jesí, i blahodátiju, zovýj, Avkséntije: sláva síľi tvojéj, Hóspodi.

Ot potókov, Bohonóse, bezzakónija molítvoju, vseblažénne, sebé utverdív, ubižál jesí smuščénija: sládosti že potóka napílsja jesí dostójno, vseblažénne.

Bohonósec, víru i ľubóv júže k Bóhu vozrastív, k hórňij vysoťí Božéstvennaho prisvojénija vozvýsilsja jesí, zovýj: sláva síľi tvojéj, Hóspodi.

Bohoródičen: Bóha Slóva ťá róždšuju jávi znájušče ťilésno, voístinnu Bohoródicu vírniji vsí imenújem, zvánije po kojemúždo jestestvú veščéj prinosjášče.

Písň 5.

irmós: Tý, Hóspodi mój, svít v mír prišél jesí, svít svjatýj, obraščájaj iz mráčna nevíďinija víroju vospivájuščyja ťá.

Blíz súščyja tvojehó putí, ótče, soblázny, óstrym umóm nevrédno prešél jesí, i dušévnoju čistotóju.

Žitijé tvojé svítlo, i víra pravoslávna, vozderžánije čúdno, rastvorénno slóvo blahodátiju, Avkséntije.

Révnostiju mýslej žízň prešél jesí, privrémennaja pretekája, víčnym že, ótče, prísno prilahájasja.

Bohoródičen: Úm imúšče práv, učénij ispólnen, ťá, prečístaja, Bohoródicu imenújem vsí, i ľubóviju ublažájem.

Písň 6.

irmós: Požrú ti so hlásom chvalénija, Hóspodi, cérkov vopijét tí, ot bisóvskija króve očíščšisja, rádi mílosti, ot rébr tvoích istékšeju króviju.

Sýna ťá svíta i dné pokazá žitijé tvojé, blažénne, blahoobrázno voístinnu choďášča, i svitíľnika v míri žízni slóvo imúšča. Dváždy.

Poučénije smérti žitijé tvojé položív, preizjáščno preďíl múdrosti, ótče, porazumív, preložílsja jesí k premúdrosti ipostásňij.

Bohoródičen: Chrám ťá Bóžij i čertóh znájem, stámnu i svíščnik, i skrižáľ, imúščuju vnútr napísano, za milosérdije voplóščšejesja Slóvo, vseneporóčnaja.

Kondák, hlás 2. Podóben: V molítvach: Nasladívsja, Bohomúdre, vozderžánija, i želánija plóti tvojejá obuzdáv, javílsja jesí víroju sijája, jákože sád posredí rajá procvíl jesí, Avkséntije, ótče svjaščénne.

íkos: Któ pódvihi tvojá nýňi izrečét, ilí boľízni tvojá, ótče, íchže podjál jesí na zemlí? Za Božéstvennoje naslaždénije zakónom Hospódnim posľídovav, i poveľínijem sehó poslužív, nóv nám pokazálsja jesí Jov boréňmi: mírovi javísja prišléc, i zemlí vséj jáko stránen, poščénijem víroju procvíl jesí, bďínije i čistotú izobučíl jesí, Avkséntije, ótče svjaščénne.

Písň 7.

irmós: V peščí avraámstiji ótrocy persídsťij, ľubóviju blahočéstija páče, néželi plámenem opaľájemi, vzyváchu: blahoslovén jesí v chrámi slávy tvojejá, Hóspodi.

Jáko ujázvlen Vladýčneju, ótče, Božéstvennoju ľubóviju, vsé k nemú neoslábnoje želánije sérdca tvojehó preložíl jesí, zovýj: blahoslovén jesí v chrámi slávy tvojejá, Hóspodi. Dváždy.

Prosviščén Spásovoju zaréju, vsemúdre, tmý predstáteľa obličíl jesí terpilívno: mirodéržca že nizložíl jesí, blahoslovén jesí, zovýj, v chrámi slávy tvojejá, Hóspodi.

Bohoródičen: Istľívšeje drévle, jéže k lúčšemu vozvedéniju, jestestvó čelovíčeskoje, prečístaja, voschoťív obnovíti, vselísja soďíteľ Bóh vo utróbu tvojú, jedína vsepítaja.

Písň 8.

irmós: Izbáviteľu vsích, vsesíľne, posreďí plámene blahočéstvovavšyja, snizšéd, orosíl jesí, i naučíl jesí píti: vsjá ďilá, blahoslovíte, pójte Hóspoda.

Vés k Bóhu preložén, ottrjásl jesí plotskóje udobostrástije, i čudés prijál jesí ďíjstvo, pojá: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda. Dváždy.

Strášen javílsja jesí démonom, Christá sťažáv pomóščnika, jehóže krest vzém, posľídoval jesí, pojá: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda.

Bohoródičen: Vitíjstvujet jávľsja archánhel, i vozviščájet roždéstvá tvojehó, prečístaja, jéže páče slóva, začátije, i spasíteľnoje míru: vsjá ďilá, blahoslovíte, pójte Hóspoda.

Písň 9.

irmós: Kámeň nerukosíčnyj ot nesikómyja horý tebé, Ďívo, krajeuhóľnyj otsičésja, Christós, sovokupívyj razstojáščajasja jestestvá, ťím veseľáščesja, ťá, Bohoródice, veličájem.

Vsemú Božestvú, ótče, kreščénijem tvojím obiščálsja jesí: i sobľúl jesí čísťi óbraza, blažénne, dostóinstvo, k trisijánňij svítlosti s vesélijem vmistílsja jesí.

Nýňi ne v hadániji, ótče, nižé v zercáľi zríši Bohonačálija prosviščénije, licém že, vsemúdre, k licú, páče umá svítlosti i Bohoviďínija spodobľájem.

Jáko imíja mnóho derznovénije ko vsích carjú, ótče, izbávitisja molísja, tvojú pámjať soveršájuščym nýňi, ot vsjákaho obstojánija, da ťá vsí ublažájem.

Bohoródičen: Plenícy mojích prehrišénij razriší, Ďívo Bohoródice, jáže blahoutróbija istóčnik róždši, jedína Bohoblažénnaja, i uťišénija ispólni: jáko da dostójno ťá veličáju.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák pázdnika

Ášče ňísť prázdnika troparí sijá:

Hlás 4. Bóže otec nášich, tvorjáj prísno s námi po tvojéj krótosti, ne otstávi mílosti tvojejá ot nás, no molítvami ích v míri uprávi živót náš.

Vo vsém míri múčenik tvojích krovmí, jáko bahrjaníceju i víssom, cérkov tvojá ukrasívšisja, ťími vopijét tí Christé Bóže: ľúdem tvojím ščedróty tvojá nizposlí, mír žíteľstvu tvojemú dáruj, i dušám nášym véliju mílosť.

Sláva, hlás 8. So svjatými upokój, Christé, dúšy ráb tvojích, íďíže ňísť boľízň, ni pečáľ, ni vozdychánije, no žízň bezkonéčnaja.

I nýňi: Molítvami, Hóspodi, vsích svjatých i Bohoródicy, tvój mír dážď nám, i pomíluj nás, jáko jedín ščédr.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň