Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.
(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)
I mý: Amíň.
Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.
Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.
Psalóm 50
Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.
Psalóm 69:
Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.
Psalóm 142:
Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.
Male slavoslóvije
Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň
Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.
kanón presvjaťíj Bohoródici. Hlás 4.
[Písň 1]
irmós: Mórja čermnúju pučínu nevlážnymi stopámi drévnij pišešéstvovav Izráiľ, krestoobráznyma Mojséovyma rukáma, Amalíkovu sílu v pustýni pobidíl jésť.
Pripív: Presvjatája Bohoródice, spasí nás.
Jáže jedína v napástech i skórbech zaščiščájuščaja, pod króv tvój prečístaja, pribihájuščich tépľi, prijimí jáko preblahája, jáže ot sérdca molénija.
Pristánišče nevlájemoje obrít ťá nerazúmnyj, napástnyja že i núždnyja prilóhi otrivája, blahodárnoje pojú ti vospivánije, Bohomúžnaja rodíteľnice.
Sláva: Mílostivnym i krótkim tvojím ókom, Bohorodíteľnice, zrjášči mjá vo obstojániji i skórbi oderžíma, vskóri svobodí: ťá bo prizyváju na pómošč.
I nýňi: Preklonéna mjá Vladýčice, skorbmí núždnymi ľúťi, jáko mílostiva jedína blahája predstáteľnica rabóv tvojích, rúku moľbý prostrí, i ľútych bíd izbávi mjá.
[Písň 3]
irmós: Lúk síľnych iznemóže, i nemoščstvújuščiji prepojásašasja síloju: sehó rádi utverdísja v Hóspoďi sérdce mojé.
Orúžije krípko, i sťínu ťá sťažáv áz, pobiždáju soprotívnych polkí, i pojú velíčija tvojá, Bohoródice neiskusobráčnaja.
Péšč razorjáješi pečálej, i pohašáješi otčájanija znój: któ bo táko, jákože tý Ďívo Bohoródice, upovánije náše?
Sláva: Vnuší hlás rabá tvojehó, tvojejá trébujuščaho pómošči, Bohomáti: upovánije mojé, uslýši mjá, i napástej ischití.
I nýňi: Priíde ot prehrišénij mnóžestva mučíteľstvo nám, nosjá smérť páhubnuju: no spasí tvojá rabý Bohoródice, tý bo móžeši.
[Písň 4]
irmós: Vozneséna ťá víďivši cérkov na kresťí, sólnce právednoje, stá v číňi svojém, dostójno vzyvájušči: sláva síľi tvojéj Hóspodi.
Pobíždši vraždújuščich mňí vsúje, jáko dúšu mojú tščáščichsja ľúťi prijáti, sochraní mja Vladýčice, pomíluj, i spasí: k tebí bo pribiháju ráb tvój.
Izbavľájušči mjá ot jazýka ľstivohlahóliva, blahája zastúpnice mojá, bezpákostna pokaží, i žitéjskich ďijánij: mnóho bo móžeši, jáko ziždíteľa Máti súšči.
Sláva: Bezboľíznennu vídyj ťá cilébnicu nemoščnýj, Dúchom i ustý zovú: iscilí mja Vladýčice, pomíluj, i spasí: k tebí bo pribiháju ráb tvój.
I nýňi: Ne ostávi mené napástem prédanu býti, Máti Bóha nášeho, no ot vsjákija skórbi i zlóby čelovíči sochraní nevreždéna: tý bo jesí pomóščnica vsím nám.
[Písň 5]
irmós: Tý Hóspodi mój, svít v mír prišél jesí, svít svjatýj, obraščájaj iz mráčna nevíďinija, víroju vospivájuščyja ťá.
Isprávi čístaja, molítvu rabá tvojehó ko Hóspodu Sýnu tvojemú: da obrjášču razrišénije mnóhich mojích prehrišénij.
Izbávi mjá strastéj i bíd, Bohonevísto: ťá bo položí Bóh očiščénije voístinnu mojemú smiréniju.
Sláva: Pokróv mój tý jesí, i prísnoje chvalénije, o Vladýčice Bohoródice! Nikákože bo preziráješi k tebí pribihájuščich.
I nýňi: Pomíluj čístaja, čtúščich roždestvó tvojé, i izbávi mučíteľstva, i hóresti čelovíčeskija: íbo ímaši jéže moščí.
[Písň 6]
irmós: Požrú ti so hlásom chvalénija Hóspodi, cérkov vopijét tí, ot bisóvskija króve očíščšisja, rádi mílosti ot rébr tvojích istékšeju króviju.
Kríposť mí samá jesí prečístaja Vladýčice, vo obrítšich mjá ziló nenačájannych skórbech, i vopijú ti: jáko vélija jesí pokrovíteľnica rabú tvojemú.
Iscilí dušévnyja mojá jázvy prečístaja, zastupí mja Ďívo, i izbávi rabá tvojehó ot oklevetánija, navíta že i razvraščénija neprávedna.
Sláva: Sokruší na mjá, prísno pribihájuščaho k tebí, navítniki neprávednyja, i ne ostávi mjá pohíbnuti: jáko vsjá tebí vozmóžna čístaja, jáko Bohootrokovíci.
I nýňi: Pobídí duší mojejá svirípuju vólnu, jáko mnóžestvo prehrišénij, napástej i skorbéj, Vladýčice, vostáša na mjá, no samá mja spasí.
Hóspodi pomíluj, tríždy, Sláva, i nýňi:
Sidálen, hlás 4: Mnóhimi prehrišénij áz blúdnyj úm pomračív, vopijú tvojemú krípkomu zastupléniju Bohoródice: prosvití duší mojejá zínicy, vozsijáj mí pokajánija svítluju zarjú, i oblecý mja vo orúžije svíta, Bohorodíteľnice čístaja.
[Písň 7]
irmós: Spasýj vo ohní avraámskija tvojá ótroki, i Chaldéji ubív, jáže právda právedno ulovľáše, prepítyj Hóspodi Bóže otéc nášich, blahoslovén jesí.
Íže ot Ahárjan nasílovanije skóro potrébľši mečém molítv tvojích Maríje, ľúdi i stádo tvojé sochraní, Sýnu tvojemú zovúščyja: Bóže otéc nášich, blahoslovén jesí.
Ravnoľípnaja skínija, prijimí mja k tebí pribihájuščaho, da ne priímet mjá vráh pohubíti choťá, zovúščaho: prevoznosímyj otéc nášich Bóže, blahoslovén jesí.
Sláva: Bohorodíteľnice Maríje, predvarí rabá tvojehó vskóri, v trevolnénijich napástej potopľájemaho, ne imúščaho pómošči, k tebí že zovúšča: upovánije koncév, pomíluj mjá.
I nýňi: Čelovéčeskija pómysly jáko hrichóm vinóvny, nýňi Bohoródice blahája razorí, božéstvennymi tvojími molítvami, i rabý tvojá izbávi boľíznennyja napásti i vsjákaho vréda.
[Písň 8]
irmós: Izbáviteľu vsích vsesíľne, posreďí plámene blahočéstvovavšyja, snizšéd orosíl jesí, i naučíl jesí píti: vsjá ďilá blahoslovíte , pójte Hóspoda.
Nájde na ný jazýk bezzakónen, chvaľásja pohubíti služíteli tvojá: jehóže potrébľši prečístaja, pokrýj vzyvájuščyja: vsjá ďilá blahoslovíte Hospódňa Hóspoda.
Mnóhija tvojá ščedróty mílostivno nás spasájut, jedína Bohomáti, ot hrichóvnaho sudá, i razlíčnych napástej: tý bo róždši Bóha, míluješi mír jehó.
Sláva: Jáko tý jesí kríposť i pómošč, ne bojúsja vrahóv nehodovánija, no pojú ťa Vladýčice, i vopijú Sýnu tvojemú: blahoslovíte vsjá ďilá Hospódňa Hóspoda.
I nýňi: Na moľbú mojú nýňi umilosérdisja, i rádosť v pečáli místo dáruj mí: da pojú ťa Vladýčice, i vopijú Sýnu tvojemú: blahoslovíte vsjá ďilá Hospódňa Hóspoda.
[Písň 9]
irmós: Jéva úbo nedúhom preslušánija kľátvu vselíla jésť: tý že Ďívo Bohoródice, prozjabénijem črevonošénija mírovi blahoslovénije procvilá jesí, ťím ťá vsí veličájem.
Orúžije úbo na ný obostrív, soviščavájet ľstívyj arávľanin bezzakónnyj: tý ž Ďívo Bohoródice, síloju krestá i molítv tvojích, vooružáješi na nehó rabý tvojá. Ťímže propovídajem slávu tvojú.
Kríposť tebí na vrahí dadésja Vladýčice, i izbavlénije mí ot bíd: čtó že áz tebí prinesú, ne dovím. Obáče, jéže ímam, blahodarénije prinošú ti: prijimí sijé nýňi, i spasí mja.
Sláva: O Máti vsjáčeskich tvorcá vsesvítlaja, pečálnych uťícha, potopľájemych predstáteľnica, i prenemohájuščichsja zastúpnica, do životá mojehó tý mja sochraní.
I nýňi: Uťisňájema mjá hrichí mnóhimi, i bidámi, ne prézri mené vsepítaja nýňi, tebí chvalénija žértvu prinošú, priľížno vzyvája tí: svjatája Bohoródice, pomozí mi, ťá bo slávja písň skončaváju.
Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Kondák, hlás 4. Podóben: javílsja jesí dnés: Fariséjeva ubižím vysokohlahólanija, i mytarévi naučímsja vysoťí hlahól smirénnych, pokajánijem vzyvájušče: Spáse míra, očísti rabý tvojá.
Hóspodi pomíliuj 40x
Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.
Hóspodi pomiluj 3x.
Sláva: I nýňi:
Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.
Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.
Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.
Ľ.: Amiň.
Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.
Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.
Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.
Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.
Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.
I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.
Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.
Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x
Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.
Hóspodi pomíluj 3x
Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.
Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.
Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:
Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.
Amíň