Večiereň 1.8.

Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 103.

Blahosloví dušé mojá Hóspoda, * Hóspodi Bóže moj, vozvelíčilsja jesí ziló. - Vo ispovídanije i vo veleľípotu obleklsja jesí, * oďijájsja svítom jako rízoju. - Prostirájaj nébo jako kóžu, * pokryvájaj vodámi prevýspreňaja svojá. - Polahájaj óblaki na voschoždénije svojé, * choďáj na krylú vítreňu. - Tvorjáj ánheli svojá dúchi, * i sluhí svojá plámeň óhnennyj. - Osnovájaj zémľu na tvérdi jejá, * ne preklonítsja vo vík víka. - Bézdna, jako ríza oďijánije jejá, * na horách stánut vódy. - Ot zapreščénija tvojehó pobíhnut, * ot hlása hróma tvojehó ubojátsja. - Voschóďat hóry, i nischóďat poľá v místo, * jéže osnovál jesí im. - Preďíl položíl jesí jehóže ne préjdut, * nižé obraťátsja pokrýti zémľu. - Posylájaj istóčniki v débrich, * posreďí hór prójdut vódy. - Napajájut vsja zvíri sélnyja, * ždút onáhri v žáždu svojú. - Na tich ptícy nebésnyja privitájut, * ot sredý kámenija daďát hlás. - Napajáj hóri ot prevýsprennych svojích, * ot plodá ďíl tvojích nasýtitsja zemľá. - Prozjabájaj travú skotóm, * i zlák na slúžbu čelovíkom. - Izvestí chľíb ot zemlí, * i vinó veselít sérdce čelovíka. - Umástiti licé jeléjem, * i chľíb sérdce čelovíka ukripít. - Nasýťatsja drevá poľskaja, kédri livánstiji íchže jesí nasadíl, * támo ptícy vozhňizďátsja - Jerodíjevo žilíšče predvodíteľstvujet ími, * hóry vysókija jelénem, kámeň pribížišče zájacem. - Sotvoríl jesí lúnu vo vremená, * sólnce pozná západ svój. - Položíl jesí ťmu i bysť nóšč, * v néjže prójdut vsi zvírije dubrávniji. - Skýmni rykájuščiji voschítiti, * i vzyskáti ot Bóha píšču sebí. - Vozsijá sólnce i sobrášasja, * i v lóžach svojích ľáhut. - Izýdet čelovík na ďílo svojé, * i na ďílanije svojé do véčera. - Jáko vozvelíčišasja ďilá tvojá Hóspodi, vsja premúdrostiju sotvoríl jesí, * ispólnisja zemľá tvári tvojejá. - Sijé móre velíkoje i prostránnoje, * támo hádi íchže ňísť čislá. - Živótnaja málaja s velíkimi, * támo korablí preplávajut. - Zmíj sej, jehóže sozdál jesí ruhátisja jemú, * vsja k tebí čájut, dáti píšču ím vo blahó vrémja. - Dávšu tebí ím soberút, * otvérzšu tebí rúku vsjáčeskaja ispólňatsja bláhosti. - Otvráščšu že tebí licé vozmjatútsja, * otímeši duch ích i isčéznut, i v pérsť svojú vozvraťátsja. - Pósleši dúcha tvojehó i sozíždutsja, * i obnovíši licé zemlí. - Búdi sláva Hospódňa vo víki, * vozveselítsja Hóspoď o ďíľich svojích. - Prizirajáj na zémľu i tvorjáj ju trajstísja, * prikasajájsja horám i dymjátsja. - Vospojú Hospodévi v živoťí mojém, * pojú Bóhu mojemú dóndeže jesm. - Da usladítsja jemú besidá mojá, * áz že vozveseľúsja o Hóspoďi. - Da isčéznut hríšnicy ot zemlí i bezzakónicy, jákože ne býti im, * blahosloví duše mojá Hóspoda. - Sólnce pozná západ svoj, * položíl jesí ťmu i bysť nóšč. - Jáko vozvelíčišasja ďilá tvojá Hóspodi, * vsja premúdrostiju sotvoríl jesí.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Jeréj že čtét svitílničnyja molítvy.

Molítva pérvaja.

Hóspodi ščédryj i mílostivyj, dolhoterpilíve i mnohomílostive, vnuší molítvu nášu, i vonmí hlásu molénija nášeho, sotvorí s námi známenije vo bláho, nastávi nás na púť Tvoj, jéže chodíti vo ístinňi Tvojéj. Vozveselí serdcá náša, vo jéže bojátisja ímene Tvojehó svjatáho: zané vélij jesí Tý, i tvorjáj čudesá, Tý jesí Bóh jedín, i ňísť podóben Tebí v bozích, Hóspodi: sílen v mílosti, i bláh v kríposti, vo jéže pomoháti, i uťišáti, i spasáti vsjá upovájuščyja vo ímja svjatóje Tvojé.

Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva vtorája.

Hóspodi, da ne járostiju Tvojéju obličíši nás, nižé hňívom Tvojím nakážeši nás, no sotvorí s námi po mílosti Tvojéj, vračú i iscilíteľu dúš nášich. Nastávi nás ko pristánišču choťínija Tvojehó: prosvití óči serdéc nášich v poznánie Tvojejá ístiny: i dáruj nám próčeje nastojáščaho dné mírnoje i bezhríšnoje, i vsé vrémja životá nášeho, molítvami svjatýja Bohoródicy, i vsích svjatých.

Jáko Tvojá deržáva, i Tvojé jésť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá, i Sýna, i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva trétija.

Hóspodi, Bóže náš, pomjaní nás hríšnych i nepotrébnych ráb Tvojích, vnehdá prizyváti nám svjatóje poklaňájemoje ímja Tvojé, i ne posramí nás ot čájanija mílosti Tvojejá: no dáruj nám, Hóspodi, vsjá jáže ko spaséniju prošénija, i spodóbi nás ľubíti, i bojátisja Tebé ot vsehó sérdca nášeho, i tvoríti vo vsích vóľu Tvojú.

Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva četvértaja.

Nemólčnymi písňmi, i neprestánnymi slavoslovléňmi ot svjatých síl vospivájemyj, ispólni ustá náša chvalénija Tvojehó, jéže podáti velíčestvije ímeni Tvojemú svjatómu: i dážď nám učástije, i nasľídije so vsími bojáščimisja Tebé ístinnoju, i chraňáščimi zápovidi Tvojá, molítvami svjatýja Bohoródicy, i vsích svjatých Tvojích.

Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň. Amen.

Molítva pjátaja.

Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže vsederžíteľu, svídyj úm čelovíčeskij, svídyj íchže trébujem, mnóho mnóžaje páče néželi prósim, ilí razumivájem. Sám, čelovikoľúbče carjú, vo vsém blahíj, udovlí nás mnóžestvom ščedrót Tvojích, jéže nepostýdnoju sóvistiju prizyváti svjatóje ímja Tvojé: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho, i smotrénijem Tvojím vsé jéže ko póľzi nášej ustrój.

Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva šestája.

Hóspodi, Hóspodi, prečístoju Tvojéju dlániju soderžáj vsjáčeskaja, dolhoterpjáj na vsích nás, i kájajsja o zlóbach nášich, pomjaní ščedróty Tvojá, i mílosť Tvojú, posití ny Tvojéju bláhostiju, i dážď nám izbižáti i próčeje nastojáščaho dné, Tvojéju blahodátiju, ot razlíčnych kóznej lukávaho, i nenavítnu žízň nášu sobľudí blahodátiju vsesvjatáho Tvojehó Dúcha.

Mílostiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Tvojehó Sýna, s nímže blahoslovén jesí, so vsesvjatým i blahím i životvorjáščim Tvojím Dúchom, nýňi i prísno, i vo víi vikóv, amíň.

Molítva sedmája.

Bóže velíkij i dívnyj, neizrečénnoju bláhostiju i bohátym prómyslom upravľájaj vsjáčeskaja, i mirskája nám blahája darovávyj: i sporučívyj nám obiščánnoje cárstvo, darovánnymi nám blahími: sotvorívyj ný i dné mimošédšuju čásť ot vsjákaho uklonítisja zlá: dáruj nám i próčeje neporóčno soveršíti pred svjatóju slávoju Tvojéju, píti Ťá jedínaho blaháho i čelovikoľubívaho Bóha nášeho.

Jáko Tý jesí Bóh náš, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva osmája.

Bóže velíkij i výšnij, jedín imijáj bezsmértije, vo svíťi živýj nepristúpňim, vsjú tvár premúdrostiju sozdávyj, razďilívyj meždú svítom i meždú ťmóju, i sólnce položívyj vo óblasť dné, lunú že i zvízdy vo óblasť nóšči: spodóbivyj nás hríšnych i v nastojáščij čás predvaríti licé Tvojé vo ispovídaniji, i večérneje Tebí slavoslóvije prinestí: sám, čelovikoľúbče, isprávi molítvu nášu jáko kadílo pred Tobóju, i priimí jú v voňú blahouchánija: podážď že nám nastojáščij véčer, i prichoďáščuju nóšč mírnu: oblecý ny orúžijem svíta: izbávi ný ot strácha noščnáho, i vsjákija véšči vo ťmí prechoďáščija: i dážď són, jehóže vo upokojénije némošči nášej darovál jesí, vsjákaho mečtánija dijávoľa svobóden. Jéj, Vladýko blahích podáteľu, da i na lóžach nášich umiľájuščesja, pominájem v noščí ímja Tvojé, i poučénijem Tvojích zápovidej prosviščájemi, v rádosti dušévňij vostánem ko slavoslóviju Tvojejá bláhosti: molítvy i molénija Tvojemú blahoutróbiju prinosjášče, o nášich sohrišénijich, i vsích ľudéj Tvojích, jáže, molítvami svjatýja Bohoródicy, mílostiju posití.

Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (12x) Sláva, i nýňi: )

Mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

O svýšňim míri, i spaséniji dúš nášich, Hóspodu pomólimsja.

O míri vsehó míra, blahostojániji svjatých Bóžijich cerkvéj, i sojedinéniji vsích, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťím chrámi sém, i s víroju, blahohovínijem, i stráchom bóžijim vchoďáščich v óň, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rek), Pápi Rímsťim, Hóspodu pomólimsja.

O preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék), i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), čéstňim presvýterstvi, vo Chrisťí dijákonstvi, o vsém príčťi i ľúdech, Hóspodu pomólimsja.

O bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich, i o vsém vójinstvi, Hóspodu pomólimsja.

O hráďi sém (ilí O vési séj, ilí O svjaťíj obíteli séj ), vsjákom hráďi, straňí, i víroju živúščich v ních, Hóspodu pomólimsja.

O blahorastvoréniji vozdúchov, o izobíliji plodóv zemných, i vrémeňich mírnych, Hóspodu pomólimsja.

O plávajuščich, putešéstvujuščich, nedúhujuščich, strážduščich, pľinénnych, i o spaséniji ích, Hóspodu pomólimsja.

O izbávitisja nám ot vsjákija skórbi, hňíva i núždy, Hóspodu pomólimsja.

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Psalóm 85

Prikloní, Hóspodi, úcho Tvojé, * i uslýši mjá, jáko níšč i ubóh jésm áz.

Sochraní dúšu mojú, jáko prepodóben jésm: * spasí rabá Tvojehó, Bóže mój, upovájuščaho na Ťá.

Pomíluj má, Hóspodi, * jáko k Tebí vozzovú vés déň.

Vozveselí dúšu rabá Tvojehó, * jáko k Tebí vzjách dúšu mojú.

Jáko Tý, Hóspodi, bláh i krótok, i mnohomílostiv * vsím prizyvájuščym Ťá.

Vnuší, Hóspodi, molítvu mojú, * i vonmí hlásu molénija mojehó.

V déň skórbi mojejá vozzvách k Tebí, * jáko uslýšal mjá jesí.

Ňísť podóben Tebí v bozích, Hóspodi, * i ňísť po ďilóm Tvojím.

Vsí jazýcy, jelíki sotvoríl jesí, * priídut i poklóňatsja pred Tobóju, Hóspodi,

i proslávjat ímja Tvojé, jáko vélij jesí Tý, * i tvorjáj čudesá, Tý jesí Bóh Jedín.

Nastávi mjá, Hóspodi, na púť Tvój, i pojdú vo ístiňi Tvojéj; * da vozveselítsja sérdce mojé bojátisja ímene Tvojehó.

Ispovímsja Tebí, Hóspodi Bóže mój, vsím sérdcem mojím, * i proslávľu ímja Tvojé v vík:

jáko mílosť Tvojá vélija na mňí, * i izbávil jesí dúšu mojú ot áda preispodňíjšaho.

Bóže, zakonoprestúpnicy vostáša na mjá, * i sónm deržávnych vzyskáša dúšu mojú, i ne predložíša Tebé pred sobóju.

I Tý, Hóspodi Bóže mój, ščédryj i mílostivyj, * dolhoterpilívyj, i mnohomílostivyj i ístinnyj,

prízri na mjá i pomíluj mjá, * dážď deržávu Tvojú ótroku Tvojemú, i spasí sýna rabý Tvojejá.

Sotvorí so mnóju známenije vo bláho, * i da víďat nenavíďaščiji mjá,

i postyďátsja, jáko Tý, Hóspodi, * pomóhl mí i uťíšil mjá jesí.

Psalóm 86

Osnovánija jehó na horách svjatých; * ľúbit Hospóď vratá Sijóňa páče vsích selénij Jákovlich.

Preslávnaja hlahólašasja o tebí, * hráde Bóžij.

Pomjanú Raáv i Vavilóna, víduščym mja, * i sé inopleménnicy, i Tír, i ľúdie Jethiópstiji, síj býša támo.

Máti Sijón rečét: čelovík, i čelovík rodísja v ném, * i Tój osnová í, Výšnij.

Hospóď povísť v pisánii ľudéj, * i kňazéj sích bývšich v ném.

Jáko veseľáščichsja vsích * žilíšče v tebí.

Psalóm 87

Hóspodi Bóže spasénija mojehó, * vo dní vozzvách, i v noščí pred Tobóju.

Da vnídet pred Ťá molítva mojá: * prikloní úcho Tvojé k moléniju mojemú,

jáko ispólnisja zól dušá mojá, * i živót mój ádu priblížisja.

Privmenén bých s nizchoďáščimi v róv, * bých jáko čelovík bez pómošči, v mértvych svobóď,

jáko jázvenniji spjáščiji vo hróbi, íchže ne pomjanúl jesí ktomú, * i tíji ot rukí Tvojejá otrinovéni býša.

Položíša mjá v róvi preispódnim, * v témnych i síni smértňij.

Na mňí utverdísja járosť Tvojá, * i vsjá vólny Tvojá navél jesí na mjá.

Událil jesí znájemych mojích ot mené, položíša mjá mérzosť sebí: * prédan bých i ne ischoždách.

Óči mojí iznemohósťi ot niščetý, vozzvách k Tebí, Hóspodi, * vés déň, vozďích k Tebí rúci mojí.

Jedá mértvymi tvoríši čudesá? * Ilí vráčeve voskresját, i ispovíďatsja Tebí?

Jedá povísť któ vo hróbi mílosť Tvojú, * i ístinu Tvojú v pohíbelí?

Jedá poznána búdut vo ťmí čudesá Tvojá, * i právda Tvojá v zemlí zabvénňij?

I áz k Tebí, Hóspodi, vozzvách * i útro molítva mojá predvarít Ťá.

Vskúju, Hóspodi, otríješi dúšu mojú, * otvraščáješi licé Tvojé ot mené?

Níšč jésm áz, i v truďích ot júnosti mojejá; * voznés že sjá, smiríchsja, i iznemohóch.

Na mňí preidóša hňívi Tvojí, ustrašénija Tvojá vozmutíša mjá, * obydóša mjá jáko vodá, vés déň oderžáša mjá vkúpi.

Událil jesí ot mené drúha i ískrenňaho, * i znájemych mojích ot strastéj.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm 88

Mílosti Tvojá, Hóspodi, vo vík vospojú, * v ród i ród vozviščú ístinu Tvojú ustý mojími.

Zané rékl jesí: v vík mílosť sozíždetsja, * na nebesích uhotóvitsja ístina Tvojá.

Zaviščách zavít izbránnym mojím, * kľáchsja Davídu rabú Mojemú:

do víka uhotóvaju símja tvojé, * i sozíždu v ród i ród prestól tvój.

Ispovíďat nebesá čudesá Tvojá, Hóspodi, * íbo ístinu Tvojú v cérkvi svjatých.

Jáko któ vo óblacich uravnítsja Hóspodevi: * upodóbitsja Hóspodevi v syňích Bóžijich?

Bóh proslavľájem v sovíťi svjatých, * vélij i strášen jésť nád vsími okréstnymi Jehó.

Hóspodi Bóže Síl, któ podóben Tebí? * Sílen jesí, Hóspodi, i ístina Tvojá ókrest Tebé.

Tý vladýčestvuješi deržávoju morskóju: * vozmuščénije že vóln jehó Tý ukročáješi.

Tý smiríl jesí jáko jázvena hórdaho, * mýšceju síly Tvojejá rastočíl jesí vrahí Tvojá.

Tvojá súť nebesá, i Tvojá jésť zemľá, * vselénnuju i ispolnénije jejá Tý osnovál jesí.

Séver i móre Tý sozdál jesí, * Thavór i Jermón o ímeni Tvojém vozrádujetasja.

Tvojá mýšca s síloju: da ukripítsja ruká Tvojá, * i voznesétsja desníca Tvojá.

Právda i suďbá uhotóvanije Prestóla Tvojehó: * mílosť i ístina predídete pred licém Tvojím.

Bláženi ľúdije víduščii voskliknovénije: * Hóspodi, vo svíťi licá Tvojehó pójdut,

i o ímeni Tvojém vozrádujutsja vés déň, * i právdoju Tvojéju voznesútsja.

Jáko pochvalá síly ích Tý jesí, * i vo blahovoléniji Tvojém voznesétsja róh náš.

Jáko Hospódne jésť zastuplénije, * i Svjatáho Izráileva Carjá nášeho.

Tohdá hlahólal jesí v víďiniji synovóm Tvojím, i rékl jesí: * položích pómošč na síľnaho, voznesóch izbránnaho ot ľudéj Moích,

obritóch Davída rabá Mojehó, * jeléjem svjatým Mojím pomázach jehó.

Íbo ruká Mojá zastúpit jehó, * i mýšca Mojá ukripít jehó,

ničtóže uspíjet vráh na nehó, * i sýn bezzakónija ne priložít ozlóbiti jehó:

i ssikú ot licá jehó vrahí jehó, * i nenavíďaščyja jehó pobiždú.

I ístina Mojá i mílosť Mojá s ním, * i o ímeni Mojém voznesétsja róh jehó,

i položú na móri rúku jehó, * i na rikách desnícu jehó.

Tój prizovét Mjá: Otéc mój jesí Tý, * Bóh mój i zastúpnik spasénija mojehó.

I Áz pérvenca položú jehó, * vysóka páče caréj zemných:

v vík sochraňú jemú mílosť Mojú, * i zavít Mój víren jemú,

i položú v vík víka símja jehó, * i prestól jehó jáko dníje néba.

Ášče ostávjat sýnove jehó zakón Mój, * i v suďbách Mojích ne pójdut,

ášče opravdánija Mojá oskverňát, * i zápovidej Mojích ne sochraňát,

posiščú žezlóm bezzakónija ích, * i ránami neprávdy ích,

mílosť že Mojú ne razorjú ot ních, * ni prevreždú vo ístiňi Mojéj,

nižé oskverňú zavíta Mojehó, * i ischoďáščich ot úst Mojích ne otvérhusja.

Jedínoju kľáchsja o svjaťím Mojém, * ášče Davídu solžú?

Símja jehó vo vík prebúdet, i prestól jehó, * jáko sólnce prédo Mnóju,

i jáko luná soveršéna v vík, * i Sviďíteľ na nebesí víren.

Tý že otrínul jesí i uničižíl, * nehodovál jesí pomázannaho Tvojehó,

razoríl jesí zavít rabá Tvojehó, * oskverníl jesí na zemlí svjatýňu jehó:

razoríl jesí vsjá oplóty jehó, * položíl jesí tvérdaja jehó strách.

Raschiščáchu jehó vsí mimochoďáščiji putém, * býsť ponošénije sosídom svojím.

Vozvýsil jesí desnícu stužájuščich jemú, * vozveselíl jesí vsjá vrahí jehó:

otvratíl jesí pómošč mečá jehó, * i ne zastupíl jesí jehó vo bráni.

Razoríl jesí ot očiščénija jehó, * prestól jehó na zémľu povérhl jesí,

umálil jesí dní vrémene jehó, * oblijál jesí jehó studóm.

Dokóľi, Hóspodi, otvraščáješisja v konéc * Razžžétsja jáko óhň hňív Tvój?

Pomjaní, kíj mój sostáv? * jedá bo vsúje sozdál jesí vsjá sýny čelovíčeskija?

Któ jésť čelovík, íže poživét i ne úzrit smérti? * izbávit dúšu svojú iz rukí ádovy?

Hďí súť mílosti Tvojá drévnija, Hóspodi, * ímiže kľálsja jesí Davídu vo ístiňi Tvojéj́?

Pomjaní, Hóspodi, ponošénije ráb Tvojích, * jéže uderžách v ňídri mojém mnóhich jazýk,

ímže ponosíša vrazí Tvojí, Hóspodi, * ímže ponosíša izminéniju christá Tvojehó.

Blahoslovén Hospóď vo vík, * búdi, búdi.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm 89

Hóspodi, pribížišče býl jesí nám * v ród i ród.

Préžde dáže horám ne býti i sozdátisja zemlí i vselénňij, * i ot víka i do víka Tý jesí.

Ne otvratí čelovíka vo smirénije, i rékl jesí: * obratítesja, sýnove čelovíčestiji.

Jáko týsjašča ľít pred očíma Tvojíma, Hóspodi, * jáko déň včerášnij, íže mimoíde, i stráža noščnája.

Uničižénija ích ľíta búdut. * Útro jáko travá mimoídet, útro procvitét i préjdet: na véčer otpadét ožesťíjet i ízschnet.

Jáko isčezóchom hňívom Tvojím, * i járostiju Tvojéju smutíchomsja.

Polóžil jesí bezzakónija náša pred Tobóju: * vík náš v prosveščénije licá Tvojehó.

Jáko vsí dníje náši oskuďíša, * i hňívom Tvoím isčezóchom,

ľíta náša jáko paučína poučáchusja. * Dníje ľít nášich, v níchže sédmdesjat ľít, ášče že v sílach, ósmdesjat ľít,

i mnóžaje ích trúd i boľízň: * jáko priíde krótosť na ný, i nakážemsja.

Któ vísť deržávu hňíva Tvojehó, i ot strácha Tvojehó, * járosť Tvojú isčestí?

Desnícu Tvojú táko skaží mí, * i okovánnyja sérdcem v múdrosti.

Obratísja, Hóspodi, dokóľi? * i umolén búdi na rabý Tvojá.

Ispólnichomsja zaútra mílosti Tvojejá, Hóspodi, * i vozrádovachomsja, i vozveselíchomsja,

vo vsjá dní náša vozveselíchomsja, * za dní v ňáže smiríl ný jesí, ľíta v ňáže víďichom zlája.

I prízri na rabý Tvojá, i na ďilá Tvojá, * i nastávi sýny ích.

I búdi svítlosť Hóspoda Bóha nášeho na nás, * i ďilá rúk nášich isprávi na nás, i ďílo rúk nášich isprávi.

Psalóm 90

Živýj v pómošči Výšňaho, * v króvi Bóha Nebésnaho vodvorítsja.

Rečét Hóspodevi: zastúpnik mój jesí i pribížišče mojé, * Bóh mój, i upováju na Nehó.

Jáko Tój izbávit ťá ot síti lóvči, * i ot slovesé mjatéžna,

pleščmá Svojíma osinít ťá, i pod kriľi Jehó naďíješisja: * orúžijem obýdet ťá ístina Jehó.

Ne ubojíšisja ot strácha noščnáho, * ot strilý leťáščija vo dní,

ot véšči vo ťmí prechoďášija, * ot srjášča, i bísa polúdennaho.

Padét ot strány tvojejá týsjašča, * i ťmá odesnúju tebé, k tebí že ne priblížitsja,

obáče očíma tvojíma smótriši, * i vozdajánije hríšnikov úzriši.

Jáko Tý, Hóspodi, upovánije mojé, * Výšňaho položíl jesí pribížišče Tvojé.

Ne priídet k tebé zló, * i rána ne priblížitsja ťilesí tvojemú,

jáko Ánhelom Svoím zapovísť o tebí, * sochraníti ťá vo vséch putéch tvojích.

Na rukách vózmut ťá, * da ne kohdá pretknéši o kámeň nóhu tvojú,

na áspida i vasilíska nastúpiši, * i poperéši ľvá i zmíja.

Jáko na Mjá upová, i izbávľu í: * pokrýju í, jáko pozná ímja Mojé.

Vozzovét ko Mňí, i uslýšu jehó: * s ním jésm v skórbi, izmú jehó, i proslávľu jehó,

dolhotóju dnéj ispólňu jehó, * i javľú jemú spasénije Mojé.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi: )

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko Tvojá deržáva, i Tvojé jésť cárstvo i síla, i sláva Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Hóspodi, vozzvách: hlás 4.

Psalóm 140.

Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * uslýši mja Hóspodi. * Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * voňmí hlásu molénija mojehó, * vnehdá vozváti mi k tebí, uslýši mja, Hóspodi.**

Da isprávitsja molítva mojá * jáko kadílo préd tobóju: * vozďijánije rukú mojéju, * žértva večérňaja, uslýší mjá Hóspodi.**

Položí Hóspodi chranénije ustóm mojím, * i dvér ohraždénija o ustnách mojích. - Ne ukloní sérdca mojehó v slovesá lukávstvija, * nepščeváti viný o hrisích. - So čelovíki ďílajuščimi bezzakónije, * i ne sočtúsja s izbránnymi ích. - Nakážet mjá právednik mílostiju, i obličít mjá, * jeléj že hríšnaho da ne namástit hlavý mojejá. - Jáko jéšče i molítva mojá v blahovolénijich ích, * požérty býša pri kámeni sudijí ích. - Uslýšatsja hlahóly mojá jáko vozmohóša: * jáko tólšča zemlí prosídesja na zemlí, rastočíšasja kósti ích pri áďi. - Jáko k tebí Hóspodi, Hóspodi óči mojí, * na ťá upovách, ne otimí dušu mojú. - Sochraní mjá ot síti, júže sostáviša mí, * i ot soblázn ďílajuščich bezzakónije. - Pádut vo mréžu svojú hríšnicy, * jedín jésm áz dóndeže prejdú.

Psalóm 141.

Hlásom mojím k Hóspodu vozzvách, * hlasóm mojím ko Hóspodu pomolíchsja. - Prolíju préd ním molénije mojé, * pečáľ mojú préd ním vozviščú. - Vnehdá isčezáti ot mené dúchu mojemú, * i tý poznal jesí stezí mojá. - Na putí sém po nemúže choždách, * skrýša síť mňí. - Smotrjách odesnúju i vozhľadách, * i ne bí znájaj mené. - Pohíbe bíhstvo ot mené, * i ňísť vzyskajáj duší mojejá. - Vozzvách k tebí Hóspodi rích: * tý jesí upovánije mojé, čásť mojá jesí na zemlí žívych. - Voňmí moléniju mojemú, * jáko smiríchsja ziló. - Izbávi mjá ot hoňáščich mjá, * jáko ukripíšasja páče mené.

Stích 10: Izvedí iz temnícy dúšu mojú, ispovídatisja ímeni tvojemú.

Stích 9: Mené ždút právednicy, dóndeže vozdási mňi.

Stích 8: Iz hlubiný vozvách k tebí Hóspodi, Hóspodi uslýši hlas moj.

Stích 7: Da búdut úši tvojí vnémľušči hlásu molénija mojehó.

Stích 6: Ašče bezzakónija nazriši Hóspodi, Hóspodi kto postojít, jáko u tebé očiščénije jesť.

hlás 4. Podóben: Zvánnyj svýše: Dnés rádujetsja vírnych mnóžestvo Božéstvennoje: * javľájetsja bo nebésnyj krest koncém, * osijaváet tvérď svítom nepristúpnym, * vozdúch ozarjáet, * i zemlí licé ukrašájet. * pojét božéstvennymi písňmi cérkov Christóva, * slúžit počitájušči, * svýše jú sobľudájuščij * krest božéstvennyj i prečúdnyj. * jehóže síloju ukripľájemi, * Vladýci pristúpim zovúšče: * umirí mír, i prosvití dúšy náša.

Stích 5: Imené rádi tvojehó poterpích ťa Hóspodi, poterpí dušá mojá vo slóvo tvojé, upová dušá mojá na Hóspoda.

Da rádujetsja tvár i ihrájet: * dnés bo oblistá krest v koncích s nebesé, * zemnája prosviščája, * i sovokúpleny pokazá rastočényja. * dnés likújut s líki ánheľskimi čelovícy, * íbo braňáščeje sredohrádije * krestóm razoréno, * vo jedíno vsjá jávi sovokupí. * Ťím predsijája páče sólnca, * vsjú tvár prosviščájet blahodátiju, * i ujasňájet i spasájet * vírno tohó čtúščyja.

Stích 4: Ot stráži útrenija do nóšči, ot stráži útrénija da upovájet Isrájiľ na Hóspoda.

Páče sólnečnyja zarí, * choťáj mírovi jákože skíptr čestnýj, * carjá Christá, * i končínu pokazáti, * krést božéstvennyj sé predsijáet jásno v koncích. * séj vozvedé iz áda ród čelovíč, * áda veľmí pľinív, * vrahá nizložív, * démonov hordýňu do koncá pohubí. * Nýňi že projavľájet voskresénije Spásovo, * i spasáet zovúščija, * umirí mír, i prosvití dúšy náša.

I svjatých 3,

Stích 3: Jáko u Hóspoda mílosť i mnóhoje u ného izbavlénije, i toj izbávit isrájiľa ot vsich bezzakónij jehó.

hlás 1. Podóben: Vsechváľnii múčenicy: Zakóna vérch, sedmijú stolpý vozvýšen, * mučíteľstvo ne pokolebá: * íbo skótskij * honíteľa hňív * múžeski preterpíša, * ťílo predávše sekúščym, * blahoródniji júnošy i brátija, * Mojséjskim predánijem chranítelije.

Stích 2: Chvalíte Hóspoda vsi jazýcy, pochvalíte jehó vsi ľúdije.

Páče zrímych * úm voístinnu vozvýsivše, * údy plotskíja otsicáchu, * blahočestíviji i dóbliji ótrocy, * s máteriju bohomúdroju, * velíkimi nadéždami vžiľájemi, * jáže nýňi polučíša, * u Avraáma počívše na lóňich práotca svojehó.

Stích 1: Jáko utverdísja mílosť jehó na nás, i ístina Hospódňa prebyvájet vo vík.

Dušévnoju dóblestiju * tvérdo sebé vooružívše, * i járosť jáko preobíďivše, * protívu borcú krípko priľižáchu * blahočéstija rádi, * i zakóna otéčeskaho chranénijem, * svjaščénňijšij Jeleazár, i premúdriji júnošy, * s máteriju Bohomúdroju.

Sláva, hlás 8. Joánna monácha:

Svjatíji makkavéji mučíteľu hlahólachu: nám, o Antijóše jedín cár Bóh, ot nehóže býchom, i k nemú obraščájemsja: mír ždét ín nás, vídimaho vysočájšij i tverďíjšij: otéčestvo že nám Jerusalím krípkij i nehíbnuščij: toržestvó že, jéže so ánhely žitijé. Hóspodi, molítvami ích pomíluj, i spasí nás.

I nýňi, hlás tójže. Joánna monácha:

Jehóže drévle Mojséj proobrazováv sobóju, Amalíka nizložív pobidí: i Davíd pisnopévec, podnóžiju tvojemú, vopijá, kláňatisja poveľiváše, čestnómu krestú tvojemú, Christé Bóže, dnés hríšniji kláňajemsja, ustnámi nedostójnymi, ťá izvólivšaho prihvozdítisja na ném, vospivájušče mólimsja: Hóspodi, s razbójnikom cárstvija tvojehó spodóbi nás.

Diákon: Vónmim.

Jeréj: Mír vsím.

Diákon: Premúdrosť, vónmim.

V seredú večera: Bóže, vo ímja tvojé spasí mjá, i síľi tvojéj sudí mí.

Stích: Bóže uslýši molítvu mojú, vnuší hlahóly úst mojích.

Spodóbi, Hóspodi:

Spodóbi, Hóspodi, vo véčer sej, * bez hrichá sochranitísja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, Bóže otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nas, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazúmi nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vik, * ďíl rukú tvojéju ne prezri. - Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije. - Tebí sláva podobájet * Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu. - Nýňi i prísno, * i vo víki vikóv, amíň.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (12x)

Sláva, i nýňi: )

Diákon: Ispólnim večerňuju molítvu nášu Hóspodevi.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Zastupí, spasí, pomíluj i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Véčera vsehó soveršénna, svjáta, mírna i bezhríšna, u Hóspoda prósim.

Lík: Podáj, Hóspodi. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Ánhela mírna, vírna nastávnika, chraníteľa dúš i ťilés nášich, u Hóspoda prósim.

Proščénija i ostavlénija hrichóv, i prehrišénij nášich, u Hóspoda prósim.

Dóbrych i poléznych dušám nášym, i míra mírovi, u Hóspoda prósim.

Próčeje vrémja životá nášeho v míri i pokajániji skončáti, u Hóspoda prósim.

Christijánskija končíny životá nášeho, bezboľíznenny, nepostýdny, mírny, i dóbraho otvíta na strášňim sudíšči Christóvi, prósim.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, samí sebé, i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Jeréj: Mír vsím

Lík: I dúchovi tvojemú.

Diákon: Hlavý váša Hóspodevi prikloníte.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Molítva hlavopriklonénija: Hóspodi Bóže naš, priklonívyj nebesá i sošédyj na spasénije róda čelovíčeskaho, prízri na rabý Tvojá, i na dostojánije Tvojé. Tebí bo strášnomu i čelovikoľúbcu sudijí, Tvojí rabí podkloníša hlavý, svojá pokoriša výja, ne ot čelovík ožidájušče pómošči, no Tvojejá naďíjuščesja mílosti, i Tvojehó čájušče spasénija: jáže sochraní na vsjákoje vrémja, i po nastojáščem véčeri, i v prichoďáščuju nošč, ot vsjákaho vrahá, ot vsjákaho protívnaho ďíjstva diávoľskaho, i ot pomyšlénij sújetnych, i vospominánij lukávych.

Jeréj: Búdi deržáva cárstvija Tvojehó blahoslovéna i preproslávlena, Otcá i Sýna, i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Na stichóvňi stichíry apóstolom.

Hlás 1: Apóstoľskaja vseslíčnaja civníca, svjatým Dúchom dvížima, mérzkija bisóv žértvy uprazdníla jésť, i jedínaho Hóspoda propovídavši, jazýki izbávi ot prélesti ídoľskija, i poklaňátisja naučí Tróici jedinosúščňij.

Stích: K tebí vozvedóch óči mojí, živúščemu na nebesí. Sé jáko óči ráb v rukú hospódij svoích, jáko óči rabýni v rukú hospoží svojejá, táko óči náši ko Hóspodu Bóhu nášemu, dóndeže uščédrit ný.

Petrá i Pavla sohlásno pochválim, Lukú, Matféja, Márka, Joánna, Andréja, Fomú, Varfoloméja, Símona kananíta, Jákova i Filíppa, i vés lík učeníčeskij dostójno da voschválim.

Stích: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nás, jáko po mnóhu ispólnichomsja uničižénija: najpáče napólnisja dušá náša ponošénija hobzújuščich i uničižénija hórdych.

Podóben, múčeničen: Prechváľniji múčenicy, vás ni zemľá potaíla jésť, no nébo priját vý, i otverzóšasja vám rájskija dvéri, i vnútr bývše, dréva živótnaho naslaždájetesja, Christóvi molítesja, darováti dušám nášym mír i véliju mílosť.

Sláva, hlás 8. Kosmý monácha: Dúšy právednych v rucí Hospódni, jákože Avraáma i Isaáka i Jákova, íže préžde zakóna práotcy, i makkavéov práďidi, nýňi voschvaľájemych ot nás: síji bo kripkodúšniji avraámstiji vnúcy súšče, víri porevnovávše svojehó práotca Avraáma, i dáže do smérti podvizášasja za blahočéstije. Blahočéstno bo vospitávšesja, i zakónno postradávše, nečéstije obličíša hórdaho Antijócha: i ničtóže predpočétše vrémennyja žízni víčnyja rádi, vsjá Bóhu vozložíša: dúšu, múžestvo, rázum, ťílo mjáhkoje, i vozdajánija čistotý vospitánijem. O kórene blahočestíva, iz nehóže vý prozjabóste, makkavéi! O mátere svjatýja, róždšija ravnočíslennoje sedmerícy čisló! No mólim vás, makkavéi, s máteriju vášeju Solomoníjeju, i múdrym svjaščénnikom Jeleazárom, jehdá predstoité Christú Bóhu, jehóže rádi potrudístesja, trudý plodóv vášich prijáti ot nehó, priľížnu moľbú sotvoríte o čelovíčestvi: tvorít bo, jelíko chóščet, i ispólnit choťínija váša bojáščichsja jehó.

I nýňi, hlás tójže: Hlás proróka tvojehó Mojséja, Bóže, ispólnisja, hlahóľaj: úzrite živót váš, vísjašč pred očesý vášimi. Dnés krest vozdvizájetsja, i mír ot lésti svoboždájetsja: dnés Christóvo voskresénije obnovľájetsja, i koncý zemlí rádujutsja, v kimváľich davídski písň tebí prinosjášče i hlahóľušče: soďílal jesí spasénije posreďí zemlí, Bóže, krest i voskresénije: íchže rádi nás spásl jesí, bláže i čelovikoľúbče, vsesíľne Hóspodi, sláva tebí.

Táže:

Nýňi otpuščáješi rabá tvojehó, Vladýko, * po hlahólu tvojemú s mírom. * Jáko víďista oči mojí spasénije tvojé, * jéže jesí uhotovál pred licém vsich ľudéj. * Svít vo otkrovénije jazýkov * i slávu ľudéj tvojích Ísraiľa

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Tropár, hlás 1: Boľízňmi svjatých, ímiže o tebí postradáša, umolén búdi, Hóspodi, i vsjá náša boľízni iscilí, čelovikoľúbče, mólimsja.

Sláva, i nýňi, hlás tójže: Spasí, Hóspodi, ľúdi tvojá, i blahosloví dostojánije tvojé, pobídy na soprotívnyja dáruja, i tvojé sochraňája krestóm tvojím žíteľstvo.

Pomíluj nás, Bóže, po velícij mílosti tvojéj, mólimtisja uslýši i pomíluj.

Lík: Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Jéšče mólimsja o svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rék), i o preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék) i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék)­, o služáščich i poslužívšich vo svjaťím chrámi sém, i o otcích nášich duchóvnych, i vséj vo Chrisťí brátiji nášej.

Ješčé mólimsja o bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich i o vsém vójinstvi.

Ješčé mólimsja o predstojáščich ľúdech, i ožidájuščich ot tebé velíkija i bohátyja mílosti, za tvorjáščich nám mílostyňu, i za vsjá pravoslávnyja (ilí pravovírnyja) christijány.

Jeréj: Jáko mílostiv i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, svjatých slávnych i vsechváľnych apóstol . . . i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.