Tretia hodinka 20.2.

Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 16

Uslýši, Hóspodi, právdu mojú, vonmí moléniju mojemú, * vnuší molítvu mojú ne vo ustnách ľstívych.

Ot licá Tvojehó suďbá mojá izýdet, * óči mojí da vídita pravotý.

Iskusíl jesí sérdce mojé, positíl jesí nóščiju, * iskusíl mjá jesí, i ne obrítesja vo mňí neprávda.

Jáko da ne vozhlahóľut ustá mojá ďíl čelovíčeskich, * za slovesá ustén Tvojích áz sochraních putí žéstoki.

Soverší stópy mojá vo stezjách Tvojích, * da ne podvížutsja stópy mojá.

Áz vozzvách, jáko uslýšal mjá jesí, Bóže, * priklóni úcho Tvojé mňí i uslýši hlahóly mojá.

Udiví mílosti Tvojá, spasájaj upovájuščyja na Ťá * ot protívjaščichsja desníci Tvojéj.

Sochraní mjá, Hóspodi, jáko zínicu óka, * v króvi krilú Tvojéju pokrýješi mjá ot licá nečestívych, ostrástšich mjá:

vrazí mojí dúšu mojú oderžáša, túk svój zatvoríša; * ustá ích hlahólaša hordýňu.

Izhoňáščiji mjá nýňi obydóša mjá, * óči svojí vozložíša ukloníti na zémľu.

Objáša mjá jáko lév hotóv na lóv * i jáko skímen obitájaj v tájnych.

Voskresní, Hóspodi, predvarí já i zapní ím, * izbávi dúšu mojú ot nečestívaho,

orúžije Tvojé * ot vráh rukí Tvojéja.

Hóspodi, ot málych ot zémli, razďilí já v živoťí ích, * i sokrovénnych Tvójich ispólnisja črévo ích,

nasýtišasja synóv, * i ostáviša ostánki mladéncem svojím.

Áz že právdoju javľúsja licú Tvojemú, * nasýščusja, vnehdá javíti mí sjá slávi Tvojéj.

Psalóm 24

K Tebí, Hóspodi, vozdvihóch dúšu mojú, Bóže mój, * na Ťá upovách, da ne postyžúsja vo vík,

nižé da posmijút mí sjá vrazí mojí, * íbo vsí terpjáščiji Ťá ne postyďátsja.

Da postyďátsja bezzakónnujuščii votščé. * Putí Tvojá, Hóspodi, skaží mí, i stezjám Tvoím naučí mjá.

Nastávi mjá na ístinu Tvojú, i naučí mjá, * jáko Tý jesí Bóh Spás mój, i Tebé terpích vés déň.

Pomjaní ščedróty Tvojá, Hóspodi, * i mílosti Tvojá, jáko ot víka súť.

Hrích júnosti mojejá, i nevíďinija mojehó ne pomjaní, * po mílosti Tvojéj pomjaní mjá Tý, rádi bláhosti Tvojejá, Hóspodi.

Bláh i práv Hospóď, * sehó rádi zakonopoložít sohrišájuščym na putí.

Nastávit krótkija na súd, * naučít krótkija putém Svojím.

Vsí putijé Hospódni mílosť i ístina, * vzyskájuščym zavíta Jehó, i sviďínija Jehó.

Rádi ímene Tvojehó, Hóspodi, * i očísti hrích mój, mnóh bo jésť.

Któ jésť čelovík bojájsja Hóspodá? * Zakonopoložít jemú na putí, jehóže izvóli.

Dušá jehó vo blahích vodvorítsja, * i símja jehó nasľídit zémľu.

Deržáva Hospóď bojáščichsja Jehó, * i zavít Jehó javít ím.

Óči mojí výnu ko Hóspodu, * jáko Tój istórhnet ot síti nózi mojí.

Prízri na mjá i pomíluj mjá, * jáko jedinoród i níšč jésm áz.

Skórbi sérdca mojehó umnóžišasja, * ot núžd mojích izvedí mjá.

Vížď smirénije mojé, i trúd mój, * i ostávi vsjá hrichí mojá.

Vížď vrahí mojá, jáko umnóžišasja, * i nenaviďínijem neprávednym voznenavíďiša mjá.

Sochraní dúšu mojú, i izbávi mjá, * da ne postyžúsja, jáko upovách na Ťá.

Nezlóbiviji i práviji priľipľáchusja mňí, * jáko poterpích Ťá, Hóspodi,

Izbávi, Bóže, Izráiľa * ot vsích skorbéj jehó.

Psalóm 50

Pomíluj mjá, Bóže, po velícij mílosti Tvojéj, * i po mnóžestvu ščedrót Tvojích očísti bezzakónije mojé.

Najpáče omýj mjá ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mjá.

Jáko bezzakónije mojé áz znáju * i hrích mój prédo mnóju jésť výnu.

Tebí Jedínomu sohriších, i lukávoje préd Tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích Tvojích i pobidíši, vnehdá sudíti Tí.

Sé bo v bezzakóniich začát jésm, * i vo hrisích rodí mjá máti mojá.

Sé bo ístinu vozľubíl jesí, * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti Tvojejá javíl mí jesí.

Okropíši mjá issópom, i očíščusja, * omýješi mjá, i páče sňíha ubiľúsja.

Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja.

Otvratí licé Tvojé ot hrích mojích, * i vsjá bezzakónija mojá očísti.

Sérdce čísto sozíždi vo mňí, Bóže, * i dúch práv obnoví vo utróbi mojéj.

Ne otvérži mené ot licá Tvojehó, * i Dúcha Tvojehó Svjatáho ne otimí ot mené.

Vozdážď mí rádosť spasénija Tvojehó, * i Dúchom Vladýčnim utverdí mjá.

Naučú bezzakónnyja putém Tvojím, * i nečestíviji k Tebí obraťátsja.

Izbávi mjá ot krovéj, Bóže, Bóže spasénija mojehó, * vozrádujetsja jazýk mój právďi Tvojéj.

Hóspodi, ustňí mojí otvérzeši, * i ustá mojá vozvisťát chvalú Tvojú.

Jáko ášče by voschoťíl jesí žértvy, dál bých ubó, * vsesožžénija ne blahovolíši.

Žértva Bóhu dúch sokrušén, * sérdce sokrušénno i smirénno Bóh ne uničižít.

Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem Tvoím Sióna, * i da sozíždutsja sťíny Jerusalímskija.

Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožehájemaja: * tohdá vozložát na oltár Tvój telcý.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva, i nýňi:

Molítva níščaho, jehdá unýjet, i pred Hóspodem prolijét molénije svojé, 101

Hóspodi, uslýši molítvu mojú, * i vópľ mój k Tebí da priídet.

Ne otvratí licá Tvojehó ot mené: vóňže ášče déň skorbľú, prikloní ko mňí úcho Tvojé: * vóňže ášče déň prizovú Ťá, skóro uslýši mjá.

Jáko isčezóša jáko dým dníje mojí, * i kósti mojá jáko sušílo soschóšasja.

Ujázven bých jáko travá, i ízsše sérdce mojé, * jáko zabých sňísti chľíb mój.

Ot hlása vozdychánija mojehó * priľpé kósť mojá plóti mojéj.

Upodóbichsja nejásyti pustýnňij, * bých jáko noščnýj vrán na nýrišči.

Bďích i bých jáko ptíca * osóbjaščajasja na zďí.

Vés déň ponošáchu mí vrazí mojí, * i chvaľáščiji mjá mnóju kleňáchusja.

Zané pépel jáko chľíb jaďách, * i pitijé mojé s pláčem rastvorjách.

Ot licá hňíva Tvojehó i járosti Tvojejá: * jáko voznés nizvérhl mjá jesí.

Dníje mojí jáko síň ukloníšasja, * i áz jáko síno izschóch.

Tý že, Hóspodi, vo vík prebyváješi, * i pámjať Tvojá v ród i ród.

Tý voskrés uščédriši Sióna, * jáko vrémja uščédriti jehó, jáko priíde vrémja:

jáko blahovolíša rabí Tvoí kámenije jehó, * i pérsť jehó uščédrjat.

I ubojátsja jazýcy ímene Hospódňa, * i vsí cárije zémstiji slávy Tvojejá.

Jáko sozíždet Hospóď Sijóna, * i javítsja vo slávi Svojéj.

Prizrí na molítvu smirénnych, * i ne uničiží molénija ích.

Da napíšetsja sijé v ród ín, * i ľúdije ziždémiji voschváľat Hóspoda,

jako priníče s vysotý svjatýja Svojejá, * Hospóď s nebesé na zémľu prizrí,

uslýšati vozdychánije okovánnych, * razrišíti sýny umerščvlénnych,

vozvistíti v Sijóňi ímja Hospódne, * i chvalú Jehó vo Jerusalími.

Vnehdá sobrátisja ľúdem vkúpi, * i carém, jéže rabótati Hóspodevi.

Otviščá jemú na putí kríposti jehó: * umalénije dnéj mojích vozvistí mí.

Ne vozvedí mené v prepolovénije dnéj mojích: * v róďi rodóv ľíta Tvojá.

V načáľich Tý, Hóspodi, zémľu osnovál jesí, * i ďilá rukú Tvojéju súť nebesá.

Tá pohíbnut, Tý že prebyváješi: i vsjá, jáko ríza obetšájut, * i jáko odéždu svijéši já i izmiňátsja.

Tý že tójžde jesí, * i ľíta Tvojá ne oskuďíjut.

Sýnove ráb Tvojích vseľátsja, * i símja ích vo vík isprávitsja.

Psalóm Davídu, 102

Blahosloví, dušé mojá, Hóspoda, * i vsjá vnútrenňaja mojá ímja svjatóje Jehó.

Blahosloví, dušé mojá, Hóspoda, * i ne zabyváj vsích vozdajánij Jehó,

očiščájuščaho vsjá bezzakónija tvojá, * isciľájuščaho vsjá nedúhi tvojá,

izbavľájuščaho ot istľínija živót tvój, * vinčájuščaho ťá mílostiju i ščedrótami,

ispolňájuščaho vo blahích želánije tvojé: * obnovítsja jáko órľa júnosť tvojá.

Tvorjáj mílostyni Hospóď, * i suďbú vsím obídimym.

Skazá putí Svojá Moiséovi, * synovóm Izráilevym choťínija Svojá.

Ščédr i mílostiv Hospóď, * dolhoterpilív i mnohomílostiv.

Ne do koncá prohňívajetsja, * nižé vo vík vraždújet,

ne po bezzakónijem nášym sotvoríl jésť nám, * nižé po hrichóm nášym vozdál jésť nám.

Jáko po vysoťí nebésňij ot zemlí, * utverdíl jésť Hospóď mílosť Svojú na bojáščichsja Jehó.

Jelíko otstoját vostócy ot západ, * událil jésť ot nás bezzakónija náša.

Jákože ščédrit otéc sýny, * uščédri Hospóď bojáščichsja Jehó.

Jáko Tój pozná sozdánije náše, * pomjanú, jáko pérsť jesmý.

Čelovík, jáko travá dníje jehó, * jáko cvít séľnyj, táko ocvitét,

jáko dúch prójde v ném, i ne búdet, * i ne poznájet ktomú místa svojehó.

Mílosť že Hospódňa ot víka * i do víka na bojáščichsja Jehó,

i právda Jehó na syňích synóv, chraňáščich zavít Jehó, * i pómňaščich zápovidi Jehó tvoríti já.

Hospóď na nebesí uhotóva Prestól Svój, * i Cárstvo Jehó vsími obladájet.

Blahoslovíte Hóspoda vsí Ánheli Jehó, síľniji krípostiju, * tvorjáščiji slóvo Jehó, uslýšati hlás slovés Jehó.

Blahoslovíte Hóspoda vsjá síly Jehó, * sluhí Jehó, tvorjáščiji vóľu Jehó.

Blahoslovíte Hóspoda vsjá ďilá Jehó, na vsjákom mísťi vladýčestva Jehó, * blahosloví, dušé mojá, Hóspoda.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm Davídu, o mirsťím bytíji, 103

Blahosloví, dušé mojá, Hóspoda. Hóspodi, Bóže mój, vozvelíčilsja jesí ziló, * vo ispovídanije i v veleľípotu obléklsja jesí.

Oďijájsja svítom, jáko rízoju, * prostirájaj nébo, jáko kóžu.

Pokryvájaj vodámi prevýsprenňaja Svojá, * polahájaj óblaki na voschoždénije Svojé, choďáj na krilú vítreňu.

Tvorjáj Ánhely Svojá dúchi * i sluhí Svojá plámeň óhnennyj.

Osnovájaj zémľu na tvérdi jejá, * ne preklonítsja vo vík víka.

Bézdna, jáko ríza, oďijánije jejá, * na horách stánut vódy,

ot zapreščénija Tvojehó pobíhnut, * ot hlása hróma Tvojehó ubojátsja.

Voschóďat hóry i nischóďat poľá v místo, * jéže osnovál jesí ím.

Preďíl položíl jesí, jehóže ne préjdut, * nižé obraťátsja pokrýti zémľu.

Posylájaj istóčniki v débrich, * posreďí hór prójdut vódy.

Napajájut vsjá zvíri séľnyja, * ždút onáhri v žáždu svojú.

Na tých ptícy nebésnyja privitájut, * ot sredý kámenija daďát hlás.

Napajájaj hóry ot prevýsprennich Svojích, * ot plodá ďíl Tvojích nasýtitsja zemľá.

Prozjabájaj travú skotóm, * i zlák na slúžbu čelovíkom, izvestí chľíb ot zemlí.

I vinó veselít sérdce čelovíka, umástiti licé jeléjem, * i chľíb sérdce čelovíka ukripít.

Nasýťatsja drevá poľskája, * kédri Livánstiji, íchže jesí nasadíl.

Támo ptícy vohňizďátsja, * jerodíjevo žilíšče predvodíteľstvujet ími.

Hóry vysókija jelénem, * kámeň pribížišče zájacem.

Sotvoríl jésť lunú vo vremená, * sólnce pozná západ svój.

Položíl jesí tmú, i býsť nóšč, * v néjže prójdut vsí zvérije dubrávniji.

Skímni rykájuščiji, voschítiti * i vzyskáti ot Bóha píšču sebí.

Vozsijá sólnce i sobrášasja * i v lóžach svojích ľáhut.

Izýdet čelovík na ďílo svojé * i na ďílanije svojé do véčera.

Jáko vozvelíčišasja ďilá Tvojá, Hóspodi, * vsjá premúdrostiju sotvoríl jesí, ispólnisja zemľá tvári Tvojejá.

Sijé móre velíkoje i prostránnoje, * támo hádi, íchže ňísť čislá, živótnaja málaja s velíkimi,

támo korablí preplávajut, * zmíj séj, jehóže sozdál jesí ruhátisja jemú.

Vsjá k Tebí čájut, * dáti píšču ím vo bláho vrémja.

Dávšu Tebí ím soberút, * otvérzšu Tebí rúku vsjáčeskaja ispólňatsja bláhosti,

otvráščšu že Tebí licé, vozmjatútsja, * otímeši dúch ích, i isčéznut, i v pérsť svojú vozvraťátsja.

Pósleši Dúcha Tvojehó, i sozíždutsja, * i obnovíši licé zemlí.

Búdi sláva Hospódňa vo víki, * vozveselítsja Hospóď o ďíľich Svoích,

prizirájaj na zémľu, i tvorjáj jú trjastísja, * prikasájajsja horám, i dymjátsja.

Vospojú Hóspodevi v živoťí mojém, * pojú Bóhu mojemú, dóndeže jésm,

da usladítsja Jemú besída mojá, * áz že vozveseľúsja o Hóspoďi.

Da isčéznut hríšnicy ot zemlí, i bezzakónnicy, jákože ne býti ím. * Blahosloví, dušé mojá, Hóspoda.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Allilúija, 104

Ispovídajtesja Hóspodevi, i prizyvájte ímja Jehó, * vozvistíte vo jazýcich ďilá Jehó.

Vospójte Jemú i pójte Jemú, * povídite vsjá čudesá Jehó.

Chvalítesja o ímeni svjaťím Jehó, * da vozveselítsja sérdce íščuščich Hóspoda.

Vzyščíte Hóspoda, i utverdítesja, * vzyščíte licá Jehó výnu.

Pomjaníte čudesá Jehó, jáže sotvorí, * čudesá Jehó, i suďbý úst Jehó.

Símja Avraámle rabí Jehó, * sýnove Jákovli izbránniji Jehó.

Tój Hospóď Bóh náš, * po vséj zemlí suďbý Jehó.

Pomjanú v vík zavít Svój, * slóvo, jéže zapovída v týsjašči rodóv,

jéže zaviščá Avráamu, * i kľátvu Svojú Isaáku.

I postávi jú Jákovu v poveľínije, * i Izráiľu v zavít víčen,

hlahóľa: tebí dám zémľu Chanaáňu, * úže dostojánija vášeho,

vnehdá býti ím málym čislóm, * maľíjšym i prišéľcem v néj.

I preidóša ot jazýka v jazýk, * i ot cárstvija v ľúdi íny.

Ne ostávi čelovíka obíďiti ích, * i obličí o ních carí.

Ne prikasájtesja pomázannym Mojím, * i vo prorócich Mojích ne lukávnujte.

I prizvá hlád na zémľu, * vsjáko utverždénije chľíbnoje sotrý.

Poslá pred ními čelovíka: * v rabá pródan býsť Jósif.

Smiríša vo okóvach nózi jehó, * žeľízo prójde dušá jehó,

dóndeže priíde slóvo Jehó, * slóvo Hospódne razžžé jehó.

Poslá cár i razriší jehó: * kňáz ľúdej, i ostávi jehó.

Postávi jehó hospodína dómu svojemú, * i kňázja vsemú sťažániju svojemú,

nakazáti kňázi jehó jáko sebí, * i stárcy jehó umudríti.

I vníde Izráiľ vo Jehípet, * i Jákov prišéľstvova v zémľu Chámovu.

I vozrastí ľúdi svojá ziló, * i ukripí já páče vrahóv ích.

Prevratí sérdce ích voznenavíďiti ľúdi Jehó, * lésť sotvoríti v rabích Jehó.

Poslá Moiséa rabá Svojehó, * Aaróna, jehóže izbrá Sebí.

Položí v ních slovesá známenij Svojích, * i čudés Svojích v zemlí Chámovi.

Poslá tmú i pomračí, * jáko preohorčíša slovesá Jehó.

Preloží vódy ích v króv, * i izmorí rýby ích.

Voskipí zemľá ích žábami * v sokróviščnicach caréj ích.

Rečé, i priidóša pésija múchi, * i sknípy vo vsjá preďíly ích.

Položí doždí ích hrády, * óhň popaľájušč v zemlí ích,

i porazí vinohrády ích i smókvy ích, * i sotrý vsjákoje drévo preďíl ích.

Rečé, i priidóša prúzi i húsenicy, * ímže ne bí čislá.

I sňidóša vsjáku travú v zemlí ích, * i pojadóša vsják plód zemlí ích.

I porazí vsjákaho pérvenca v zemlí ích, * načátok vsjákaho trudá ích,

i izvedé já so srebróm i zlátom, * i ne bí v koľínach ích boľáj.

Vozveselísja Jehípet vo ischoždéniji ích, * jáko napadé strách ích na ňá.

Rasprostré óblak v pokróv ím i óhň, * jéže prosvitíti ím nóščiju.

Prosíša i priidóša krásteli, * i chľíba nebésnaho nasýti já,

razvérze kámeň i potekóša vódy, * potekóša v bezvódnych ríki,

jáko pomjanú slóvo svjatóje Svojé, * jéže ko Avraámu, rabú Svojemú.

I izvedé ľúdi Svojá v rádosti, * i izbránnyja Svojá vo veséliji.

I dadé ím straný jazýk, * i trudý ľudéj nasľídovaša,

jáko da sochraňát opravdánija Jehó * i zakóna Jehó vzýščut.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Tropár, hlás 6.

Hóspodi, íže presvjatáho Tvojehó Dúcha * v tréťij čás apóstolom Tvojím nizposlávyj: * tohó, blahíj, ne otimí ot nás, ** no obnoví nás moľáščichtisja.

Stích 1: Sérdce čísto sozíždi vo mňí, Bóže, i dúch práv obnoví vo utróbi mojéj.

Hóspodi, íže presvjatáho Tvojehó Dúcha * v tréťij čás apóstolom Tvojím nizposlávyj: * tohó, blahíj, ne otimí ot nás, ** no obnoví nás moľáščichtisja.

Stích 2: Ne otvérži mené ot licá Tvojehó, i Dúcha Tvojehó svjatáho ne otimí ot mené.

Hóspodi, íže presvjatáho Tvojehó Dúcha * v tréťij čás apóstolom Tvojím nizposlávyj: * tohó, blahíj, ne otimí ot nás, ** no obnoví nás moľáščichtisja.

K sim že stichóm pripivájem: Hóspodi, íže presvjatáho Tvojehó Dúcha: vés do koncá, i poklaňájemsja po jedínoždy.

Sláva, i nýňi, Bohoródičen:

Bohoródice, ty jesí lozá ístinnaja, * vozrastívšaja nám plód živóta: * tebí mólimsja: molísja, Vladýčice, * so svjatými apóstoly, * pomílovati dúšy náša.

Hospóď Bóh blahoslovén, blahoslovén Hospóď déň dné, pospišít nám Bóh spasénij nášich, Bóh náš, Bóh jéže spasáti.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Troparí, hlás 8.

Blahoslovén jesí, Christé Bóže náš, * íže premúdry lovcý javléj, nizposláv ím Dúcha svjatáho, * i ťími ulovléj vselénnuju: ** čelovikoľúbče, sláva Tebí.

Sláva:

Jehdá snizšéd jazýki slíja, * razďiľáše jazýki výšňij: * jehdá že óhnennyja jazýki razdajáše, * v sojedinénije vsjá prizvá, ** i sohlásno slávim vsesvjatáho Dúcha.

I nýňi:

Nadéžda i predstáteľstvo i pribížišče christiján, * neoborímaja sťiná, iznemohájuščym pristánišče nebúrnoje, * tý jesí, Bohoródice prečístaja: * no jáko mír spasajúščaja neprestánnoju tvojéju molítvoju, ** pomjaní i nás, ďívo vsepítaja.

Hóspodi, pomíluj. (40x)

Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čás, na nebesí i na zemlí poklaňájemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílostivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich bláh: sám, Hóspodi, primí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót náš k zápovidem Tvojím, dúšy náša osvjatí i ťilesá očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nás svjatými ánhely Tvojími, jáko da opolčénijem ích sobľudájemi i nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja Tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amíň.

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez sravnénija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahosloví ótče.

Jeréj: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, hlahólem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )

Lík: Amiň.

Molitva sv. Jefrema:

Jerej: Hóspodi i Vladýko životá mojehó, duch unýnija, nebrežénija, ľubonačálija í prazdnoslóvija otžení ot mené. Poklon dozemnyj.

Duch že cilomúdrija i smirenomúdrija, terpínija í ľubvé dáruj mí nedostójnomu rabú tvojemú. Poklon dozemnyj.

Hóspodi Carjú, dážď mňí zríti mojá sohrišénija i ne osuždáti bráta mojehó, jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň. Poklon dozemnyj.

12 malych poklónov, hlahóľušče na kíjždo poklón:

Bóže, mílostiv búdi mňi hríšnomu.

Bóže, očísti hrichí moja i pomíluj mjá.

Bez čislá sohriších, Hóspodi, prostí mjá.

i páki: Hóspodi i Vladýko životá mojehó, duch unýnija, nebrežénija, ľubonačálija í prazdnoslóvija otžení ot mené. Duch že cilomúdrija i smirenomúdrija, terpínija í ľubvé dáruj mí nedostójnomu rabú tvojemú. Hóspodi Carjú, dážď mňí zríti mojá sohrišénija i ne osuždáti bráta mojehó, jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň. Poklon dozemnyj.

Táže:

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hospodi pomíluj. (12x)

Posém molítvu sijú:

Vladýko Bóže, Ótčé vsederžíteľu, Hóspodi Sýne jedinoródnyj, Isúse Christé, i svjatýj Dúše: jedíno Božestvó, jedína síla, pomíluj mjá hrišnaho, i ímiže vísi sudbámi, spasí mjá nedostójnaho rabá tvojehó, jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.