Prvá hodinka 28.3.
Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )
I mý: Amíň.
Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.
Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.
Psalóm 5
Hlahóly mojá vnuší, Hóspodi, * razúmij zvánije mojé.
Vónmi hlásu molénija mojehó, Carjú mój i Bóže mój, * jáko k Tebí pomoľúsja, Hóspodi.
Zaútra uslýši hlás mój, * zaútra predstánu Tí, i úzriši mjá.
Jáko Bóh ne choťáj bezzakónija, Tý jesí: * ne priselítsja k Tebí lukávnujaj,
nižé prebúdut bezzakónnicy préd očíma Tvojíma: * voznenavíďil jesí vsjá dílajuščyja bezzakónije.
Pohubíši vsjá hlahóľuščyja lžú: * múža krovéj i ľstíva hnušájetsja Hospóď.
Áz že mnóžestvom mílosti Tvojejá, vnídu v dóm Tvój, * pokloňúsja ko chrámu svjatómu Tvojemú, v strási Tvojém.
Hóspodi, nastávi mjá právdoju Tvojéju, * vráh mojích rádi isprávi préd Tobóju púť mój.
Jáko nísť vo usťích ích ístiny, sérdce ích sújetno, * hrób otvérst hortáň ích: jazýki svojími ľščáchu.
Sudí ím, Bóže, da otpadút ot mýslej svojích, * po mnóžestvu nečéstija ích izríni já, jáko preohorčíša Ťá, Hóspodi.
I da vozveseľátsja vsí upovájuščiji na Ťá, * vo vík vozrádujutsja, i vselíšisja v ních, i pochváľatsja o Tebí ľúbjaščiji ímja Tvojé.
Jáko Tý blahoslovíši právednika, Hóspodi: * jáko orúžijem blahovolénija vinčál jesí nás.
Psalóm 89
Hóspodi, pribížišče býl jesí nám * v ród i ród.
Préžde dáže horám ne býti i sozdátisja zemlí i vselénňij, * i ot víka i do víka Tý jesí.
Ne otvratí čelovíka vo smirénije, i rékl jesí: * obratítesja, sýnove čelovíčestiji.
Jáko týsjašča ľít pred očíma Tvojíma, Hóspodi, * jáko déň včerášnij, íže mimoíde, i stráža noščnája.
Uničižénija ích ľíta búdut. * Útro jáko travá mimoídet, útro procvitét i préjdet: na véčer otpadét ožesťíjet i ízschnet.
Jáko isčezóchom hňívom Tvojím, * i járostiju Tvojéju smutíchomsja.
Polóžil jesí bezzakónija náša pred Tobóju: * vík náš v prosveščénije licá Tvojehó.
Jáko vsí dníje náši oskuďíša, * i hňívom Tvoím isčezóchom,
ľíta náša jáko paučína poučáchusja. * Dníje ľít nášich, v níchže sédmdesjat ľít, ášče že v sílach, ósmdesjat ľít,
i mnóžaje ích trúd i boľízň: * jáko priíde krótosť na ný, i nakážemsja.
Któ vísť deržávu hňíva Tvojehó, i ot strácha Tvojehó, * járosť Tvojú isčestí?
Desnícu Tvojú táko skaží mí, * i okovánnyja sérdcem v múdrosti.
Obratísja, Hóspodi, dokóľi? * i umolén búdi na rabý Tvojá.
Ispólnichomsja zaútra mílosti Tvojejá, Hóspodi, * i vozrádovachomsja, i vozveselíchomsja,
vo vsjá dní náša vozveselíchomsja, * za dní v ňáže smiríl ný jesí, ľíta v ňáže víďichom zlája.
I prízri na rabý Tvojá, i na ďilá Tvojá, * i nastávi sýny ích.
I búdi svítlosť Hóspoda Bóha nášeho na nás, * i ďilá rúk nášich isprávi na nás, i ďílo rúk nášich isprávi.
Psalóm Davídu, 100
Mílosť i súd * vospojú Tebí, Hóspodi.
Pojú i razumíju v putí neporóčňie, * kohdá priídeši ko mňí?
Prechoždách v nezlóbiji sérdca mojehó * posreďí dómu mojehó.
Ne predlahách pred očíma mojíma véšč zakonoprestúpnuju: * tvorjáščyja prestuplénije voznenavíďich.
Ne priľpé mňí sérdce stroptívo, * ukloňájuščahosja ot mené lukávaho ne poznách.
Oklevetájuščaho táj ískrenňaho svojehó, sehó izhoňách: * hórdym ókom, i nesýtym sérdcem, s sím ne jaďách.
Óči mojí na vírnyja zemlí, posaždáti já so mnóju: * choďáj po putí neporóčnu, séj mí služáše.
Ne živjáše posreďí dómu mojehó tvorjáj hordýňu, * hlahóľaj neprávednaja, ne ispravľáše pred očíma mojíma.
Vo útrija izbivách vsjá hríšnyja zemlí, * jéže potrebíti ot hráda Hospódňa vsjá ďílajuščyja bezzakónije.
Sláva, i nýňi:
Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva, i nýňi:
Psalóm písni v déň subbótnyj, 91
Bláho jésť ispovídatisja Hóspodevi, * i píti ímeni Tvojemú, Výšnij:
vozviščáti zaútra mílosť Tvojú * i ístinu Tvojú na vsjáku nóšč,
v desjatostrúnňim psaltíri * s písniju v húslech.
Jáko vozveselíl mjá jesí, Hóspodi, v tvoréniji Tvojém, * i v ďíľich rukú Tvojéju vozrádujusja.
Jáko vozvelíčišasja ďilá Tvojá, Hóspodi, * ziló uhlubíšasja pomyšlénija Tvojá.
Múž bezúmen ne poznájet, * i nerazúmiv ne razúmijet sích.
Vnehdá prozjabóša hríšnicy jáko travá, i pronikóša vsí ďílajuščiji bezzakónije: * jáko da potrebjátsja vo vík víka.
Tý že Výšnij * vo vík, Hóspodi.
Jáko sé vrazí Tvoí, Hóspodi, jáko sé vrazí Tvojí pohíbnut, * i razýdutsja vsí ďílajuščiji bezzakónije.
I voznesétsja jáko jedinoróha róh mój, * i stárosť mojá v jeléji mastíťi.
I vozzrí óko mojé na vrahí mojá, * i vostajúščyja na mjá lukávnujuščyja uslýšit úcho mojé.
Právednik jáko fíniks procvitét, * jáko kédr, íže v Liváňi, umnóžitsja.
Nasaždéni v domú Hospódni, * vo dvórich Bóha nášeho procvitút,
Ješčé umnóžatsja v stárosti mastíťi, * i blahoprijémľušče búdut.
Da vozvisťát, jáko práv Hospóď Bóh náš, * i ňísť neprávdy v Ném.
V déň predsubbótnyj, vnehdá naselísja zemľá, chvalá písni Davídu, 92
Hospóď vocarísja, v ľipotu oblečésja: * oblečésja Hospóď v sílu i prepojásasja,
íbo utverdí vsélennuju, * jáže ne podvížitsja.
Hotóv Prestól Tvój ottóľi: * ot víka Tý jesí.
Vozdvihóša ríki, Hóspodi, * vozdvihóša ríki hlásy svojá;
vózmut ríki sotrénija svojá, ot hlásov vód mnóhich. * Dívny vysotý morskíja, díven v vysókich Hospóď.
Sviďínija Tvojá uvírišasja ziló, * dómu Tvojemú podobájet svjatýňa, Hóspodi, v dolhotú dníj.
Psalóm Davídu, v četvértyj subbóty, 93
Bóh otmščénij Hospóď, * Boh otmščénij ne obinúlsja jésť.
Voznesísja suďáj zemlí, * vozdážď vozdajánije hórdym.
Dokóľi hríšnicy, Hóspodi, * dokóľi hríšnicy voschváľatsjá?
Proviščájut i vozhlahóľut neprávdu, * vozhlahóľut vsí ďílajuščiji bezzakónije?
Ľúdi Tvojá, Hóspodi, * smiríša i dostojánije Tvojé ozlóbiša;
vdovícu i síra umoríša * i prišéľca ubíša,
i ríša: ne úzrit Hospóď, * nižé urazumíjet Bóh Jákovľ.
Razumíjte že bezúmniji v ľúdech * i búiji ňikohda umudrítesja.
Nasaždéj úcho, ne slýšit lí? * Ilí sozdávyj óko, ne smatrjáet lí?
Nakazújaj jazýki, ne obličít lí, * učáj čelovíka rázumú?
Hospóď vísť pomyšlénija čelovíčeskaja, * jáko súť sújetna.
Blažén čelovík, jehóže ášče nakážeši, Hóspodi, * i ot zakóna Tvojehó naučíši jehó,
ukrotíti jehó ot dnéj ľútych, * dóndeže izrýjetsja hríšnomu jáma.
Jáko ne otrínet Hospóď ľudéj Svojích, * i dostojánija Svojehó ne ostávit,
dóndeže právda obratítsja na súd, * i deržáščijisja jejá vsí práviji sérdcem.
Któ vostánet mí na lukávnujuščyjá? * Ilí któ spredstánet mí na ďílauščyja bezzakónije?
Ášče ne Hospóď pomóhl bý mí, * vmáľi vselílasja bý vo ád dušá mojá.
Ášče hlahólach, podvížesja nohá mojá, * mílosť Tvojá, Hóspodi, pomoháše mí.
Po mnóžestvu boľíznej mojích v sérdci mojém, * uťišénija Tvojá vozveselíša dúšu mojú.
Da ne pribúdet Tebí prestól bezzakónija, * sozidájaj trúd na poveľínije.
Ulovját na dúšu právedniču, * i króv nepovínnuju osúďat.
I býsť mňí Hospóď v pribížišče, * i Bóh mój v pómošč upovánija mojehó.
I vozdást ím Hospóď bezzakónije ích * i po lukávstviju ích pohubít já Hospóď Bóh.
Sláva, i nýňi:
Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)
Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:
Chvalá písni Davídu, ne nadpísan u jevréj, 94
Prijdíte, vozrádujemsja Hóspodevi, * vosklíknem Bóhu, spasíteľu nášemu:
predvarím licé Jehó vo ispovídaniji, * i vo psalmích vosklíknem Jemú.
Jáko Bóh vélij Hospóď, * i Cár vélij po vséj zemlí,
jáko v rucí Jehó vsí koncý zemlí, * i vysotý hór Tohó súť.
Jáko Tohó jésť móre, i Tój sotvorí jé, * i súšu rúci Jehó sozdásťi.
Priidíte, poklonímsja i pripadém Jemú, * i vospláčemsja pred Hóspodem sotvóršim nás:
jáko Tój jésť Bóh náš, i mý ľúdije pážiti Jehó, i óvcy rukí Jehó. * Dnés ášče hlás Jehó uslýšite,
ne ožestočíte serdéc vášich, jáko v prohňívaniji, * po dní iskušénija v pustýni,
vóňže iskusíša Mjá otcý váši, * iskusíša Mjá, i víďiša ďilá Mojá.
Četýredesjať ľít nehodovách róda tohó, i rích, * prísno zabluždájut sérdcem, tíi že ne poznáša putéj Mojích,
jáko kľáchsja vo hňívi Mojém, * ášče vnídut v pokój Mój.
Chvalá písni Davídu, vnehdá dóm sozidášesja po pľinéniji, ne nadpísan u jevréj, 95
Vospójte Hóspodevi písň nóvu, * vospójte Hóspodevi vsjá zemľá,
vospójte Hóspodevi, blahoslovíte ímja Jehó, * blahovistíte déň ot dné spasénije Jehó.
Vozvistíte vo jazýcich slávu Jehó, * vo vsích ľúdech čudesá Jehó.
Jáko vélij Hospóď i chválen ziló, * strášen jésť nad vsími bóhi.
Jáko vsí bózi jazýk bísove: * Hospóď že nebésa sotvorí.
Ispovídanije i krasotá pred Ním, * svjatýňa i velikoľípije vo svjatíľi Jehó.
Prinesíte Hóspodevi otéčestvija jazýk, * prinesíte Hóspodevi slávu i čésť.
Prinesíte Hóspodevi slávu ímeni Jehó, * vozmíte žértvy, i vchodíte vo dvorý Jehó.
Poklonítesja Hóspodevi vo dvorí svjaťím Jehó, * da podvížitsja ot licá Jehó vsjá zemľá.
Rcýte vo jazýcich, jáko Hospóď vocarísja, íbo isprávi vselénnuju, * jáže ne podvížitsja: súdit ľúdem právostiju.
Da vozveseľátsja nebesá, i rádujetsja zemľá, * da podvížitsja móre i ispolnénije jehó.
Vozrádujutsja poľá, i vsjá jáže na ních: * tohdá vozrádujutsja vsjá drevá dubrávnaja
ot licá Hospódňa, jáko hrjadét, jáko hrjadét sudíti zemlí, * sudíti vselénňij v právdu, i ľúdem ístinoju Svojéju.
Psalóm Davídu, jehdá zemľá jehó ustrojášesja, ne nadpísan u jevréj, 96
Hospóď vocarísja, da rádujetsja zemľá, * da veseľátsja óstrovi mnózi.
Óblak i mrák ókrest Jehó, * právda i suďbá ispravlénije Prestóla Jehó.
Óhň pred Ním predídet, * i popalít ókrest vrahí Jehó.
Osvitíša mólnija Jehó vselénnuju: * víďi, i podvížesja zemľá.
Hóry jáko vósk rastájaša ot licá Hospódňa, * ot licá Hóspoda vsejá zemlí.
Vozvistíša nebesá právdu Jehó, * i víďiša vsí ľúdije slávu Jehó.
Da postyďátsja vsí kláňajuščijisja istukánnym, chvaľáščijisja o ídoľich svojích; * poklonítesja Jemú vsí Ánheli Jehó.
Slýša i vozveselísja Sijón, i vozrádovašasja dščéri Judéjskija, * sudéb radí Tvojích, Hóspodi,
jáko Tý Hospóď výšnij nad vséju zemléju, * ziló prevoznéslsja jesí nad vsími bóhi.
Ľúbjaščiji Hóspoda, nenavídite zlája, chranít Hospóď dúšy prepodóbnych Svojích, * iz rukí hríšniči izbávit já.
Svít vozsijá právedniku, * i právym sérdcem vesélije.
Veselítesja, právedniji, o Hóspoďi * i ispovídajte pámjať Svjatýni Jehó.
Sláva, i nýňi:
Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)
Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:
Psalóm Davídu, 97
Vospójte Hóspodevi písň nóvu, jáko dívna sotvorí Hospóď: * spasé Jehó desníca Jehó, i mýšca svjatája Jehó.
Skazá Hospóď spasénije Svojé, * pred jazýki otkrý právdu Svojú.
Pomjanú mílosť Svojú Jákovu, i ístinu Svojú dómu Izráilevu, * víďiša vsí koncý zemlí spasénije Bóha nášeho.
Vosklíknite Bóhovi vsjá zemľá, * vospójte, i rádujtesja, i pójte.
Pójte Hóspodevi v húslech, * v húslech i hlási psalómsťi.
V trubách kóvanych i hlásom trubý róžany vostrubíte * pred Carém Hóspodem.
Da podvížitsja móre i ispolnénije jehó, * vselénnaja i vsí živúščiji na néj.
Ríki vospléščut rukóju vkúpi, * hóry vozrádujutsja
ot licá Hospódňa, jáko hrjadét, jáko ídet sudíti zemlí, * sudíti vselénňij v právdu, i ľúdem právostiju.
Psalóm Davídu, 98
Hospóď vocarísja, da hňívajutsja ľúdije: * Siďáj na Cheruvímich, da podvížitsja zemľá.
Hospóď v Sióňi velík, * i vysók jésť nad vsími ľuďmí.
Da ispovíďatsja ímeni Tvojemú velíkomu, * jáko strášno i svjáto jésť.
I čésť caréva súd ľúbit; Tý uhotóval jesí pravotý, * súd i právdu vo Jákovi Tý sotvoríl jesí.
Voznosíte Hóspoda Bóha nášeho, * i poklaňájtesja podnóžiju nohú Jehó, jáko svjáto jésť.
Moiséj i Aarón vo jeréjich Jehó, * i Samújil v prizyvájuščich ímja Jehó:
prizyváchu Hóspoda, * i Tój poslúšaše ích.
V stolpí óblačňi hlahólaše k ním: jáko chraňáchu sviďínija Jehó * i poveľínija Jehó, jáže dadé ím.
Hóspodi Bóže náš, Tý poslúšal jesí ích: * Bóže, tý mílostiv byvál jesí ím, i mščája na vsjá načinánija ích.
Voznosíte Hóspoda Bóha nášeho, i poklaňájtesja v horí svjaťíj Jehó, * jáko Svját Hospóď Bóh náš.
Psalóm Davídu, vo ispovédanije, 99
Vosklíknite Bóhovi vsjá zemľá, * rabótajte Hóspodevi v veséliji, vnídite pred Ním v rádosti.
Uvídite, jáko Hospóď tój jésť Bóh náš: * Tój sotvorí nás, a ne mý,
mý že ľúdije Jehó * i óvcy pážiti Jehó.
Vnídite vo vratá Jehó vo ispovídaniji, vo dvorý Jehó v pínijich: * ispovídajtesja Jemú, chvalíte ímja Jehó.
Jáko bláh Hospóď, vo vík mílosť Jehó, * i dáže do róda i róda ístina Jehó.
Psalóm Davídu, 100
Mílosť i súd * vospojú Tebí, Hóspodi.
Pojú i razumíju v putí neporóčňie, * kohdá priídeši ko mňí?
Prechoždách v nezlóbiji sérdca mojehó * posreďí dómu mojehó.
Ne predlahách pred očíma mojíma véšč zakonoprestúpnuju: * tvorjáščyja prestuplénije voznenavíďich.
Ne priľpé mňí sérdce stroptívo, * ukloňájuščahosja ot mené lukávaho ne poznách.
Oklevetájuščaho táj ískrenňaho svojehó, sehó izhoňách: * hórdym ókom, i nesýtym sérdcem, s sím ne jaďách.
Óči mojí na vírnyja zemlí, posaždáti já so mnóju: * choďáj po putí neporóčnu, séj mí služáše.
Ne živjáše posreďí dómu mojehó tvorjáj hordýňu, * hlahóľaj neprávednaja, ne ispravľáše pred očíma mojíma.
Vo útrija izbivách vsjá hríšnyja zemlí, * jéže potrebíti ot hráda Hospódňa vsjá ďílajuščyja bezzakónije.
Sláva, i nýňi:
Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Tropár, hlás 6.
Zaútra uslýši hlás mój, * carjú mój i Bóže mój.
Stích 1: Hlahóly mojá vnuší, Hóspodi, razumíj zvánije mojé.
Zaútra uslýši hlás mój, * carjú mój i Bóže mój.
Stích 2: Jáko k tebí pomoľúsja, Hóspodi.
Zaútra uslýši hlás mój, * carjú mój i Bóže mój.
Sláva, i nýňi, Bohoródičen:
Čtó ťá narečém, o obrádovannaja? * Nébo, jáko vozsijála jesí sólnce právdy: * ráj, jáko vozrastíla jesí cvít netľínija: * ďívu, jáko prebylá jesí netľínna: * čístuju máter, jáko imíla jesí na rúku sýna, vsích, Bóha: * tohó molí spastísja dušám nášym.
Stopý mojá naprávi po slovesí tvojemú, i da ne obladájet mnóju sjákoje bezzakónije. Izbávi mjá ot klevetý čelovíčeskija, i sochraňú zápovidi tvojá. (2x)
Licé tvojé prosvití na rabá tvojehó, i naučí mjá opravdánijem tvojím. (2x)
Da ispólňatsja ustá mojá chvalénija tvojehó, Hóspodi, jáko da vospojú slávu tvojú, vés déň velikoľípije tvojé. (3x)
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Troparí hlás 4.:
Skóro predvarí, préžde dáže ne porabótimsja * vrahóm chúľaščym ťá, i preťáščym nám, Christé Bóže náš. * Pohubí krestóm tvojím borjúščyja nás, * da urazumíjut, káko móžet pravoslávnych víra, * molítvami Bohoródicy, * jedíne čelovikoľúbče.
Sláva:
Premúdrosti nastávniče, * smýsla podáteľu, * nemúdrych nakazáteľu i níščich zaščitíteľu, * utverdí, vrazumí sérdce mojé, Vladýko: * Tý dážď mí slóvo, Ótčeje Slóvo, * sé bo ustnám mojím ne vozbraňú, * vo jéže zváti tebí: * Mílostive, pomíluj mjá pádšaho.
I nýňi:
Preslávnuju Bóžiju máter, * i svjatých ánhel svjaťíjšuju, * nemólčno vospojím, sérdcem i ustý Bohoródicu sijú ispovídajušče, * jáko voístinnu róždšuju Bóha voploščénna, * i moľáščujusja neprestánno o dušách nášich.
Hóspodi, pomíluj. (40x)
Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čás, na nebesí i na zemlí poklaňájemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílostivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich bláh: sám, Hóspodi, primí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót náš k zápovidem Tvojím, dúšy náša osvjatí i ťilesá očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nás svjatými ánhely Tvojími, jáko da opolčénijem ích sobľudájemi i nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja Tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amíň.
Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:
Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez sravnénija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.
Ímenem Hóspodnim blahosloví ótče.
Jeréj: Bóže, uščédri ný, i blahosloví ný, prosviti licé tvojé na ný, i pomíluj ný.
(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, hlahólem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )
Lík: Amiň.
Molitva sv. Jefrema:
Jerej: Hóspodi i Vladýko životá mojehó, duch unýnija, nebrežénija, ľubonačálija í prazdnoslóvija otžení ot mené. Poklon dozemnyj.
Duch že cilomúdrija i smirenomúdrija, terpínija í ľubvé dáruj mí nedostójnomu rabú tvojemú. Poklon dozemnyj.
Hóspodi Carjú, dážď mňí zríti mojá sohrišénija i ne osuždáti bráta mojehó, jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň. Poklon dozemnyj.
12 malych poklónov, hlahóľušče na kíjždo poklón:
Bóže, mílostiv búdi mňi hríšnomu.
Bóže, očísti hrichí moja i pomíluj mjá.
Bez čislá sohriších, Hóspodi, prostí mjá.
i páki: Hóspodi i Vladýko životá mojehó, duch unýnija, nebrežénija, ľubonačálija í prazdnoslóvija otžení ot mené. Duch že cilomúdrija i smirenomúdrija, terpínija í ľubvé dáruj mí nedostójnomu rabú tvojemú. Hóspodi Carjú, dážď mňí zríti mojá sohrišénija i ne osuždáti bráta mojehó, jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň. Poklon dozemnyj.
Táže:
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Hospodi pomíluj. (12x)
I molítvu:
Christé svíte ístinnyj prosviščájaj i osvjaščájaj vsjákaho čelovíka hrjadúščaho v mír, da známenajetsja na nás svít licá tvojehó, da v ném úzrim svít nepristúpnyj, í isprávi stopý náša, k ďílaniju zápovidej tvojich, molítvami prečístyja tvojejá Mátere, i vsích Svjatých tvojích, amíň.
Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.
Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.
Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.
Lík: Amíň.
Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.
