Šiesta hodinka 13.8.

Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.) I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv. Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 53.

Bóže, vo ímja tvojé spasí mja * i v siľi tvojéj sudí mi. – Bóže,uslýši molítvu mojú, * vnuší hlahóly úst moích. – Jáko čúždiji vostáša na mjá, i krípcyji vzyskáša dúšu mojú, * i ne predložíša Bóha pred sobóju. – Sé bo, Bóh pomahájet mí, * i Hóspoď zastúpnik duší mojéj. – Otvratít zlaja vrahóm moim: * ístinnoju tvojejú potrebí ích. – Vóleju požrú tebí, * ispovímsja ímeni tvojemú, Hóspodi, jáko bláho. – Jáko ot vsjákija pečáli izbávil mjá jesí, * i na vrahí moja vozzrí óko mojé.

Psalóm 54.

Vnuší, Bóže, molítvu mojú, i ne prézri molénija mojehó, * vonmí mi i uslýši mjá. – Voskorbích pečáliju mojejú, * i smjatóchsja ot hlása vrážija i ot stužénija hríšniča. – Jáko ukloníša na mjá bezzakónije * i vo hňívi vraždováchu mí. – Sérdce mojé smjatésja vo mňí, * i bojázň smérti napadé na mjá. – Strách i trépet priíde na mjá, * i pokrý mja tmá. – I rích: któ dást mí kriľi jáko holubiňi? * i poleščú, i počíju. – Sé, udalíchsja bíhaja * i vodvoríchsja v pustýni. – Čájach Bóha spasájuščaho mjá * ot malodúšija i ot búri. – Potopí, Hóspodi, i razďilí jazýki ích: * jáko víďich, bezzakónije i prerikánije vo hráďi. – Dném i nóščiju obýdet jí po sťinám jehó, * i bezzakónije i trúd posreďí jehó, i neprávda. – I neoskuďí ot stóhn jehó * líchva i lésť – Jáko ášče by vráh ponosíl mí, preterpíl bých úbo. * I ášče by nenavíďaj mjá i na mjá veleríčeval, ukrýlbychsja ot nehó. – Tý že, čelovíče ravnodúšne, * vladyko mój i znájemyj mój. – Íže kúpno naslaždálsja jesí so mnóju brášen: * v domú Božiji chodíchom jedinomyšlénijem. – Da priídet že smérť na ňá, * i da snídut vo ád žívi. – Jáko lukávstvo v žilíščich ích, * posréďí ích. – Áz k Bóhu vozzvách, * i Hóspoď uslýša mjá. – Véčer i zaútra i polúdne povím i vozviščú, * i uslýšit hlás mój. – Izbávit mírom dúšu mojú ot približájuščichsja mňí: * jáko vo mnózi bjáchu so mnóju. – Úslýšit Bóh, i smirít já, * sýj préžde vík. – Ňíst bo ím izminénija, * jáko ne ubojášasja Bóha. - Prostré rúku svojú na vozdajánije. * Oskverníša zavít jehó, - razďilíšasja ot hňíva líca jehó, * i priblížišasja serdcá ích. – Umjáknuša slovesá ích páče jeléja, * i ta súť stríly. – Vozvérzi na Hóspoda pečáľ tvojú, i tój ťá prepitájet: * ne dásť v vík molvý právedniku. – Tý že, Bóže, nizvedéši ích, * v studenéc istľínija. – Múžije krovéj i ľstí ne prepolovját dníj svojích. * Áz že, Hóspodi, upováju na ťá.

Psalóm 90.

Živýj v pómošči výšňaho: * v króvi Bóha nebésnaho vodvorítsja. – Rečét Hospodévi: zastúpnik mój jesí i pribížišče mojé: * Bóh moj i upováju na nehó. – Jáko toj izbávit ťa ot siti lóvči: * i ot slovesé mjatéžna. – Pleščmá svojíma osinít ťa: * i pod kriľí jehó naďíješisja. – Orúžijem obýdet ťa ístina jehó: * ne ubojíšisja ot strácha noščnáho. – Ot strilý leťáščija vo dni, ot véšči vo ťmi prechoďáščija, * ot srjášča, i bísa polúdennaho. – Padét ot straný tvojejá týsjašča i tma odesnúju tebé: * k tebí že ne priblížitsja. – Obáče očíma tvojími smótriši: * i vozdajánije hríšnikov úzriši. – Jáko ty, Hóspodi, upovánije mojé: * výšňaho položíl jesí pribížišče tvojé. – Ne priídet k tebí zlo: * i rána ne priblížitsja k ťílesí tvojemú. – Jáko Ánhelom svojím zapovísť o tebí, * sochraníti ťa vo vsich putéch tvojích. – Na rukách vózmut ťa, * da ne kohdá pretknéši o kámeň nóhu tvojú. – Na áspida i vasilíska nastúpiši: * i poperéši ľva i zmijá. – Jáko na mja upová, i izbávľu jí, pokrýju jí, * jáko pozná ímja mojé. – Vozzovét ko mňi, i uslýšu jehó: * s nim jesm v skórbi, izmú jehó, i proslávľu jehó. – Dolhotóju dnej ispólňu jehó, * i javľú jemú spasénije mojé.

Sláva, i nýňi: Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva, tropár, hlás 7: Preobrazílsja jesí na horí, Christé Bóže, pokazávyj učenikóm tvojím slávu tvojú, jákože možáchu: da vozsijáet i nám hríšnym svít tvój prisnosúščnyj, molítvami Bohoródicy, svitodávče, sláva tebí.

I nýňi: Bohoródičen: Jáko ne ímamy derznovénija za premnóhija hrichí náša: * ty íže ot tebé róždšahosja molí, Bohoródice Ďívo: * mnóho bo móžet molénije máterneje ko blahosérdiju Vladýki. * Ne prézrí hríšnych moľbý, vsečístaja, * jáko mílostiv jésť í spastí mohíj, * íže i stradáti o nás izvólivyj.

Skóro da predvarját ný ščedróty Tvojá, Hóspodi, jáko obniščáchom ziló. Pomozí nám, Bóže Spáse náš, slávy rádi ímene Tvojehó, Hóspodi, izbávi nás, i očísti hríchí náša, ímene rádi tvojehó.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv. Amíň.

Kondák, hlás 7. Na horí preobrazílsja jesí, i jákože vmiščáchu učenicý tvojí, slávu tvojú, Christé Bóže, víďiša: da jehdá ťa úzrjat raspinájema, stradánije úbo urazumíjut vóľnoje, mírovi že propovíďat: jáko tý jesí voístinnu Ótčeje sijánije.

Hóspodi, pomíluj. (40x) Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čás, na nebesí i na zemlí poklaňájemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílostivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich bláh: sám, Hóspodi, primí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót náš k zápovidem Tvojím, dúšy náša osvjatí i ťilesá očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nás svjatými ánhely Tvojími, jáko da opolčénijem ích sobľudájemi i nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja Tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amíň.

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez sravnénija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahosloví ótče.

Jeréj: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, hlahólem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.) L: Amiň.

Posém molítvu sijú: Bóže i Hóspodi síl, i vsejá tvári soďíteľu, íže za milosérdije neizrečénnyja mílosti tvojejá, jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda nášeho Isúsa Christá, nizposlávyj na spasénije róda nášeho: i čestným jehó krestóm, rukopisánije hrích nášich rasterzávyj, í pobidívyj ťím načála, i vlá­sti tmý: sám Vladýko čelovikoľúbče, prijmí i nás hríšnych blahodárstvennyja sijá í molébnyja molítvy, i izbávi nás ot vsjákaho vsehubíteľnaho, i mráčnaho hrichopadénija, í vsích ozlóbiti nás íščuščich vídimych í nevídimych vráh, prihvozdí stráchu tvojemú plóti náša, í ne ukloní serdéc nášich v slovesá ilí pomyšlénija lukávstvija, no ľubóviju tvojéju ujazví dúšy náša, da k tebí vsehdá vzirájušče, i jéže ot tebé svítom nastavľájemi, tebé nepristúpnaho i prisnosúščnaho zrjášče svíta, neprestánnoje tebí ispovídanije, í blahodarénije vozsylájem, beznačáľnomu Otcú, so jedinoródnym tvojím Sýnom, i vsesvjatým i blahím, i životvorjáščim tvojím Dúchom, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Jeréj: Sláva Tebí, Christé Bóže upovánije náše, sláva Tebí.

Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

(ášče molítsja mírjan molítvu, netvorít otpúst sícevyj, no hlahólet tókmo: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.