Malé povečerie 12.10.

Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50.

Pomíluj mja, Bóže, * po velícij mílosti tvojéj. - I po mnóžestvu ščedrót tvojích * očísti bezzakónije mojé. - Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mja. - Jáko bezzakónije mojé az znáju, * i hrich moj predomnóju jesť výnu. - Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. - Se bo v bezzakónijich začát jesm, * i vo hrisích rodí mja máti mojá. - Se bo ístinu vozľubíl jesí: * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. - Okropíši mja yssópom i očíščusja, * omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. - Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja. - Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: * i vsja bezzakónija mojá očísti. - Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, * i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. - Ne otvérži mené ot licá tvojehó, * i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. - Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, * i Dúchom vladýčnym utverdí mja. - Naučú bezzakónnyja putém tvojím, * i nečestíviji k tebí obraťátsja. - Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: * vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. - Hóspodi ustňí mojí otvérzeši,* i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. - Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, * vsesožžénija ne blahovolíši. - Žértva Bóhu duch sokrušén: * sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. - Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, * i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, * tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69

Bóže, v pómošč mojú vonmí, * Hóspodi, pomoščí mí potščísja.

Da postyďátsja i posrámjatsja íščuščiji dúšu mojú, * da vozvraťátsja vspjáť i postyďátsja choťáščiji mí zlája.

Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščij mí: * bláhože, bláhože.

Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o Tebí vsí íščuščiji Tebé, Bóže, * i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospóď, ľúbjaščiji spasénije Tvojé:

áz že níšč jésm i ubóh, Bóže, pomozí mí; * pomóščnik mój i izbáviteľ mój jesí Tý, Hóspodi, ne zakosní.

Psalóm 142.

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, * uslýši mjá v právďi tvojéj. - I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, * jáko ne opravdítsja préd tobóju vsják živýj. - Jáko pohná vráh dúšu mojú, * smiríl jésť v zémľu živót mój. - Posadíl mjá jésť v témnych, jáko mértvyja víka, * i uný vo mňí dúch mój: vo mňí smjatésja sérdce mojé. - Pomjanúch dní drévnija: poučíchsja vo vsích ďíľich tvojích, * v tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. - Vozďích k tebí rúci mojí, * dušá mojá jáko zémľa bezvódnaja tebí. - Skóro uslýši mjá, Hóspodi, * isčezé dúch mój. - Ne otvratí licá tvojehó ot mené, * i upodóbľusja nizchoďáščym v róv. - Slýšanu sotvorí mňí zaútra mílosť tvojú, * jáko na ťá upovách. - Skaží mňí, Hóspodi, púť, v óň že pojdú, * jáko k tebí vzjách dúšu mojú. - Izmí mjá ot vráh mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch,* naučí mjá tvoríti vóľu tvojú, jáko tý jesí Bóh mój. - Dúch tvój blahíj nastávit mjá na zémľu právu, * ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mjá právdoju tvojéju. - Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, * i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. - I pohubíši vsjá stužájuščyja duší mojéj, * jáko áz ráb tvój jésm.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Dúch tvój blahíj, * nastávit mjá na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, * vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, * kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, * Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj * Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, * Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, * pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, * prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, * pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, * i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, * i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, * jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, * vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú * víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, * bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, * ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, * Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň.

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá nébu i zemlí, vídimym že vsim i nevídimym. I vo jedínaho Hóspoda Iisúsa Christá Sýna Bóžija jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas rádi čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďášča odesnúju Otcá, i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, hlahólavšaho proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. I žízňi búduščaho víka. Amíň.

Posém pojém kanón presvjaťíj Bohoródici, hlás 1.

[Písň 1]

irmós: Hórkija rabóty izbávľsja Izráiľ, neprochodímoje prójde jáko súšu, vrahá zrjá potopľájema, písň jáko blahoďíteľu pojét Bóhu, čudoďíjuščemu mýšceju vysókoju, jáko proslávisja.

Pripív: Presvjatája Bohoródice spasí nás.

Užasóšasja stráchom vsecaríce ánheľskaja činonačálija, chváľašče ťá: pojét že bláhosti rádi vsják úm, jáko Máter ziždíteľa: pochvalý bo vsjákija prevozšlá jesí čín, Christá róždši.

Ľútymi napásťmi tomím, i ot vráh stužájem okajánnyj, s pláčem prihlašáju: svýše mňí prostrí prebohátaja rúku tvojú, izbavľájušči mjá, i bezbídno požíti spodóbi molítvami tvojími.

Sláva: Duší tájnaja prehrišénija, ľičbóju milosérdija iscilí, i utiší plotskóje stremlénije Bohoródice: i vrahóv kópija i stríly vozvráščši, krípko v serdcá ích vonzí.

I nýňi: Pážiť drévňuju potrebí čelovikoubíjstvennuju, utróba ďivíča Christá róždši: ťímže vsjá tvár rádujetsja nýňi, prečístaja, jáko ožívľšisja: i sohlásno vospivájet tvojehó Sýna i Bóha.

[Písň 3]

irmós: Ne múdrostiju i bohátstvom da chválitsja smértnyj svojím, no víroju Hospódneju, pravoslávno vzyvája Christú Bóhu, i pojá prísno: na kámeni tvojích zápovidej utverdí mja Vladýko.

Jákov velíkij na putí spjá inohdá, nizchoďáščyja svýše ľistviceju, Ďívo, na zémľu ánhely víďa, divľášesja: i vozbnúv, propisá jávi dvér ťá nebésnuju.

Vrémennym uderžánijem, v napásti vvéržen okajánnyj áz, i búrjami napástnymi tomím, uvý mňí, vopijú: jáže Bóha róždšaja, i voznésšaja róh náš, spasí mja molítvami tvojími.

Sláva: S nebesé rúku krípkuju prostér, o vsích carjú Christé, čúvstvennych i mýslennych, Iisúse mój, hlavý vrahóv pod nózi položí, Bohoródicu Máter tvojú vírno propovídajuščich.

I nýňi: Isáija drévle, očíščsja úhlem Dúcha, ot tvojejá utróby jávi prebohátaja Ďívo, Sýnu vzyváše rodítisja: jehóže v posľídňaja vremená, mené rádi, bez múža rodilá jesi.

[Písň 4]

irmós: Slýša drévle Avvakúm Christé čúdnyj tvój slúch, i stráchom vzyváše: Ot júha Bóh priídet, i svjatýj ot horý priosinénnyja čášči, spastí pomázannyja: sláva síľi tvojéj Hóspodi.

Tebé jáko súščuju v ženách krasnú i prečéstnu, jáko iz pustýni voschoďášču, i ótrasľ Christá na rukú nosjášču, Máti Bóžija, proobražáše mironačáľnik vopijá: sláva síľi tvojéj Hóspodi.

Prikloní mí úcho tvojé blahája, i vížď mojé ozloblénije, i bíd umnožénije: k tebí bo Vladýčice, dušévnoje óko prostér, i s pláčem koľína priklóň, nýňi moľú vopijá: ustávi mí napástej smuščénije.

Sláva: Sťínu ťá neoborímuju vídyj, privlečén moľbóju, tvój ráb nýňi k tebí pribiháju, i stríly vrážija, jáko mladénčeskija vmiňáju neďíjstvenny, o prebohátaja! Ťímže i rádujasja vopijú: sláva Bohomáti, roždéstvú tvojemú.

I nýňi: Síla výšňaho ťá Ďívo osiní naítijem božéstvennaho Dúcha: i tohdá páče jestestvá vsjáčeskich Hospóď, plóť i dúšu oživotvorív, prijediní sebí, prebýv v tómžde jesteství.

[Písň 5]

irmós: Svít tvój nezachodímyj vozsijáj Christé, v serdcá vírno pojúščich ťá, mír podavájaj nám, páče umá. Ťím ot nóšči nevíďinija ko dňú svítom tvojím tekúšče, slavoslóvim ťá čelovikoľúbče.

Božéstvennuju ťá, províďiv inohdá Danijíl, nesikómuju hóru, prepítaja, vopijáše projavlénňi, usiščísja ot tebé kámeňu Bohoródija, Christú Spásu míra: jehóže vírniji nýňi čtúšče, voschvaľájem ťá Bohonevísto.

Napásťmi okajánnyj mnóhimi pádsja, s boľízniju i pláčem sérdca moľásja, bezstúdno služíteľ tvój vopijú: izbávi Bohorodíteľnice, ot bíd oderžáščich mojé smirénije, i vesélija mjá ispólni.

Sláva: Strastéj mojích svirípuju pučínu utíši, krípkoju tvojéju molítvoju blahája, jáže strastéj kromí róždšaja Christá: jáko da v tišiňí duší nýňi živýj, próčeje žízni mojejá, v písnech vospiváju ťá.

I nýňi: Bóha káko na rukú nósiši, rcý? I káko dojíši, vsjáčeskaja rukóju soderžáščaho, o Ďívo vseblažénnaja, áz, rečé, čistá prebyváju i po roždeství, Christá Bóha róždši, Adámov dólh, i pramáternij otjémši.

[Písň 6]

irmós: Vés ot strastéj bezmírnych soderžúsja, i kítom zól snispadóch: no vozvedí iz istľínija mjá Bóže, jákože préžde Jónu, i víroju bezstrástije mí dáruj, jáko da vo hlási chvalénija, i spasénija Dúchom požrú ti.

Siďínija ne otstúpľ ňídr Rodíteľa, v ňídrich Máternich Sýn predľítnyj: naposľídok že, íže préžde vík sýj so Otcém, iz utróby Ďívy proizýde, vsjá k žízni bezsmértňij vozvoďá, neizrečénnoju bláhostiju.

Veríhami svjázan vrážijami ot ozloblénija, vo ádskija verejí, uvý mňí, nizverhóchsja: no predstáni, s nebesé jávľšisja, Bohootrokovíce čístaja, vozstavľájušči mjá tvojími molítvami služíteľa tvojehó, i rúku pómošči dážď pojúščemu božéstvennoje tvojé roždestvó.

Sláva: V róv pohíbelej okajánnyj vpadóch, i zvírije mnózi okročájut mjá: no Vladýčice, molítvami tvojími kámenija otvratí, i nevredíma tvojehó rabá sobľudí: kámeň bo krajeuhólnyj, Christá v ložesnách tvojích nosíla jesí.

I nýňi: Drévle prorók božéstvennych lík provozhlasí Ďívo, roždestvá tvojehó óbrazy: svítel óblak ťá, i svíščnik, i stámnu, i trapézu, i nebésnuju rósu, chľíb, mánnu že i dvér, prestól, i palátu, žézl, ráj, jáko Christá róždšuju.

Hóspodi pomíluj, tríždy.

Sláva, i nýňi:

Sidálen, hlás 1: Máter ťá Bóžiju svímy vsí, Ďívu voístinnu, i po roždeství jávľšujusja, ľubóviju pribihájušče k tvojéj bláhosti: tebé bo ímamy hríšniji predstáteľnicu, i tebé sťažáchom v napástech spasénije, jedínu vseneporóčnuju.

[Písň 7]

irmós: Proidóša jáko čertóh péščnyj plámeň nesterpímyj, íže za bláhočéstije inohdá ótrocy svjatíji pokazávšesja jávi, i sohlásno vospivájušče, písň pojáchu: otcév Bóže blahoslovén jesí.

Šéstvuja prevíčnyj dvérmi neprochódnymi tvojími vsecaríce, čísta tvojá známenija i cíla sochraní, čísta i po roždeství. Ťímže vopijém: otéc nášich Bóže, blahoslovén jesí.

V péšč vvéržen sedmočíslennymi plámeňmi opaľájusja ot dušeubíjstvennych bíd: no samá rósu mí odoždí Vladýčice blahája, tvojími moľbámi, da vopijú: blahoslovén Bóh otéc nášich.

Sláva: Strasťmí prestarívsja, i neoslábnymi napásťmi i skorbmí, i dospív k západom žitijá mojehó, dobroďítelem nepričásten, ľínostiju sňidén býv, vopijú ti, Vladýčice: uťišénije zemným, pomíluj mjá!

I nýňi: Tróici vo jedínstvi pravoslávno služášče, ťá Máti Ďívo čístaja, jáko Bóha plótiju róždšuju propovídajušče zemníji, božéstvenňi pojém: otéc nášich Bóže, blahoslovén jesí.

[Písň 8]

irmós: Čúda prejestéstvennaho pokazá óbraz, ohnerósnaja péšč drévle: óhň bo ne opalí júnyja ďíti, Christóvo javľája bezsímennoje ot Ďívy božéstvennoje roždestvó. Ťím vospivájušče vospojím: da blahoslovít tvár vsjá Hóspoda, i prevoznósit vo vsjá víki.

Slóvo vseístinnoje svjaščénnika voobrazí roždestvó tvojé, Ďívo: voístinnu bo rodilá jesi Slóvo Bóžije, i ložesná ne razvérze Ďívo, ímiže prójde Bóh. Ťím rádujuščesja Bohoródicu ťá po dólhu sohlásno vospivájem, i prevoznósim čístuju vo vsjá víki.

Térnije vozrástšeje v duší mojéj neďíjstvenno, božéstvennym ohném popalí prečístaja, i tvojími molítvami na dobroďíteli vozstávi mjá, tvoríti plodonósije Christú: iz tebé bo cvít prísno živýj prorástši, tvár vsjú ukrasí. Ťím ťá Bohorodíteľnicu čístuju počitájem vo vsjá víki.

Sláva: Iscilénije v ľútych Bohorodíteľnice, neboľíznenno podážď mí vskóri: vpád bo v skórbi i bidý, tvojú skórosť v zastuplénije okajánnyj prizyváju, rydája. Ťímže prečístaja, uskorí izjáti mjá, i spasí ot vsjákija múki, jáko da blahoslovjá vospiváju tvojé roždestvó.

I nýňi: Drévle ťá prozjábšij Aarónov žézl voobrazí Ďívo: tý bo jedína rodilá jesí prozjabénijem bez múža, nebésnyj nýňi dóžď prijémši vo črévi. Ťím veseľáščesja, ťá Bohoródicu po dólhu sohlásno vsí pojém, i prevoznósim vo vsjá víki.

[Písň 9]

irmós: Neizhlahólannoje Ďívy tájinstvo: Nébo bo sijá, i prestól cheruvímskij, i svitonósnyj čertóh pokazásja Christá Bóha vsederžíteľa. Sijú blahočéstno jáko Bohoródicu veličájem.

Preslávno Ďívy tájinstvo: jehóže bo ne vmistíša vyšenebésnaja velíčija, vmistí vo črévi. ťímže sošédšesja ublážájem jú, i vírno veseľáščesja veličájem.

Víďašče ťá jedínu, jáko výššuju nebés, Bóžiju zarjú, neskvérnaja, prestól cheruvímskij, i čertóh, i ódr svját, zemníji voschvaľájušče, Christá Bóha nášeho veličájem: jehóže ot črésl čístych rodilá jesí.

Sláva: Ókrest mené skórbi mnóhi, i zlý napásti nýňi napádajušče, boľízni že i ľútyja hrichí v róv vverhóša. Ťímže ťá moľú v hóresti duší mojejá, presvjatája Bohoródice, izbavlénije obristí mi.

I nýňi: Umirí mír, Christé, moľbámi čístyja Bohootrokovícy, nizlahája vrážiju sílu i tišinú neizhlahólannuju nám ustrojája, vo víki sochraní.

Dostójno jésť jáko voístinu, blažíti Ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju, i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvim i slávňijšuju bez sravnénija Serafim, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju, súščuju Bohoródicu Ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Kondák, hlás 6. Podóben: Rukopísannaho: Íže iz Otcá vozsijáv Sýn neizrečénno, iz žený rodísja suhúb jestestvóm, jehóže víďašče ne otmetájemsja zráka izobražénija: no sijé blahočéstno načertájušče, počitájem vírno. I sehó rádi ístinnuju víru cérkov deržášči, lobyzájet ikónu vočelovíčenija Christóva.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.