Malé povečerie 9.10.

Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50.

Pomíluj mja, Bóže, * po velícij mílosti tvojéj. - I po mnóžestvu ščedrót tvojích * očísti bezzakónije mojé. - Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mja. - Jáko bezzakónije mojé az znáju, * i hrich moj predomnóju jesť výnu. - Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. - Se bo v bezzakónijich začát jesm, * i vo hrisích rodí mja máti mojá. - Se bo ístinu vozľubíl jesí: * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. - Okropíši mja yssópom i očíščusja, * omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. - Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja. - Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: * i vsja bezzakónija mojá očísti. - Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, * i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. - Ne otvérži mené ot licá tvojehó, * i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. - Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, * i Dúchom vladýčnym utverdí mja. - Naučú bezzakónnyja putém tvojím, * i nečestíviji k tebí obraťátsja. - Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: * vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. - Hóspodi ustňí mojí otvérzeši,* i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. - Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, * vsesožžénija ne blahovolíši. - Žértva Bóhu duch sokrušén: * sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. - Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, * i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, * tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69

Bóže, v pómošč mojú vonmí, * Hóspodi, pomoščí mí potščísja.

Da postyďátsja i posrámjatsja íščuščiji dúšu mojú, * da vozvraťátsja vspjáť i postyďátsja choťáščiji mí zlája.

Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščij mí: * bláhože, bláhože.

Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o Tebí vsí íščuščiji Tebé, Bóže, * i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospóď, ľúbjaščiji spasénije Tvojé:

áz že níšč jésm i ubóh, Bóže, pomozí mí; * pomóščnik mój i izbáviteľ mój jesí Tý, Hóspodi, ne zakosní.

Psalóm 142.

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, * uslýši mjá v právďi tvojéj. - I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, * jáko ne opravdítsja préd tobóju vsják živýj. - Jáko pohná vráh dúšu mojú, * smiríl jésť v zémľu živót mój. - Posadíl mjá jésť v témnych, jáko mértvyja víka, * i uný vo mňí dúch mój: vo mňí smjatésja sérdce mojé. - Pomjanúch dní drévnija: poučíchsja vo vsích ďíľich tvojích, * v tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. - Vozďích k tebí rúci mojí, * dušá mojá jáko zémľa bezvódnaja tebí. - Skóro uslýši mjá, Hóspodi, * isčezé dúch mój. - Ne otvratí licá tvojehó ot mené, * i upodóbľusja nizchoďáščym v róv. - Slýšanu sotvorí mňí zaútra mílosť tvojú, * jáko na ťá upovách. - Skaží mňí, Hóspodi, púť, v óň že pojdú, * jáko k tebí vzjách dúšu mojú. - Izmí mjá ot vráh mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch,* naučí mjá tvoríti vóľu tvojú, jáko tý jesí Bóh mój. - Dúch tvój blahíj nastávit mjá na zémľu právu, * ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mjá právdoju tvojéju. - Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, * i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. - I pohubíši vsjá stužájuščyja duší mojéj, * jáko áz ráb tvój jésm.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Dúch tvój blahíj, * nastávit mjá na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, * vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, * kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, * Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj * Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, * Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, * pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, * prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, * pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, * i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, * i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, * jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, * vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú * víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, * bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, * ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, * Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň.

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá nébu i zemlí, vídimym že vsim i nevídimym. I vo jedínaho Hóspoda Iisúsa Christá Sýna Bóžija jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas rádi čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďášča odesnúju Otcá, i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, hlahólavšaho proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. I žízňi búduščaho víka. Amíň.

Prepodóbnomu že Androníku pojém na povečériji kanón.

Hlás 8. Písň 1.

irmós: Kolesnicehoníteľa faraóňa pohruzí, čudotvorjáj inohdá moiséjskij žézl, krestoobrázno porazív, i razďilív móre: Izráiľa že bihlecá pišechódca spasé, písň Bóhovi vospivájušča.

Predočístiv tvojú dúšu, Androníče, dóblimi dobroďíteľmi, i Božéstvennyja ľubvé razžéhsja úhľmi, plotskích uklonílsja jesí raspalénij: rósu bo Božéstvennuju svýše imíl jesí, ťá orošájuščuju vsehdá.

Vladýčnim poveľínijem povinújasja, jáko patrijárch inohdá Avraám, ótče, tvojú zémľu ostávil jesí, i sródniki nebréh: žený že i bohátstva daléče býv, i v pustýňu, blažénne, vselílsja jesí ujediňáem.

Hospódňu zápoviď ispólnil jesí, vsjá prodáv tvojá, i níščym razdáv, ímiže kúpľu bísera obríl jesí čestnáho: i séj prijém, obohatílsja jesí obíľno bohátnym mírov istočénijem.

Bohoródičen: Sozidájetsja vóleju vo utróbi tvojéj Adámov soďíteľ, i dlániju nosjáj, Bohoródice, vsjáčeskaja, tvojími rukámi nósitsja. O strášnaho tájinstva! i mladénc javľájetsja, vsích svjatých Hospóď.

Písň 3.

irmós: Utverždéj v načáľi nebesá rázumom, i zémľu na vodách osnovávyj, na kámeni mjá, Christé, zápovidej tvojích utverdí: jáko ňísť svját, páče tebé, jedíne Čelovikoľúbče.

Izhnán ot Jedéma sovítom Jévinym Adám, tý že vírovav sovítu soprúžnicy tvojejá, múdre, rajá býl jesí vnútr, i s néju ráduješisja vsehdá, blažénne Androníče.

Íže tájno i múdri ustrojája vsjá dóbri slóvo, i zemnýja ko spaséniju napravľája, ot zemlí na nebesá ľubímyja prestavľájet ďíti váša dvá, stezjú právu javľája vám.

O malovrémenňij i tľíjuščej nebréhše ľubví, na zemlí súščym ostávľše sijú, svjazástesja ľubóviju duchóvnoju blažénniji. Ťímže nýňi vodvorjájetesja, iďíže právednych selénija.

Bohoródičen: Bezsosuždénno Cheruvím i Serafím prebóľši, jáže Bóha neskazánno róždšaja, i zemným kľátvu na blahoslovénije preložívšaja, písňmi vsehdá da počitájetsja: tá bo náše upovánije.

Písň 4.

irmós: Uslýšach, Hóspodi, smotrénija tvojehó tájinstvo, razumích ďilá tvojá, i proslávich tvojé Božestvó.

Póty trudóv tvojích, ot plóti tvojejá kápľuščiji, svjaščénňijše Androníče, v voňú míra preložíšasja.

Jákože fíniks vysokoráslennyj, tý v pustýňach, ótče, procvíl jesí, i Bóhu plodonosíl jesí sladčájšyja boľízni trudóv tvojích.

Sléznymi odoždéniji pustýnnuju zémľu orosíl jesí, plodonósnu že javíl jesí dúšu tvojú boľízňmi póstničeskimi.

Bohoródičen: Ne istoščív Hóspodi Otéčeskich ňídr, v tvojú vselísja utróbu, otrokovíce, prečístuju, i mír vés obnoví.

Písň 5.

irmós: Útreňujušče, vopijém tí, Hóspodi, spasí ny: tý bo jesí Bóh náš, rázvi tebé inóho ne vímy.

Vospojím Androníka písňmi vsí vírniji, i tohó soprúžnicu Athanásiju proslávim.

Otňúd, jákože jésť písano, ne dál jesí sná tvoíma očíma, ni dremánija tvojíma víždoma, Androníče.

Proslávi míry ťá Hóspodi, blažénne, tvojá trudý vosprijémyj, jáko žértvu súščňi blahoprijátnu.

Bohoródičen: Jedínaho ot Tróicy rodilá jesí, otrokovíce, strášno, i mlekóm pitála jesí, zemných jestestvó pitájuščaho.

Písň 6.

irmós: Rízu mňí podážď svítlu, oďijájsja svítom jáko rízoju, mnohomílostive Christé Bóže náš.

Jestéstvennaja slábosť nikákože predložénija pritupí, jéže sťažála jesí k boľíznem, o prepodóbnaja, stradánija.

Preminívši oďijánije jávi, jestestvó utajíla jesí: ťím nesumňínno púť spasénija soveršíla jesí.

Uvíďivši suprúha tvojehó puť šéstvujušča, jemúže i posľídstvovala jesí, nikákože čtó k nemú besídovavši.

Bohoródičen: Hlás Havrijlov tebí, otrokovíce, nýňi prinósim: rádujsja, Hospóď s tobóju, blahoslovénnaja, vopijúšče tí.

Sidálen, hlás 8. Podóben: Premúdrosti: Ího Hospódne léhkoje vsedúšno na rámena vosprijém, tomú posľídoval jesí Bohonóse Androníče, i mirskích mjatéžej dóbri voznenavíďil jesí, v pustýňu, blažénne, usérdno vséľsja, iďíže, tečénije póstničeskoje ótče, bez poróka soveršíl jesí, Bóhu sovokupľájasja. Sehó rádi vopijém tí: molí Christá Bóha, hrichóv ostavlénije darováti čtúščym ľubóviju svjatúju pámjať tvojú.

Písň 7.

irmós: Ótrocy jevréjstiji v peščí popráša plámeň derznovénno, i na rósu óhň preložíša, vopijúšče: blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže, vo víki.

Drévle chváľaščahosja bezmírno zlonačáľnaho oderžáti vsjú tvár, jáko ptíčicu chúdu nizložíl jesí, síloju zaščitívsja dúcha i krestá vseorúžijem.

Nosjá na rámich krest tvój, posľídoval jesí Hóspodu vsedúšno, i slávy jehó polučíl jesí Božéstvennyja, jáko ispólniteľ, Androníče, tohó zápovidej.

Javľájet blahodáť mírov jéže ko Hóspodu tvojé derznovénije, vodám bo lijániju podóbitsja, na spasénije vsehdá vírnych prolivájema.

Bohoródičen: Da obožít mojé jestestvó, vsesoveršénnyj, neizrečénno mladénstvujet, iz tebé, čístyja, proischódit, íže slóvom privedýj vsjáčeskaja, i soderžjá i ukripľája.

Písň 8.

irmós: Carjá nebésnaho, jehóže pojút vói ánheľstiji, chvalíte i prevoznosíte vo vsjá víki.

Sléznymi strujámi napojív tvojú dušévnuju nívu, požál jesí jéže ot čudoďijánij vozdajánije bohátnoje.

Ostrúpľšujusja dúšu mojú sohrišéňmi, molítv tvojích Božéstvennym vračevánijem sijú iscilí, uhódniče Hospódeň.

Tróičen: Prebeznačáľnuju vírniji vospojím blahočéstno Tróicu vsesvjatúju, iz ne súščaho privédšuju vsjáčeskaja.

Bohoródičen: Danijíl ťá províďi hóru, otrokovíce, nesikómuju, ot nejáže otsičésja kámeň, sokrušívyj chrámy ídoľskija.

Písň 9.

irmós: Voístinnu Bohoródicu ťá ispovídujem, spasénniji tobóju, Ďívo čístaja, s bezplótnymi líki ťá veličájušče.

Istočáješi mírov blahodáť neistoščímuju, i pritekájuščym vsím podajéši vírno nedúhov razrišénije, ótče Androníče.

Preložílsja jesí ot privrémennych rádujasja k výšnim, i so otcý svjatými vselívsja, nás pámjať tvojú tvorjáščich, ótče, pomináj vsehdá.

Priimí mojé pínije, o dvóice prepodóbnych! I otdánije mí podážď, tvojím k Bóhu molénijem, prehrišénij izbáviti mjá.

Bohoródičen: Propisá tvojú utróbu drévle, trí ótroki ne opalívšaja péšč, otrokovíce čístaja: íbo neopáľno prijála jesí óhň Božestvá.

Stichíry,

hlás 6. Podóben: Vsé otlóžše: Vsé otložívše * žitéjskoje tomlénije, * i bohátstvo voznenavíďivše, * i sládosť tekúščuju prezrívše, * krest vzjáste, * jáko ího Božéstvennoje, i Christú poslédovaste, i k Nebésnomu pokóju núdno vselístesja: v némže sveseľáščesja, * pominájte nás víroju pominájuščich vý, * i ľubóviju soveršájuščich blahohovíjno, * svjaščénnuju i čestnúju pámjať vášu, svjatíji.

Vesmá vozľúbľšaja * tebé Vladýku ot duší, vo sľíd tebé potečé * dvóica prisnopámjatnaja, * i jedinosoprúžnaja: * i vsjá krásnaja i júzu nerišímuju * jáko paučínu pretórže, * ťím i polučí cárstvije tvojé bezsmértne. * Ťích úbo molítvami, * očiščénije, ščédryj, podážď nám sohrišénij, * i javí ny výššija strastéj, * smuščájuščich nášu dúšu Vladýko, vsehdá.

Ďitéj lišéni býste, * ľubéznyja drúžby, * pódvihom bóľšim, * v žitijí prebyvájušče neuťíšni, * hlás ispuščáste * dóblestvenňijšij Jovľ, vzyvájušče: * Hospóď dadé, Hospóď i páki vzjá. * Ťím i želájemoje vámi ďílo * udóbno soveršíste, * i k ľubézňijšim místom svjatým, * rádostno prechoďášče javístesja, * soprúže svjaščénňijšij.

Sláva, i nýňi, Bohoródičen: Rádujsja, kóreňu ľitoráslennyj, * rádujsja, žézle Božéstvennyj Aarónov, * prozjabýj cvít neuvjadájuščij, * blahoplódnyj rajú, * drévo žíznennoje, * ot kórene Jesséjeva čístaja procvítši otrokovíce, * i zemnýja kormášči chľíbom razúmnym. * Rádujsja, bahrjaníce vsečéstnája, * vsích carjá, Bohonevísto, * uvjazénije svítloje, * archijeréjev blahoľípije. * Rádujsja, jedína prečístaja.

Dostójno jésť jáko voístinu, blažíti Ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju, i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvim i slávňijšuju bez sravnénija Serafim, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju, súščuju Bohoródicu Ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hlás 4. Bóže otec nášich, tvorjáj prísno s námi po tvojéj krótosti, ne otstávi mílosti tvojejá ot nás, no molítvami ích v míri uprávi živót náš.

Vo vsém míri múčenik tvojích krovmí, jáko bahrjaníceju i víssom, cérkov tvojá ukrasívšisja, ťími vopijét tí Christé Bóže: ľúdem tvojím ščedróty tvojá nizposlí, mír žíteľstvu tvojemú dáruj, i dušám nášym véliju mílosť.

Sláva, hlás 8. So svjatými upokój, Christé, dúšy ráb tvojích, íďíže ňísť boľízň, ni pečáľ, ni vozdychánije, no žízň bezkonéčnaja.

I nýňi: Molítvami, Hóspodi, vsích svjatých i Bohoródicy, tvój mír dážď nám, i pomíluj nás, jáko jedín ščédr.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.