Malé povečerie 22.1.

Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50.

Pomíluj mja, Bóže, * po velícij mílosti tvojéj. - I po mnóžestvu ščedrót tvojích * očísti bezzakónije mojé. - Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mja. - Jáko bezzakónije mojé az znáju, * i hrich moj predomnóju jesť výnu. - Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. - Se bo v bezzakónijich začát jesm, * i vo hrisích rodí mja máti mojá. - Se bo ístinu vozľubíl jesí: * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. - Okropíši mja yssópom i očíščusja, * omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. - Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja. - Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: * i vsja bezzakónija mojá očísti. - Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, * i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. - Ne otvérži mené ot licá tvojehó, * i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. - Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, * i Dúchom vladýčnym utverdí mja. - Naučú bezzakónnyja putém tvojím, * i nečestíviji k tebí obraťátsja. - Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: * vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. - Hóspodi ustňí mojí otvérzeši,* i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. - Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, * vsesožžénija ne blahovolíši. - Žértva Bóhu duch sokrušén: * sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. - Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, * i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, * tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69

Bóže, v pómošč mojú vonmí, * Hóspodi, pomoščí mí potščísja.

Da postyďátsja i posrámjatsja íščuščiji dúšu mojú, * da vozvraťátsja vspjáť i postyďátsja choťáščiji mí zlája.

Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščij mí: * bláhože, bláhože.

Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o Tebí vsí íščuščiji Tebé, Bóže, * i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospóď, ľúbjaščiji spasénije Tvojé:

áz že níšč jésm i ubóh, Bóže, pomozí mí; * pomóščnik mój i izbáviteľ mój jesí Tý, Hóspodi, ne zakosní.

Psalóm 142.

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, * uslýši mjá v právďi tvojéj. - I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, * jáko ne opravdítsja préd tobóju vsják živýj. - Jáko pohná vráh dúšu mojú, * smiríl jésť v zémľu živót mój. - Posadíl mjá jésť v témnych, jáko mértvyja víka, * i uný vo mňí dúch mój: vo mňí smjatésja sérdce mojé. - Pomjanúch dní drévnija: poučíchsja vo vsích ďíľich tvojích, * v tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. - Vozďích k tebí rúci mojí, * dušá mojá jáko zémľa bezvódnaja tebí. - Skóro uslýši mjá, Hóspodi, * isčezé dúch mój. - Ne otvratí licá tvojehó ot mené, * i upodóbľusja nizchoďáščym v róv. - Slýšanu sotvorí mňí zaútra mílosť tvojú, * jáko na ťá upovách. - Skaží mňí, Hóspodi, púť, v óň že pojdú, * jáko k tebí vzjách dúšu mojú. - Izmí mjá ot vráh mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch,* naučí mjá tvoríti vóľu tvojú, jáko tý jesí Bóh mój. - Dúch tvój blahíj nastávit mjá na zémľu právu, * ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mjá právdoju tvojéju. - Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, * i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. - I pohubíši vsjá stužájuščyja duší mojéj, * jáko áz ráb tvój jésm.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Dúch tvój blahíj, * nastávit mjá na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, * vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, * kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, * Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj * Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, * Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, * pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, * prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, * pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, * i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, * i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, * jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, * vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú * víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, * bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, * ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, * Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň.

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá nébu i zemlí, vídimym že vsim i nevídimym. I vo jedínaho Hóspoda Iisúsa Christá Sýna Bóžija jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas rádi čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďášča odesnúju Otcá, i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, hlahólavšaho proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. I žízňi búduščaho víka. Amíň.

kanón presvjaťíj Bohoródici.

Hlás 2. [Písň 1]

irmós: Hrjadíte ľúdije, pojím písň Christú Bóhu, razďíľšemu móre, i nastávľšemu ľúdi, jáže izvedé iz rabóty jehípetskija, jáko proslávisja.

Slóvo mojehó priobrítenija otňúd ňísť k pisnoslóviju vsečístaja, jáko pokryvájet mjá hrichóv mojích ťmá: no o Bohorodíteľnice uťisňájema prijimí mja.

Pod tvój pokróv pribiháju prečístaja, ot hrích bezčíslennych v konéc, i Bóha i Vladýku blahopremínna sotvorí čístaja, i spasí mja.

Sláva: Tý mňí Vladýčice téploje očistílišče, k tebí pribihája spasúsja, i priobrjášču dušévnoje spasénije: móžeši bo vsjá, jáko súšči Máti vsích Bóha.

I nýňi: Íže dušám ľstéc, privlečé mja v pohíbeľnyj róv: no mňí prostrí deržávnuju tvojú rúku, Bohoródice Ďívo, i skóro ko svítu vozvedí.

[Písň 3]

irmós: Utverdí nás v tebí Hóspodi, drévom umerščvéj hrích, i strách tvój vsadí v serdcá nás pojúščich ťá.

Vo mnóhija vpád razbójniki okajánnyj, obnažén bých, ujázvlen že i ostávlen: no tý Bohoródice čístaja, ne prézri mené.

Obnaží Adáma préžde zmíj, preľstív drévom, nýňi že udóbno pľiní dúšu mojú: moľúsja tí Vladýčice, uščédri mjá.

Sláva: Nýňi tebí mojá prinošú tájnaja, ístinňij predstáteľnici mojéj i pokróvu: jáko da sijá mňí ne obličít Sýn tvój, na suďí právedňim svojém.

I nýňi: Pomíluj nás čístaja, pomíluj: íbo ot ďíl spasénija otňúd ňísť nám. Ťímže víroju téploju k tebí vopijém: pomíluj rabý tvojá.

[Písň 4]

irmós: Pojú ťá, slúchom bo Hóspodi, uslýšach i užasóchsja, do mené bo ídeši, mené iščjá zablúždšaho. Ťím mnóhoje tvojé snizchoždénije, jéže na mjá, proslavľáju mnohomílostive.

Boľášča mjá neiscíľno Vladýčice, i obniščávša ne prézri: no dážď mí jeléj bláhosti tvojejá Ďívo, i tvojími promyšléňmi obohatí mja, jéže ot Bóha zlátom netľínnym.

Dóbrych vsích obnažíchsja, i ležú vo zlých, obólksja páče vsích drévle pádšich: i nýňi préžnimi ukrasí mja, i vtorých izbávi Bohonevísto.

Sláva: Bludnícu prevzydóch v bluďích, i mytarjá lichoímstvom vsehdá, slóvom i izvolénijem: no úbo obojú pokajánije, préžde koncá sťažáti mí Vladýčice spodóbi.

I nýňi: Vodvoríchsja v pustýni pečáľňij, udalíchsja ot tebé Bohorodíteľnice, któ dást mí kriľí, i poleščú, i priidú k tebí nadéždi mojéj, spasájuščej malodúšije mené okajánnaho?

[Písň 5]

irmós: Svíta podáteľu, i vikóv tvórče Hóspodi, vo svíťi tvojích poveľínij nastávi nás: rázvi bo tebé inóho Bóha ne znájem.

Jáko nevečérnij svít ot čréva tvojehó Vladýčice, súščym na zemlí vozsijávšij, smrádnuju dúšu mojú ozarí čístaja, i otžení vsjáku mhlú sérdca mojehó.

Nóšč mjá pokryvájet ľútaja lukávych mojích i zlých ďijánij, no vopijú ti Vladýčice: nastávi mjá k svítu božéstvennomu tvojehó Sýna i Vladýki vsepítaja.

Sláva: I mené prijimí čístaja, jákože blúdnaho sýna priját tvój Sýn i ziždíteľ vsjáčeskich, vopijúščaho s ním: sohriších voístinnu, i spasí mja Vladýčice.

I nýňi: Ujazvívšejesja mojé sérdce prilóhi lukávaho, prečístaja, jáko mílostiva iscilí, na kresťí plótiju ujázvlennaho, neizhlahólanno róždši.

[Písň 6]

irmós: V bézdňi hrichóvňij vaľájasja, neizsľídnuju milosérdija tvojehó prizyváju bézdnu, ot tlí Bóže mjá vozvedí.

V róv hrichóvnyj vpadóch, i k nezabyvájuščemu ne vziráju Bóhu, stráchom oderžím: no k tebí primetájusja Bohonevísto.

Pokrývšejesja ľúťi sérdce mojé nedovídomych prehrišénij voľnóju, vsesíľnoju tvojéju molítvoju Bohoródice Ďívo okormí.

Sláva: Krasotú mňí víďiti slávy tvojejá spodóbi, jehdá ot plóti mojejá choščú razlučítisja, jáko utverždénije mojé Vladýčice: da otsjúdu uvím ostavlénije.

I nýňi: Napástej i bíd i skorbéj izbávi rabý tvojá, svjatája Vladýčice, jáže k Bóhu tvojími molítvami, víroju k tebé pribihájuščyja.

Táže: Hóspodi pomíluj, tríždy. Sláva, i nýňi:

Sidálen, hlás 2: Ťá veličájem Bohoródice, vopijúšče: rádujsja žézle, ot nehóže bezsímenno Bóh prozjabýj, pohubí na dréve smérť.

[Písň 7]

irmós: Óbrazu zlatómu na póli Deíri služímu, trijé tvoí ótrocy nebrehóša bezbóžnaho veľínija, posreďí že ohňá vvérženi, orošájemi pojáchu: blahoslovén jesí Bóže otéc nášich.

Nýňi tščítsja zijája vráh prijáti mjá vo utróbu svojú: íbo prinošájet mí otvsjúdu iskušénija i síti, vés presikája, spích mój: no predvarívši izbávi mjá Ďívo Máti, ot tohó navíta lukávaho.

Oskverňájet i smuščájet čúvstvija i úm sopostát, i v róv otčájanija svestí mja tščítsja. Ťímže vopijú ti jedíňij: pribížišče mojé Bohonevísto, izbávi mjá ot rukí sehó ľstívaho.

Sláva: Íže drévle trí júnoši ot péšči horjáščija, Christé mój, izbavléj, sám Slóve, i mené moľbámi neiskusobráčnyja Mátere tvojejá ot plámene, jehóže razžehóch bezmírnymi zlými, izbávi i orosí.

I nýňi: Véščno obrít sérdce mojé tlíteľ, umertví jé: no tý mja úbo síloju božéstvennoju odoždí neiskusobráčnaja Máti, i pobidíti mí spodóbi sehó, jáko da víroju zovú ti: blahoslovénnaja, jáže Bóha plótiju róždšaja.

[Písň 8]

irmós: V péšč óhnennuju ko otrokóm jevréjskim snizšédšaho, i plámeň v rósu prelóžšaho Bóha, pójte ďilá jáko Hóspoda, i prevoznosíte vo vsjá víki.

Mnóhimi zlými moími pohorblén býv ľúťi, mnóžestvom ťahót, i óko mojé otňúd na nebesá ne smíju vozvestí, no vopijú ti: pomíluj jedína Bohoródice, mené pádšaho.

Vóňže vpadóch hňív tvojehó Sýna i Bóha, čístaja izbávi mjá: i v čás, vóňže chóščet tvoríti ispytánije, búdi mí pómošč prečístaja, i ot šúich kózlišč izbávi mjá.

Sláva: Umerščvlénnaho mjá mýslenno, ot bezčíslennych mojích zól, vozdvíhni Bohonevísto otrokovíce: i moľbóju tvojéju izbávi mjá ot vsjákija prélesti dušetľínnaho vrahá i ubíjcy.

I nýňi: Zloneisprávlennaja dušé, káko očerníla jesí zľí pérvuju dobrótu? Káko otvérhla jesí vsjá, jáže k ziždíteľu tvojemú obíty, i prijála jesí zlóbnaja? No hrjadí i pritecý blahočéstno k Bohoródici.

[Písň 9]

irmós: Ot Bóha Bóha slóva, neizrečénnoju múdrostiju, prišédšaho obnovíti Adáma, jádiju v tľínije pádšaho ľúťi, ot svjatýja Ďívy neizrečénno voplotívšahosja nás rádi, vírniji jedinomúdrenno písňmi veličájem.

Ďíly ťážkimi čúvstva oskverních voístinnu, i vsehó studoďijánija ispólnen jésm: no očísti úbo prečístaja, vrémja mňí isprošájušči blahoumilénija, da neprestánno ťá veličáju.

Tý mja Bohoródice, opravdáj, jehdá javjátsja ďilá sokrovénnaja kojehóždo jávi, ímaši bo voístinnu sílu: i ťmý mjá izbávi i vo straňí učiní svíta molítvami tvojími, iďíže jésť rádosť neizhlahólannaja.

Sláva: Moľú ťa Slóve, préžde prišéstvija koncá pokajánije mí dáruj téploje, i umilénije slezám, cilomúdrije vkúpi i smirénije, i ľubóv božéstvennuju, i stádu tvojemú ustrojénije, moľbámi róždšija ťá.

I nýňi: Úmnych že i čúvstvennych, preminúvši Ďívo slávoju i čéstiju, rázvi Bóha, ne omerzí mené preminúvšaho v prehrišénijich, vétchich že i nóvych čelovík sohríššich na zemlí: no tvojéju molítvoju spasí mja.

Dostójno jésť jáko voístinu, blažíti Ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju, i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvim i slávňijšuju bez sravnénija Serafim, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju, súščuju Bohoródicu Ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hlás 4. Bóže otec nášich, tvorjáj prísno s námi po tvojéj krótosti, ne otstávi mílosti tvojejá ot nás, no molítvami ích v míri uprávi živót náš.

Vo vsém míri múčenik tvojích krovmí, jáko bahrjaníceju i víssom, cérkov tvojá ukrasívšisja, ťími vopijét tí Christé Bóže: ľúdem tvojím ščedróty tvojá nizposlí, mír žíteľstvu tvojemú dáruj, i dušám nášym véliju mílosť.

Sláva, hlás 8. So svjatými upokój, Christé, dúšy ráb tvojích, íďíže ňísť boľízň, ni pečáľ, ni vozdychánije, no žízň bezkonéčnaja.

I nýňi: Molítvami, Hóspodi, vsích svjatých i Bohoródicy, tvój mír dážď nám, i pomíluj nás, jáko jedín ščédr.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.