Malé povečerie 29.11.

Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50.

Pomíluj mja, Bóže, * po velícij mílosti tvojéj. - I po mnóžestvu ščedrót tvojích * očísti bezzakónije mojé. - Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mja. - Jáko bezzakónije mojé az znáju, * i hrich moj predomnóju jesť výnu. - Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. - Se bo v bezzakónijich začát jesm, * i vo hrisích rodí mja máti mojá. - Se bo ístinu vozľubíl jesí: * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. - Okropíši mja yssópom i očíščusja, * omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. - Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja. - Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: * i vsja bezzakónija mojá očísti. - Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, * i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. - Ne otvérži mené ot licá tvojehó, * i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. - Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, * i Dúchom vladýčnym utverdí mja. - Naučú bezzakónnyja putém tvojím, * i nečestíviji k tebí obraťátsja. - Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: * vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. - Hóspodi ustňí mojí otvérzeši,* i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. - Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, * vsesožžénija ne blahovolíši. - Žértva Bóhu duch sokrušén: * sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. - Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, * i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, * tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69

Bóže, v pómošč mojú vonmí, * Hóspodi, pomoščí mí potščísja.

Da postyďátsja i posrámjatsja íščuščiji dúšu mojú, * da vozvraťátsja vspjáť i postyďátsja choťáščiji mí zlája.

Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščij mí: * bláhože, bláhože.

Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o Tebí vsí íščuščiji Tebé, Bóže, * i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospóď, ľúbjaščiji spasénije Tvojé:

áz že níšč jésm i ubóh, Bóže, pomozí mí; * pomóščnik mój i izbáviteľ mój jesí Tý, Hóspodi, ne zakosní.

Psalóm 142.

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, * uslýši mjá v právďi tvojéj. - I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, * jáko ne opravdítsja préd tobóju vsják živýj. - Jáko pohná vráh dúšu mojú, * smiríl jésť v zémľu živót mój. - Posadíl mjá jésť v témnych, jáko mértvyja víka, * i uný vo mňí dúch mój: vo mňí smjatésja sérdce mojé. - Pomjanúch dní drévnija: poučíchsja vo vsích ďíľich tvojích, * v tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. - Vozďích k tebí rúci mojí, * dušá mojá jáko zémľa bezvódnaja tebí. - Skóro uslýši mjá, Hóspodi, * isčezé dúch mój. - Ne otvratí licá tvojehó ot mené, * i upodóbľusja nizchoďáščym v róv. - Slýšanu sotvorí mňí zaútra mílosť tvojú, * jáko na ťá upovách. - Skaží mňí, Hóspodi, púť, v óň že pojdú, * jáko k tebí vzjách dúšu mojú. - Izmí mjá ot vráh mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch,* naučí mjá tvoríti vóľu tvojú, jáko tý jesí Bóh mój. - Dúch tvój blahíj nastávit mjá na zémľu právu, * ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mjá právdoju tvojéju. - Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, * i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. - I pohubíši vsjá stužájuščyja duší mojéj, * jáko áz ráb tvój jésm.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Dúch tvój blahíj, * nastávit mjá na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, * vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, * kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, * Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj * Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, * Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, * pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, * prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, * pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, * i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, * i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, * jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, * vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú * víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, * bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, * ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, * Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň.

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá nébu i zemlí, vídimym že vsim i nevídimym. I vo jedínaho Hóspoda Iisúsa Christá Sýna Bóžija jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas rádi čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďášča odesnúju Otcá, i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, hlahólavšaho proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. I žízňi búduščaho víka. Amíň.

Kanón, jehóže kraehranésije: Akákia, izbránnaho poslúšateľa, písňmi pojú. Theofán:

Hlás 4. Písň 1.

irmós: Mórja čermnúju pučínu nevlážnymi stopámi drévnij pišešéstvovav Izráiľ, krestoobráznymi Moiséovyma rukáma Amalíkovu sílu v pustýni pobidíl jésť.

Nezlóbnym nrávom oblóžsja, blahoobráznuju dobroďítelej sťažál jesí dobrótu, Christóvu vóľnomu poslušániju podóbjasja, dáže do smérti, vseblažénne.

Zlóby obritáteľa posramíl jesí bezzlóbijem svojím: terpínijem že, ótče, iskušénij, tohó hórduju i voznesénnuju vraždú, k zemlí, vseblažénne, smiríl jesí.

Vozderžánijem terpilívnym, prepodóbne, predobučájasja i strastéj otsikája načála, bezstrástija odéždeju ukrasílsja jesí pósľižde, blahodátiju Božéstvennoju pokryvájem.

Ukripív dušévnoje ustrojénije terpínijem tvérdym i dóblim, vseblažénne, pómyslom, po vsjá dní terpíl jesí múčeničeskij pódvih, i vinéčnik pokazálsja jesí.

Bohoródičen: Kríposť tvoríteľna i pínije, Bóh i Hospóď, íže nás rádi iz tebé voploščéjsja i roždéjsja, proróčeski jákože Isáia, prečístaja, blahovistí.

Písň 3.

irmós: Veselítsja o tebí cérkov tvojá, Christé, zovúšči: tý mojá kríposť, Hóspodi, i pribížišče i utverždénije.

Vsehó tebé samáho tvorcú tvojemú i Bóhu, prepodóbne, vozložív, terpíl jesí tomíteľnoje izničtožénije.

Zakónno stradáľčeskoje terpínije, vozdéržniče, pokazál jesí na zemlí: ťímže tebí nebésnoje vesélije dadésja.

Smirénije ístinno, dolhoterpínije opásno deržál jesí, terpínije, vozderžánije s poslušánijem, preblažénne.

Bohoródičen: Vsích soďíteľ zíždetsja, nás rádi, prečístaja, plóť prijém oduševlénnu, iz tebé, presvjatája Bohonevísto.

Písň 4.

irmós: Vozneséna ťá víďivši cérkov na kresťí, sólnce právednoje, stá v číňi svojém, dostójno vzyvájušči: sláva síľi tvojéj, Hóspodi.

Umertvív, ótče, múdrosť plóti tvojejá, tvojú dúšu oživíl jesí, i právdy vinéc prijál jesí, zovýj Akákije: sláva síľi tvojéj, Hóspodi.

Pódvihi dólhi prijémľa, íže po vsjá dní terpilívnoje pokázyval jesí soprotivlénije, ótče. ťímže po smérti, jáko žív, vozopíl jesí: sláva síľi tvojéj, Hóspodi.

Tvérdym umóm tomlénija za Christá preterpíl jesí, Akákije blažénne, sehó pomyšľája na kresťí prihvoždéna, za spasénije róda nášeho.

Bohoródičen: Čisťíjši jesí nebés i mýslennych síl, jáko sích ziždíteľa, prečístaja, róždši. Ťímže tí zovém: rádujsja, Bohoródice vsepítaja.

Písň 5.

irmós: Tý, Hóspodi, mój, svít v mír prišél jesí, svít svjatýj, obraščájaj iz mráčna nevíďinija, víroju vospivájuščyja ťá.

Tý, prepodóbne, jázvami múžeski uraňájem, i bijéniji po vsjá dní terpjá krípko, prepodóbno počíl jesí.

Tečénije dóbroje skončáv, Akákije nezlóbnyj, i trudóv svobódnyj i boľíznej vosprijál jesí pokój.

Úm tvój čístym pómyslom okormľájem, Akákije Bohonóse, k vinóvnomu vsích blahopolúčno ustremísja.

Bohoródičen: Ni ánheľskij úm, ni čelovíč móžet roždestvó tvojé skazáti: prevoschódit bo vsjáko postižénije rázuma.

Písň 6.

irmós: Požrú ti so hlásom chvalénija, Hóspodi, cérkov vopijét tí, ot bisóvskija króve očíščšisja, rádi mílosti ot rébr tvojích istékšeju króviju.

Usnúl jesí blažénnym snóm, blažénne, i po smérti javísja poslúšaja, ótče, voprošájuščich, jáko ne umirájet poslušánije imíjaj.

Skončáv dóbryja pódvihi, tezoimeníte, netľínnaho, Bohomúdre, spodóbilsja voístinnu bezsmértija, iďíže rádujasja vincý pobídy vosprijál jesí.

Božéstvennoje i dóbroje i Bohouhódnoje vozderžánije žitijá tvojehó, blažénne, mnóhija utverždájet Božéstvennym stráchom i želánijem bláh búduščich, Akákije.

Bohoródičen: Voístinnu Bohoródicu ťá víroju slávim, jáko Bóha začénšuju, i róždšuju sehó neiskusobráčno, sojedínšasja iz tebé prijátnyja svjatým chrámom.

Sidálen, hlás 4. Podóben: Skóro predvarí: Svítlostiju víry i ďítelnym svítom, javílsja jesí ravnoánhelen na zemlí, voístinnu, Akákije vsemúdre. Pokazál jesí múžeski krípkoje umá tvojehó, sokrušíl jesí napádanija strastéj postóm: ťímže i po končíňi, jáko žív javílsja jesí, nepobidíme.

Písň 7.

irmós: V péšči avraámstiji ótrocy persídsťij, ľubóviju blahočéstija páče, néželi plámenem opaľájemi, vzyváchu: blahoslovén jesí v chrámi slávy tvojejá, Hóspodi.

Vsím želánijem Vladýci idýj, dosády i bezčéstija, prepodóbne, i jázvy terpjá, vzyvál jesí: blahoslovén jesí v chrámi slávy tvojejá, Hóspodi.

Pómysl tvój Vladýčnija pomyšľája strásti i raspjátije, i smérti poučájasja, uraňájem píl jesí: blahoslovén jesí v chrámie slávy tvojejá, Hóspodi.

Mértv vo hróbi, po zakónu umirájuščich ležá bez dychánija, hlahóľuščemu viščáješi páče jestestvá, jáko ne úmerl jésm, vzyváješi: blahoslovén jesí v chrámi slávy tvojejá, Hóspodi.

Bohoródičen: Uméršyja, ímže, Ďívo, deržími bíchom zakónom, žízň róždši ístinnuju, vozstávila jesí zovúščyja: blahoslovéna tý v ženách, vseneporóčnaja Vladýčice.

Písň 8.

irmós: Rúci rasprostér Danijíl, ľvóv zijánija v róvi zatčé, óhnennuju že sílu uhasíša, dobroďíteliju prepojásavšesja, blahočéstija račíteli ótrocy, vzyvájušče: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda.

Krípkim vozderžánijem, Bóhu tebí býsť smisítisja, prepodóbne, úz ťíla razríššusja, i plóť iznurívšu, i viďínijem ďíteľnym, ótče, zovýj: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda.

S múčeniki Christóvy sočetájem i včiňájem, neprestánno, prepodóbne, pojá čelovikoľúbca, i moľásja o nás, voschvaľájuščich ťá i vopijúščich: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda.

Postradáv zakónno na zemlí, nebésnyj obríl jesí pokój, rádujasja, prepodóbne, so svjatými, i sopričástnik vesélija i rádosti ích býv, i vzyvája: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda.

Bohoródičen: Voploščájetsja bezplótnyj préžde, soďítel zíždetsja iz tebé, vseneporóčnaja: íbo v prečístaja ložesná tvojá všéd nepostižímyj, opisánijem plotskím choťá objátisja. Ťímže vsí ťa blahoslovím, Maríje Bohonevísto.

Písň 9.

irmós: Kámeň nerukosíčnyj ot nesikómyja horý tebé, Ďívo, krajeuhóľnyj otsičésja, Christós, sovokupívyj razstojáščajasja jestestvá. Ťím veseľáščesja, ťá, Bohoródice, veličájem.

Mílostivno vmistísja, ótče, ko vsjáčeskich blahoďíteľu, nezlóbija dobrótoju ukrašájasja, i krasotóju dobroďítelej sijája. Ťímže ťá vsí ublažájem.

Zakónu povinújasja Vladýčňu, tvojú prekloníl jesí výju, monášestvujuščich boréniju, i pobidonósec, ótče, býv, k nezlóbiju dostíhl jesí soveršénnomu, vseblažénne.

Pínije Bóhu vozsyláti so bezplótnymi spodóbilsja jesí, jáko sobľúd óňich žitijé i čistotú: terpínijem že ďíl múčenikov slávu prijál jesí.

Priimí ot nás, Bohonóse, prinosímoje tebí pínije ot čísta sérdca, i vozdážď moľbámi tvojími sohrišénij ostavlénije i spasénije, vsečéstne.

Bohoródičen: Jáko kóreň súšču voístinnu netľínija, ťá Ďívo, vsí vírniji, i utverždénija, chvalámi počitájem: tý bo ipostásnoje bezsmértije nám rodilá jesí.

Stichíry prepodóbnaho,

hlás 4. Podóben: jáko dóbľa: Vozderžánijem múdrosť plotskúju umertvíl jesí, * i dúšu oživíl jesí postóm, * i dobroďítelej soveršénijem. * Otsjúdu že i javílsja jesí, * jáko žív po končíňi voístinnu: * jákože bo són vminísja tebí smérť, * k Bóhu prestávľšusja, * i v rúci dúšu prelóžšu jemú, * Akákije slávne.

Strastéj uspíl jesí * želánija, Akákije, * bďínije vsenóščnoje jáko sťažáv, * poslušánije i smirénije, * poučénije že Božéstvennych pisánij, * i sérdce čísto, * i úm nesmuščén. * Ťímže býl jesí i prijátelišče Dúcha svjatáho, * zarí čudés vozsijáv koncém.

Mirskáho pristrástija * do koncá vozhnušávsja, * bezstrástija sosúd býl jesí: * ľubomúdrija že, slávne, * ďíteľnym voschoždénijem, * vozvýsilsja jesí k samomú želániju konéčnomu, * i uzríl jesí tájnym viďínijem * nevídimych nedomýslennyja i Božéstvennyja dobróty, * Akákije vsemúdre i blažénne.

Sláva, i nýňi, Krestobohoródičen. Podóben tójže: Áhnca i pástyrja ťá, * na dréve jáko víďi, * áhnica róždšaja rydáše, * i Máterski tebí viščáše: * Sýne vozžeľínne, * káko na drévi krestňim povíšen jesí, dolhoterpilíve? * Káko rúci i nózi tvoí, Slóve, * prihvozdíšasja ot bezzakónnych, * i króv tvojú izlijál jesí, Vladýko?

Dostójno jésť jáko voístinu, blažíti Ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju, i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvim i slávňijšuju bez sravnénija Serafim, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju, súščuju Bohoródicu Ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hlás 4. Bóže otec nášich, tvorjáj prísno s námi po tvojéj krótosti, ne otstávi mílosti tvojejá ot nás, no molítvami ích v míri uprávi živót náš.

Vo vsém míri múčenik tvojích krovmí, jáko bahrjaníceju i víssom, cérkov tvojá ukrasívšisja, ťími vopijét tí Christé Bóže: ľúdem tvojím ščedróty tvojá nizposlí, mír žíteľstvu tvojemú dáruj, i dušám nášym véliju mílosť.

Sláva, hlás 8. So svjatými upokój, Christé, dúšy ráb tvojích, íďíže ňísť boľízň, ni pečáľ, ni vozdychánije, no žízň bezkonéčnaja.

I nýňi: Molítvami, Hóspodi, vsích svjatých i Bohoródicy, tvój mír dážď nám, i pomíluj nás, jáko jedín ščédr.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.