Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )
I mý: Amíň.
Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.
Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.
Psalóm 50.
Pomíluj mja, Bóže, * po velícij mílosti tvojéj. - I po mnóžestvu ščedrót tvojích * očísti bezzakónije mojé. - Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mja. - Jáko bezzakónije mojé az znáju, * i hrich moj predomnóju jesť výnu. - Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. - Se bo v bezzakónijich začát jesm, * i vo hrisích rodí mja máti mojá. - Se bo ístinu vozľubíl jesí: * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. - Okropíši mja yssópom i očíščusja, * omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. - Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja. - Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: * i vsja bezzakónija mojá očísti. - Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, * i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. - Ne otvérži mené ot licá tvojehó, * i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. - Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, * i Dúchom vladýčnym utverdí mja. - Naučú bezzakónnyja putém tvojím, * i nečestíviji k tebí obraťátsja. - Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: * vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. - Hóspodi ustňí mojí otvérzeši,* i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. - Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, * vsesožžénija ne blahovolíši. - Žértva Bóhu duch sokrušén: * sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. - Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, * i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, * tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.
Psalóm 69
Bóže, v pómošč mojú vonmí, * Hóspodi, pomoščí mí potščísja.
Da postyďátsja i posrámjatsja íščuščiji dúšu mojú, * da vozvraťátsja vspjáť i postyďátsja choťáščiji mí zlája.
Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščij mí: * bláhože, bláhože.
Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o Tebí vsí íščuščiji Tebé, Bóže, * i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospóď, ľúbjaščiji spasénije Tvojé:
áz že níšč jésm i ubóh, Bóže, pomozí mí; * pomóščnik mój i izbáviteľ mój jesí Tý, Hóspodi, ne zakosní.
Psalóm 142.
Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, * uslýši mjá v právďi tvojéj. - I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, * jáko ne opravdítsja préd tobóju vsják živýj. - Jáko pohná vráh dúšu mojú, * smiríl jésť v zémľu živót mój. - Posadíl mjá jésť v témnych, jáko mértvyja víka, * i uný vo mňí dúch mój: vo mňí smjatésja sérdce mojé. - Pomjanúch dní drévnija: poučíchsja vo vsích ďíľich tvojích, * v tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. - Vozďích k tebí rúci mojí, * dušá mojá jáko zémľa bezvódnaja tebí. - Skóro uslýši mjá, Hóspodi, * isčezé dúch mój. - Ne otvratí licá tvojehó ot mené, * i upodóbľusja nizchoďáščym v róv. - Slýšanu sotvorí mňí zaútra mílosť tvojú, * jáko na ťá upovách. - Skaží mňí, Hóspodi, púť, v óň že pojdú, * jáko k tebí vzjách dúšu mojú. - Izmí mjá ot vráh mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch,* naučí mjá tvoríti vóľu tvojú, jáko tý jesí Bóh mój. - Dúch tvój blahíj nastávit mjá na zémľu právu, * ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mjá právdoju tvojéju. - Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, * i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. - I pohubíši vsjá stužájuščyja duší mojéj, * jáko áz ráb tvój jésm.
Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.
Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.
Dúch tvój blahíj, * nastávit mjá na zémľu právu.
Male slavoslóvije
Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, * vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, * kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, * Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj * Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, * Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, * pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, * prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, * pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, * i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, * i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, * jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, * vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú * víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, * bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, * ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, * Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň.
Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá nébu i zemlí, vídimym že vsim i nevídimym. I vo jedínaho Hóspoda Iisúsa Christá Sýna Bóžija jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas rádi čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďášča odesnúju Otcá, i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, hlahólavšaho proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. I žízňi búduščaho víka. Amíň.
Kanón,
Hlás 6. Písň 1.
irmós: Jáko po súchu pišešéstvovav Izráiľ, po bézdňi stopámi, honíteľa faraóna víďa potopľájema, Bóhu pobídnuju písň, pojím, vopijáše.
Jáko čúdna tvojá žízň i žitijé, ánhelom kasájuščisja neveščéstvennym, nóvym i neobýčnym nrávom, ťisnotóju páče jestestvá, Theoktísto, žíteľstva tvojehó.
Ot mladénstva mirskúju píšču otňúd voznenavíďila jesí i plotskúju slásť, póst vozľubívši, ímže obuzdála jesí stremlénija vsjá ťilésnaja.
Blahúju zémľu duší tvojejá vo mládosti nezlóbija obríte síjateľ blahích, i vloží símja žízni, sobrá plód storíčestvujuščij.
Bohoródičen: Ťá, prečístuju otrokovícu, i vírnym krípkoje zastuplénije, Theoktísta, ot duší izďítska vozľubívši, vsím dobroďítelem páče jestestvá prijátelišče býsť.
Písň 3.
irmós: Ňísť svját, jákože tý, Hóspodi Bóže mój, voznesýj róh vírnych tvojích, bláže, i utverdívyj nás na kámeni ispovídanija tvojehó.
Ne utajísja lukávaho, Bohouhódňi živúšči: sehó rádi soďivájet na pleščí tvojí zlája, i mnóžestvo Arávľan navódit Lézvi, otéčestvu tvojemú.
Pľinénu ťá vrahí, právednych vráh predáti tščítsja: no blíz izbáviteľ, íže, ábije ot mérzskich ischítiv, čístu sebí sobľudé.
V pári óstrovi vrahóv izbíhši rukí, izvólila jesí monášestvovati, jáko ptíca v ném, i v támo súščem chráme prisnoďívy Bohomátere, jáko služébnica prebyvájušči vsehdá.
Bohoródičen: Vsjú nadéždu na ťá Theoktísta vozložívši, Máti Ďívo otrokovíce, i ťá pokróv i píšču i pitijé, i krípkoje zastuplénije v ľútych sťažá.
Písň 4.
irmós: Christós, mojá síla, Bóh i Hospóď, čestnája cérkov Bohoľípno pojét, vzyvájušči ot smýsla čísta, o Hóspoďi prázdnujušči.
Táj otšédši vo vnútrenňaja i veščéstvennaja óstrova, vídimych vrahóv izbíhla jesí, nevídimych že zíľna priložísja tebí ráť.
Któ vozmóžet tvojá, prepodóbnaja, otňúd izreščí pódvihi, jáže imíla jesí k načáľnikom tmý, stráždušči? Íchže i stríly plámenny, i slovesá neudobopostížna.
O íže chraňáščija ťá Božéstvennyja blahodáti! Káko i jedína i mladá, razúmnych jethijópľan opolčénije, v žénsťim jesteství pobidívši, posramíla jesí.
Bohoródičen: Soveršénnym rázumom v júnosti ťilesé Theoktísta požívši, k tvojéj Máteri, Bóže, utverdí vsé upovánije svojé, i prispí v stárosť dóbruju.
Písň 5.
irmós: Bóžijim svítom tvoím, bláže, útreňujuščich tí dúšy ľubóviju ozarí, moľúsja, ťá víďiti, Slóve Bóžij, ístinnaho Bóha, ot mráka hrichóvnaho vzyvájušča.
Úm vozvýsivši k Bóhu, vsjá prešlá jesí želájemaja padénij i núžnaja ťilesé. Ťím ni hlád ťá, ni žážda, slávnaja, ni mráz, ni nahotá, ni znój pobidí.
Stránnoje tvojé žitijé vráh víďa, jarjásja závistiju, smuščája ťá i iskušája kozňmí vsjákimi, no ne vozmóže zapjáti, neporóčnaja, stopý tvojá.
Stríly mladénec, lukávaho vsjáko priložénij vminívši, nevozvrátno soveršíla jesí nóvoje poščénija tvojehó obchoždénije, i posramíla jesí sehó tščéje šatánije.
Bohoródičen: Jáko blažénnaja v ženách, ťá, preblažénnaja Bohoródice, razúmnoje zastuplénije sebí položí, o tebí sotvórši sílu, oskorbľájuščyja že izničtóži.
Písň 6.
irmós: Žitéjskoje móre vozdvizájemoje zrjá napástej búreju, k tíchomu pristánišču tvojemú priték, vopijú ti: vozvedí ot tlí živót mój, mnohomílostive.
Ustávy jestéstvennyja prevzýde, kromí potrébnych žívši. Ťím, jáko prikasájuščisja, vo plóti bezveščéstvenna prebyváše, ímže choťáše, súščich nevídimych.
Prouvíďila jesí Dúchom svjatým tvojú končínu priblíživšusja. Ťím i víďina bylá jesí lovcém, Bóhu blahovolívšu, jáko da ne utajítsja tvojé žitijé strannoobráznoje.
Jáko víďi ťá, prepodóbnaja, v cérkvi lovéc, zrák zémlen imúšču kromí plóti i króve, udívľsja mečtánije zríti mňáše, v tolíko istájavšu, o čudesé!
Bohoródičen: Prečístaja Vladýčice, ne otríni mené, ľútyja nečistotý pólna súšča: no mílostiva búdi mňí i uvítliva, priimí prinosjáščaho tvojejá Theoktísty v molítvy molénije.
Sidálen, hlás 1. Podóben: Hrób tvój Spáse: Izmláda Bóhu, Theoktísto, vdaná bývši, jáko zdánije blahóje, i sozdávšemu podóbno, usérdno ího jehó blahóje ot júnosti vzémši, ne vkusíla jesí mjatéža žitéjskaho, chraňášči vsjá čúvstva. Ťím jáko bezplótna, stránno na zemlí žíteľstvovaše.
Sláva, i nýňi, Bohoródičen: Beznevístnaja, čístaja Bohoródice Ďívo, jedína vírnych predstáteľnice i pokróve, bíd i skorbéj, i ľútych obstojánij vsjá izbávi, na ťá nadéždu, otrokovíce, imúščyja: i dúšy náša spasí Božéstvennymi molítvami tvojími.
Ilí KrestoBohoródičen: Neskvérnaja áhnica, áhnca i pástyrja povíšena na drévi mértva zrjášči, pláčušči viščáše, Máterski vosklicájušči: káko preterpľú tvojé, jéže páče slóva, Sýne mój, snítije i vóľnyja strásti, Bóže preblahíj?
Písň 7.
irmós: Rosodáteľnu úbo péšč soďíla ánhel prepodóbnym otrokóm, chaldéji že opaľájuščeje veľínije Bóžije, mučíteľa uviščá vopíti: blahoslovén jesí, Bóže otéc nášich.
Skóro razrišíla jesí ustrašívšemusja viďínija tvojehó bojázň, objavívši prikľúčšajasja tebí po Božéstvennomu prómyslu, čístaja, o níchže i pred ním dalá jesí slávu Bóhu blahodárstvenno.
Za šésť ľít i trídesjať postívšesja, spasíteľnaho Ťíla i Króve pričastítisja ne imúšči, prósiši prikľúčšemusja tí, ot nehó čásť jedínu blahohovíjno prinestí k tebí.
Priíde, nosjá želájemoje, i vloží vsehovíjno v rúku tvojú: jéže i prijémši, i veseľáščisja hlahólala jesí k Bóhu: nýňi otpuščáeši mjá tvojú, Vladýko, rabú mílostivno, po hlahólu tvojemú.
Bohoródičen: Blahouhódno tebí požívšuju, vsepítaja, prijála jesí služébnicu tvojú, i spodóbila jesí neizrečénnych Božéstvennych bláh: tojá molítvami i nás pričástniki sotvorí, čístaja, netľínnyja píšči.
Písň 8.
irmós: Iz plámene prepodóbnym rósu istočíl jesí, i právednaho žértvu vodóju popalíl jesí: vsjá bo tvoríši, Christé, tókmo jéže choťíti. Ťá prevoznósim vo vsjá víki.
Strášnych tájin pričastívšisja vírno, jákože želála jesí, máti prepodóbnaja, ostávila jesí pérsť úbo pérsti, čestnýj že dúch tvój ánheli čéstno prinesóša Hóspodu.
Pristupív k tebí i páki lovéc vírnyj, blahoslovénija jáko polučíti ot tebé šéd, obríte mértvu ležášču ťá zakónom jestéstvennym, i divľášesja, čtó podóbno jemú soďíjati.
Pomyšlénijem jáko mňáše, íže ne navýk dóbraho, Bohouhódno vzém tvojú dérzostno rúku čestnúju, obiščásja prijáti na čésť svjatýja tvojejá pámjati, blažénnaja, i žitijá sobľudénije imíti.
Bohoródičen: Dobroďíteli svjatých počitáju, Vladýčice, dobroďíteli že ďílanija otňúd ne sťažách: no, jáko mílostiva, uščédri mojá čúvstvija, i izbávi mjá vsezlóbnaho obýčaja.
Písň 9.
irmós: Bóha čelovíkom nevozmóžno víďiti, na nehóže ne smíjut číni ánheľstiji vziráti: tobóju bo, vsečístaja, javísja čelovíkom Slóvo voploščénno, jehóže veličájušče, s nebésnymi vóji ťá ublažájem.
Rúku ukrádenu vzémšaho, s korablém i brémenem i plovúščimi uderžála jesí, prebyváti vo óstrovi pári, dóndeže urazumív ón, nosjá sijú, položí s moľbóju k próčemu čestnómu tvojemú ťilesí.
Otpuščénniji i uderžánniji, súščyja v tebí síly vo iskúse bývše, kúpno vsí pritekóša k moščém tvojím, dóbri poklonítisja i objáti, ničtóže obritóša: nevídima bo bývši óbrazom, ímže vísť Bóh.
Velíkich boľíznej izminénije, bóľšim ot Christá, prepodóbnaja, prijémši, i imúšči derznovénije velíko molítisja jemú, pomjaní počitájuščyja Božéstvennuju pámať tvojú, i isprosí nám hrichóv očiščénije i žitijá ispravlénije.
Bohoródičen: Vsjá choťá spastí Hospóď, ťá sebí Máter izbráv, položí vírnym vinú vsjákaho bláha: sehó bezzakónijem ohorčívši, tobóju upovájem obristí mílosť, mílostivaja Vladýčice.
Stichíry,
hlás 1. Podóben: Nebésnych činóv: Víčnych želájušči polučíti bláh, tľíjuščich vsé sladostrástije, j mňíla jesí kúpľu, i píšču strastéj razžžénije. Ťím izďítska líku monášestvujuščich sočetálasja jesí, čístaja.
Nečístych duchóv ne nevíďašči kóznej vsích, protívilasja jesí dóblestvenno, iz kórene isterzájušči strástnaja vozraščénija, i mladéncy zlóby deržášči davídski, i razbivájušči k kámeni Christú.
Mánijem Bóžijim izbíhši rátnych rúk, vodvorílasja jesí v pustýni, Christá íščušči, preteklá jesí razúmno mirskóje strastéj móre žitijá, i v pristánišči výšňaho otíšija, jehóže vozžeľíla jesí, Christá zríši.
Sláva, i nýňi, Bohoródičen: Rádujsja, túčnaja horó: rádujsja, sedálišče Bóžije: rádujsja, Božéstvennaja deržávo: rádujsja, neopalímaja kupinó: rádujsja, Bohoródice: rádujsja, čertóže: rádujsja, ľístvice nebésnaja: rádujsja, chráme: rádujsja, rúčko, rádujsja, skínije: rádujsja, neprestajúščaja míru rádosť.
Dostójno jésť jáko voístinu, blažíti Ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju, i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvim i slávňijšuju bez sravnénija Serafim, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju, súščuju Bohoródicu Ťá veličájem.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Hlás 4. Bóže otec nášich, tvorjáj prísno s námi po tvojéj krótosti, ne otstávi mílosti tvojejá ot nás, no molítvami ích v míri uprávi živót náš.
Vo vsém míri múčenik tvojích krovmí, jáko bahrjaníceju i víssom, cérkov tvojá ukrasívšisja, ťími vopijét tí Christé Bóže: ľúdem tvojím ščedróty tvojá nizposlí, mír žíteľstvu tvojemú dáruj, i dušám nášym véliju mílosť.
Sláva, hlás 8. So svjatými upokój, Christé, dúšy ráb tvojích, íďíže ňísť boľízň, ni pečáľ, ni vozdychánije, no žízň bezkonéčnaja.
I nýňi: Molítvami, Hóspodi, vsích svjatých i Bohoródicy, tvój mír dážď nám, i pomíluj nás, jáko jedín ščédr.
Hóspodi pomíliuj 40x
Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.
Hóspodi pomiluj 3x
Sláva: I nýňi:
Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.
Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.
Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.
Ľ.: Amiň.
Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.
Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.
Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.
Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.
Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.
I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.
Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.
Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x
Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.
Hóspodi pomíluj 3x
Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.
Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.
Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.
Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.
Lík: Amíň.
Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.