Utiereň 1.10.

Jerej: Sláva svjaťíj jedinosúščňij, i životvorjáščij, i nerazďilímij trójci, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu], vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mír v čelovícich blahovolénije. (3x)

Hóspodi, ustňí mojí otvérzeši i ustá mojá vozvisťát chvalú tvojú. (2x)

Psalóm 3.

Hóspodi, čtósja umnóžiša stužájuščiji mí? * mnózi vostájut na mjá. - Mnózi hlahóľut duší mojéj, * ňísť spasénija jemú v Bózi jehó. - Tý že, Hóspodi, zastúpnik mój jesí, * sláva mojá, i voznosjáj hlavú mojú. - Hlásom mojím ko Hóspodu vozzvách, * i uslýša mjá ot horý svjatýja svojejá. - Áz že usnúch i spách: * vostách, jáko Hóspoď zastúpit mjá. - Ne ubojúsja ot tém ľudéj, ókrest napádajuščich na mjá: * voskresní, Hóspodi, spasí mjá, Bóže mój. - Jáko tý porazíl jesí vsjá vraždújuščyja mí vsúje: * zúby hríšnikov sokrušíl jesí. - Hóspodne jésť spasénije, * i na ľúdech tvojích blahoslovénije tvojé.

Áz usnúch i spách, * vostách, jáko Hóspoď zastúpit mjá.

Psalóm 37.

Hóspodi, da ne járostiju tvojéju obličíši mené, * nižé hňívom tvojím nakážeši mené. - Jáko stríly tvojá unzóša vo mňí, * i utverdíl jesí na mňí rúku tvojú. - Ňísť iscilénija v plóti mojéj ot licá hňíva tvojehó, * ňísť míra v kostéch mojích, ot licá hrích mojích. - Jáko bezzakónija mojá prevzydóša hlavú mojú, * i jáko brémja ťážkoje oťahoťíša na mňí. - Vozsmerďíša i sohníša rány mojá, * ot licá bezúmija mojehó. - Postradách i sľakóchsja do koncá, * vés déň sítuja choždách. - Jáko ľádvija mojá napólnišasja poruhánij, * i ňísť iscilénija v plóti mojéj. - Ozlóblen bých, i smiríchsja do zilá, * rykách ot vozdychánija sérdca mojehó. - Hóspodi, préd tobóju vsé želánije mojé, * i vozdychánije mojé ot tebé ne utajísja. - Sérdce mojé smatésja, ostávi mjá síla mojá, * i svít óčiju mojéju, i tój ňísť so mnóju. - Drúzi mojí i ískrenniji mojí, * prjámo mňí priblížišasja i stáša. - I blížniji mojí ot daléče mené stáša, * i nuždáchusja íščuščiji duší mojejá. - I íščuščiji zlája mňí, hlahólachu sujetnaja, * i ľstívnym vés déň poučáchusja. - Áz že jáko hlúch ne slýšach: * i jáko ňím ne otverzájaj úst svojích. - I bých jáko čelovík ne slýšaj, * i ne imýj vo usťích svojích obličénija. - Jáko na ťá, Hóspodi, upovách, * tý uslýšiši, Hóspodi Bóže mój. - Jáko rích: da ne kohdá porádujutmisja vrazí mojí, * i vnehdá podvižátisja nohám mojím na mjá veleríčevaša. - Jáko áz na rány hotóv, * i boľízň mojá predomnóju jésť výnu. - Jáko bezzakónije mojé áz vozviščú, * i popekúsja o hrisí mojém. - Vrazí že mojí živút, i ukripíšasja páče mené, * i umnóžišasja nenavíďaščiji mja bez právdy. - Vozdajúščiji mí zlája vozblahája, obolháchu mjá, * zané hoňách blahostýňu. - Ne ostávi mené, Hóspodi Bóže mój, * ne otstupí ot mené. - Vonmí v pómošč mojú, * Hóspodi spasénija mojehó.

Ne ostávi mené, Hóspodi Bóže mój, * ne otstupí ot mené.

Vonmí v pómošč mojú, * Hóspodi spasénija mojehó.

Psalóm 62.

Bóže, Bóže mój, * k tebí útreňuju. - Vozžadá tebé dušá mojá, * kóľ mnóžiceju tebí plóť mojá. - V zemlí púsťi, i neprechódňi, i bezvódňi, * táko vo svjaťím javíchsja tebí, víďiti sílu tvojú i slávu tvojú. - Jáko lúčši mílosť tvojá páče živót, * ustňí mojí pochvalíťi ťa. - Táko blahoslovľú ťa v živoťí mojém, * o ímeni tvojém vozďižú rúci mojí. - Jáko ot túka i másti da ispólnitsja dušá mojá, * i ustnáma rádosti voschváľat ťa ustá mojá. - Ášče pominách ťa na postéli mojéj, na útrennich poučáchsja v ťa, * jáko býl jesí pomóščnik mój. - I v króvi krilú tvojéju vozrádujusja, prilpé dušá mojá po tebí, * mené že priját desníca tvojá. - Tíji že vsúje iskáša duší mojejá, vnídut v preispódňaja zemlí, * predaďátsja v rúki orúžija, části lísovom búdut. - Cár že vozveselítsja o Bózi: pochválitsja vsják klenýjsja ím, * jáko zahradíšasja ustá hlahóľuščich neprávednaja.

Na útrennich poučáchsja v ťa: * jáko býl jesí pomóščnik mój. - I v króvi krilú tvojéju vozrádujusja.

Priľpé dušá mojá po tebí, * mené že priját desníca tvojá.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm 87.

Hóspodi, Bóže spasénija mojehó, * vo dní vozzvách, i v noščí préd tobóju. - Da vnídet préd ťá molítva mojá: * prikloní úcho tvojé k moléniju mojemú. - Jáko ispólnisja zól dušá mojá, * i živót mój ádu priblížisja. - Privminén bých s nizchoďáščimi v róv, * bých jáko čelovík bez pómošči vo mértvych svobóď. - Jáko jázvenniji spjáščiji vo hróbi, íchže ne pomjanúl jesí ktomú, * i tíji ot rukí tvojejá otrinovéni býša. - Položíša mja v róvi preispódňim, * v témnych i síni smértňij. - Na mňí utverdísja járosť tvojá, * i vsjá vólni tvojá navél jesí na mjá. - Událil jesí znájemych mojích ot mené, * položíša mjá mérzosť sebí. - Predán bých i ne ischoždách, * óči mojí iznemohósťi ot niščetý. - Vozzvách k tebí, Hóspodi, vés déň, * vozďích k tebí rúci mojí. - Jedá mértvymi tvoríši čudesá? * ilí vráčeve voskresját i ispovíďatsja tebí? - Jedá povísť któ v hróbi mílosť tvojú, * i ístinu tvojú v pohíbeli? - Jedá poznána búdut vo tmí čudesá tvojá, * i právda tvojá v zemlí zabvénňij? - I áz k tebí, Hóspodi, vozzvách, * i útro molítva mojá predvarít ťa. - Vskúju Hóspodi otríješi dúšu mojú, * otvraščáješi licé tvojé ot mené? -Níšč jésm áz, i v truďích ot júnosti mojejá, * voznésžesja smiríchsja i iznemohóch. - Na mňí prejdóša hňívi tvojí, * ustrašénija tvojá vozmutíša mjá. - Obydóša mja jáko vodá vés déň: * oderžáša mja vkúpi. - Událil jesí ot mené drúha i ískrenňaho, * i znájemych mojích ot strastéj.

Hóspodi Bóže spasénija mojehó, * vo dní vozzvách, i v noščí préd tobóju.

Da vnídet préd ťá molítva mojá: * prikloní úcho tvojé k moléniju mojemú.

Psalóm 102.

Blahosloví dušé mojá Hóspoda, * i vsjá vnútrenňaja mojá ímja svjatóje jehó. -Blahosloví dušé mojá Hóspoda, * i ne zabyváj vsích vozdajánij jehó. - Očiščájuščaho vsjá bezzakónija tvojá, * isciľájuščaho vsjá nedúhi tvojá. - Izbavľájuščaho ot istľínija živót tvój, * vinčájuščaho ťa mílostiju i ščedrótami. - Ispolňájuščaho vo blahích želánije tvojé, * obnovítsja jáko órľa júnosť tvojá. - Tvorjáj mílostyni Hospóď, * i sudbú vsím obídimym. - Skazá putí svojá Mojséovi, * synovóm Ízrailevym choťínija svojá. - Ščédr i mílostiv Hospóď, * dolhoterpilív i mnohomílostiv. - Ne do koncá prohňívajetsja, * nižé vo vík vraždújet. - Ne po bezzakónijem nášym sotvoríl jésť nám, * nižé po hrichóm nášym vozdál jésť nám. - Jáko po vysoťí nebésňij ot zemlí, * utverdíl jésť Hospóď mílosť svojú na bojáščichsja jehó. - Jelíko otstoját vostócy ot západ, * událil jésť ot nás bezzakónija náša. - Jákože ščédrit otéc sýny, uščédri Hóspoď bojáščichsja jehó: * jáko tój pozná sozdánije náše. - Pomjanú jáko pérsť jesmý:* čelovík jáko travá, dníje jehó jáko cvít sélnyj táko ocvitét. - Jáko dúch prójde v ném, i ne búdet, * i ne poznájet ktomú místa svojehó. - Mílosť že Hospódňa ot víka, * i do víka na bojáščichsja jehó. - I právda jehó na syňích synóv, * chraňáščich zavít jehó. - I pómňaščich zápovidi jehó, * tvoríti já. - Hóspoď na nebesí uhotóva prestól svój, * i cárstvo jehó vsími obladájet. - Blahoslovíte Hóspoda vsí Ánheli jehó, * sílniji krípostiju, tvorjáščiji slóvo jehó, uslýšati hlás slovés jehó. - Blahoslovíte Hóspoda vsjá síli jehó, * sluhí jehó tvorjáščiji vóľu jehó. -Blahoslovíte Hóspoda vsjá ďilá jehó, * na vsjácim mísťi vladýčestvija jehó, blahosloví dušé mojá Hóspoda.

Na vsjákom mísťi vladýčestvija jehó, * blahosloví dušé mojá Hóspoda.

Psalóm 142.

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, * uslýši mjá v právďi tvojéj. - I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, * jáko ne opravdítsja préd tobóju vsják živýj. - Jáko pohná vráh dúšu mojú, * smiríl jésť v zémľu živót mój. - Posadíl mjá jésť v témnych, jáko mértvyja víka, * i uný vo mňí dúch mój: vo mňí smjatésja sérdce mojé. - Pomjanúch dní drévnija: poučíchsja vo vsích ďíľich tvojích, * v tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. - Vozďích k tebí rúci mojí, * dušá mojá jáko zémľa bezvódnaja tebí. - Skóro uslýši mjá, Hóspodi, * isčezé dúch mój. - Ne otvratí licá tvojehó ot mené, * i upodóbľusja nizchoďáščym v róv. - Slýšanu sotvorí mňí zaútra mílosť tvojú, * jáko na ťá upovách. - Skaží mňí, Hóspodi, púť, v óň že pojdú, * jáko k tebí vzjách dúšu mojú. - Izmí mjá ot vráh mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch,* naučí mjá tvoríti vóľu tvojú, jáko tý jesí Bóh mój. - Dúch tvój blahíj nastávit mjá na zémľu právu, * ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mjá právdoju tvojéju. - Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, * i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. - I pohubíši vsjá stužájuščyja duší mojéj, * jáko áz ráb tvój jésm.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Dúch tvój blahíj, * nastávit mjá na zémľu právu.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (12x) Sláva, i nýňi: )

Mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

O svýšňim míri, i spaséniji dúš nášich, Hóspodu pomólimsja.

O míri vsehó míra, blahostojániji svjatých Bóžijich cerkvéj, i sojedinéniji vsích, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťím chrámi sém, i s víroju, blahohovínijem, i stráchom bóžijim vchoďáščich v óň, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rek), Pápi Rímsťim, Hóspodu pomólimsja.

O preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék), i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), čéstňim presvýterstvi, vo Chrisťí dijákonstvi, o vsém príčťi i ľúdech, Hóspodu pomólimsja.

O bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich, i o vsém vójinstvi, Hóspodu pomólimsja.

O hráďi sém (ilí O vési séj, ilí O svjaťíj obíteli séj ), vsjákom hráďi, straňí, i víroju živúščich v ních, Hóspodu pomólimsja.

O blahorastvoréniji vozdúchov, o izobíliji plodóv zemných, i vrémeňich mírnych, Hóspodu pomólimsja.

O plávajuščich, putešéstvujuščich, nedúhujuščich, strážduščich, pľinénnych, i o spaséniji ích, Hóspodu pomólimsja.

O izbávitisja nám ot vsjákija skórbi, hňíva i núždy, Hóspodu pomólimsja.

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Bóh Hóspoď i javísja nám, blahoslovén hrjadýj vo ímja Hóspodne. (4. hlas)

Stích: Ispovídajtesja Hóspodevi, jáko bláh, jáko vo víki mílosť jehó.

Stích: Obyšédše obydóša mjá i ímenem Hóspodnim protivľáchsja ím.

Stích: Ne umrú, no žív búdu i povím ďilá Hóspodňa.

Stích: Kámeň, jehóže nebrehóša ziždúščiji, séj býsť vo hlavú úhla: ot Hóspoda býsť séj i jésť díven v očesích nášich.

Táže tropár, hlás 4: Dnés blahovírniji ľúdije svítlo prázdnujem, osiňájemi tvojím, Bohomáti, prišéstvijem, i k tvojemú vzirájušče prečístomu óbrazu, umíľno hlahólem: pokrýj nás čestným tvojím pokróvom, i izbávi nás ot vsjákaho zlá, moľášči Sýna tvojehó Christá Bóha nášeho, spastí dúšy náša. tríždy.

Psalóm 46

Vsí jazýcy vospleščíte rukámi, * vosklíknite Bóhu hlásom rádovanija.

Jáko Hospóď Výšnij strášen, * Cár vélij po vséj zemlí.

Pokorí ľúdi nám i jazýki pod nóhi náša: * izbrá nám dostojánije Svojé, dobrótu Jákovľu, júže vozľubí.

Vzýde Bóh v voskliknovéniji, * Hospóď vo hlási trúbňi.

Pójte Bóhu nášemu, pójte, pójte Carévi nášemu, pójte. * Jáko Cár vsejá zemlí Bóh, pójte razúmno.

Vocarísja Bóh nad jazýki, * Bóh sidít na Prestóľi svjaťím Svojém.

Kňázi ľúdstiji sobrášasja s Bóhom Avraámlim, * jáko Bóžii deržávnii zemlí ziló voznesóšasja.

Psalóm 47

Vélij Hospóď i chválen ziló vo hráďi Bóha nášeho, * v horí svjaťíj Jehó.

Blahokorénnym rádovanijem vsejá zemlí: * hóry Siónskija, rébra síverova, hrád Carjá Velíkaho.

Bóh v ťážestech jehó znájem jésť, * jehdá zastupáet í.

Jáko sé cárije zémstii sobrášasja, * snidóšasja vkúpi.

Tíji víďivše táko, udivíšasja, * smjatóšasja, podvihóšasja.

Trépet priját já: támo boľízni jáko raždájuščija. * Dúchom búrnym sokrušíši korablí Tharsíjskija.

Jákože slýšachom, táko i víďichom vo hráďi Hóspoda síl, * vo hráďi Bóha nášeho, Bóh osnová í vo vík.

Prijáchom, Bóže, mílosť Tvojú * posreďí ľudéj Tvojích.

Po ímeni Tvojemú, Bóže, táko i chvalá Tvojá na koncách zemlí, * právdy ispólň desníca Tvojá.

Da vozveselítsja horá Siónskaja * i da vozrádujutsja dščéri Judéjskija sudéb rádi Tvojích, Hóspodi.

Obydíte Sión i obymíte jehó, * povidite v stolpích jehó.

Položíte serdcá váša v sílu Jehó i razďilíte dómy Jehó, * jáko da povíste v róďi inóm.

Jáko Tój jésť Bóh náš vo vík i v vík víka, * Tój upasét nás vo víki.

Psalóm 48

Uslýšite sijá vsí jazýcy, * vnušíte vsí živúščii po vselénňij:

zemnoródniji že i sýnove čelovíčestiji, * vkúpi bohát i ubóh.

Ustá mojá vozhlahóľut premúdrosť, * i poučénije sérdca mojehó rázum.

Prikloňú v prítču úcho mojé, * otvérzu vo psaltíri hanánije mojé.

Vskúju bojúsja v déň ľút? * Bezzakónije pjatý mojejá obýdet mjá.

Naďíjuščiisja na sílu svojú * i o mnóžestvi bohátstva svojehó chvaľáščiisja,

brát ne izbávit, izbávit li čelovík? * ne dást Bóhu izmíny za sjá,

i cínu izbavlénija duší svojejá, * i utrudísja vo vík.

I žív búdet do koncá, * ne úzrit páhuby.

Jehdá uvídit premúdryja umirájuščyja, vkúpi bezúmen i nesmýslen pohíbnut * i ostávjat čuždím bohátstvo svojé.

I hróbi ích žilíšča ích vo vík, selénija ích v ród i ród, * narekóša imená svojá na zémľach.

I čelovík v čésti sýj ne razumí, * priložísja skotóm nesmyslénnym i upodóbisja ím.

Séj púť ích soblázn ím, * i po sích vo usťích svoích blahovoľát.

Jáko óvcy vo áďi položéni súť, smérť upasét já, * i obladájut ími práviji zaútra,

i pómošč ích obetšájet vo áďi, * ot slávy svojejá izrinovéni býša.

Obáče Bóh izbávit dúšu mojú iz rukí ádovy, * jehdá prijémlet mjá.

Ne ubójsja, jehdá razbohaťíet čelovík * ilí jehdá umnóžitsja sláva dómu jehó:

jáko vnehdá umréti jemú, ne vózmet vsjá, * nižé snídet s ním sláva jehó.

Jáko dušá jehó v živoťí jehó blahoslovítsja: * ispovístsja Tebí, jehdá blahosotvoríši jemú.

Vnídet dáže do róda otéc svoích, * dáže do víka ne úzrit svíta.

I čelovík v čésti sýj ne razumí, * priložísja skotóm nesmyslénnym i upodóbisja ím.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm 49

Bóh bohóv Hospóď hlahóla * i prizvá zémľu ot vostók sólnca do západ.

Ot Sióna * blahoľípije krasotý Jehó.

Bóh jávi prijídet, Bóh náš, i ne premolčít: * óhň préd Ním vozhorítsja, i ókrest Jehó búrja zíľna.

Prizovét Nébo svýše * i zémľu razsudíti ľúdi Svojá.

Soberíte Jemú prepodóbnyja Jehó, * zaviščájuščyja zavít Jehó o žértvach.

I vozvisťát nebesá právdu Jehó, * jáko Bóh sudijá jésť.

Uslýšite, ľúdije mojí, i vozhlahóľu vám, Izráiľu, i zasviďíteľstvuju tebí: * Bóh, Bóh tvój jésm Áz.

Ne o žértvach tvojích oblíču ťá, * vsesožžénija že Tvojá prédo Mnóju súť výnu.

Ne prijímu ot dómu Tvojehó teľcóv, * nižé ot stád tvojích kozlóv.

Jáko mojí súť vsí zvírije dubrávniji, * skóti v horách i vólove.

Poznách vsjá ptícy nebésnyja, * i krasotá séľnaja so Mnóju jésť.

Ášče vzálču, ne rekú tebí: * Mojá bo jésť vselénnaja i ispolnénije jejá.

Jedá jám mjasá júnča ili króv kozlóv pijú? * Požrí Bóhovi žértvu chvalý i vozdážď Výšnemu molítvy Tvojá.

I prizoví Mjá v déň skórbi tvojejá, * i izmú ťá, i prosláviši Mjá.

Hríšniku že rečé Bóh: vskúju tý povídaješi opravdánija Mojá * i vosprijémleši zavít Mój ustý tvoími?

Tý že voznenavíďil jesí nakazánije * i otvérhl jesí slovesá Mojá vspjáť.

Ášče víďil jesí táťa, tékl jesí s ním, * i s preľuboďíjem učástije tvojé polahál jesí.

Ustá Tvojá umnóžiša zlóbu, * i jazýk tvój spletáše ľščénija.

Siďá, na bráta tvojehó klevetál jesí * i na sýna mátere tvojejá polahál jesí soblázn.

Sijá sotvoríl jesí i umolčách, voznepščevál jesí bezzakónije, * jáko búdu tebí podóben.

Obličú ťá * i predstávľu préd licém tvoím hrichí Tvojá.

Razumíjte ubó sijá, zabyvájuščii Bóha, * da ne kohdá pochítit, i ne búdet izbavľájaj.

Žértva chvalý proslávit Mjá, i támo púť, * ímže javľú jemú spasénije mojé.

Psalóm 50

Pomíluj mjá, Bóže, po velícij mílosti Tvojéj, * i po mnóžestvu ščedrót Tvojích očísti bezzakónije mojé.

Najpáče omýj mjá ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mjá.

Jáko bezzakónije mojé áz znáju * i hrích mój prédo mnóju jésť výnu.

Tebí Jedínomu sohriších, i lukávoje préd Tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích Tvojích i pobidíši, vnehdá sudíti Tí.

Sé bo v bezzakóniich začát jésm, * i vo hrisích rodí mjá máti mojá.

Sé bo ístinu vozľubíl jesí, * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti Tvojejá javíl mí jesí.

Okropíši mjá issópom, i očíščusja, * omýješi mjá, i páče sňíha ubiľúsja.

Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja.

Otvratí licé Tvojé ot hrích mojích, * i vsjá bezzakónija mojá očísti.

Sérdce čísto sozíždi vo mňí, Bóže, * i dúch práv obnoví vo utróbi mojéj.

Ne otvérži mené ot licá Tvojehó, * i Dúcha Tvojehó Svjatáho ne otimí ot mené.

Vozdážď mí rádosť spasénija Tvojehó, * i Dúchom Vladýčnim utverdí mjá.

Naučú bezzakónnyja putém Tvojím, * i nečestíviji k Tebí obraťátsja.

Izbávi mjá ot krovéj, Bóže, Bóže spasénija mojehó, * vozrádujetsja jazýk mój právďi Tvojéj.

Hóspodi, ustňí mojí otvérzeši, * i ustá mojá vozvisťát chvalú Tvojú.

Jáko ášče by voschoťíl jesí žértvy, dál bých ubó, * vsesožžénija ne blahovolíši.

Žértva Bóhu dúch sokrušén, * sérdce sokrušénno i smirénno Bóh ne uničižít.

Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem Tvoím Sióna, * i da sozíždutsja sťíny Jerusalímskija.

Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožehájemaja: * tohdá vozložát na oltár Tvój telcý.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm 51

Čtó chválišisja vo zlóbi, síľné? * Bezzakónije vés déň.

Neprávdu umýsli jazýk tvój, * jáko brítvu izoščrénu sotvoríl jesí lésť.

Vozľubíl jesí zlóbu páče blahostýni, * neprávdu néže hlahólati právdu.

Vozľubíl jesí vsjá hlahóly potópnyja, * jazýk ľstív.

Sehó rádi Boh razrušít ťá do koncá, vostórhnet ťá, * i preselít ťá ot selénija tvojehó i kóreň tvój ot zemlí živých.

Úzrjat právedniji i ubojátsja, * i o ném vozsmijútsja i rekút:

sé čelovík, íže ne položí Bóha pomóščnika sebí, * no upová na mnóžestvo bohátstva svojehó, i vozmóže sujetóju svojéju.

Áz že jáko máslina plodovíta v domú Bóžiji, * upovách na mílosť Bóžiju vo vík i vo vík víka.

Ispovímsja Tebí vo vík, jáko sotvoríl jesí, * i terpľú ímja Tvojé, jáko bláho préd prepodóbnymi Tvoími.

Psalóm 52

Rečé bezúmen v sérdci svojém: * ňísť Bóh, rastľíša i omerzíšasja v bezzakóniich, ňísť tvorjáj blahóje.

Bóh s nebesé priníče na sýny čelovíčeskija, * víďiti, ášče jésť razumivájaj ilí vzyskájaj Bóha?

Vsí ukloníšasja, vkúpi nepotrébni býša, * ňísť tvorjáj blahóje, ňísť do jedínaho.

Ni li urazumíjut vsí ďílajuščiji bezzakónije, sňidájuščiji ľúdi mojá v sňiď chľíba? * Hóspoda ne prizváša.

Támo ustrašíšasja strácha, iďíže ne bí strách, jáko Bóh razsýpa kósti čelovikouhódnikov: * postyďíšasja, jáko Bóh uničiží ích.

Któ dást ot Sióna spasénije Izráilevó? * Vnehdá vozvratít Bóh pľinénije ľudéj Svoích, vozrádujetsja Jákov i vozveselítsja Izráiľ.

Psalóm 53

Bóže, vo ímja Tvojé spasí mjá, * i v síľi Tvojéj sudí mí.

Bóže, uslýši molítvu mojú, * vnuší hlahóly úst mojích.

Jáko čuždíji vostáša na mjá i krípcyji vzyskáša dúšu mojú, * i ne predložíša Bóha préd sobóju.

Sé bo Bóh pomohájet mí, * i Hospóď Zastúpnik duší mojéj.

Otvratít zlája vrahóm mojím, * ístinoju Tvojéju potrebí ích.

Vóleju požrú Tebí, * Ispovímsja ímeni Tvojemú, Hóspodi,

jáko bláho, jáko ot vsjákija pečáli izbávil mjá jesí, * i na vrahí mojá vozzrí óko mojé.

Psalóm 54

Vnuší, Bóže, molítvu mojú * i ne prézri molénija mojehó.

Vonmí mí i uslýši mjá: * vozskorbích pečáliju mojéju i smjatóchsja.

Ot hlása vrážija i ot stužénija hríšniča, * jáko ukloníša na mjá bezzakónije i vo hňívi vraždováchu mí.

Sérdce mojé smjatésja vo mňí * i bojázň smérti napadé na mjá.

Strách i trépet prijíde na mjá * i pokrý mjá ťmá.

I rích: któ dást mí kriľí, jáko holubíňi * i poleščú, i počíjú

Sé udalíchsja bíhaja * i vodvoríchsja v pustýni.

Čájach Bóha, spasájuščaho mjá * ot malodúšija i ot búri.

Potopí, Hóspodi, i razďilí jazýki ích: * jáko víďich bezzakónije i prerikánije vo hráďi.

Dném i nóščiju obýdet i po sťinám jehó. * Bezzakónije i trúd posreďí jehó i neprávda.

I ne oskuďí * ot stóhn jehó lichvá i lésť.

Jáko ášče by vráh ponosíl mí, preterpíl bých úbo, * i ášče bý nenavíďaj mjá na mjá veleríčeval, ukrýl bých sjá ot nehó.

Tý že, čelovíče ravnodúšne, * vladýko mój i znájemyj mój,

íže kúpno naslaždálsja jesí so mnóju brášen, * v domú Bóžiji chodíchom jedinomyšlénijem.

Da prijídet že smérť na ňá, i da snídut vo ád žívi, * jáko lukávstvo v žilíščach ích, posreďí ích.

Áz k Bóhu vozzvách, * i Hospóď uslýša mjá.

Véčer i zaútra, i polúdne povím, * i vozviščú, i uslýšit hlás mój.

Izbávit mírom dúšu mojú ot približájuščichsja mňí, * jáko vo mnózi bjáchu so mnóju.

Uslýšit Bóh i smirít já, Sýj préžde vík. * Ňísť bo ím izminénija, jáko ne ubojášasja Bóha.

Prostré rúku svojú na vozdajánije, * oskverníša zavít Jehó.

Razďilíšasja ot hňíva licá Jehó, i priblížišasja serdcá ích, * umjáknuša slovesá ích páče jeléja, i tá súť stríly.

Vozvérzi na Hóspoda pečáľ tvojú, i Tój ťá prepitájet, * ne dást vo vík molvý právedniku.

Tý že, Bóže, nizvedéši ích vo studenéc istľínija, * múžije krovéj i ľstí ne prepolovját dnéj svoích. Áz že, Hóspodi, upováju na Ťá.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:)

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko Tvojá deržáva, i Tvojé jésť cárstvo i síla, i sláva Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

po 1-m stichoslóviji, sidálen,

hlás 3: Božéstvennymi sijánii ánheľskich vójinstv obstupájema, i s čínmi prorók i apóstol, čéstno slúžbu prijémľušči, jáko Máti Bóžija, posití nás tvojích ráb, moľášči Christá Bóha nášeho, darováti nám véliju mílosť.

Sláva, i nýňi, tójže. Božéstvennymi sijánii ánheľskich vójinstv obstupájema, i s čínmi prorók i apóstol, čéstno slúžbu prijémľušči, jáko Máti Bóžija, posití nás tvojích ráb, moľášči Christá Bóha nášeho, darováti nám véliju mílosť.

Psalóm 55

Pomíluj mjá, Bóže, jáko poprá mjá čelovík, * vés déň borjá stuží mí.

Popráša mjá vrazí mojí vés déň, * jáko mnózi borjúščiji mjá s vysotý.

V déň ne ubojúsja, * áz že upováju na Ťá.

O Bózi pochvaľú slovesá mojá, na Bóha upovách, * ne ubojúsja, čtó sotvorít mňí plóť?

Vés déň slovés mojích hnušáchusja, * na mjá vsjá pomyšlénija ích na zló.

Vseľátsja i skrýjut, tíji pjátu mojú sochraňát, * jákože poterpíša dúšu mojú.

Ni o česómže otríneši já, * hňívom ľúdi nizvedéši.

Bóže, živót mój vozvistích Tebí, položíl jesí slézy mojá pred Tobóju, * jáko i vo obitovániji Tvojém.

Da vozvraťátsja vrazí mojí vspjáť, * vóňže ášče déň prizovú Ťá, sé poznách, jáko Bóh mój jesí Tý.

O Bózi pochvaľú hlahól, * o Hóspoďi pochvaľú slóvo.

Na Bóha upovách, ne ubojúsja, * čtó sotvorít mňí čelovík?

Vo mňí, Bóže, molítvy, * jáže vozdám chvalý Tvojejá,

jáko izbávil jesí dúšu mojú ot smérti, óči mojí ot sléz, * i nózi mojí ot popolznovénija, blahouhoždú pred Hóspodem vo svíťi živých.

Psalóm 56

Pomíluj mjá, Bóže, pomíluj mjá, jáko na Ťá upová dušá mojá, * i na síň krilú Tvojejú naďíjusja, dóndeže préjdet bezzakónije.

Vozzovú k Bóhu výšnemu, * Bóhu, blahoďijavšemu mňí.

Poslá s nebesé i spasé mjá, dadé v ponošénije popirájuščyja mjá, * poslá Bóh mílosť Svojú i ístinu Svojú,

i izbávi dúšu mojú ot sredý skímnov. * Pospách smuščén, sýnove čelovíčestiji, zúby ích orúžija i stríly, i jazýk ích méč óstr.

Voznesísja na nebesá, Bóže, * i po vséj zemlí sláva Tvojá.

Síť uhotóvaša nohám mojím i sľakóša dúšu mojú, * iskopáša pred licém mojím jámu i vpadóša v ňú.

Hotóvo sérdce mojé, Bóže, hotóvo sérdce mojé, * vospojú i pojú vo slávi mojéj.

Vostáni sláva mojá, / vostáni psaltírju i húsli, vostánu ráno.

Ispovímsja Tebí v ľúdech, Hóspodi, * vospojú Tebí vo jazýcich,

jáko vozvelíčisja do nebés mílosť Tvojá, * i dáže do óblak ístina Tvojá.

Voznesísja na nebesá, Bóže, * i po vséj zemlí sláva Tvojá.

Psalóm 57

Ášče voístinnu úbo právdu hlahólete, * právaja sudíte, sýnove čelovíčestiji.

Íbo v sérdci bezzakónije ďílajete, * na zemlí nepravdu rúki váša spľitájut.

Očuždíšasja hríšnicy ot ložésn, * zabludíša ot čréva, hlahólaša lžú.

Járosť ích po podóbiju zmijínu, * jáko áspida hlúcha i zatykájuščaho úši svojí,

íže ne uslýšit hlása obavájuščich, * obavájem obavájetsja ot premúdra.

Bóh sokrušít zúby ích vo usťích ích, * členóvnyja ľvóv sokrušíl jésť Hospóď.

Uničižátsja jáko vodá mimotekúščaja, * naprjažét lúk svój, dóndeže iznemóhut.

Jáko vósk rastájav otímutsja, * padé óhň na ních i ne víďiša sólnca.

Préžde jéže razumíti térnija vášeho rámna, * jáko žívy, jáko vo hňívi požrét já.

Vozveselítsja právednik, jehdá uvídit otmščénije, * rúci svojí umýjet v króvi hríšnika.

I rečét čelovík: ášče úbo jésť plód právedniku, * úbo jésť Bóh suďá ím na zemlí.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm 58

Izmí mjá ot vráh mojích, Bóže, * i ot vostajúščich na mjá izbávi mjá.

Izbávi mjá ot ďílajuščich bezzakónije * i ot múž krovéj spasí mjá.

Jáko sé ulovíša dúšu mojú, napadóša na mjá krípcyji, * nižé bezzakónije mojé, nižé hrích mój, Hóspodi.

Bez bezzakónija tekóch i isprávich, * vostáni v sriténije mojé i vížď.

I tý, Hóspodi Bóže síl, Bóže Izráilev, vonmí positíti vsjá jazýki, * da ne uščédriši vsjá ďílauščyja bezzakónije.

Vozvraťátsja na véčer i vzálčut, * jáko pés, i obýdut hrád.

Sé tíji otviščájut ustý svojími, * i méč vo ustnách ích, jáko któ slýšá?

I Tý, Hóspodi, posmijéšisja ím, * uničižíši vsjá jazýki.

Deržávu mojú k Tebí sochraňú, * jáko Tý, Bóže, zastúpnik mój jesí.

Bóh mój, mílosť Jehó predvarít mjá, * Bóh mój, javít mňí na vrazích mojích.

Ne ubíj ích, da ne kohdá zabúdut zakón Tvój, * rastočí já síloju Tvojéju i nizvedí já, Zaščítniče mój, Hóspodi.

Hrích úst ích, slóvo ustén ích, i játi da búdut v hordýni svojéj, * i ot kľátvy i lží vozvisťátsja v končíňi.

Vo hňívi končíny, i ne búdut, i uvíďat, * jáko Bóh vladýčestvujet Jákovom i koncý zemlí.

Vozvraťátsja na véčer, * i vzálčut, jáko pés, i obýdut hrád.

Tíji razýdutsja jásti. * Ášče li že ne nasýťatsja, i porópščut.

Áz že vospojú sílu Tvojú i vozrádujusja zaútra o mílosti Tvojéj, * jáko býl jesí zastúpnik mój i pribížišče mojé v déň skórbi mojejá.

Pomóščnik mój jesí, Tebí pojú: * jáko Bóh zastúpnik mój jesí, Bóže mój, mílosť mojá.

Psalóm 59

Bóže, otrínul ný jesí i nizložíl jesí nás, * razhňívalsja jesí, i uščédril jesí nás.

Strjásl jesí zémľu i smutíl jesí jú, * iscilí sokrušénije jejá, jáko podvížesja.

Pokazál jesí ľúdem Tvoím žestókaja, * napojíl jesí nás vinóm umilénija.

Dál jesí bojáščymsja Tebé známenije, * jéže ubižáti ot licá lúka.

Jáko da izbávjatsja vozľúblennii Tvojí, * spasí desníceju Tvojéju i uslýši mjá.

Bóh vozhlahóla vo svjaťím Svojém: * vozrádujusja i razďiľú Sikímu, i júdoľ žilíšč razmírju.

Mój jésť Halaád, i mój jésť Manassíj, * i Jefrém kríposť hlavý mojejá, Júda cár mój.

Moáv konób upovánija mojehó, na Iduméju prostrú sapóh mój, * mňí inopleménnicy pokoríšasja.

Któ vovedét mjá vo hrád ohraždénijá? * Ilí któ nastávit mjá do Iduméi?

Ne Tý li, Bóže, otrínuvyj nás? * i ne izýdeši, Bóže, v sílach nášich?

Dážď nám pómošč ot skórbi, * i sújetno spasénije čelovíčesko.

O Bózi sotvorím sílu, * i Tój uničižít stužájuščyja nám.

Psalóm 60

Uslýši, Bóže, molénije mojé, * voňmí molítvi mojéj.

Ot konéc zemlí k Tebí vozzvách, vnehdá uný sérdce mojé, * na kámeň voznésl mjá jesí, nastávil mjá jesí.

Jáko býl jesí upovánije mojé, * stólp kríposti ot licá vrážija.

Vseľúsja v selénii Tvojém vo víki, pokrýjusja v króvi kríl Tvojích.

Jáko Tý, Bóže, uslýšal jesí molítvy mojá, * dál jesí dostojánije bojáščymsja ímene Tvojehó.

Dní na dní carévy priložíši, * ľíta jehó do dné róda i róda:

prebúdet v vík pred Bóhom. * Mílosť i ístinu Jehó któ vzýščet?

Táko vospojú ímeni Tvojemú vo víki, * vozdáti mí molítvy mojá déň ot dné.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm 61

Ne Bóhu li povinétsja dušá mojá? * ot Tohó bo spasénije mojé.

Íbo Tój Bóh mój i spás mój, zastúpnik mój, * ne podvížusja naipáče.

Dokóľi naležité na čelovíka? * Ubivájete vsí vý, jáko sťiňi preklonéňi, i oplótu vozrinovénu?

Obáče cínu mojú soviščáša otrínuti, tekóša v žáždi, * ustý svoími blahoslovľáchu i sérdcem svojím kleňáchu.

Obáče Bóhovi povinísja, * dušé mojá, jáko ot Tohó terpínije mojé.

Íbo Tój Bóh mój i spás mój, * zástupnik mój, ne preseľúsja.

O Bózi spasénije mojé i sláva mojá, * Bóh pómošči mojejá, i upovánije mojé na Bóha.

Upovájte na Nehó vés sónm ľudéj, izlijájte pred Ním serdcá váša, * jáko Bóh pomóščnik náš.

Obáče sújetni sýnove čelovíčestiji, * lžívi sýnove čelovíčestii v míriľich jéže neprávdovati, tíji ot sujetý vkúpi.

Ne upovájte na neprávdu i na voschiščénije ne želájte. * Bohátstvo ášče tečét, ne prilahájte sérdca.

Jedínoju hlahóla Bóh, dvojá sijá slýšach, * zané deržáva Bóžija,

i Tvojá, Hóspodi, mílosť, * jáko Tý vozdási komúždo po ďilóm jehó.

Psalóm 62

Bóže, Bóže mój, * k Tebí útreňuju,

vozžadá Tebé dušá mojá, kóľ mnóžiceju Tebí plóť mojá, * v zemlí púsťi i neprochódňi, i bezvódňi.

Táko vo svjaťím javíchsja Tebí, * víďiti sílu Tvojú i slávu Tvojú.

Jáko lúčši mílosť Tvojá páče živót, * ustňí mojí pochvalíťi Ťá.

Táko blahoslovľú Ťá v živoťí mojém, * o ímeni Tvojém vozďižú rúci mojí.

Jáko ot túka i másti da ispólnitsja dušá mojá, * i ustnáma rádosti voschváľat Ťá ustá mojá.

Ášče pominách Ťá na postéli mojéj, * na útrennich poučáchsja v Ťá.

Jáko býl jesí pomóščnik mój, * i v króvi krilú Tvojéju vozrádujusja.

Priľpé dušá mojá po Tebí, * mené že priját desníca Tvojá.

Tíji že vsúje iskáša dúšu mojú, * vnídut v preispódňaja zemlí,

predaďátsja v rúki orúžija, * části lísovom búdut.

Cár že vozveselítsja o Bózi, pochválitsja vsják klenýjsja ím, * jáko zahradíšasja ustá hlahóľuščich neprávednaja.

Psalóm 63

Uslýši, Bóže, hlás mój, vnehdá molíti mí sjá k Tebí, * ot strácha vrážija izmí dúšu mojú.

Pokrýj mjá ot sónma lukávnujuščich, * ot mnóžestva ďílauščich neprávdu.

Íže izostríša, jáko méč, jazýki svojá, * naprjahóša lúk svój, véšč hórku,

sostriľáti v tájnych neporóčna, * vnézapu sostreľájut jehó i ne ubojátsja.

Utverdíša sebí slóvo lukávoje, * povídaša skrýti síť, ríša: któ úzrit ích?

Ispytáša bezzakónije, isčezóša ispytájuščiji ispytánija, * pristúpit čelovík, i sérdce hlubokó,

i voznesétsja Bóh. * Stríly mládenec býša jázvy ích,

i iznemohóša na ňá jazýcy ích. * Smutíšasja vsí víďaščii ích,

i ubojásja vsják čelovík, i vozvistíša ďilá Bóžija, * i tvorénija Jehó razumíša.

Vozveselítsja právednik o Hóspoďi i upovájet na Ného, * i pochváľatsja vsí právii sérdcem.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:)

Diákon: Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko bláh i čelovikoľúbec Boh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Po 2-m stichoslóviji sidálen,

hlás 6: Bezpomóščnym kríposť tý voístinnu, prečístaja Bohomáti, otsjúdu smirénniji tobóju vozvyšájemsja, o tebí vysóci deržímsja: vsím tý jesí pokróv i k Bóhu chodátaica.

Sláva, i nýňi: tójže. Bezpomóščnym kríposť tý voístinnu, prečístaja Bohomáti, otsjúdu smirénniji tobóju vozvyšájemsja, o tebí vysóci deržímsja: vsím tý jesí pokróv i k Bóhu chodátaica.

Polijelej:

Chvalíte imja Hospódne, alliluja, chvalíte rabý Hóspoda. - Alliluja, alliluja, alliluja.

Stojáščíi v chrami Hóspodni, v dvorích dómu Bóha nášeho. – Alliluja, alliluja, alliluja.

Hóspodi, imja tvojé vo viki, í pámjať tvojá v rod i rod. - Alliluja, alliluja, alliluja.

Blahoslovén Hóspoď ot Sióna, žívyj v Jerusalími. - Alliluja, alliluja, alliluja.

Ispovídajtesja Hospodevi jáko bláh, alliluja, jáko v viki mílosť jehó. - Alliluja, alliluja.

Utverdívšemu zémľu na vodách, alliluja, jáko v víki mílosť jehó. Alliluja, alliluja.

Rukóju krípkoju í mýšceju vysókoju, alliluja, jáko vo víki mílosť jehó. Alliluja, alliluja.

Ispovídajtesja Bóhu nebesnómu, alliluja, jáko vo viki mílosť jehó. Alliluja, alliluja.

Veličánije: Veličájem ťá presvjatája Ďívo, i čtem Po­króv ó čestnýj, ťá bo na vozdúsi viďí sjatýj Andréj, za ný Christú moláščujusja.

Živýj v pomošči Výšňaho, v króvi Bóha nebés­naho vodvorítsja.

Pleščmá Svoíma osínit Ťa, i pod kriľí Jehó naďíješisja.

Jáko skrý mjý v króvi Svojem, v déň zlá mojehó pokrý mjá.

Synóve že čelovíčestií v króvi krilú Tvojeju naďijutsja.

Projdú v místo króva dívna, dáže do dómu Bóžija.

I rich: kto dasť mi kriľí jáko holubíňi, i poleščú i počíju.

Jáko na Ťa upová dušá mojá, í na síň krilú Tvojeju naďíjusja.

Dolhotóju dníj ispólňu jehó, i jávľú jemú spa­sénije mojé.

Sláva: i nýňi: Alliluja, alliluja, allilúja. Sláva tebí Bóže. (3x)

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:)

Diákon: Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jerej: Jáko svjatísja i proslávisja prečestnóje i velikoľípoje ímja tvojé, Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

sidálen, hlás 4: Jáko drévňaho voístinnu prečestňíje kivóta, tvój prečestnýj omofór, páče iléktra prosviščájasja, ne veščéstvenňi, no duchóvňi, netľínnymi tvojími prečístymi rukámi prostirájem, sobľudájet mílostivno čestvújuščich blahoukrašénnyj prázdnik tvojehó pokróva, Vladýčice, v óňže sošédšesja usérdno prázdnujem.

Sláva, i nýňi, tójže. Jáko drévňaho voístinnu prečestňíje kivóta, tvój prečestnýj omofór, páče iléktra prosviščájasja, ne veščéstvenňi, no duchóvňi, netľínnymi tvojími prečístymi rukámi prostirájem, sobľudájet mílostivno čestvújuščich blahoukrašénnyj prázdnik tvojehó pokróva, Vladýčice, v óňže sošédšesja usérdno prázdnujem.

V prazniky stepena hlás 4.

Antifon 1. Ot júnosti mojá mnóhija bórjut mja strásti: no sam mja zastupí, i spasí Spase moj.

Nenavíďaščii Sióna, postydítesja ot Hóspoda, jáko travá bo ohném búdete izsóchše.

Sláva: Svjatým Dúchom vsjáka dušá žívitsja, i čistotóju vozvyšájetsja, svitľíjetsja trójčeskim jedínstvom, svjaščennotájňi.

I nýňi: Svjatým Dúchom tóčatsja blahodátnyja struji, napajájušče vsjaku tvár ko ožívléniju.

Diákon: Vónmim.

Jeréj: Mír vsím.

Diákon: Premúdrosť, vónmim.

Prokímen, hlás 4: Pomjanú ímja tvojé vo vsjákom róďi i róďi.

Stích: Licú tvojemú pomóľatsja bohátiji ľúdstiji.

Jeréj: Hóspodu pomolímsja.

Lík: Hóspodi pomíluj.

Jeréj: Jáko svjat jesí, Bóže naš, i v svjatých počiváješi, i tebí slávu vozsylajem, Otcú, i Sýnu, i svjatomu Duchu, nýňi i prísno i v viki vikov.

Lík: Amíň.

Vsjákoje dychánie da chvalít Hóspoda.

Vsjákoje dychánie da chvalít Hóspoda.

Stich: Chvalíte Bóha v svjatých jehó, chvalíte jehó v utverždénii síly jehó.

Vsjákoje dychánie da chvalít Hóspoda.

O jéže spodobitisja nam slýšaniju svjatáho jevanhelija, mirom Hóspoda Bóha molim.

Lík: Hóspodi pomílu. (3x)

Mír vsím.

I duchovi tvojemú.

Ot Lukí svjatáho jevanhéllija čténije:

Sláva tebí, Hóspodi, sláva tebí.

Vónmim: Čerez toty dňi Marija vstala i ponahľala sja do judovoho mista na verchoviňi. Vošla do domu Zachariji i pozdravkala Jelisaveťi. Jak Jelisaveta začula pozdravkaňa Mariji, od radosti porušalo sja ďiťatko v jej utrobi, a ona sja napovnila Svjatym Duchom. Holosno povila: „Ty blahoslovlena spomidži žen, a plod tvojoj utroby je blahoslovlenyj. Odky mam totu česť, že mati mojoho Hospoda prišla ku mi? Bo smoť, jak mij sluch začuv tvoje pozdravkaňa, od radosti sja porušalo ďiťatko v mojij utrobi. A blažena, kotra uvirila, bo spovniť sja toto, što jej bylo rečene od Hospoda.“ Marija odpovila: „Veličať moja duša Hospoda. i raduje sja mij duch v Bohu, mojim Spasiteľovi, bo posmotriv na pokoru svojoj služebňici. A smoť, od teper mene buduť blahosloviti všytky pokoľiňa. Bo velike ďilo mi zrobiv Silnyj. Joho imja je svjate Marija zistala u Jelisavety das tri misjaci a (poťim) vernula sja do svoho domu.

Sláva tebí, Hóspodi, sláva tebí.

Psalóm 50.

Pomíluj mja, Bóže, * po velícij mílosti tvojéj. - I po mnóžestvu ščedrót tvojích * očísti bezzakónije mojé. - Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mja. - Jáko bezzakónije mojé az znáju, * i hrich moj predomnóju jesť výnu. - Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. - Se bo v bezzakónijich začát jesm, * i vo hrisích rodí mja máti mojá. - Se bo ístinu vozľubíl jesí: * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. - Okropíši mja yssópom i očíščusja, * omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. - Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja. - Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: * i vsja bezzakónija mojá očísti. - Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, * i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. - Ne otvérži mené ot licá tvojehó, * i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. - Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, * i Dúchom vladýčnym utverdí mja. - Naučú bezzakónnyja putém tvojím, * i nečestíviji k tebí obraťátsja. - Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: * vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. - Hóspodi ustňí mojí otvérzeši,* i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. - Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, * vsesožžénija ne blahovolíši. - Žértva Bóhu duch sokrušén: * sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. - Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, * i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, * tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Sláva, hlás 6: Vsjáčeskaja dnés rádosti ispólnišasja, Christós preobrazísja pred učenikí.

I nýňi, tójže. Vsjáčeskaja dnés rádosti ispólnišasja, Christós preobrazísja pred učenikí.

Stichíra samohlásna, hlás 8: Srádujutsja s námi úmnaja vsjá činonačálija, duchóvno sovokúpľše čúvstvennyj lík, víďašče carícu i Vladýčicu vsích, mnohoiménňi vírnymi slávimu. Rádujutsja že i dúsi právednych, súščiji zrítelije viďínija, na vozdúsi molébno prostirájušču vsečestňíji svojí rúci, prosjášču umirénija míru i spasénija dúš nášich.

Jerej: Spasí, Bóže, ľúdi tvojá, i blahosloví dostojánije tvojé, posití mír tvoj mílostiju i ščedrótami, vozvýsi róh christiján pravoslávnych, i nizposlí na ný mílosti tvojá bohátyja, molítvami prečístyja Vladýčicy nášeja Bohoródicy i prisnoďívy Maríji; síloju čestnáho i životvorjáščaho Krestá, zastuplénmi nebésnych Síl bezplótnych, čestnáho i slávnaho proróka, predtéči i krestíteľa Joánna, svjatých slávnych i vsechváľnych Apóstol, i íže vo svjatých Otéc nášich i vseléňskich velíkich učítelej i svjatítelej: Vasílija Velíkaho, Hrihórija Bohoslóva i Joánna Zlatoústaho, Atanásija i Kyrílla, i íže vo svjatých otcá nášeho Nikolája Mýr Lykíjskich čudotvórca, svjatých slavjáňskich Apóstol Kyrílla i Metódija, i svjatáho svjaščenomúčenika Josafáta, svjatých, slávnych i dobropobídnych Múčenik, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, svjatých i právednych Bohootéc Joakíma i Ánny i prepodobných i bohonósnych otéc nášich Antónija i Teodósija Pečérskich, i svjatáho (jehóže jésť deň ilí chrám), i vsích Svjatých tvojích: mólim Ťa mnohomílostive Hóspodi, uslýši nás hríšnych moľáščichtisja, i pomíluj nás.

Lík: Hóspodi pomílu. (12x)

Vozhlas: Milostiju i ščedrótami i čelovikoľúbiijem jedinoródnaho Sýna tvojehó s nímže blaholslovén jesí so presvjatým i blahím i životvorjáščym tvojím Dúchom nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Kanón Bohoródicy na 12: irmós po dváždy.

Hlás 4. Písň 1.

irmós: Otvérzu ustá mojá, i napólňatsja dúcha, i slóvo otrýhnu caríci Máteri, i javľúsja svítlo toržestvúja, i vospojú rádujasja tojá čudesá.

S čínmi svjatých ánhel, i s sobóry prorók i apóstol, v slávi velícij, jáko Máti Bóžija dnés v cérkov všédši za christijány mólišisja, ot napásti i pečáli izbavľáješi vsjá, pokryvájušči tvojéju mílostiju.

Skíniju ťá Moiséj, i žézl Aarónov imenová: tý bo živótnoje drévo Christá procvilá jesí, k nemúže derznovénije imúšči, za ný čestvújuščyja ťá caríce, pomolísja, izbáviti nás ot vsjákaho zlá: da tvojehó pokróva prázdnik slávim.

Ne jáko pred kivótom drévle sobráv Davíd líki, ihrájet, no páče nýňi s čínmi svjatých pred tobóju tekúšče v cérkov, tebí kláňajuščesja hlahóľut: molí za čestvújuščyja ťá ľúdi, da tvój slávjašče pokróv, čéstno prázdnujem.

Pojút ťá Bohoródice, ánheľstiji číni, i slávjat patrijársi so svjatíteli, pred licém tí tekúšče v cérkov. S nímiže ťá tohdá svjatýj Andréj víďi za ný hríšnyja k Bóhu moľáščujusja pomílovati ľúdi, slávjaščyja tvojehó pokróva prázdnik.

Katavásia, irmós: Otvérzu ustá mojá, i napólňatsja dúcha, i slóvo otrýhnu caríci Máteri, i javľúsja svítlo toržestvúja, i vospojú rádujasja tojá čudesá.

Písň 3.

irmós: Tvojá pisnoslóvcy, Bohoródice, živýj i nezavístnyj istóčniče, lík sebí sovokúpľšyja duchóvno utverdí, v Božéstvenňij tvojéj slávi, vincév slávy spodóbi.

Klás prozjábšaja Božéstvennyj, jáko níva neoránnaja jávi. Rádujsja oduševlénnaja trapézo, chľíb živótnyj vmíščšaja. Rádujsja, živótnyja vodý istóčniče neistoščímyj, Vladýčice.

Tvojí rabí Vladýčice, v cérkvi tvojéj víroju predstojášče, tvojejá ožidájem mílosti: posití náše smirénije, i tvojím svjatým pokróvom zaščití ľúdi ot vsjákaho zlá.

Mnohoimenítaja Ďívo, proróki proobražená čéstno, íže tebí nýňi so ánhely slúžat. s nímiže o nás k Bóhu molísja, da tvojehó pokróva svjatýj déň rádujuščesja vsí svítlo prázdnujem.

Hedeón ťá runó proobrazí, na ťá bo jáko rosá Christós Bóh sníde, k nemúže Bohoródice, molísja, pobídu dáti vójinstvu nášemu na vrahí, da jáko Madijámy nizložív, proslávit svjatýj tvój prázdnik.

Páče sólnečnych lúč, tvojím blistájuščim omofórom, osviščáješi cérkov i ľúdi, i tmú hrichóv nášich othóniši posiščénijem tvojím Bohoródice, k Sýnu tvojemú i Bóhu za ný moľáščisja.

Irmos: Tvojá pisnoslóvcy, Bohoródice, živýj i nezavístnyj istóčniče, lík sebí sovokúpľšyja duchóvno utverdí, v Božéstvenňij tvojéj slávi, vincév slávy spodóbi.

Po 3. Pisňi:

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi: )

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jako Ty jesi Boh naš, i Tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Po 3-j písni sidálen,

hlás 5: Téplaja predstáteľnice i nepobidímaja, upovánije izvístnoje i nepostýdnoje, sťinó i pokróve i pristánišče pribihájuščym k tebí, prisnoďívo čístaja, Sýna tvojehó i Bóha molí so ánhely, umirénije dáti míru, i spasénije, i véliju mílosť.

Sláva, i nýňi, tójže. Téplaja predstáteľnice i nepobidímaja, upovánije izvístnoje i nepostýdnoje, sťinó i pokróve i pristánišče pribihájuščym k tebí, prisnoďívo čístaja, Sýna tvojehó i Bóha molí so ánhely, umirénije dáti míru, i spasénije, i véliju mílosť.

Písň 4.

irmós: Siďáj v slávi na prestóľi Božéstvá, vo óblaci léhci priíde Iisús prebožéstvennyj, netľínnoju dlániju, i spasé zovúščyja: sláva, Christé, síľi tvojéj.

Vo hlásich pínij, Ďívo, tebí vopijém vsepítaja: rádujsja, túčnaja horó, i usyrénnaja Dúchom. Rádujsja, svíščniče, i stámno mánnu nosjáščaja, uslaždájuščaja vsích blahočestívych čúvstva.

Páče Aaróňa kivóta, vsjú ťa Bóh osvjatíl jésť Dúchom Bohoródice, svjatým, i ánhelom služíti tebí poveľí, s nímiže za hrád i ľúdi molísja, tvój slávjaščich čestnýj prázdnik.

Priidí nýňi v slávi v tvojú Bohoródice, cérkov s sobóry vsích svjatých, jákože inohdá ťa svjatýj Andréj víďi na vozdúsi svítľi za christijány moľáščujusja, i podážď nám tvojú mílosť.

Ukripí Vladýčice slávjaščeje ťá vójinstvo náše na protívnyja vrahí, jáko Davída na Holijátha: da tebí veseľáščesja vopijém: rádujsja pokróve svjatýj, i zastúpnice hrádu nášemu.

Tebí pripádajem Hospožé, víroju, i poklaňájuščesja blahodárno vopijém tí: rádujsja Bohoblahodátnaja Ďívo, pokróve i ohraždénije náše, i pomóščnice v biďí súščym, spasí nás k tebí pribihájuščich, na ťá bo naďíjemsja.

irmós: Siďáj v slávi na prestóľi Božéstvá, vo óblaci léhci priíde Iisús prebožéstvennyj, netľínnoju dlániju, i spasé zovúščyja: sláva, Christé, síľi tvojéj.

Písň 5.

irmós: Užasóšasja vsjáčeskaja o Božéstvenňij slávi tvojéj: tý bo neiskusobráčnaja Ďívo, imíla jesí vo utróbi nad vsími Bóha, i rodilá jesí bezľítnaho Sýna, vsím vospivájuščym ťá, mír podavájuščaja.

Ódr ťá drévle Solomón napisá, i lóžnicu nebésnaho carjá, obstupájemu Serafímy, jéže o tebí rečésja Bohoródice. Ťím ťá nýňi mólim, Máti Bóžija vsesvjatája: pokrýj: nás ot vsích bíd.

Tebí ánhelov staríjšiny, i čestníji prorócy so apóstoly jáko Máteri Bóžii čéstno slúžat, víďašče ťá za mír molítvu tvorjášču: tvojá že prošénija poslúšav Hospóď, spasájet hrád i ľúdi na ťá naďíjuščyjasja.

Velíkij ťá vo prorócich Isáija prorečé, hlahóľa, Bóha rodíti neiskusobráčno: tý bo čístaja Maríje, svjaťíjši vsích bylá jesí, Bóha bo vo utróbi i na rukú nosíla jesí. Jemúže za ný molísja, tvojím osiňájušči pokróvom víroju ťá slávjaščich.

Duchóvnymi parjášče kríly svjatých sobóri tájno priidóša tebí poslužíti Bohoródice, víďašče ťá na léhci óblaci slávy, ko Spásu Christú moľáščujusja, podáti pobídu vójinstvu nášemu, pohubíti vojújuščich nás.

irmós: Užasóšasja vsjáčeskaja o Božéstvenňij slávi tvojéj: tý bo neiskusobráčnaja Ďívo, imíla jesí vo utróbi nad vsími Bóha, i rodilá jesí bezľítnaho Sýna, vsím vospivájuščym ťá, mír podavájuščaja.

Písň 6.

irmós: Božéstvennoje sijé i vsečestnóje soveršájušče prázdnestvo, Bohomúdriji, Bohomátere, priidíte, rukámi vospléščim, ot nejá róždšahosja Bóha slávim.

Jeréji Bohomúdriji, v cérkvi tvojéj s ľuďmí blahočestívymi predstojášče, tvojejá ožidájut, Bohoródice, mílosti: preminí na rádosť nášu pečáľ, rádosť bo rodilá jesí, vsích čelovíkov hrichí otpustívšaho.

Tebí vsjá zemľá dáry prinósit, jáko caríci Bóžiji Máteri: archijeréji kláňajutsja, i ľúdije vsí veseľátsja, pokryvájemi ot vsjákaho zlá tvojími, Bohoródice, molítvami.

Hóru ťá velíku Danijíl pronapisá: iz tebé bo bez símene rodísja Christós, i sokruší vsjú démonskuju lésť, i vsjú svojejá víry ispólni zémľu. K nemúže za ný Bohoródice molísja, slávjaščyja tvojehó pokróva prázdnik.

Ánheľskij hlás vzyvájem tí, prečístaja: rádujsja prestóle Bóžij, na némže Jezekíjil víďi Hóspoda, v podóbiji čelovíka, nosíma Cheruvímy. S nímiže za ný Bohoródice molísja, da spasét dúšy náša.

irmós: Božéstvennoje sijé i vsečestnóje soveršájušče prázdnestvo, Bohomúdriji, Bohomátere, priidíte, rukámi vospléščim, ot nejá róždšahosja Bóha slávim.

Po 6. pisňi

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi: )

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko tý jesí cár míra, i Spás dušám nášym, i Tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Kondák, hlás 3. Podóben: Ďíva dnés: Ďíva dnés predstojít v cérkvi, i s líki svjatých nevídimo za ný mólitsja Bóhu: ánheli so archijeréji poklaňájutsja, apóstoli že so proróki likovstvújut: nás bo rádi mólit Bohoródica prevíčnaho Bóha.

íkos: Tojá preslávnych čudés priidíte ľúdije nasladímsja: séju bo Adám ot tlí izbávisja. Tá bo i kovčéh, ne Nójem, no Bohom sotvorén býsť. Drévle úbo Moiséj v kupiňí óhnenňij Bóha víďiti ne vozmóže: nýňi že ot tojá róždšahosja, vsjá zemľá znájet Sýna Bóžija, k nemúže za ný mólitsja. Sehó rádi proslavľájem jú, jáko Bóžiju Máter: nás bo rádi Bohoródica mólit prevíčnaho Bóha.

Písň 7.

irmós: Ne poslužíša tvári Bohomúdriji, páče sozdávšaho: no óhnennoje preščénije múžeski poprávše, rádovachusja, pojúšče: prepítyj otcév Hospóď i Bóh, blahoslovén jesí.

Neispísanaja mnóhimi proróki, nesvídoma že býsť, Ďívo, nebésnymi služáščimi Bóhu ánhely: nýňi že vsí vímy ťá Bohoródicu, i tvojejá trébujem pómošči i zastuplénija, blahoslovénnaja.

Horá usyrénnaja Dúchom, júže Avvakúm víďi točášču vírnym cilébnuju sládosť, Bohoródice Ďívo, iscilí ny, Sýnu tvojemú vopijúščyja: blahoslovén Bóh otéc nášich.

Preklonívyj nebesá v ťá Ďívo vselísja, i nýňi na molítvu tvojú zrít, Bohoródice čístaja, tvojé, caríce, ispolňája prošénije: jemúže za ný usérdno pomolísja, na ťá bo naďíjemsja, blahoslovénnaja.

Tvórče Spáse náš Christé Bóže, priimí molítvu tvojejá Mátere, júže tebé za ný hríšnyja prinósit, da tebí rádujuščesja pojém: prepítyj otéc nášich Bóže blahoslovén jesí.

irmós: Ne poslužíša tvári Bohomúdriji, páče sozdávšaho: no óhnennoje preščénije múžeski poprávše, rádovachusja, pojúšče: prepítyj otcév Hospóď i Bóh, blahoslovén jesí.

Písň 8.

irmós: Ótroki blahočestívyja v peščí roždestvó Bohoródičo spasló jésť, tohdá úbo obrazújemoje, nýňi že ďíjstvujemoje, vselénnuju vsjú vozdvizájet píti tebí: Hóspoda pójte ďilá, i prevoznosíte jehó vo vsjá víki.

S čínmi ánhel, Vladýčice, s čestnými i slávnymi proróki, s verchóvnymi apóstoly, i so svjaščennomúčeniki, i so archijeréji, za ný hríšnyja Bóhu pomolísja, tvojehó pokróva prázdnik v rossíjsťij zemlí proslávľšyja.

Hordýňu i šatánija nizloží, i sovíty neprávednych razorí, začinájuščich ráti pohubí, o Bóžija Máti caríce vsečestnája! Pravoslávnych róh vozvýsi, da tvój prázdnik slávim, prečístaja Bohoródice Ďívo, zovúšče: Hóspoda vospivájte ďilá, i prevoznosíte jehó vo vsjá víki.

Ustý prinosjášče tebí pínije, i dušéju vírno poklaňájemsja: íbo vnútr serdcá náša horját: Máti Bóžija prečístaja, pomíluj nás moľáščichsja tebí, i Hóspoda vospivájuščich, i prevoznosjáščich jehó vo vsjá víki.

Mnóhimi oťahčíchsja hrichí, nedoumíju po dostojániju napisáti tvojehó pokróva, Bohoródice, pochvalý: no jáko Máti Bóžija, ukrasí tvój prázdnik čudesý, da vsí rádujuščesja pojém Hóspoda, i prevoznósim jehó vo vsjá víki.

irmós: Ótroki blahočestívyja v peščí roždestvó Bohoródičo spasló jésť, tohdá úbo obrazújemoje, nýňi že ďíjstvujemoje, vselénnuju vsjú vozdvizájet píti tebí: Hóspoda pójte ďilá, i prevoznosíte jehó vo vsjá víki.

Po 8.pisňi:

Jeréj: Bohoródicu i Máter svíta v písnech vozveličím:

Velíčit dušá mojá Hóspoda, i vozrdádovasja dúch mój o Bózi Spási mojém.

Čestňíjšuju Chruvím i slavňíjšuju bez sravnénija Serefím bez istľínija Bóha Slova róždšuju, súščuju Bohoródicu ťá velčájem.

Jáko prizrí na smirénije rabý svojejá, se bo ot nýňi ublažát mjá vsí ródi.

Jáko sotvorí mňí velíčije síľnyj, i svjáto ímja jehó, i mílosť jehó v ródy rodóv bojáščymsja jehó.

Sotvorí deržávu mýšcejú svojéju, rastočí hórdyja mýsliju sérdca ích.

Nizloží síľnyja s prestól i voznesé smirénnyja, álčuščyja ispólni bláh, i bohaťáščyjasja otpustí tščý.

Vospriját Izráiľa ótroka svojehó, pomjanúti mílosti, jákože hlahóla k otcém nášym Avraámu i símeni jehó do víka.

Písň 9.

irmós: Vsják zemnoródnyj da vzyhrájetsja, Dúchom prosviščáem, da toržestvújet že bezplótnych umóv jestestvó, počitájuščeje svjaščénnoje toržestvó Bohomátere, i da vopijét: rádujsja, vseblažénnaja Bohoródice, čístaja prisnoďívo.

Vysókij carjú, so Otcém siďáj, i o Serafím vospivájemyj, prízri na molítvu Máterňu, júže tebí za ný hríšnyja prinósit, i očísti hrichí náša. Spasí hrád, i ľúdi umnóži: dážď nám zdrávije ťilesé, i na pohányja pobídy, molítvami róždšija ťá.

Ánheľskij hlás vopijém tebí, Ďívo Bohoizbránnaja: rádujsja, jáže Adáma páki v ráj vvédšaja, rádujsja, démony prohoňášči tvojím ímenem. Rádujsja, nadéžde christiján. Rádujsja, osvjaščénije dúš. Rádujsja, chraníteľnice hráda nášeho.

Pomjaní nás vo tvojích molítvach, Hospožé Ďívo Bohoródice, da ne pohíbnem za umnožénije hrichóv nášich. Pokrýj nás ot vsjákaho zlá i ľútych napástej: na ťá bo upovájem i tvojehó pokróva prázdnik čestvújušče, ťá veličájem.

Dár ot Bóha prijála jesí, jáko Máti Bóžija, vsích christiján nedúhi isciľáti, i ot bíd izbavľáti, i hrichí otpuščáti, i ot pľinénija spasáti, i vsjákija núždy. No i nás ne prézri, Hospožé: vísi bo, íchže trébujem, zdrávija ťilesém, i dušám spasénija.

irmós: Vsják zemnoródnyj da vzyhrájetsja, Dúchom prosviščáem, da toržestvújet že bezplótnych umóv jestestvó, počitájuščeje svjaščénnoje toržestvó Bohomátere, i da vopijét: rádujsja, vseblažénnaja Bohoródice, čístaja prisnoďívo.

Po 9. pisňi.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi: )

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomílu, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko tebé chváľat vsjá síly nebésnyja, i tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Svitílen. Podóben: Žený uslýšite: O presvjatája Hospožé Ďívo Bohoródice! Pokrýj nás čudésnym tvojím omofórom, sochraňája hrád i ľúdi ot vsjákaho zlá, jákože ťá prečúdnyj Andréj víďi vo vlachérnsťij cérkvi moľáščujusja: i nýňi nám, Hospožé, poslí velíkuju tvojú mílosť. Tríždy.

(Hlás 8.) Vsjakoje dychanije da chvalit Hospoda, chvalite Hospoda s nebes, chvalite jeho vo vyšnich. Tebi podobaje pisň Bože.

Chvalíte jehó vsí Ánheli jehó, chvalíte jehó vsjá síly jehó, tebí podobájet písň, Bóže.

Chvalíte jehó sólnce i luná, chvalíte jehó vsjá zvízdy i svít. - Chvalíte jehó nebesá nebés, i vodá jáže prevýše nebés, da voschváľat ímja Hóspodne. - Jáko tój rečé i býša, tój poveľí i sozdášasja. - Postávi já vo vík i vo vík víka, poveľínije položí i ne mímo idét - Chvalíte Hóspoda ot zemlí zmijéve i vsjá bézdny. - Óhň, hrád, sňíh, hóloť, dúch búren, tvorjáščaja slóvo jehó. - Hóry i vsí chólmi, dréva plodonósna i vsí kédry. - Zvírije i vsí skóti, hádi i ptícy pernáty. - Cáriji zémstiji i vsí ľúdije, kňázi i vsí sudijí zémstiji. - Júnoši i ďívy, stárcy s júnotami, da voschváľat ímja Hóspodne, jáko voznesésja ímja tohó jedínaho. - Ispovídanije jehó na zemlí i na nebesí, i voznesét róh ľudéj svojích. - Písň vsím prepodóbnym jehó, synovóm Izrailevym, ľúdem približjuščymsja jemu.

Psalóm 149.

Vospójte Hospodévi písň nóvu, chvalénije jehó v cérkvi prepodóbnych. - Da vozveselítsja Izráiľ o sotvoršém jehó, i sýnove Sijóni vozrádujutsja o carí svojém. - Da voschváľat ímja jehó v líci, v tympáňi i psaltíri da pojút jemú. - Jáko blahovolít Hóspoď v ľúdech svojích, i voznesét krótkija vo spasénije. - Voschváľatsja prepodóbniji vo slávi, i vozrádujutsja na ložách svojích. - Voznošénija Bóžija v hortáni ích, i meči obojúdu ostrý v rukách ích. - Sotvoríti otmščénije v jazýcich, obličénija v ľúdech. - Svjazáti carí ích púty, i slávnyja ích ručnými okóvy žeľíznymi.

Na chvalítech stichíry, na 6,

Stích: Sotvoríti v ních súd napísan, sláva sijá búdet vsím prepodóbnym jehó.

Stích: Chvalíte Bóha vo svjatých jehó, chvalíte jehó vo utveržéniji síly jehó.

Stích: Chvalíte jehó na sílach jehó, chvalíte jehó po mnóžestvu velíčestvija jehó.

hlás 8. Pod: o preslávnaho čudesé! Tebí pripádajem, Hospožé, * umíľno kláňajuščesja mólim ťá: * rádujsja Bohoblažénnaja Vladýčice, * mnohoimenítaja Ďívo, * proróki proobražénnaja čéstno: * v ťá bo jáko rosá Christós Bóh sníde, * i rodilá jesí brakoneiskúsnaja čístaja, * i na rukú nosíla jesí vsích tvorcá i Hóspoda. * Jemúže nýňi o nás molísja, * slávjaščich vírno tvojehó pokróva prázdnik.

Stich: Chvalíte jehó v hlási trúbňim, * chvalíte jehó v psaltíri i húsľich.

Tebí pripádajem, Hospožé, * umíľno kláňajuščesja mólim ťá: * rádujsja Bohoblažénnaja Vladýčice, * mnohoimenítaja Ďívo, * proróki proobražénnaja čéstno: * v ťá bo jáko rosá Christós Bóh sníde, * i rodilá jesí brakoneiskúsnaja čístaja, * i na rukú nosíla jesí vsích tvorcá i Hóspoda. * Jemúže nýňi o nás molísja, * slávjaščich vírno tvojehó pokróva prázdnik.

Stich: Chvalíte jehó v tympáňi i líci, * chvalíte jehó v strúnach i orháňi.

Pojút ťá, Ďívo Bohoródice, ánheľstiji číni, * i slávjat patriársi so archijeréi, * i svjatíji apóstoli, * jáko Máteri Bóžiji čéstno slúžat tebí, * víďašče ťá za mír molítvu tvorjáščuju * ko Spásu vsích Christú Bóhu. * Jemúže pomolísja, izbáviti hrád i ľúdi, * slávjaščyja ťá vírno, * i tvojehó pokróva prázdnik čestvújuščyja.

Stich: Chvalíte jehó v kymváľich dobrohlásnych, chvalíte jehó v kymváľich vosklicánija, * vsjákoje dychánije da chvalít Hóspoda.

Páče Aaróňa kivóta, * vsjú ťa Bóh osvjatí * Dúchom, Bohoródice, svjatým: * i páče sólnečnych lúč * tvojím sviťáščimsja omofórom, osviščáješi cérkov i ľúdi, * i tmú hrichóv nášich othoňáješi: * izbavľáješi že ot bíd i skorbéj, * víroju čestvújuščyja tvojehó čestnáho pokróva prázdnik.

Sláva, i nýňi, hlás 6: Jáko víďi ťá prečúdnyj Andréj na vozdúsi, so archánheľskim mnóžestvom, so apóstoly i proróki, i mnóžestvom múčenikov, Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu o hráďi i ľúdech moľáščujusja, Vladýčice, i čestným tvojím pokróvom pokryvájuščuju: ne oskuďíj i nýňi, prečístaja, spastí izrjádnoje dostojánije tvojehó Sýna, prečestnýj prázdnik tvój prázdnujuščeje, mnohopítaja.

Jerej: Sláva tebí pokazávšemu nam svit.

Slavoslovije velikoje.

Sláva v výšnich Bóhu, i na zemlí mir , v čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa , kláňajemtisja slavoslóvim ťa. - Blahodarim ťa, velikija rádi slávy tvojejá * Hóspodi Carjú nebésnyj. - Bóže Otče vsederžiteľu, Hóspodi Sýne jedinorodnyj , Isúse Christé, i svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, * Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, * po­miluj nas. - Vzémľaj hrihí míra, * prijmi molitvy náša. - Siďaj odesnúju Otca, * pomiluj nas. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď Isús Christós, * v slávu Bóha Otcá, amiň. - Na vsják deň blahoslovím ťa, * i voschválim ímja tvojé vo viki i vo vík vika. - Spodóbi, Hóspodi, v deň sej * bez hrichá sochranítisja nam. Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otec nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amiň. - Búdi, Hóspodi, mí­losť tvojá na nas, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí. Hóspodi, * naučí nas opravdánijem tvoím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazumí nas opravdánijem tvoím. - Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosviti nas opravdánii tvoímí. - Hóspodi, prí­bížišče byl jesí nam, v rod í rod. - Az rich, Hóspodi, po­miluj mja: * i iscilí dúšu moju, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch *, naučí mja tvoríti vóľu tvoju, jáko ty jesí Boh moj - Jáko u tebé jésť istóčnik života, * v svíťi tvojém uzrim svit. Probávi mílosť tvoju * víduščym ťa.

Svjatýj Bóže, svjatýj kripkij, svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Svjatýj Bóže, svjatýj kripkij, svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Svjatýj Bóže, svjatýj kripkij, svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Sláva, i nýňi: Svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Svjatýj Bóže, svjatýj kripkij, svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Tropár po Slavosloviji:

Táže tropár, hlás 4: Dnés blahovírniji ľúdije svítlo prázdnujem, osiňájemi tvojím, Bohomáti, prišéstvijem, i k tvojemú vzirájušče prečístomu óbrazu, umíľno hlahólem: pokrýj nás čestným tvojím pokróvom, i izbávi nás ot vsjákaho zlá, moľášči Sýna tvojehó Christá Bóha nášeho, spastí dúšy náša.

~~(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:~~

Hóspodi, pomíluj. (12x)

Sláva, i nýňi: )

Jerej: Pomíluj nás, Bóže, po velícij mílosti tvojéj, mólimtisja uslýši i pomíluj.

Lík: Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Jéšče mólimsja o svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rék), i o preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék) i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék)­, o služáščich i poslužívšich vo svjaťím chrámi sém, i o otcích nášich duchóvnych, i vséj vo Chrisťí brátiji nášej.

Ješčé mólimsja o bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich i o vsém vójinstvi.

Ješčé mólimsja o predstojáščich ľúdech, i ožidájuščich ot tebé velíkija i bohátyja mílosti, za tvorjáščich nám mílostyňu, i za vsjá pravoslávnyja (ilí pravovírnyja) christijány.

Jeréj: Jáko mílostiv i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Jekténija prositelnaja:

Jerej: Ispólnim utrénuju molítvu nášu Hóspodevi.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Zastupí, spasí, pomíluj i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Dné vsehó soveršénna, svjáta, mírna i bezhríšna, u Hóspoda prósim.

Lík: Podáj, Hóspodi. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Ánhela mírna, vírna nastávnika, chraníteľa dúš i ťilés nášich, u Hóspoda prósim.

Proščénija i ostavlénija hrichóv, i prehrišénij nášich, u Hóspoda prósim.

Dóbrych i poléznych dušám nášym, i míra mírovi, u Hóspoda prósim.

Próčeje vrémja životá nášeho v míri i pokajániji skončáti, u Hóspoda prósim.

Christijánskija končíny životá nášeho, bezboľíznenny, nepostýdny, mírny, i dóbraho otvíta na strášňim sudíšči Christóvi, prósim.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, samí sebé, i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jerej: Jáko Bóh mílosti i ščedrót i čelovikoľúbija jesí, i tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Jeréj: Mír vsím

Lík: I dúchovi tvojemú.

Diákon: Hlavý váša Hóspodevi prikloníte.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jerej hlahólet molítvu sijú tájno: Hospodi svjatýj, vo výšnich živýj, i na smirénnyja prizirájaj, i vsevíďaščim ókom Tvojím prizirájaj na vsjú tvár, Tebí prokloníchom výju sérdca i ťilesé, i mólimsja Tebí: prostrí rúku Tvojú nevídimuju ot svjatáho žilíšča Tvojehó, i blahosloví vsja ný. I ášče čtó sohrišíchom vóleju ilí nevóleju, jáko bláh i čelovikoľúbec Boh prostí, dáruja mirnaja i premirnaja blahaja Tvoja.

Jerej: Tvóje bo jest jéže mílovati i spasáti ný Bóže i tebí slávu vozzsylájem, Otcúi Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lik: Amíň.

Diákon: Premúdrosť.

Lík: Blahosloví.

Jeréj: Syj blahoslovén Christós Bóh náš, vsehdá, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň. Utverdí, Bóže, svjatúju pravoslávnuju (ilí katholíčeskuju) víru, vo víki vikóv.

Jeréj: Presvjatája Bohoródice, spasí nás.

Lík: Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju béz sravnénija Serafím, béz istľínija Bóha Slóva róždšuju, súščuju Bóhoródicu ťa veličájem.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, svjatých slávnych i vsechváľnych apóstol . . . i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.