Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )
I mý: Amíň.
Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.
Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.
Psalóm 103.
Blahosloví dušé mojá Hóspoda, * Hóspodi Bóže moj, vozvelíčilsja jesí ziló. - Vo ispovídanije i vo veleľípotu obleklsja jesí, * oďijájsja svítom jako rízoju. - Prostirájaj nébo jako kóžu, * pokryvájaj vodámi prevýspreňaja svojá. - Polahájaj óblaki na voschoždénije svojé, * choďáj na krylú vítreňu. - Tvorjáj ánheli svojá dúchi, * i sluhí svojá plámeň óhnennyj. - Osnovájaj zémľu na tvérdi jejá, * ne preklonítsja vo vík víka. - Bézdna, jako ríza oďijánije jejá, * na horách stánut vódy. - Ot zapreščénija tvojehó pobíhnut, * ot hlása hróma tvojehó ubojátsja. - Voschóďat hóry, i nischóďat poľá v místo, * jéže osnovál jesí im. - Preďíl položíl jesí jehóže ne préjdut, * nižé obraťátsja pokrýti zémľu. - Posylájaj istóčniki v débrich, * posreďí hór prójdut vódy. - Napajájut vsja zvíri sélnyja, * ždút onáhri v žáždu svojú. - Na tich ptícy nebésnyja privitájut, * ot sredý kámenija daďát hlás. - Napajáj hóri ot prevýsprennych svojích, * ot plodá ďíl tvojích nasýtitsja zemľá. - Prozjabájaj travú skotóm, * i zlák na slúžbu čelovíkom. - Izvestí chľíb ot zemlí, * i vinó veselít sérdce čelovíka. - Umástiti licé jeléjem, * i chľíb sérdce čelovíka ukripít. - Nasýťatsja drevá poľskaja, kédri livánstiji íchže jesí nasadíl, * támo ptícy vozhňizďátsja - Jerodíjevo žilíšče predvodíteľstvujet ími, * hóry vysókija jelénem, kámeň pribížišče zájacem. - Sotvoríl jesí lúnu vo vremená, * sólnce pozná západ svój. - Položíl jesí ťmu i bysť nóšč, * v néjže prójdut vsi zvírije dubrávniji. - Skýmni rykájuščiji voschítiti, * i vzyskáti ot Bóha píšču sebí. - Vozsijá sólnce i sobrášasja, * i v lóžach svojích ľáhut. - Izýdet čelovík na ďílo svojé, * i na ďílanije svojé do véčera. - Jáko vozvelíčišasja ďilá tvojá Hóspodi, vsja premúdrostiju sotvoríl jesí, * ispólnisja zemľá tvári tvojejá. - Sijé móre velíkoje i prostránnoje, * támo hádi íchže ňísť čislá. - Živótnaja málaja s velíkimi, * támo korablí preplávajut. - Zmíj sej, jehóže sozdál jesí ruhátisja jemú, * vsja k tebí čájut, dáti píšču ím vo blahó vrémja. - Dávšu tebí ím soberút, * otvérzšu tebí rúku vsjáčeskaja ispólňatsja bláhosti. - Otvráščšu že tebí licé vozmjatútsja, * otímeši duch ích i isčéznut, i v pérsť svojú vozvraťátsja. - Pósleši dúcha tvojehó i sozíždutsja, * i obnovíši licé zemlí. - Búdi sláva Hospódňa vo víki, * vozveselítsja Hóspoď o ďíľich svojích. - Prizirajáj na zémľu i tvorjáj ju trajstísja, * prikasajájsja horám i dymjátsja. - Vospojú Hospodévi v živoťí mojém, * pojú Bóhu mojemú dóndeže jesm. - Da usladítsja jemú besidá mojá, * áz že vozveseľúsja o Hóspoďi. - Da isčéznut hríšnicy ot zemlí i bezzakónicy, jákože ne býti im, * blahosloví duše mojá Hóspoda. - Sólnce pozná západ svoj, * položíl jesí ťmu i bysť nóšč. - Jáko vozvelíčišasja ďilá tvojá Hóspodi, * vsja premúdrostiju sotvoríl jesí.
Sláva, i nýňi:
Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)
Jeréj že čtét svitílničnyja molítvy.
Molítva pérvaja.
Hóspodi ščédryj i mílostivyj, dolhoterpilíve i mnohomílostive, vnuší molítvu nášu, i vonmí hlásu molénija nášeho, sotvorí s námi známenije vo bláho, nastávi nás na púť Tvoj, jéže chodíti vo ístinňi Tvojéj. Vozveselí serdcá náša, vo jéže bojátisja ímene Tvojehó svjatáho: zané vélij jesí Tý, i tvorjáj čudesá, Tý jesí Bóh jedín, i ňísť podóben Tebí v bozích, Hóspodi: sílen v mílosti, i bláh v kríposti, vo jéže pomoháti, i uťišáti, i spasáti vsjá upovájuščyja vo ímja svjatóje Tvojé.
Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Molítva vtorája.
Hóspodi, da ne járostiju Tvojéju obličíši nás, nižé hňívom Tvojím nakážeši nás, no sotvorí s námi po mílosti Tvojéj, vračú i iscilíteľu dúš nášich. Nastávi nás ko pristánišču choťínija Tvojehó: prosvití óči serdéc nášich v poznánie Tvojejá ístiny: i dáruj nám próčeje nastojáščaho dné mírnoje i bezhríšnoje, i vsé vrémja životá nášeho, molítvami svjatýja Bohoródicy, i vsích svjatých.
Jáko Tvojá deržáva, i Tvojé jésť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá, i Sýna, i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Molítva trétija.
Hóspodi, Bóže náš, pomjaní nás hríšnych i nepotrébnych ráb Tvojích, vnehdá prizyváti nám svjatóje poklaňájemoje ímja Tvojé, i ne posramí nás ot čájanija mílosti Tvojejá: no dáruj nám, Hóspodi, vsjá jáže ko spaséniju prošénija, i spodóbi nás ľubíti, i bojátisja Tebé ot vsehó sérdca nášeho, i tvoríti vo vsích vóľu Tvojú.
Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Molítva četvértaja.
Nemólčnymi písňmi, i neprestánnymi slavoslovléňmi ot svjatých síl vospivájemyj, ispólni ustá náša chvalénija Tvojehó, jéže podáti velíčestvije ímeni Tvojemú svjatómu: i dážď nám učástije, i nasľídije so vsími bojáščimisja Tebé ístinnoju, i chraňáščimi zápovidi Tvojá, molítvami svjatýja Bohoródicy, i vsích svjatých Tvojích.
Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň. Amen.
Molítva pjátaja.
Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže vsederžíteľu, svídyj úm čelovíčeskij, svídyj íchže trébujem, mnóho mnóžaje páče néželi prósim, ilí razumivájem. Sám, čelovikoľúbče carjú, vo vsém blahíj, udovlí nás mnóžestvom ščedrót Tvojích, jéže nepostýdnoju sóvistiju prizyváti svjatóje ímja Tvojé: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho, i smotrénijem Tvojím vsé jéže ko póľzi nášej ustrój.
Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Molítva šestája.
Hóspodi, Hóspodi, prečístoju Tvojéju dlániju soderžáj vsjáčeskaja, dolhoterpjáj na vsích nás, i kájajsja o zlóbach nášich, pomjaní ščedróty Tvojá, i mílosť Tvojú, posití ny Tvojéju bláhostiju, i dážď nám izbižáti i próčeje nastojáščaho dné, Tvojéju blahodátiju, ot razlíčnych kóznej lukávaho, i nenavítnu žízň nášu sobľudí blahodátiju vsesvjatáho Tvojehó Dúcha.
Mílostiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Tvojehó Sýna, s nímže blahoslovén jesí, so vsesvjatým i blahím i životvorjáščim Tvojím Dúchom, nýňi i prísno, i vo víi vikóv, amíň.
Molítva sedmája.
Bóže velíkij i dívnyj, neizrečénnoju bláhostiju i bohátym prómyslom upravľájaj vsjáčeskaja, i mirskája nám blahája darovávyj: i sporučívyj nám obiščánnoje cárstvo, darovánnymi nám blahími: sotvorívyj ný i dné mimošédšuju čásť ot vsjákaho uklonítisja zlá: dáruj nám i próčeje neporóčno soveršíti pred svjatóju slávoju Tvojéju, píti Ťá jedínaho blaháho i čelovikoľubívaho Bóha nášeho.
Jáko Tý jesí Bóh náš, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Molítva osmája.
Bóže velíkij i výšnij, jedín imijáj bezsmértije, vo svíťi živýj nepristúpňim, vsjú tvár premúdrostiju sozdávyj, razďilívyj meždú svítom i meždú ťmóju, i sólnce položívyj vo óblasť dné, lunú že i zvízdy vo óblasť nóšči: spodóbivyj nás hríšnych i v nastojáščij čás predvaríti licé Tvojé vo ispovídaniji, i večérneje Tebí slavoslóvije prinestí: sám, čelovikoľúbče, isprávi molítvu nášu jáko kadílo pred Tobóju, i priimí jú v voňú blahouchánija: podážď že nám nastojáščij véčer, i prichoďáščuju nóšč mírnu: oblecý ny orúžijem svíta: izbávi ný ot strácha noščnáho, i vsjákija véšči vo ťmí prechoďáščija: i dážď són, jehóže vo upokojénije némošči nášej darovál jesí, vsjákaho mečtánija dijávoľa svobóden. Jéj, Vladýko blahích podáteľu, da i na lóžach nášich umiľájuščesja, pominájem v noščí ímja Tvojé, i poučénijem Tvojích zápovidej prosviščájemi, v rádosti dušévňij vostánem ko slavoslóviju Tvojejá bláhosti: molítvy i molénija Tvojemú blahoutróbiju prinosjášče, o nášich sohrišénijich, i vsích ľudéj Tvojích, jáže, molítvami svjatýja Bohoródicy, mílostiju posití.
Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:
Hóspodi, pomíluj. (12x) Sláva, i nýňi: )
Mírom Hóspodu pomólimsja.
Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)
O svýšňim míri, i spaséniji dúš nášich, Hóspodu pomólimsja.
O míri vsehó míra, blahostojániji svjatých Bóžijich cerkvéj, i sojedinéniji vsích, Hóspodu pomólimsja.
O svjaťím chrámi sém, i s víroju, blahohovínijem, i stráchom bóžijim vchoďáščich v óň, Hóspodu pomólimsja.
O svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rek), Pápi Rímsťim, Hóspodu pomólimsja.
O preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék), i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), čéstňim presvýterstvi, vo Chrisťí dijákonstvi, o vsém príčťi i ľúdech, Hóspodu pomólimsja.
O bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich, i o vsém vójinstvi, Hóspodu pomólimsja.
O hráďi sém (ilí O vési séj, ilí O svjaťíj obíteli séj ), vsjákom hráďi, straňí, i víroju živúščich v ních, Hóspodu pomólimsja.
O blahorastvoréniji vozdúchov, o izobíliji plodóv zemných, i vrémeňich mírnych, Hóspodu pomólimsja.
O plávajuščich, putešéstvujuščich, nedúhujuščich, strážduščich, pľinénnych, i o spaséniji ích, Hóspodu pomólimsja.
O izbávitisja nám ot vsjákija skórbi, hňíva i núždy, Hóspodu pomólimsja.
Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.
Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.
Lík: Tebí, Hóspodi.
Jeréj: Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Psalóm 140.
Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * uslýši mja Hóspodi. * Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * voňmí hlásu molénija mojehó, * vnehdá vozváti mi k tebí, uslýši mja, Hóspodi.**
Da isprávitsja molítva mojá * jáko kadílo préd tobóju: * vozďijánije rukú mojéju, * žértva večérňaja, uslýší mjá Hóspodi.**
Položí Hóspodi chranénije ustóm mojím, * i dvér ohraždénija o ustnách mojích. - Ne ukloní sérdca mojehó v slovesá lukávstvija, * nepščeváti viný o hrisích. - So čelovíki ďílajuščimi bezzakónije, * i ne sočtúsja s izbránnymi ích. - Nakážet mjá právednik mílostiju, i obličít mjá, * jeléj že hríšnaho da ne namástit hlavý mojejá. - Jáko jéšče i molítva mojá v blahovolénijich ích, * požérty býša pri kámeni sudijí ích. - Uslýšatsja hlahóly mojá jáko vozmohóša: * jáko tólšča zemlí prosídesja na zemlí, rastočíšasja kósti ích pri áďi. - Jáko k tebí Hóspodi, Hóspodi óči mojí, * na ťá upovách, ne otimí dušu mojú. - Sochraní mjá ot síti, júže sostáviša mí, * i ot soblázn ďílajuščich bezzakónije. - Pádut vo mréžu svojú hríšnicy, * jedín jésm áz dóndeže prejdú.
Psalóm 141.
Hlásom mojím k Hóspodu vozzvách, * hlasóm mojím ko Hóspodu pomolíchsja. - Prolíju préd ním molénije mojé, * pečáľ mojú préd ním vozviščú. - Vnehdá isčezáti ot mené dúchu mojemú, * i tý poznal jesí stezí mojá. - Na putí sém po nemúže choždách, * skrýša síť mňí. - Smotrjách odesnúju i vozhľadách, * i ne bí znájaj mené. - Pohíbe bíhstvo ot mené, * i ňísť vzyskajáj duší mojejá. - Vozzvách k tebí Hóspodi rích: * tý jesí upovánije mojé, čásť mojá jesí na zemlí žívych. - Voňmí moléniju mojemú, * jáko smiríchsja ziló. - Izbávi mjá ot hoňáščich mjá, * jáko ukripíšasja páče mené.
Stích 10: Izvedí iz temnícy dúšu mojú, ispovídatisja ímeni tvojemú.
Stích 9: Mené ždút právednicy, dóndeže vozdási mňi.
Stích 8: Iz hlubiný vozvách k tebí Hóspodi, Hóspodi uslýši hlas moj.
hlás 6. Podóben: Vsé otlóžše: Krest vozdvizájem, * na ném voznesénnaho * strásť prečístuju, * píti poveľivájet tvári vséj. * Na tóm bo ubív nás ubívšaho, * umerščvlénnyja oživíl jésť, * i udobrí, i na nebesích žíti spodóbi jáko milosérd, * premnóžestvom bláhosti. * Ťím rádujuščesja, * voznesém ímja jehó, * i tohó vozvelíčim * krájneje snizchoždénije.
Stích 7: Da búdut úši tvojí vnémľušči hlásu molénija mojehó.
Krest vozdvizájem, * na ném voznesénnaho * strásť prečístuju, * píti poveľivájet tvári vséj. * Na tóm bo ubív nás ubívšaho, * umerščvlénnyja oživíl jésť, * i udobrí, i na nebesích žíti spodóbi jáko milosérd, * premnóžestvom bláhosti. * Ťím rádujuščesja, * voznesém ímja jehó, * i tohó vozvelíčim * krájneje snizchoždénije.
Stích 6: Ašče bezzakónija nazriši Hóspodi, Hóspodi kto postojít, jáko u tebé očiščénije jesť.
Krest vozdvizájem, * na ném voznesénnaho * strásť prečístuju, * píti poveľivájet tvári vséj. * Na tóm bo ubív nás ubívšaho, * umerščvlénnyja oživíl jésť, * i udobrí, i na nebesích žíti spodóbi jáko milosérd, * premnóžestvom bláhosti. * Ťím rádujuščesja, * voznesém ímja jehó, * i tohó vozvelíčim * krájneje snizchoždénije.
Stích 5: Imené rádi tvojehó poterpích ťa Hóspodi, poterpí dušá mojá vo slóvo tvojé, upová dušá mojá na Hóspoda.
Moiséj predobrazí ťa, * rúki prostér na vysotú, * i pobiždáše Amalíka mučíteľa, * Kreste čestnýj, vírnych pochvaló, * stradáľcev utverždénije, * apóstolov udobrénije, * právednych pobórniče, * vsích prepodóbnych spasíteľu. * Ťím ťá vozdvizájema * zrjášči tvár, veselítsja, * i toržestvújet slávjašči Christá, * tobóju razstojáščaja sobrávšaho, * krájneju bláhostiju.
Stích 4: Ot stráži útrenija do nóšči, ot stráži útrénija da upovájet Isrájiľ na Hóspoda.
Moiséj predobrazí ťa, * rúki prostér na vysotú, * i pobiždáše Amalíka mučíteľa, * Kreste čestnýj, vírnych pochvaló, * stradáľcev utverždénije, * apóstolov udobrénije, * právednych pobórniče, * vsích prepodóbnych spasíteľu. * Ťím ťá vozdvizájema * zrjášči tvár, veselítsja, * i toržestvújet slávjašči Christá, * tobóju razstojáščaja sobrávšaho, * krájneju bláhostiju.
Stích 3: Jáko u Hóspoda mílosť i mnóhoje u ného izbavlénije, i toj izbávit isrájiľa ot vsich bezzakónij jehó.
Moiséj predobrazí ťa, * rúki prostér na vysotú, * i pobiždáše Amalíka mučíteľa, * Kreste čestnýj, vírnych pochvaló, * stradáľcev utverždénije, * apóstolov udobrénije, * právednych pobórniče, * vsích prepodóbnych spasíteľu. * Ťím ťá vozdvizájema * zrjášči tvár, veselítsja, * i toržestvújet slávjašči Christá, * tobóju razstojáščaja sobrávšaho, * krájneju bláhostiju.
Stích 2: Chvalíte Hóspoda vsi jazýcy, pochvalíte jehó vsi ľúdije.
Kreste prečestnýj, * jehóže obstoját číni ánheľstiji veseľáščesja, * dnés vozdvizájem, * Božéstvennym manovénijem voznósiši vsjá, * okradénijem sňídi othnánnyja, * i v smérť popóľzšyjasja. * Ťímže ťá serdcý i ustnámi * vírniji lobyzájušče, * svjaščénije počerpájem, * voznosíte, vopijúšče, * Christá preblaháho Bóha, * i tohó poklaňájtesja Božéstvennomu podnóžiju.
Stích 1: Jáko utverdísja mílosť jehó na nás, i ístina Hospódňa prebyvájet vo vík.
Kreste prečestnýj, * jehóže obstoját číni ánheľstiji veseľáščesja, * dnés vozdvizájem, * Božéstvennym manovénijem voznósiši vsjá, * okradénijem sňídi othnánnyja, * i v smérť popóľzšyjasja. * Ťímže ťá serdcý i ustnámi * vírniji lobyzájušče, * svjaščénije počerpájem, * voznosíte, vopijúšče, * Christá preblaháho Bóha, * i tohó poklaňájtesja Božéstvennomu podnóžiju.
Priidíte vsí jazýcy, blahoslovénnomu drévu poklonímsja, ímže býsť víčnaja právda. Práotca bo Adáma preľstívyj drévom, krestóm preľščájetsja: i pádajet nizvéržen padénijem stránnym, mučíteľstvom oderžávyj cárskoje zdánije. Króviju Bóžijeju jád zmjíev otmyvájetsja, i kľátva razrušísja osuždénija právednym sudóm právednaho, neprávednym sudóm právedniku osuždénu bývšu: drévom bo podobáše drévo iscilíti, i strástiju bezstrástnaho jáže na drévi razrišíti strásti osuždénnaho. No sláva Christé carjú, jéže o nás tvojemú múdromu smotréniju, ímže spásl jesí vsích, jáko bláh i čelovikoľúbec.
Diákon: Premúdrosť, prósti.
Lík: Svíte tíchij, * svjatýja slávy, * bezsmértnaho Otcá nebésnaho, * svjatáho blažénnaho, * Iisúse Christé: * Prišédše sólnca na západ, * víďivše svít večérnij, * pojém Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha Bóha. * Dostójin jesí * vo vsja vremená, * pít býti * hlásy prepodóbnými, * Sýne Bóžij, * živót dajáj vsemú míru, * jehóže rádi * vés mír slávit ťa.
Diákon: Vónmim.
Jeréj: Mír vsím.
Diákon: Premúdrosť, vónmim.
Prokímén, hlás 7: Bóh náš na nebesí i na zemlí, vsjá, jelíka voschoťí, sotvorí.
Stích: Vo ischóďi Izráilevi ot Jehípta, dómu Jákovľa iz ľudéj várvar, býsť Judéa svjatýňa jehó, Izráiľ óblasť jehó.
Stích: Móre víďi i pobižé, Jordán vozvratísja vspjáť.
Stích: Čtó ti jésť, móre, jáko pobíhlo jesí? i tebí, Jordáne, jáko vozvratílsja jesí vspjáť?
I páki: Bóh náš na nebesí i na zemlí:
Ischóda čténije.
[Hlavá 15] Poját Moiséj sýny Izráilevy ot mórja čermnáho, i vedé týja v pustýňu Súr: i iďáchu trí dní v pustýni, i ne obritáchu vodý, da býša píli. Priidóša že v Mérru, i ne možáchu píti vodý iz Mérry, horká bo bí: sehó rádi narečésja ímja místu tomú, hóresť. I roptáchu ľúdije na Moiséa, hlahóľušče: Čtó pijém? Vozopí že Moiséj ko Hóspodu, i pokazá jemú Hospóď drévo, i vloží tóje v vódu, i sladká býsť vodá: támo položí jemú Bóh opravdánija i sudý. I támo iskušáše jehó, i rečé: Ášče slúchom uslýšiši hlás Hóspoda Bóha tvojehó, i uhódnaja pred ním sotvoríši, i vnušíši zápovidi jehó, i sochraníši vsjá opravdánija jehó: vsjáku boľízň, júže navedóch jehípťjanom, ne navedú na ťá, áz bo jésm Hospóď isciľájaj ťá. I priidóša vo Jelím, i bjáchu támo dvanádesjať istóčnikov vód, i sédmdesjat stéblij fínikovych: i opolčíšasja támo pri vodách. [Hlavá 16] I vozdvihóšasja ot Jelíma, i priíde vés sónm synóv Izráilevych v pustýňu Sín, jáže jésť meždú Jelímom, i meždú Sínoju.
Prítčej čténije.
[Hlavá 3] Sýne, ne prenebreháj nakazánija Hospódňa, nižé oslabieváj ot nehó obličájemyj. Jehóže bo ľúbit Hospóď, nakazújet: bijét že vsjákaho sýna, jehóže prijémlet. Blážén čelovík, íže obríte premúdrosť: i smérten, íže uvíďi rázum. Lúčše bo sijú kupováti, néželi zláta i srebrá sokróvišča. Čestňíjšaja že jésť kámenij mnohocánnych, ne soprotivľájetsja jéj ničtóže lukávoje: blahorazúmna jésť vsím ľúbjaščym jú, vsjákoje že čestnóje nedostójno jejá jésť. Dolhotá bo žitijá, i ľíta žízni v desníci jejá, v šúici že jejá bohátstvo i sláva: iz úst jejá ischódit právda, zakón že i mílosť na jazýci nósit. Putijé jejá, putijé dobrý, i vsjá stezí jejá s mírom. Drévo životá jésť vsím deržáščymsja jejá, i vosklaňájuščymsja na ňú, jáko na Hóspoda, tverdá.
Proróčestva isáiina čténije.
[Hlavá 60] Sijá hlahólet Hospóď: otvérzutsja vratá tvojá Jerusalíme, výnu déň i nóšč, i ne zatvorjátsja, jéže vvestí k tebí sílu jazýkov, i carí ích vedómyja. Jazýcy bo i cárije, íže tebé ne porabótajut, pohíbnut: i jazýcy zapusťínijem zapusťíjut. I sláva Livánova k tebí priídet v kiparísi, i pévhi i kédri vkúpi, prosláviti místo svjatóje mojé, i místo nóh mojích proslávľu. I pójdut k tebí bojáščesja sýnove smirívšich ťá, i prohňívavšich ťá, i poklóňatsja sľidóm nóh tvojích vsí prohňívavšiji ťá, i narečéšisja hrád Hospódeň, Sijón svjatáho Izráileva: za jéže býti tebí ostávlenu, i voznenavíďinu, i ne bí pomohájaj tebí. I položú ťa v rádosť víčnuju, vesélije rodóm rodóv. I isséši mlekó jazýkov, i bohátstvo caréj sňísi, i razumíješi, jáko áz Hospóď spasájaj ťá, i izbavľájaj ťá Bóh Izráilev.
(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:
Hóspodi, pomíluj. (40x)
Sláva, i nýňi: )
Rcím vsí ot vsejá duší, i ot vsehó pomyšlénija nášeho rcím.
Lík: Hóspodi, pomíluj.
Hóspodi vsederžíteľu, Bóže otéc nášich, mólimtisja, uslýši i pomíluj.
Lík: Hóspodi, pomíluj.
Pomíluj nás, Bóže, po velícij mílosti tvojéj, mólimtisja uslýši i pomíluj.
Lík: Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)
Jéšče mólimsja o svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rék), i o preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék) i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), o služáščich i poslužívšich vo svjaťím chrámi sém, i o otcích nášich duchóvnych, i vséj vo Chrisťí brátiji nášej.
Ješčé mólimsja o bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich i o vsém vójinstvi.
Ješčé mólimsja o predstojáščich ľúdech, i ožidájuščich ot tebé velíkija i bohátyja mílosti, za tvorjáščich nám mílostyňu, i za vsjá pravoslávnyja (ilí pravovírnyja) christijány.
Jeréj: Jáko mílostiv i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Spodóbi, Hóspodi, vo véčer sej, * bez hrichá sochranitísja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, Bóže otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nas, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazúmi nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vik, * ďíl rukú tvojéju ne prezri. - Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije. - Tebí sláva podobájet * Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu. - Nýňi i prísno, * i vo víki vikóv, amíň.
(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:
Hóspodi, pomíluj. (12x)
Sláva, i nýňi: )
Diákon: Ispólnim večerňuju molítvu nášu Hóspodevi.
Lík: Hóspodi, pomíluj.
Zastupí, spasí, pomíluj i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.
Lík: Hóspodi, pomíluj.
Véčera vsehó soveršénna, svjáta, mírna i bezhríšna, u Hóspoda prósim.
Lík: Podáj, Hóspodi. (na jedínom kójemždo prošéniji)
Ánhela mírna, vírna nastávnika, chraníteľa dúš i ťilés nášich, u Hóspoda prósim.
Proščénija i ostavlénija hrichóv, i prehrišénij nášich, u Hóspoda prósim.
Dóbrych i poléznych dušám nášym, i míra mírovi, u Hóspoda prósim.
Próčeje vrémja životá nášeho v míri i pokajániji skončáti, u Hóspoda prósim.
Christijánskija končíny životá nášeho, bezboľíznenny, nepostýdny, mírny, i dóbraho otvíta na strášňim sudíšči Christóvi, prósim.
Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, samí sebé, i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.
Lík: Tebí, Hóspodi.
Jeréj: Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Jeréj: Mír vsím
Lík: I dúchovi tvojemú.
Diákon: Hlavý váša Hóspodevi prikloníte.
Lík: Tebí, Hóspodi.
Molítva hlavopriklonénija: Hóspodi Bóže naš, priklonívyj nebesá i sošédyj na spasénije róda čelovíčeskaho, prízri na rabý Tvojá, i na dostojánije Tvojé. Tebí bo strášnomu i čelovikoľúbcu sudijí, Tvojí rabí podkloníša hlavý, svojá pokoriša výja, ne ot čelovík ožidájušče pómošči, no Tvojejá naďíjuščesja mílosti, i Tvojehó čájušče spasénija: jáže sochraní na vsjákoje vrémja, i po nastojáščem véčeri, i v prichoďáščuju nošč, ot vsjákaho vrahá, ot vsjákaho protívnaho ďíjstva diávoľskaho, i ot pomyšlénij sújetnych, i vospominánij lukávych.
Jeréj: Búdi deržáva cárstvija Tvojehó blahoslovéna i preproslávlena, Otcá i Sýna, i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Na litíi stichíry
hlás 1. Andréja Jerusalímskaho: Dnés jáko voístinnu svjatoviščánnyj hlahól Davídov konéc priját: sé bo jávi prečístych nóh tvojích pokláňajemsja podnóžiju, i na síň krilú tvojéju naďíjuščesja, vseščédryj, vopijém tí: da známenajetsja na nás svít licá tvojehó. Pravoslávnych ľudéj tvojích róh voznesí, čestnáho krestá tvojehó vozdvíženijem, Christé mnohomílostive.
Nasaždénnoje v kránijevi mísťi drévo súščaho životá, na némže soďíla spasénije prevíčnyj cár posreďí zemlí, voznosímo dnés, osvjaščájet míra koncý, i obnovľájetsja voskresénija dóm. Rádujutsja ánheli na nebesí, i veseľátsja čelovícy na zemlí, Davídski vopijúšče i hlahóľušče: voznosíte Hóspoda Bóha nášeho, i poklaňájtesja podnóžiju nóh jehó, jáko svjáto jésť: podajáj míru véliju mílosť.
Proobrazúja Krest tvój, Christé, patriárch Jákov, vnukóm blahoslovénije dáruja, na hlavách preminény rúki sotvorí. Jehóže Spáse, mý dnés voznosjášče vzyvájem: dáruj Christoľubívomu vóinstvu pobídy, jáko Konstantínu odoľínije.
Hlás 2. Theofánovo: Božéstvennoje sokróvišče v zemlí skryvájemo, žiznodávca krest, na nebesích pokazásja carjú blahočestívomu, i pobídy na vrahí podpisánije javľájet razúmno: jehóže rádujasja víroju i ľubóviju, Božéstvenno vosték k vysoťí zrínija, tščánijem že tohó ot zemných ňídr iznesé, vo izbavlénije míra, i spasénije dúš nášich.
Kipriánovo. Rúk preminénije patrijárcha Jákova na blahoslovénije čád, deržávnoje krestá tvojehó predjavľáše známenije: jehóže mý deržášče tvérda chraníteľa démonskija vsemóščno othónim polkí, i velijárovu hordýňu v ném nizlahájem, vraždébňijšaho Amalíka pobiždájem vsehubíteľnuju sílu. Tohó i nýňi voznosíma blahočestivomúdrenno vírniji, vo očiščénije hrichóv, tvojéj bláhosti vo mnohomnožájšim hlási vopijúšče prinósim: Hóspodi pomíluj, iz Ďívy voplotívyjsja, uščédri rúk tvojích, bláže, múdroje sozdánije.
Ľvá déspota: Tý mój pokróv deržáven jesí, tričástnyj kreste Christóv. Osvjatí mja síloju tvojéju, da víroju i ľubóviju poklaňájusja, i slávľu ťá.
Hlás 4: Vospléščem dnés písnennoje toržestvó, i svítlym licém, i jazýkom jásno vozopijím: nás rádi, Christé, súd prijémyj, i oplevánija i rány, i červleníceju oďíjavyjsja, i na krest vozšéd, jehóže víďivše sólnce i luná, svít skrýša, i stráchom zemľá kolebášesja, i zavísa cérkóvnaja razdrásja na dvóje. tý i nýňi dáruj krest tvój čestnýj nám, bľustíteľa i chraníteľa, i prohoníteľa démonov, jáko da vsí oblobyzájušče, vopijém jemú: spasí ny, kreste, síloju tvojéju, osvjatí ny svítlostiju tvojéju, čestnýj kreste, i ukripí ny vozdvíženijem tvojím: jáko svít nám darován jesí, i spasénije dúš nášich.
Anatólia: Svitosijánen zvizdámi óbraz predpokazá, kreste, pobídu odoľínija, blahočestívomu carjú velíkomu, jehóže máti Jeléna izobrítši, mirojavlénna sotvorí, i ťá dnés vozdvížušče, vírnych lícy zovém: prosvití ny svítlostiju tvojéju, kreste živonósnyj, osvjatí ny krípostiju tvojéju, vsečéstnýj kreste, i utverdí ny vozdvíženijem tvojím, vozdvizájemyj ko opolčéniju vrahóv.
Sláva, i nýňi, hlás tójže. Anatólia: Čestnáho Krestá, Christé, ďíjstvo proobrazív Moiséj, pobidí protívnaho Amalíka v pustýni sinájsťij: jehdá bo prostiráše rúci, krestá óbraz tvorjá, ukripľáchusja ľúdije: nýňi že veščéj sbytijé v nás ispólnisja, dnés krest vozdvizájetsja, i démoni bíhajut, dnés tvár vsjá ot tlí svobodísja: vsjá bo Krestá rádi vozsijáša nám darovánija. Ťímže rádujuščesja vsí, pripádajem tebí, hlahóľušče: jáko vozvelíčišasja ďilá tvojá Hóspodi, sláva tebí.
Litijna jekténija:
Jeréj: Spasí, Bóže, ľúdi tvojá, i blahosloví dostojánije tvojé, posití mír tvoj mílostiju i ščedrótami, vozvýsi róh christiján pravoslávnych, i nizposlí na ný mílosti tvojá bohátyja, molítvami prečístyja Vladýčicy nášeja Bohoródicy i prisnoďívy Maríji; síloju čestnáho i životvorjáščaho Krestá, zastuplénmi nebésnych Síl bezplótnych, čestnáho i slávnaho proróka, predtéči i krestíteľa Joánna, svjatých slávnych i vsechváľnych Apóstol, i íže vo svjatých Otéc nášich i vseléňskich velíkich učítelej i svjatítelej: Vasílija Velíkaho, Hrihórija Bohoslóva i Joánna Zlatoústaho, Atanásija i Kyrílla, i íže vo svjatých otcá nášeho Nikolája Mýr Lykíjskich čudotvórca, svjatých slavjáňskich Apóstol Kyrílla i Metódija, i svjatáho svjaščenomúčenika Josafáta, svjatých, slávnych i dobropobídnych Múčenik, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, svjatých i právednych Bohootéc Joakíma i Ánny i prepodobných i bohonósnych otéc nášich Antónija i Teodósija Pečérskich, i svjatáho (jehóže jésť deň ilí chrám), i vsích Svjatých tvojích: mólim Ťa mnohomílostive Hóspodi, uslýši nás hríšnych moľáščichtisja, i pomíluj nás.
Lík: Hóspodi pomíluj (12x)
Jeréj: Jéšče mólimsja o svjaťíšem vselénsťím Archijeréji nášem (ímja rék) Pápi rímsťim, i o zdráviji i spaséniji jehó, i o jéže Hóspodu Bohu nášemu najpáče pospišíti i posobíti jemú vo vsém: Hóspodi, uslýši i pomíluj.
Lík: Hóspodi pomíluj (12x)
Jéšče mólimsja o preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (imjá rek), i o bohoľubívim jepískopi nášem Kýr (imjá rek), i otcích nášich duchóvnych, i vséj vo Chrisťí brátiji nášej, i o vsjácij duší christijánsťij skorbjáščej i ozlóblenňij, mílosti Bóžija i pómošči trébujuščej: o pokrovéniji svjatáho chráma sehó (obíteli sejá) i živúščich v ném (v néj), o soumiréniji i ustrojéniji vsého míra: o blahostojániji svjatých Bóžijich Cerkvéj, o spaséniji i pómošči, íže so tščánijem i stráchom Bóžijim truždájuščichsja i služáščich otéc i brátij nášich, o póslannych, i vo otšéstviji súščich, o isciléniji v némoščech sležáščich, o pókoj blažénnyja pámjati i ostavléniji hrichóv vsím prežde počívšym otcém i brátijam nášim zďi ležáščym i povsjúdu pravovoslávnym: o izbavléniji pľinénnych, o brátijach nášich vo slúžbach súščich, i o vsích služáščich i poslužívšich vo svjaťím chrámi sém (obíteli séj), rcím vsí.
Lík: Kýrije eléjson (12x)
Jeréj: Uslýši ný, Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsích koncéj zemlí, i súščich na móri daléče, i Mílostive, mílostiv búdi nám o hrisích nášich i pomíluj nás: mílostiv bo i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň.
Jeréj: Mír vsím
Lík: I dúchovi tvojemú.
Diákon: Hlavý váša Hóspodevi prikloníte.
Lík: Tebí, Hóspodi.
Jeréj: Vladýko mnohomílostive, Hóspodi Isúse Christé Bóže náš, molítvami prečístyja Vladýčicy nášeja Bohoródicy i prisnoďívy Maríji, síloju čestnáho i životvorjáščaho Krestá, zastuplénmi nebésnych Sil bezplótnych, čestnáho i slávnaho proróka, predtéči i krestíteľa Joánna, svjatých slávnych i vsechváľnych Apóstol, svjatých, i dobropobídnych Múčenik, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i íže vo svjatých Otéc nášich i vseléňskich velíkich učítelej i svjatítelej: Vasílija Velíkaho, Hrihórija Bohoslóva i Joánna Zlatoústaho, Atanásija i Kyrílla, i íže vo svjatých otcá nášeho Nikolája Mýr Lykíjskich čudotvórca, svjatých slavjáňskich Apóstol Kyrílla i Metódija, i svjatáho svjaščenomúčenika Josafáta, svjatých i právednych Bohootéc Joakíma i Ánny i prepodobných i bohonósnych otéc nášich Antónija i Teodósija Pečérskich i svjatáho (jehóže jésť deň ilí chrám) i vsích Svjatých tvojích: blahoprijátnu sotvorí molítvu nášu, dáruj nám ostavlénije prehrišénij nášich, pokrýj nás króvom krylú tvojéju, otžení ot nás vsjákaho vráha i supostáta, umirí nášu žízň, Hóspodi, pomíluj nás i mír tvój, i spasí dúšy náša, jáko bláh i čelovikoľúbec.
Lík: Amíň.
Na stichóvňi stichíry,
hlás 5. Samopodóben: Rádujsja, živonósnyj kreste, blahočéstija nepobidímaja pobída, dvér rájskaja, vírnych utverždénije, cérkve ohraždénije, ímže tľá razorísja i uprazdnísja, i poprásja smértnaja deržáva, i voznesóchomsja ot zemlí k nebésnym: orúžije nepobidímoje, bisóv soprotivobórče, sláva múčenikov, prepodóbnych jáko voístinnu udobrénije, pristánišče spasénija, dárujaj míru véliju mílosť.
Stích: Voznosíte Hóspoda Bóha nášeho, i poklaňájtesja podnóžiju nóhu jehó, jáko svjáto jésť.
Rádujsja, Hospódeň kreste, ímže razrišísja ot kľátvy čelovíčestvo, súščija rádosti známenije, prohoňájaj vrahí vo tvojém vozdvíženiji, vsečéstne. Nám pomóščniče, caréj deržáva, kríposť právednych, svjaščénnikov blahoľípije, voobražájemyj, i ľútych izbavľájaj: žézle síly, ímže pasémsja. Orúžije míra, jehóže so stráchom obstoját ánheli, Christá Božéstvennaja sláva, podajúščaho míru véliju mílosť.
Stích: Bóh že cár náš préžde víka, soďíla spasénije posreďí zemlí.
Rádujsja, sľipých nastávniče, nemoščných vračú, voskresénije vsích uméršich, vozdvíhnuvyj ný vo tľú pádšyja, kreste čestnýj, ímže razrušísja kľátva, i procvité netľínije, i zemníji obožíchomsja, i dijávol vsekonéčno nizvéržesja. Dnés vozdvizájema ťá víďašče rukámi archijeréjskimi, voznósim voznesénnaho posreďí, i tebé pokláňajemsja, počerpájušče bohátno véliju mílosť.
Sláva, i nýňi, hlás 8. Joánna monácha: Jehóže drévle Moiséj proobrazovál sobóju, Amalíka nizložív pobidí, i Davíd pisnopívec, podnóžiju tvojemú, vopijá, kláňatisja poveľiváše: čestnómu krestú tvojemú, Christé Bóže, dnés hríšniji kláňajemsja, ustnámi nedostójnymi, ťá izvólivšaho prihvozdítisja na ném, vospievájušče mólimsja: Hóspodi, s razbójnikom cárstvija tvojehó spodóbi nás.
Táže:
Nýňi otpuščáješi rabá tvojehó, Vladýko, * po hlahólu tvojemú s mírom. * Jáko víďista oči mojí spasénije tvojé, * jéže jesí uhotovál pred licém vsich ľudéj. * Svít vo otkrovénije jazýkov * i slávu ľudéj tvojích Ísraiľa
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Tropár, hlás 1. Spasí, Hóspodi, ľúdi tvojá, i blahosloví dostojánije tvojé, pobídy blahovírnomu na soprotívnyja dáruja, i tvojé sochraňája krestóm tvojím žíteľstvo. Tríždy.
Jeréj: Hóspodu pomolímsja.
Lík: Hóspodi pomíluj.
Svjaščenyk čitať molitvu posvjačiňa litijnych dariv:
Hóspodi Isúse Christé Bóže náš, blahoslovívyj pjať chľíbov, i pjať týsjač naróda nasýtivyj: sám i nýňi, Vladýko, blahosloví chľíby sijá, † pšenícu, vinó, i jeléj, i umnóži já vo hráďi sém, _(_vési, abo obíteli sej) i vo vsém míri tvojém vsehdá, i ot ních vkušájuščych vírnych tvojích osvjatí. Jáko ty jesí blahoslovjájaj i osvjaščájaj Christé Bóže naš, i tebí slávu vozsylájem, so beznačálnym ti Otcém, i vsesvjatým, i blahím, i životvorjáščym ti Dúchom, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Lík: Búdi imja Hospodne blahoslovénno ot nýňi i do víka. (3x)
Psalóm 33.
Blahoslovľú Hóspoda na vsjákoje vremjá, výnu chvála jehó vo usťích mojích. – O Hóspoďi da pochválitsja dušá mojá, da uslýšat krótciji i vozveseľátsja. – Vozvelíčite Hóspoda so mnoju, i voznesém ímja jehó vkúpi. – Vzyskách Hóspoda i uslýša mja, i ot vsich skorbéj mojích izbávi mja. – Pristupíte k nemú i prosvititésja, i licá váša ne postyďátsja. –Sej níščij vozzvá i Hóspoď uslýša í, i ot vsich skorbéj jehó spasé í. –Opolčítsja Ánhel Hóspodeň ókrest bojáščichsja jehó, i izbávit ich. –Vkusíte i vídite, jáko blah Hóspoď, blažén múž iže upovájet naň. –Bójtesja Hóspoda vsi svjatíji jehó, jáko ňísť lišénija bojáščymsja jehó. – Bohátiji obniščáša i vzalkáša, vzyskájuščiji že Hóspoda ne lišátsja vsjákaho blahá.
Sláva i nýňi:
Hóspodi pomíluj, Hóspodi pomíluj, Hóspodi pomíluj, blahoslóvi.
Jeréj: Blahoslovénije Hóspodne na vas, tohó blahodátiju i čelovikoľúbijem, vsehdá, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Diákon: Premúdrosť.
Lík: Blahosloví.
Jeréj: Syj blahoslovén Christós Bóh náš, vsehdá, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.
Lík: Amíň. Utverdí, Bóže, svjatúju pravoslávnuju (ilí katholíčeskuju) víru, vo víki vikóv.
Jeréj: Presvjatája Bohoródice, spasí nás.
Lík: Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju béz sravnénija Serafím, béz istľínija Bóha Slóva róždšuju, súščuju Bóhoródicu ťa veličájem.
Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.
Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.
Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, svjatých slávnych i vsechváľnych apóstol . . . i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.
Lík: Amíň.
Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.