Ornament

Ornament

Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )

I mý: Amíň.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 103.

Blahosloví dušé mojá Hóspoda, * Hóspodi Bóže moj, vozvelíčilsja jesí ziló. - Vo ispovídanije i vo veleľípotu obleklsja jesí, * oďijájsja svítom jako rízoju. - Prostirájaj nébo jako kóžu, * pokryvájaj vodámi prevýspreňaja svojá. - Polahájaj óblaki na voschoždénije svojé, * choďáj na krylú vítreňu. - Tvorjáj ánheli svojá dúchi, * i sluhí svojá plámeň óhnennyj. - Osnovájaj zémľu na tvérdi jejá, * ne preklonítsja vo vík víka. - Bézdna, jako ríza oďijánije jejá, * na horách stánut vódy. - Ot zapreščénija tvojehó pobíhnut, * ot hlása hróma tvojehó ubojátsja. - Voschóďat hóry, i nischóďat poľá v místo, * jéže osnovál jesí im. - Preďíl položíl jesí jehóže ne préjdut, * nižé obraťátsja pokrýti zémľu. - Posylájaj istóčniki v débrich, * posreďí hór prójdut vódy. - Napajájut vsja zvíri sélnyja, * ždút onáhri v žáždu svojú. - Na tich ptícy nebésnyja privitájut, * ot sredý kámenija daďát hlás. - Napajáj hóri ot prevýsprennych svojích, * ot plodá ďíl tvojích nasýtitsja zemľá. - Prozjabájaj travú skotóm, * i zlák na slúžbu čelovíkom. - Izvestí chľíb ot zemlí, * i vinó veselít sérdce čelovíka. - Umástiti licé jeléjem, * i chľíb sérdce čelovíka ukripít. - Nasýťatsja drevá poľskaja, kédri livánstiji íchže jesí nasadíl, * támo ptícy vozhňizďátsja - Jerodíjevo žilíšče predvodíteľstvujet ími, * hóry vysókija jelénem, kámeň pribížišče zájacem. - Sotvoríl jesí lúnu vo vremená, * sólnce pozná západ svój. - Položíl jesí ťmu i bysť nóšč, * v néjže prójdut vsi zvírije dubrávniji. - Skýmni rykájuščiji voschítiti, * i vzyskáti ot Bóha píšču sebí. - Vozsijá sólnce i sobrášasja, * i v lóžach svojích ľáhut. - Izýdet čelovík na ďílo svojé, * i na ďílanije svojé do véčera. - Jáko vozvelíčišasja ďilá tvojá Hóspodi, vsja premúdrostiju sotvoríl jesí, * ispólnisja zemľá tvári tvojejá. - Sijé móre velíkoje i prostránnoje, * támo hádi íchže ňísť čislá. - Živótnaja málaja s velíkimi, * támo korablí preplávajut. - Zmíj sej, jehóže sozdál jesí ruhátisja jemú, * vsja k tebí čájut, dáti píšču ím vo blahó vrémja. - Dávšu tebí ím soberút, * otvérzšu tebí rúku vsjáčeskaja ispólňatsja bláhosti. - Otvráščšu že tebí licé vozmjatútsja, * otímeši duch ích i isčéznut, i v pérsť svojú vozvraťátsja. - Pósleši dúcha tvojehó i sozíždutsja, * i obnovíši licé zemlí. - Búdi sláva Hospódňa vo víki, * vozveselítsja Hóspoď o ďíľich svojích. - Prizirajáj na zémľu i tvorjáj ju trajstísja, * prikasajájsja horám i dymjátsja. - Vospojú Hospodévi v živoťí mojém, * pojú Bóhu mojemú dóndeže jesm. - Da usladítsja jemú besidá mojá, * áz že vozveseľúsja o Hóspoďi. - Da isčéznut hríšnicy ot zemlí i bezzakónicy, jákože ne býti im, * blahosloví duše mojá Hóspoda. - Sólnce pozná západ svoj, * položíl jesí ťmu i bysť nóšč. - Jáko vozvelíčišasja ďilá tvojá Hóspodi, * vsja premúdrostiju sotvoríl jesí.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Jeréj že čtét svitílničnyja molítvy.

Molítva pérvaja.

Hóspodi ščédryj i mílostivyj, dolhoterpilíve i mnohomílostive, vnuší molítvu nášu, i vonmí hlásu molénija nášeho, sotvorí s námi známenije vo bláho, nastávi nás na púť Tvoj, jéže chodíti vo ístinňi Tvojéj. Vozveselí serdcá náša, vo jéže bojátisja ímene Tvojehó svjatáho: zané vélij jesí Tý, i tvorjáj čudesá, Tý jesí Bóh jedín, i ňísť podóben Tebí v bozích, Hóspodi: sílen v mílosti, i bláh v kríposti, vo jéže pomoháti, i uťišáti, i spasáti vsjá upovájuščyja vo ímja svjatóje Tvojé.

Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva vtorája.

Hóspodi, da ne járostiju Tvojéju obličíši nás, nižé hňívom Tvojím nakážeši nás, no sotvorí s námi po mílosti Tvojéj, vračú i iscilíteľu dúš nášich. Nastávi nás ko pristánišču choťínija Tvojehó: prosvití óči serdéc nášich v poznánie Tvojejá ístiny: i dáruj nám próčeje nastojáščaho dné mírnoje i bezhríšnoje, i vsé vrémja životá nášeho, molítvami svjatýja Bohoródicy, i vsích svjatých.

Jáko Tvojá deržáva, i Tvojé jésť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá, i Sýna, i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva trétija.

Hóspodi, Bóže náš, pomjaní nás hríšnych i nepotrébnych ráb Tvojích, vnehdá prizyváti nám svjatóje poklaňájemoje ímja Tvojé, i ne posramí nás ot čájanija mílosti Tvojejá: no dáruj nám, Hóspodi, vsjá jáže ko spaséniju prošénija, i spodóbi nás ľubíti, i bojátisja Tebé ot vsehó sérdca nášeho, i tvoríti vo vsích vóľu Tvojú.

Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva četvértaja.

Nemólčnymi písňmi, i neprestánnymi slavoslovléňmi ot svjatých síl vospivájemyj, ispólni ustá náša chvalénija Tvojehó, jéže podáti velíčestvije ímeni Tvojemú svjatómu: i dážď nám učástije, i nasľídije so vsími bojáščimisja Tebé ístinnoju, i chraňáščimi zápovidi Tvojá, molítvami svjatýja Bohoródicy, i vsích svjatých Tvojích.

Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň. Amen.

Molítva pjátaja.

Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže vsederžíteľu, svídyj úm čelovíčeskij, svídyj íchže trébujem, mnóho mnóžaje páče néželi prósim, ilí razumivájem. Sám, čelovikoľúbče carjú, vo vsém blahíj, udovlí nás mnóžestvom ščedrót Tvojích, jéže nepostýdnoju sóvistiju prizyváti svjatóje ímja Tvojé: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho, i smotrénijem Tvojím vsé jéže ko póľzi nášej ustrój.

Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva šestája.

Hóspodi, Hóspodi, prečístoju Tvojéju dlániju soderžáj vsjáčeskaja, dolhoterpjáj na vsích nás, i kájajsja o zlóbach nášich, pomjaní ščedróty Tvojá, i mílosť Tvojú, posití ny Tvojéju bláhostiju, i dážď nám izbižáti i próčeje nastojáščaho dné, Tvojéju blahodátiju, ot razlíčnych kóznej lukávaho, i nenavítnu žízň nášu sobľudí blahodátiju vsesvjatáho Tvojehó Dúcha.

Mílostiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Tvojehó Sýna, s nímže blahoslovén jesí, so vsesvjatým i blahím i životvorjáščim Tvojím Dúchom, nýňi i prísno, i vo víi vikóv, amíň.

Molítva sedmája.

Bóže velíkij i dívnyj, neizrečénnoju bláhostiju i bohátym prómyslom upravľájaj vsjáčeskaja, i mirskája nám blahája darovávyj: i sporučívyj nám obiščánnoje cárstvo, darovánnymi nám blahími: sotvorívyj ný i dné mimošédšuju čásť ot vsjákaho uklonítisja zlá: dáruj nám i próčeje neporóčno soveršíti pred svjatóju slávoju Tvojéju, píti Ťá jedínaho blaháho i čelovikoľubívaho Bóha nášeho.

Jáko Tý jesí Bóh náš, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva osmája.

Bóže velíkij i výšnij, jedín imijáj bezsmértije, vo svíťi živýj nepristúpňim, vsjú tvár premúdrostiju sozdávyj, razďilívyj meždú svítom i meždú ťmóju, i sólnce položívyj vo óblasť dné, lunú že i zvízdy vo óblasť nóšči: spodóbivyj nás hríšnych i v nastojáščij čás predvaríti licé Tvojé vo ispovídaniji, i večérneje Tebí slavoslóvije prinestí: sám, čelovikoľúbče, isprávi molítvu nášu jáko kadílo pred Tobóju, i priimí jú v voňú blahouchánija: podážď že nám nastojáščij véčer, i prichoďáščuju nóšč mírnu: oblecý ny orúžijem svíta: izbávi ný ot strácha noščnáho, i vsjákija véšči vo ťmí prechoďáščija: i dážď són, jehóže vo upokojénije némošči nášej darovál jesí, vsjákaho mečtánija dijávoľa svobóden. Jéj, Vladýko blahích podáteľu, da i na lóžach nášich umiľájuščesja, pominájem v noščí ímja Tvojé, i poučénijem Tvojích zápovidej prosviščájemi, v rádosti dušévňij vostánem ko slavoslóviju Tvojejá bláhosti: molítvy i molénija Tvojemú blahoutróbiju prinosjášče, o nášich sohrišénijich, i vsích ľudéj Tvojích, jáže, molítvami svjatýja Bohoródicy, mílostiju posití.

Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (12x) Sláva, i nýňi: )

Mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

O svýšňim míri, i spaséniji dúš nášich, Hóspodu pomólimsja.

O míri vsehó míra, blahostojániji svjatých Bóžijich cerkvéj, i sojedinéniji vsích, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťím chrámi sém, i s víroju, blahohovínijem, i stráchom bóžijim vchoďáščich v óň, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rek), Pápi Rímsťim, Hóspodu pomólimsja.

O preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék), i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), čéstňim presvýterstvi, vo Chrisťí dijákonstvi, o vsém príčťi i ľúdech, Hóspodu pomólimsja.

O bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich, i o vsém vójinstvi, Hóspodu pomólimsja.

O hráďi sém (ilí O vési séj, ilí O svjaťíj obíteli séj ), vsjákom hráďi, straňí, i víroju živúščich v ních, Hóspodu pomólimsja.

O blahorastvoréniji vozdúchov, o izobíliji plodóv zemných, i vrémeňich mírnych, Hóspodu pomólimsja.

O plávajuščich, putešéstvujuščich, nedúhujuščich, strážduščich, pľinénnych, i o spaséniji ích, Hóspodu pomólimsja.

O izbávitisja nám ot vsjákija skórbi, hňíva i núždy, Hóspodu pomólimsja.

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Ornament

Písň stepénej, 119

Ko Hóspodu, vnehdá skorbíti mí, vozzvách, * i uslýša mjá.

Hóspodi, izbávi dúšu mojú * ot ustén neprávednych i ot jazýka ľstíva.

Čtó dástsja tebí, * ilí čtó priložítsja tebí k jazýku ľstívú?

Stríly síľnaho izoščrény, * so úhľmi pustýnnymi.

Uvý mňí, jáko prišéľstvije mojé prodólžisja, * vselíchsja so seléniji Kidárskimi.

Mnóho prišéľstvova dušá mojá, * s nenavíďaščimi míra bích míren:

Jehdá hlahólach ím, * borjáchu mjá túne.

Ornament

Písň stepénej, 120

Vozvedóch óči mojí v hóry, * otňúduže priídet pómošč mojá.

Pómošč mojá ot Hóspoda, * sotvóršaho nébo i zémľu.

Ne dážď vo smjaténije nohí tvojejá, * nižé vozdrémlet chraňáj ťá,

sé ne vozdrémlet, * nižé úsnet chraňáj Izráiľa.

Hospóď sochranít ťá, * Hospóď pokróv tvój na rúku desnúju tvojú.

Vo dní sólnce ne ožžét tebé, * nižé luná nóščiju.

Hospóď sochranít ťá ot vsjákaho zlá, * sochranít dúšu tvojú Hospóď.

Hospóď sochranít vchoždénije tvojé * i ischoždénije tvojé, ot nýňi i do víka.

Ornament

Písň stepénej, 121

Vozveselíchsja o rékšich mňí: * v dóm Hospódeň pójdem.

Stojášče bjáchu nóhi náša * vo dvórich tvojích, Jerusalíme.

Jerusalím zíždemyj jáko hrád, * jemúže pričástije jehó vkúpi.

Támo bo vzydóša koľína, koľína Hospódňa, * sviďínije Izráilevo, ispovídatisja ímeni Hospódňu.

Jáko támo sidóša prestóli na súd, * prestóli v domú Davídovi.

Voprosíte že jáže o míri Jerusálima: * i obílije ľúbjaščym ťá.

Búdi že mír v síľi tvojéj * i obílije v stolposťinách tvojích.

Rádi brátij mojích i blížnich mojích * hlahólach úbo mír o tebí.

Dómu rádi Hóspoda Bóha nášeho * vzyskách blahája tebí.

Ornament

Písň stepénej, 122

K Tebí vozvedóch óči mojí, * živúščemu na nebesí.

Sé jáko óči ráb v rukú hospódij svojích, * jáko óči rabýni v rukú hospoží svojejá,

táko óči náši ko Hóspodu Bóhu nášemu, * dóndeže uščédrit ný.

Pomíluj nás, Hóspodi, pomíluj nás, * jáko po mnóhu ispólnichomsja uničižénija:

Najpáče napólnisja dušá náša ponošénija hobzújuščich * i uničižénija hórdych.

Ornament

Písň stepenej, 123

Jáko ášče ne Hospóď by býl v nás, * da rečét úbo Izráiľ:

Jáko ášče ne Hospóď by býl v nás, vnehdá vostáti čelovíkom na ný, * úbo živých požérli býša nás:

Vnehdá prohňívatisja járosti ích na ný, * úbo vodá potopíla by nás.

Potók préjde dušá náša, * úbo préjde dušá náša vódu nepostojánnuju.

Blahoslovén Hospóď, * Íže ne dadé nás v lovítvu zubóm ích.

Dušá náša, jáko ptíca izbávisja ot síti lovjáščich: * síť sokrušísja, i mý izbávleni býchom.

Pómošč náša vo ímja Hóspoda, * sotvóršaho nébo i zémľu.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Ornament

Písň stepénej, 124

Naďíjuščijisja na Hóspoda, jáko horá Sijón: * ne podvížitsja vo vík živýj vo Jerusalími.

Hóry ókrest jehó, * i Hospóď ókrest ľudéj Svojích ot nýňi i do víka.

Jáko ne ostávit Hospóď žezlá hríšnych na žrébij právednych, * jáko da ne prostrút právedniji v bezzakónija rúk svojích.

Ublaží, Hóspodi, blahíja * i právyja sérdcem.

Ukloňájuščyjasja že v razvraščénija otvedét Hospóď * s ďílajuščimi bezzakónije: mír na Izráiľa.

Ornament

Písň stepénej, 125

Vnehdá vozvratíti Hóspodu pľín Sióň, * býchom jáko uťíšeni.

Tohdá ispólnišasja rádosti ustá náša i jazýk náš vesélija, tohdá rekút vo jazýcich: * vozvelíčil jésť Hospóď sotvoríti s ními.

Vozvelíčil jésť Hospóď sotvoríti s námi: * býchom veseľáščesja.

Vozvratí, Hóspodi, pľinénije náše, * jáko potóki júhom.

Síjuščiji slezámi, * rádostiju póžnut.

Choďáščiji choždáchu i plákachusja, metájušče símena svojá, * hrjadúšče že priídut rádostiju, vzémľuše rukojáti svojá.

Ornament

Písň stepénej, 126

Ášče ne Hospóď sozíždet dóm, * vsúje trudíšasja zížduščiji.

Ášče ne Hospóď sochranít hrád, * vsúje bďí strehíj.

Vsúje vám jésť útrenevati, vostánete po siďíniji, * jadúščiji chľíb boľízni, jehdá dást vozľúblennym svojím són.

Sé dostojánije Hospódne sýnove, * mzdá plóda črévňaho.

Jáko stríly v rucí síľnaho, * táko sýnove ottrjasénnych.

Blažén, íže ispólnit želánije svojé ot ních. * Ne postyďátsja, jehdá hlahóľut vrahóm svojím vo vraťích.

Ornament

Písň stepénej, 127

Blažéni vsí bojáščijisja Hóspoda, * choďáščiji v putéch Jehó.

Trudý plodóv rúk Tvojích sňísi: * blažén jesí, i dobró tebí búdet.

Žená tvojá, jáko lozá, * plodovíta v stranách dómu tvojehó:

Sýnove tvojí, jáko novosaždénija másličnaja, * ókrest trapézy tvojejá.

Sé táko blahoslovítsja čelovík * bojájsja Hóspoda.

Blahoslovít ťá Hospóď ot Sijóna, * i úzriši blahája Jerusalíma vsjá dní životá tvojehó.

I úzriši sýny synóv tvojích: * mír na Izráiľa.

Ornament

Písň stepénej, 128

Mnóžiceju brášasja so mnóju ot júnosti mojejá, * da rečét úbo Izráiľ:

mnóžiceju brášasja so mnóju ot júnosti mojejá, * íbo ne premohóša mjá.

Na chrebťí mojém ďílaša hríšnicy, * prodolžíša bezzakónije svojé.

Hospóď práveden * ssičé výja hríšnikov.

Da postyďátsja i vozvraťátsja vspjáť * vsí nenavíďaščiji Sijóna.

Da búdut, jáko travá na zďích na króvlech, * jáže préžde vostoržénija ízsše,

jéjuže ne ispólni rukí svojejá žňáj, * i ňídra svojehó rukojáti sobirájaj,

i ne ríša mimochoďáščiji: blahoslovénije Hospódne na vý, * blahoslovíchom vý vo ímja Hospódne.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Ornament

Písň stepénej, 129

Iz hlubiný vozzvách k Tebí, Hóspodi, * Hóspodi, uslýši hlás mój.

Da búdut úši Tvojí vnémľušči * hlásu molénija mojehó.

Ášče bezzakónija názriši, Hóspodi, Hóspodi, któ postojít? * Jáko u Tebé očiščénije jésť.

Ímene rádi Tvojehó poterpích Ťá, Hóspodi, * poterpí dušá mojá vo slóvo Tvojé, upová dušá mojá na Hóspoda.

Ot stráži útrennija do nóšči, ot stráži útrennija * da upovájet Izráiľ na Hóspoda.

Jáko u Hóspoda mílosť, i mnóhoje u Nehó izbavlénije, * i Tój izbávit Izráiľa ot vsích bezzakónij jehó.

Ornament

Písň stepénej, 130

Hóspodi, ne voznesésja sérdce mojé, nižé voznesósťisja óči mojí, * nižé chodích vo velíkich, nižé v dívnych páče mené.

Ášče ne smirenomúdrstvovach, no voznesóch dúšu mojú, * jáko otdojénoje na máter svojú, táko vozdási na dúšu mojú.

Da upovájet Izráiľ na Hóspoda, * ot nýňi i do víka.

Ornament

Písň stepénej, 131

Pomjaní, Hóspodi, Davída * i vsjú krótosť jehó:

jáko kľátsja Hóspodevi, * obiščásja Bóhu Jákovľu:

ášče vnídu v selénije dómu mojehó, * ilí vzýdu na ódr postéli mojejá,

ášče dám són očíma mojíma i víždoma mojíma dremánije, * i pokój skranijáma mojíma,

dóndeže obrjášču místo Hóspodevi, * selénije Bóhu Jákovľu.

Sé slýšachom já vo Jevfráthi, * obritóchom já v poľách dubrávy.

Vnídem v selénija Jehó, * poklonímsja na místo, iďíže stojásťi nózi Jehó.

Voskresní, Hóspodi, v pokój Tvój, * Tý i kivót svjatýni Tvojejá.

Svjaščénnicy Tvojí oblekútsja právdoju, * i prepodóbniji Tvojí vozrádujutsja.

Davída rádi rabá Tvojehó * ne otvratí licé pomázannaho Tvojehó.

Kľátsja Hospóď Davídu ístinoju i ne otvéržetsja jejá: * ot plodá čréva tvojehó posaždú na prestóľi tvojém.

Ášče sochraňát sýnove tvojí zavít mój, * i sviďínija Mojá sijá, ímže naučú já,

i sýnove ích do víka sjádut * na prestóľi tvojém.

Jáko izbrá Hospóď Sijóna, * izvóli i v žilíšče sebí.

Séj pokój mój vo vík víka, * zďí vseľúsja, jáko izvólich í.

Lovítvu jehó blahoslovľájaj blahoslovľú, * níščyja jehó nasýšču chľíby,

svjaščénniki jehó oblekú vo spasénije, * i prepodóbniji jehó rádostiju vozrádujutsja.

Támo vozraščú róh Davídovi, * uhotóvach svitíľnik pomázannomu mojemú.

Vrahí jehó oblekú studóm, * na némže procvitét svjatýňa mojá.

Ornament

Písň stepénej, 132

Sé čtó dobró, ilí čtó krasnó, * no jéže žíti brátiji vkúpi?

Jáko míro na hlaví, schoďáščeje na bradú, bradú Aaróňu, * schoďáščeje na ométy odéždy jehó,

jáko rosá Ajermónskaja schoďáščaja na hóry Sijónskija, * jáko támo zapovída Hospóď blahoslovénije i živót do víka.

Ornament

Písň stepénej, 133

Sé nýňi blahoslovíte Hóspoda vsí rabí Hospódni, * stojáščiji v chrámi Hospódni, vo dvórich dómu Bóha nášeho.

V nóščech vozďižíte rúki váša vo svjatája, * i blahoslovíte Hóspoda.

Blahoslovít ťá Hospóď ot Sijóna, * sotvorívyj nébo i zémľu.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Ornament

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi: )

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko Tvojá deržáva, i Tvojé jésť cárstvo i síla, i sláva Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Hóspodi, vozzvách: hlás 4.

Psalóm 140.

Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * uslýši mja Hóspodi. * Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * voňmí hlásu molénija mojehó, * vnehdá vozváti mi k tebí, uslýši mja, Hóspodi.**

Da isprávitsja molítva mojá * jáko kadílo préd tobóju: * vozďijánije rukú mojéju, * žértva večérňaja, uslýší mjá Hóspodi.**

Položí Hóspodi chranénije ustóm mojím, * i dvér ohraždénija o ustnách mojích. - Ne ukloní sérdca mojehó v slovesá lukávstvija, * nepščeváti viný o hrisích. - So čelovíki ďílajuščimi bezzakónije, * i ne sočtúsja s izbránnymi ích. - Nakážet mjá právednik mílostiju, i obličít mjá, * jeléj že hríšnaho da ne namástit hlavý mojejá. - Jáko jéšče i molítva mojá v blahovolénijich ích, * požérty býša pri kámeni sudijí ích. - Uslýšatsja hlahóly mojá jáko vozmohóša: * jáko tólšča zemlí prosídesja na zemlí, rastočíšasja kósti ích pri áďi. - Jáko k tebí Hóspodi, Hóspodi óči mojí, * na ťá upovách, ne otimí dušu mojú. - Sochraní mjá ot síti, júže sostáviša mí, * i ot soblázn ďílajuščich bezzakónije. - Pádut vo mréžu svojú hríšnicy, * jedín jésm áz dóndeže prejdú.

Psalóm 141.

Hlásom mojím k Hóspodu vozzvách, * hlasóm mojím ko Hóspodu pomolíchsja. - Prolíju préd ním molénije mojé, * pečáľ mojú préd ním vozviščú. - Vnehdá isčezáti ot mené dúchu mojemú, * i tý poznal jesí stezí mojá. - Na putí sém po nemúže choždách, * skrýša síť mňí. - Smotrjách odesnúju i vozhľadách, * i ne bí znájaj mené. - Pohíbe bíhstvo ot mené, * i ňísť vzyskajáj duší mojejá. - Vozzvách k tebí Hóspodi rích: * tý jesí upovánije mojé, čásť mojá jesí na zemlí žívych. - Voňmí moléniju mojemú, * jáko smiríchsja ziló. - Izbávi mjá ot hoňáščich mjá, * jáko ukripíšasja páče mené.

Stích 10: Izvedí iz temnícy dúšu mojú, ispovídatisja ímeni tvojemú.

Stích 9: Mené ždút právednicy, dóndeže vozdási mňi.

Stích 8: Iz hlubiný vozvách k tebí Hóspodi, Hóspodi uslýši hlas moj.

Stích 7: Da búdut úši tvojí vnémľušči hlásu molénija mojehó.

Stích 6: Ašče bezzakónija nazriši Hóspodi, Hóspodi kto postojít, jáko u tebé očiščénije jesť.

Hlás 4. Podóben: Dál jesí známenije: Christá čelovikoľúbca strástém porevnovávše strastotérpcy, ťilesá úbo na rány predáste, i hórkim múkam, ťmám že boľíznem, jáko predzrjášče prísno rajá božéstvennoje naslaždénije, píšču že neiždivájemuju i víčnujuščeje blahoslávije, jéže polučívše, molítesja o vospivájuščich vás.

Stích 5: Imené rádi tvojehó poterpích ťa Hóspodi, poterpí dušá mojá vo slóvo tvojé, upová dušá mojá na Hóspoda.

I páki hlahóli tújužde stichíru: Christá čelovikoľúbca strástém porevnovávše strastotérpcy, ťilesá úbo na rány predáste, i hórkim múkam, ťmám že boľíznem, jáko predzrjášče prísno rajá božéstvennoje naslaždénije, píšču že neiždivájemuju i víčnujuščeje blahoslávije, jéže polučívše, molítesja o vospivájuščich vás.

Stích 4: Ot stráži útrenija do nóšči, ot stráži útrénija da upovájet Isrájiľ na Hóspoda.

Pástyrije vsesvjaščénniji, načáľnaho pástyrja slávniji podóbnicy bývše Christá vsích carjá, dúšy usérdno o ovcách položíste, bidý ľútyja preterpíste, jáko borími ot volkóv ťážkich, dostoblažénniji, spasájete nevrédno Bohoizbránnoje stádo.

Stích 3: Jáko u Hóspoda mílosť i mnóhoje u ného izbavlénije, i toj izbávit isrájiľa ot vsich bezzakónij jehó.

Táže svjatáho Theódora. Hlás 2: Prijidíte múčenikoľúbcy vsí, duchóvno vozveselímsja, i toržestvújim: dnés bo predlahájet trapézu tájnuju múčenik Theódor, veseľáščuju prazdnoľúbcev nás, jéže vopíti k nemú: rádujsja strastotérpče nepobidímyj, preščénija mučítelej na zemlí razorívyj. Rádujsja, brénnoje tvojé ťílo za Christá otdávyj múkam. Rádujsja, v razlíčnych bidách, iskúsnyj vóin javívyjsja nebésnaho vóinstva. Ťímže mólim ťá múčenkov ukrašénije, molísja o dušách nášich.

Stích 2: Chvalíte Hóspoda vsi jazýcy, pochvalíte jehó vsi ľúdije.

Bohodarovánnuju blahodáť čudés tvojích, múčeniče Theódore, vsím prostiráješi, víroju k tebí pritekájuščym, jéjuže chválim ťá, hlahóľušče: pľinénnyja izbavľáješi, isciľáješi boľáščyja, níščyja obohaščáješi: i spasáješi plávajuščyja, sújetnoje tečénije uderžaváješi rabóv, i tščetý javlénije tvoríši ukradájuščym stradáľče, i vóiny nakazúeši voschiščénija ohrebátisja, mladéncem dáruješi mílostivno prošénija, téplyj obritáješisja predstáteľ tvorjáščym tvojú svjaščénnuju pámjať. S nímiže i nás stradáľče svjaščénňijšij, vospivájuščym tvojé mučénije, prosí u Christá véliju mílosť.

Stích 1: Jáko utverdísja mílosť jehó na nás, i ístina Hospódňa prebyvájet vo vík.

Dár Bóžij prevýššij pokazálsja jesí múčeniče Theódore: zané i po končíňi jáko žív pritekájuščym dajéši prošénija. Ťímže sýnu voschiščénnu žený inohdá, pľinénnu inovírnymi vóiny, predstávši vdovíca slezámi chrám tvój močáše: tý že jáko mílostiv na koňí bílom našéd, sejá ótroka predstávil jesí nevídimo: i po sém i s sím ďíjstvujaj čudesý, ne prestál jesí. No molí Christá Bóha, spastísja dušám nášym.

Sláva, hlás 6:

Sosúda upotrebív vráh sootstúpnika mučíteľa, umyšlénijem ľútym, postóm očiščájuščyjasja ľúdi blahočestívyja, ot skvérnych žértv, oskvernénnymi brášny otkušášesja oskverníti: no tý ónaho uchiščrénije mudríjšim razrušíl jesí umyšlénijem, vo sňí predstál jesí tohdášnemu archijeréju, i hlubókoje rázuma otkryvája, i bezmístnoje načinánije javľája, i tebí úbo blahodárstvennaja prinosjášče, Spása napisúem, ľítnoje vospominánije bývšaho čudesé tvorjášče: i próčeje moľáščesja, ot umyšlénij lukávaho nevredímym spastísja, k Bóhu tvojími molítvami múčeniče Theódore.

I nýňi, Bohoródičen, hlás 4:

že tebé rádi Bohootéc prorók Davíd, písnenno o tebí provozhlasí, velíčija tebí sotvóršemu: predstá caríca odesnúju tebé. Ťá bo Máter chodátaicu životá pokazá, bez otcá iz tebé vočelovíčitisja blahovolívyj Bóh, da svój páki obnovít óbraz, istľívšij strasťmí, i zablúždšeje horochíščnoje obrít ovčá, na rámo vospriím, ko otcú prinesét i svojemú choťíniju, s nebésnymi sovokupít sílami, i spasét Bohoródice mír, Christós imíjaj véliju i bohátuju mílosť.

Diákon: Premúdrosť, prósti.

Lík: Svíte tíchij, * svjatýja slávy, * bezsmértnaho Otcá nebésnaho, * svjatáho blažénnaho, * Iisúse Christé: * Prišédše sólnca na západ, * víďivše svít večérnij, * pojém Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha Bóha. * Dostójin jesí * vo vsja vremená, * pít býti * hlásy prepodóbnými, * Sýne Bóžij, * živót dajáj vsemú míru, * jehóže rádi * vés mír slávit ťa.

Diákon: Vónmim.

Jeréj: Mír vsím.

Diákon: Premúdrosť, vónmim.

Prokímen, psalóm 19. Hlás 5: Uslýšit ťá Hospóď v déň pečáľi.

Stích: Zaščítit ťá ímja Bóha Jákovľa.

Bytijá čténije.

[Hlavá 2, 20-25. hlavá 3, 1- 20.] Narečé Adám imená vsím skotóm, i vsím ptícam nebésnym, i vsím zvirém zemným, Adámu že ne obrítesja pomóščnik podóbnyj jemú. I naloží Bóh izstuplénije na Adáma, i úspe: i vzjá jedíno ot rébr jehó, i ispólni plótiju vmísto jehó. I sozdá Hospóď Bóh rebró, jéže vzjá ot Adáma, v ženú, i privedé jú ko Adámu. I rečé Adám: sé nýňi kósť ot kostéj mojích, i plóť ot plóti mojejá: sijá narečétsja žená, jáko ot múža svojehó vzjatá býsť sijá. Sehó rádi ostávit čelovík otcá svojehó i máter, i priľipítsja k žeňí svojéj, i búdeta dvá v plóť jedínu. I bísta óba náha, Adám že i žená jehó, i ne styďástasja. Zmíj že bé mudríjšij vsích zviréj súščich na zemlí, íchže sotvorí Hospóď Bóh. I rečé zmíj žeňí: čtó jáko rečé Bóh: da ne jáste ot vsjákaho dréva rájskaho? I rečé žená zmíju: ot vsjákaho dréva rájskaho jásti búdem: ot plodá že dréva, jéže jésť posreďí rajá, rečé Bóh, da ne jáste ot nehó, nižé prikosnétesja jemú, da ne úmrete. I rečé zmíj žeňí: ne smértiju úmrete. Víďaše bo Bóh, jáko vóňže ášče déň sňíste ot nehó, otvérzutsja óči váši, i búdete jáko bózi, víďašče dóbroje i lukávoje. I víďi žená, jáko dobró drévo v sňíď, i jáko uhódno očíma víďiti, i krasnó jésť, jéže razumíti: i vzémši ot plodá jehó, jadé: i dadé múžu svojemú s sobóju, i jadósta. I otverzóšasja óči obíma, i razumíša, jáko názi bíša, i sšísta lístvije smokóvnoje, i sotvorísta sebí prepojásanija. I uslýšasta hlás Hóspoda Bóha, choďášča v rají po polúdni: i skrýstasja Adám že i žená jehó ot licá Hóspoda Bóha posreďí dréva rájskaho. I prizvá Hospóď Bóh Adáma, i rečé jemú: Adáme, hďí jesí? I rečé jemú: hlás slýšach tebé choďášča v raí, i ubojáchsja jáko náh jésm, i skrýchsja. I rečé jemú Bóh: któ vozvistí tebí, jáko náh jesí, ášče ne bý ot dréva, jehóže zapovídach tebí, sehó jedínaho ne jásti, ot nehó jál jesí? I rečé Adám: žená, júže dál jesí so mnóju, tá mi dadé ot drevá, i jadóch. I rečé Hospóď Bóh žeňí: čtó sijé sotvoríla jesí? I rečé žená: zmíj preľstí mjá, i jadóch. I rečé Hospóď Bóh zmíju: jáko sotvoríl jesí sijé, prókľat tý ot vsích skotóv, i ot vsích zviréj zemných: na pérsich tvojích i črévi chodíti búdeši, i zémľu sňísi vsjá dní životá tvojehó. I vraždú položú meždú tobóju, i meždú ženóju, i meždú símenem tvojím, i meždú símenem tojá: tój tvojú bľustí búdet hlavú, i tý bľustí búdeši jehó pjátu. I žeňí rečé: umnožája umnóžu pečáľi tvojá, i vozdychánija tvojá, v boľíznech rodíši čáda, i k múžu tvojemú obraščénije tvojé, i tój tobóju obladáti búdet. I Adámu rečé: jáko poslúšal jesí hlása žený tvojejá, i jál jesí ot dréva, jehóže zapovídach tebí sehó jedínaho ne jásti, ot nehó jál jesí: prokľatá zemľá v ďíľich tvojích, v pečáľich sňísi túju vsjá dní životá tvojehó. Térnija i volčcý vozrastít tebí, i sňísi travú séľnuju. V póťi licá tvojehó sňísi chľíb tvój, dóndeže vozvratíšisja v zémľu, ot nejáže vzját jesí: jáko zemľá jesí, i v zémľu otídeši. I narečé Adám ímja žeňí svojéj žízň, jáko tá máti vsích živúščich.

Prokímen, psalóm 20, hlás 6: Voznesísja Hóspodi, síloju tvojéju, vospojém i pojém síly tvojá.

Stích: Hóspodi, síloju tvojéju vozveselítsja cár.

Prítčej čténije.

[Hlavá 3, st. 19-34.] Bóh premúdrostiju osnová zémľu, uhotóva že nebesá rázumom: V čúvstvi jehó bézdny razverzóšasja, óblacy že istočíša rósu. Sýne da ne preminéši, sobľudí že mój sovít, i mýsľ: Da živá búdet dušá tvojá, i blahodáť búdet na tvojéj výji: [búdet že iscilénije plótem tvojím, i uvračevánije kostém tvojím:] Da chódiši naďíjasja v míri vo vsích putéch tvojích, nohá že tvojá ne pótknetsja, Ášče bo sjádeši, bezbojáznen búdeši, ášče že pospíši sládostno pospíši: I ne ubojíšisja strácha našédšaho, nižé ustremlénija nečestívych nachoďáščaho. Hospóď bo búdet na vsích putéch tvojích, i utverdít nóhu tvojú, da ne popolznéšisja. Ne otrecýsja blahotvoríti trébujuščemu, jehdá ímať ruká tvojá pomoháti. Ne rcý: otšéd vozvratísja, i zaútra dám, síľnu tí súšču blahotvoríti: ne vísi bo čtó porodít nachoďáščij déň. Ne sopletáj na drúha tvojehó zlá, prišéľca súšča i upovájušča na ťá. Ne vraždúj na čelovíka túne, da ne čtó na ťá soďíjet zlóje. Ne sťaží zlých mužéj ponošénija, ne vozrevnúj putém ích. Nečíst bo pred Hóspodem vsják zakonoprestúpnik i s právednymi ne sočetavájetsja. Kľátva Hospódňa v domích nečestívych: dvorý že právednych blahoslovľájutsja. Hospóď hórdym protívitsja: smirénnym že dajét blahodáť.

Spodóbi, Hóspodi:

Spodóbi, Hóspodi, vo véčer sej, * bez hrichá sochranitísja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, Bóže otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nas, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazúmi nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vik, * ďíl rukú tvojéju ne prezri. - Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije. - Tebí sláva podobájet * Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu. - Nýňi i prísno, * i vo víki vikóv, amíň.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (12x)

Sláva, i nýňi: )

Diákon: Ispólnim večerňuju molítvu nášu Hóspodevi.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Zastupí, spasí, pomíluj i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Véčera vsehó soveršénna, svjáta, mírna i bezhríšna, u Hóspoda prósim.

Lík: Podáj, Hóspodi. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Ánhela mírna, vírna nastávnika, chraníteľa dúš i ťilés nášich, u Hóspoda prósim.

Proščénija i ostavlénija hrichóv, i prehrišénij nášich, u Hóspoda prósim.

Dóbrych i poléznych dušám nášym, i míra mírovi, u Hóspoda prósim.

Próčeje vrémja životá nášeho v míri i pokajániji skončáti, u Hóspoda prósim.

Christijánskija končíny životá nášeho, bezboľíznenny, nepostýdny, mírny, i dóbraho otvíta na strášňim sudíšči Christóvi, prósim.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, samí sebé, i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Jeréj: Mír vsím

Lík: I dúchovi tvojemú.

Diákon: Hlavý váša Hóspodevi prikloníte.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Molítva hlavopriklonénija: Hóspodi Bóže naš, priklonívyj nebesá i sošédyj na spasénije róda čelovíčeskaho, prízri na rabý Tvojá, i na dostojánije Tvojé. Tebí bo strášnomu i čelovikoľúbcu sudijí, Tvojí rabí podkloníša hlavý, svojá pokoriša výja, ne ot čelovík ožidájušče pómošči, no Tvojejá naďíjuščesja mílosti, i Tvojehó čájušče spasénija: jáže sochraní na vsjákoje vrémja, i po nastojáščem véčeri, i v prichoďáščuju nošč, ot vsjákaho vrahá, ot vsjákaho protívnaho ďíjstva diávoľskaho, i ot pomyšlénij sújetnych, i vospominánij lukávych.

Jeréj: Búdi deržáva cárstvija Tvojehó blahoslovéna i preproslávlena, Otcá i Sýna, i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Na stichóvňi samohlásen dné, dváždy,

Hlás 5: Prijidíte vírniji, ďílaim vo svíťi ďilá Bóžija, jáko vo dní blahoobrázno chódim, vsjákoje neprávednoje spisánije ot sebé blížňaho otímem, ne polahájušče pretykánija semú v soblázn. Ostávim plóti sladostrástije, vozrastím duší darovánija, dadím trébujuščym chľíb, i pristúpim Christú v pokajániji vopijúšče: Bóže náš, pomíluj nás.

Stích: K tebí vozvedóch óči mojí, živúščemu na nebesí. Sé jáko óči ráb v rukú hospódij svoích, jáko óči rabýni v rukú hospoží svojejá, táko óči náši ko Hóspodu Bóhu nášemu, dóndeže uščédrit ný.

Prijidíte vírniji, ďílaim vo svíťi ďilá Bóžija, jáko vo dní blahoobrázno chódim, vsjákoje neprávednoje spisánije ot sebé blížňaho otímem, ne polahájušče pretykánija semú v soblázn. Ostávim plóti sladostrástije, vozrastím duší darovánija, dadím trébujuščym chľíb, i pristúpim Christú v pokajániji vopijúšče: Bóže náš, pomíluj nás.

Stích: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nás, jáko po mnóhu ispólnichomsja uničižénija: najpáče napólnisja dušá náša ponošénija hobzújuščich i uničižénija hórdych.

múčeničen: Blahoslovéno vóinstvo nebésnaho carjá: ášče bo i zemnoródni bíša strástotérpcy, no ánheľskoje dostojánije potščášasja dostíhnuti, o ťilesích nebréhše, i strastéj rádi bezplótnych spodóbišasja čésti, molítvami ích Hóspodi, spasí dúšy náša.

Sláva, hlás 2: Božéstvennych daróv tezoimeníta ťá čtú, treblažénne Theódore: svíta bo Božéstvennaho nezachodímoje svitílo javléjsja, ujasníl jesí stradáňmi tvojími vsjú tvár: i ohňá síľňijšij javívsja, plámeň uhasíl jesí, i ľstívaho zmíja hlavú sokrušíl jesí. Ťímže vo stradánijich tvojích Christós priklonívsja, vinčá Božéstvennuju hlavú tvojú velikomúčeniče stradáľče, jáko imíjaj derznovénije k Bóhu, priľížno molísja o dušách nášich.

I nýňi, bohoródičen, hlás tójže: Vsé upovánije mojé na ťá vozlaháju, Máti Bóžija, sochraní mja podkróvom tvojím.

Táže:

Nýňi otpuščáješi rabá tvojehó, Vladýko, * po hlahólu tvojemú s mírom. * Jáko víďista oči mojí spasénije tvojé, * jéže jesí uhotovál pred licém vsich ľudéj. * Svít vo otkrovénije jazýkov * i slávu ľudéj tvojích Ísraiľa

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Tropár, hlás 2: Vélija víry ispravlénija, vo istóčnici plámene, jáko na voďi upokojénija, svjatýj múčenik Theódor rádovašesja: ohném bo vsesožžéhsja, jáko chľíb sládkij Tróici prinesésja. Tohó molítvami Christé Bóže spasí dúšy náša.

Sláva, i nýňi: Vsja páče smýsla, vsja preslávnaja tvojá Bohoródice tájinstva, čistoťí zapečátanňij, i ďívstvu chranímu, Máti poználasja jesí nelóžna, Bóha róždši ístinnaho; Tohó molí, spastísja dušám nášym.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (40x)

Sláva, i nýňi: )

Pomíluj nás, Bóže, po velícij mílosti tvojéj, mólimtisja uslýši i pomíluj.

Lík: Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Jéšče mólimsja o svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rék), i o preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék) i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék)­, o služáščich i poslužívšich vo svjaťím chrámi sém, i o otcích nášich duchóvnych, i vséj vo Chrisťí brátiji nášej.

Ješčé mólimsja o bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich i o vsém vójinstvi.

Ješčé mólimsja o predstojáščich ľúdech, i ožidájuščich ot tebé velíkija i bohátyja mílosti, za tvorjáščich nám mílostyňu, i za vsjá pravoslávnyja (ilí pravovírnyja) christijány.

Jeréj: Jáko mílostiv i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Poklóny 3.

pojém nastojáščij molébnyj kanón svjatáho Theódora. Predlóžši že kólivo, hlahólem psalóm 142: Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, * uslýši mjá v právďi tvojéj. — I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, * jáko ne opravdítsja préd tobóju vsják živýj. — Jáko pohná vráh dúšu mojú, smiríl jésť v zémľu živót mój — Posadíl mjá jésť v témnych, jáko mértvyja víka, i uný vo mňí dúch mój: vo mňí smjatésja sérdce mojé. — Pomjanúch dní drévnija: poučíchsja vo vsích ďíľich tvojích, v tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. — Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jáko zémľa bezvódnaja tebí. — Skóro uslýši mjá, Hóspodi, isčezé dúch mój. — Ne otvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nizchoďáščym v róv. — Slýšanu sotvorí mňí zaútra mílosť tvojú, jáko na ťá upovách. — Skaží mňí, Hóspodi, púť, v óň že pojdú, jáko k tebí vzjách dúšu mojú. — Izmí mjá ot vráh mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mjá tvoríti vóľu tvojú, jáko tý jesí Bóh mój. — Dúch tvój blahíj nastávit mjá na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mjá právdoju tvojéju. — Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. — I pohubíši vsjá stužájuščyja duší mojéj, jáko áz ráb tvój jésm. — Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, i ne vnídi v súd s rabóm tvojím. — Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, i ne vnídi v súd s rabóm tvojím. —Dúch tvój blahíj,* nastávit mjá na zémľu právu. Sláva i nýňi:

Táže, Bóh Hóspoď i javísja nám, blahoslovén hrjadýj vo ímja Hóspodne.

Stích: Ispovídajtesja Hóspodevi, jáko bláh, jáko vo víki mílosť jehó.

Stích: Obyšédše obydóša mjá i ímenem Hóspodnim protivľáchsja ím.

Stích: Ne umrú, no žív búdu i povím ďilá Hóspodňa.

Stích: Kámeň, jehóže nebrehóša ziždúščiji, séj býsť vo hlavú úhla: ot Hóspoda býsť séj i jésť díven v očesích nášich.

I ábije tropár, hlás 2: Vélija víry ispravlénija, vo istóčnici plámene, jáko na voďi upokojénija, svjatýj múčenik Theódor rádovašesja: ohném bo vsesožžéhsja, jáko chľíb sládkij Tróici prinesésja. Tohó molítvami Christé Bóže spasí dúšy náša.

Sláva, tójže. Vélija víry ispravlénija, vo istóčnici plámene, jáko na voďi upokojénija, svjatýj múčenik Theódor rádovašesja: ohném bo vsesožžéhsja, jáko chľíb sládkij Tróici prinesésja. Tohó molítvami Christé Bóže spasí dúšy náša.

I nýňi, Bohoródičen: Vsjá páče smýla, vsjá preslávnaja tvojá Bohoródice táinstva, čistoťí zapečátanňij, i ďívstvu chranímu, Máti poználasja jesí nelóžna Bóha róždši ístinnaho: tohó molí spástísja dušám nášym.

I ábije psalóm 50.

Psalóm 50.

Pomíluj mja, Bóže, * po velícij mílosti tvojéj. - I po mnóžestvu ščedrót tvojích * očísti bezzakónije mojé. - Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mja. - Jáko bezzakónije mojé az znáju, * i hrich moj predomnóju jesť výnu. - Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. - Se bo v bezzakónijich začát jesm, * i vo hrisích rodí mja máti mojá. - Se bo ístinu vozľubíl jesí: * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. - Okropíši mja yssópom i očíščusja, * omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. - Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja. - Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: * i vsja bezzakónija mojá očísti. - Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, * i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. - Ne otvérži mené ot licá tvojehó, * i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. - Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, * i Dúchom vladýčnym utverdí mja. - Naučú bezzakónnyja putém tvojím, * i nečestíviji k tebí obraťátsja. - Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: * vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. - Hóspodi ustňí mojí otvérzeši,* i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. - Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, * vsesožžénija ne blahovolíši. - Žértva Bóhu duch sokrušén: * sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. - Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, * i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, * tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Táže nastojáščij kanón, hlás 8: Tvorénije ioánna damaskína, jehóže kraestróčije: Bóžijich ťá pojú daróv tezoimeníte.

Písň 1.

irmós: Vódu prošéd jáko súšu, i jehípetskaho zlá izbižáv, Izraiľťánin vopijáše: Izbáviteľu i Bóhu nášemu Pojím.

Bóžija ťá račíteľa Theódore vídyj i ľubóviju neizbížnoju tvojéju zapénsja, dúšu že i ťílo, i slovesá pochvál vozlaháju.

Pisášesja poveľinije Bohomérzkoje, žértvu ídolom, a ne živómu Bóhu prinosíti: no privedén býl jesí, ne požrjáj strastotérpče, Bóhu že imýj privedén býti.

Sláva: Račénijem božéstvennym prihvoždén, Bóha výšňaho Sýnu jedinoródnomu, Theódore múčeniče vvóinilsja jesí, i póčestej ne pohrišíl jesí.

Bohoródičen: Číni ťá ánhelov i čelovíkov beznevístnaja Máti voschvaľájut neprestánno: soďíteľa bo sích, jáko mladénca vo objátijich tvojích nosíla jesí.

Písň 3.

irmós: Tý jesí utverždénije pritekájuščich k tebí Hóspodi, tý jesí svít omračénnych, i pojét ťá dúch mój.

Pínije iz ustén mojích, i iz boľíznennyja duší moľbú prinošú, júže uščédri strastotérpče Theódore.

Plóť pokoríl jesí samodéržcu, slávne múčeniče, umú, i obojími uhoždáješi sozdávšemu.

Sláva: Stál jesí na sudíšči mučíteľskom, Christá carjá Bohoslóvja: žréti bo skvérnym otréklsja jesí Theódore.

Bohoródičen: Ťá vsí sťažáchom pribížišče i sťínu prísno christijáne: ťá slavoslóvim nemólčno beznevístnaja.

Písň 4.

irmós: Uslýšach Hóspodi smotrénija tvojehó tájinstvo, razumích ďilá tvojá, i proslávich tvojé božestvó.

Táin Božéstvennych vkusív, v rázumi múčeniče Theódore, nepostýdnuju própoviď Bóžija roždénija ispovídal jesí.

Strástnoje Božestvó nepščeváchu, strastém služáščiji, íchže Dúchom izobličíl jesí, stradáľče Theódore prosviščájem.

Sláva: Izbáviteľa molítvoju, tebé vospivájuščym blažénne Theódore, ot razlíčnych obstojánij i strastéj býti mólim.

Bohoródičen: Klás vozrastívšaja životvorjáščij, neoránnaja nívo, podajúščij mírovi žízň, Bohoródice, spasí pojúščyja ťá.

Písň 5.

irmós: Utreňujušče vopijém tí, Hóspodi spasí ný: tý bo jesí Bóh náš, rázvi tebé inóho ne vímy.

Ľubíte vozľubívšaho Hóspoda, vozhlašál jesí stradáľče Theódore, strážduščym s tobóju múčenikom.

Jáko révnostiju strastotérpče razžizájasja sérdcem, bohíňu lžeimenítuju s trébiščem popalíl jesí.

Sláva: Síloju nepobidímoju Theódore strastotérpče, várvarskuju dérzosť, i mojá strásti pohubí.

Bohoródičen: Ďívu po roždeství pojém ťá Bohoródice: tý bo Bóha Slóva plótiju mírovi rodilá jesí.

Písň 6.

irmós: Očísti mja Spáse, mnóha bo bezzakónija mojá, i iz hlubiný zol vozvedí, moľúsja: k Tebí bo vozopích, i uslyši mja Bóže spasénija mojehó.

Kóľ sláboje, kóľ nemoščnóje, bohóv sújetnych šatánije! na otmščénije svojé, čelovíkom moľášesja v stojániji pobiždájemoje, nelóžnych múčenikov propovídajuščich ístinu. [Dváždy.]

Sláva: Ukripívsja síloju Bóžijeju, múčenikov slávo Theódore, múki zločestívych, mladénec striľánija zríl jesí blažénne, víčnujuščeje búduščich predzrjá.

Bohoródičen: Da izbávimsja ot ľútych prehrišénij molítvami tvojími Bohorodíteľnice čístaja, i da ulučím vsečístaja Božéstvennaho osijánija, iz tebé neizrečénno voplotívšahosja Sýna Bóžija.

Kondák, hlás 8: Víru Christóvu jáko ščít vnútr prijím v sérdci tvojém, protívnyja síly poprál jesí mnohostradáľče, i vincém nebésnym vinčálsja jesí víčno Theódore, jáko nepobidímyj.

Písň 7.

irmós: Ot Judéji došédše ótrocy, vo Vavilóňi inohdá, víroju trójčeskoju plámeň péščnyj popráša pojúšče: otcév Bóže blahoslovén jesí.

Uránen býl jesí ťílom, za uránennaho Slóva plótiju nás rádi, i semú blahodárstvenno veseľásja vozopíl jesí, strastotérpče Theódore: otéc nášich Bóže blahoslovén jesí.

Jáko vo hróbi položísja, i vóleju zapečatľísja izbáviteľu vsích, v temníci zapečatľínnoj vselílsja jesí, vopijá strastotérpče Theódore: otéc nášich Bóže blahoslovén jesí.

Umerščvlén býv, i strásti plotskíja proizvolénijem ottrjás, ne sňídiju strastotérpče, no ľubóviju Božéstvennoju pitájasja píl jesí: otéc nášich Bóže blahoslovén jesí.

Sláva: V temníci strastotérpče, jákože v peščí júnoši inohdá, jedín netľínnyja Tróicy tebé ukripľájet, víďin býv, vopijúšča: otéc nášich Bóže blahoslovén jesí.

Bohoródičen: Náše spasénije, jákože voschoťíl jesí Spáse ustróiti, vo utróbu Ďívy vselílsja jesí, júže míru predstáteľnicu pokazál jesí: otéc nášich Bóže blahoslovén jesí.

Písň 8.

irmós: Sedmeríceju pešč, Chaldéjskij mučíteľ, bohočestívym neístovno razžé, siloju že lúčšeju: spasény sijá víďiv, Tvorcú i Izbávitelu vopijáše: Ótrocy blahoslovíte, svjaščénnicy vospójte, ľúdije prevoznosíte vo vsja víki.

Osľíplén umóm, bezzakónnych načáľnik, Bohočestívu tebí nečestívno preťáše: čtó vsúje na čelovíka núždeju umérša, bezúmne, vozložíl jesí nadéždu? No tý vozopíl jesí: ótrocy blahoslovíte, svjaščénnicy vospójte, ľúdije prevoznosíte vo vsjá víki.

Jáko smýslennyj i premúdryj strojíteľ blahodáti, dánnoju tebí ot Bóha blahodátiju, vozopíl jesí Theódore, poveľivájuščemu nečestívno: séj stúd mňí i pojúščym búdi: ótrocy blahoslovíte, svjaščénnicy vospójte, ľúdije prevoznosíte vo vsjá víki.

Sláva: Júnošeski podvizálsja jesí, dérzostno izobličíl jesí: čtó bezúmstvuješi, mučíteľu vzyvál jesí, poveľivája tvárem služíti lóžno, ostávľšym sozdávšaho? No áz vospiváju: ótrocy blahoslovíte, svjaščénnicy vospójte, ľúdije prevoznosíte vo vsjá víki.

Bohoródičen: Plotskími izobražéňmi, i razlíčnymi hanániji, i znamenáteľnymi i obrazíteľnymi izrečéňmi, tvojé predviščáchu Bohohlahóliviji roždestvó, prejestéstvennoje i čúdnoje Ďívo: ťímže ťá veseľáščesja blahočéstno voschvaľájem, Christá prevoznosjášče vo vsjá víki.

Písň 9.

irmós: Ťá neiskusobráčnu. Máter Bóha výšňaho: ťá páče umá róždšuju slóvom voístinnu Bóha, výššuju prečístych síl, nemóľčnymi slavoslovléniji veličájem.

Veščestvó mučénija tvojehó, Bóžije Theódore želánije. Ťímže tí i veščestvó býsť veščéstvennomu ťílo ohňú: ímže k Božéstvennomu rádujasja ohňú izšél jesí, strastotérpče uhódniče Bóžij Theódore.

Múčeniče vsečéstne, popalív, ne popalílsja jesí: tý bo prélesť popalíl jesí, Bóhu že predstojíši živýj, i v ném múčeničeski veseľásja strastotérpče, i uhódniče Theódore.

Sláva: Jedínaho ťá znájem Christá, jedínaho ot Tróicy, vo dvojú soveršénnu jestestvú, ľúdi tvojá spasí sijá, jáže sťažál jesí čestnóju tvojéju króviju, Theódora strastotérpca molítvami.

Bohoródičen: Ťá nevídimaho Bóha nosívšuju objátiji, na nebesích vospivájemaho ot vsejá síly: i tobóju nám dárujemoje výnu spasénije vo obstojániji veličájem.

irmós: Ťá neiskusobráčnu. Máter Bóha výšňaho: ťá páče umá róždšuju slóvom voístinnu Bóha, výššuju prečístych síl, nemóľčnymi slavoslovléniji veličájem.

I ábije, Trisvjátóe.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

I tropár svjatáho tropár, hlás 2: Vélija víry ispravlénija, vo istóčnici plámene, jáko na voďi upokojénija, svjatýj múčenik Theódor rádovašesja: ohném bo vsesožžéhsja, jáko chľíb sládkij Tróici prinesésja. Tohó molítvami Christé Bóže spasí dúšy náša.

Sláva, kondák, hlás 8: Víru Christóvu jáko ščít vnútr prijím v sérdci tvojém, protívnyja síly poprál jesí mnohostradáľče, i vincém nebésnym vinčálsja jesí víčno Theódore, jáko nepobidímyj.

I nýňi, Bohoródičen, hlás tójže: Jákože predstáteľstvo vsí, i deržávnoje zastuplénije, prehríššiji sťažáchom vsečístaja, tvojú tépluju pómošč Ďívo Máti Maríje, christiján spasénije. Ťím ne prestáj o nás moľášči Spása, darovátisja proščéniju.

Jeréj: Hóspodu pomolímsja.

Lík: Hóspodi pomíluj.

Svjaščénik, stáv nad kólyvom, hlahólet molítvu sijú: Vsja soveršívyj slóvom tvojím, Hóspodi, i poveľívyj zemlí mnohorazličnyja prozjabáti plodý v naslaždénije i píšču nášu, íže símenmi tri ótroki i Danijíla, súščyja v Vavylóňi, slastnopitánnych svítlšyja pokazávyj, sám, vseblahíj carjú, i símena sija s različnymi plody blahosloví, i ot ních vkušájuščyja osvjati, jáko vo slávu tvojú i v čésť svjatáho velikomúčennika Teodóra sija predložíšasja ot tvojích rabóv, i v pámjať vo blahočestívij víri skončávšichsja: podážď že, bláže, blahoukrasívšym sija i pámjať soveršájuščym, vsja jáže ko spaséniju prošénija i víčnych tvojích bláh naslaždénije, molítvami prečítyja vladyčici nášeja Bohoródicy i Prisnoďívy Maríji, i svjatáho velikomúčennika Teodóra, jehóže i pámjať soveršájem, i vsích svjatých tvojích. Jáko ty jesí blahoslovjájaj i osvjaščájaj vsjáčeskaja, Bóže náš, i tebí slávu vozsylájem, beznačáľnomu Otcú, so jedinoródnym tvojím Synóm, i presvjatým, i blahím, i životvorjáščym ti Dúchom, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Búdi ímja Hóspodne blahoslovéno ot nýňi i do vika. 3x

Psalom 33.

Blahoslovľú Hóspoda na vsjákoje vrémja, * výnu chvalá jehó vo usťích mojích. – O Hóspoďi pochválitsja dušá mojá, * da uslýšat krótcyjí, i vozveseľátsja. — Vozvelíčite Hóspoda so mnóju, * i voznesém ímja jehó vkúpi. — Vzyskách Hóspoda i uslýša mjá, * i ot vsích skorbéj mojích izbávi mja. — Prístupíte k nemú, í prosvitítesja, * í líca váša ne postyďátsja. — Séj níščij vozzvá, i Hóspoď uslýša í, * i ot vsích skorbéj jehó spasé í. — Opolčítsja ánhel Hóspodeň ókrest bojáščichsja jehó, * í izbávit ích. — Vkusíte i vídite, jáko bláh Hóspoď, * blažén múž, íže upovájet náň. — Bójtesja Hóspoda vsí svjatíji jehó, * jáko ňísť lišénija bojáščimsja jehó. — Bohátiji obniščáša i vzalkáša, * vzyskájuščiji že Hóspoda, ne lišátsja vsjákaho bláha. — Priidíte čáda, poslúšajte mené, * stráchu Hóspodňu naučú vás. — Któ jésť čelovík choťáj živót, * ľubjáj dní víďiti bláhi? — Uderží jazýk tvój ot zlá, * í ustňí tvojí jéže ne hlahólati lstí. – Uklonísja ot zlá, i sotvorí bláho: * vzysčí míra, i požení í. — Óči Hóspodni na právednyja, * i úši jehó v molítvu ích. — Licé že Hóspodne na tvorjáščyja zlája, * jéže potrebíti ot zemlí pámjať ích. — Vozváša právedniji, i Hóspoď uslýša ích, * i ot vsích skorbéj ích izbávi ích. — Blíz Hóspoď sokrušénnych sérdcem,* i smirénnyja dúchom spasét. — Mnóhi skórbi právedným, * i ot vsích ích izbávit já Hóspoď. — Chranít Hóspoď vsjá kósti ích: * ni jedína ot ních sokrušitsja. — Smérť hríšnikov ľutá, * i nenavíďaščiji právednaho prehrišát. — Izbávit Hóspoď dúšy ráb svojích, * i ne prehrišát vsí upo­vájuščiji náň.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, svjatých slávnych i vsechváľnych apóstol . . . i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.

Ornament