Malé povečerie 8.8.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

kanón presvjaťíj Bohoródice. Hlás 8:

[Písň 1]

irmós: Kolesnicehoníteľa faraóňa pohruzí, čudotvorjáj inohdá moiséjskij žézl, krestoobrázno porazív i razďilív móre: Izráiľa že bihlecá, pišechódca spasé, písň Bóhovi vospivájušča.

Pripív: Presvjatája Bohoródice, spasí nás.

Preslávnaja o tebí vozhlahólašasja, prečístaja, vírnych sláva jedína bývša. Ťímže búduščija slávy pričástnika mjá pokaží tvojími molítvami, slávjaščaho ťá, presvjatája Ďívo vsepítaja.

Blahoslovén plód, prečístaja, čréva tvojehó, ímže zemníji vsí kľátvy izbávichomsja, blahoslovénnaja vsečístaja. O neskazánnaho čudesé, nedoumínnaho slýšanija, vsích že vírnych spasénija!

Sláva: Ánhel mólit ťá, Hóspodi, mnóžestvo vsehdá: učenik sobór, i prorók, soslóvija múčenik, i prepodóbnych tvojích: Bohoródicy rádi hrichóv proščénije dáruj nám, jáko čelovikoľúbec.

I nýňi: Tebé prečístuju, júže v ložesnách prijémšuju óhň nesterpímyj, moľú víroju: hejénny ohňá izbáviti mjá i ischitíti, i víčnujuščaho mučénija svobodíti tvojími blahoprijátnymi molítvami.

[Písň 3]

irmós: Nebésnaho krúha verchotvórče Hóspodi, i cérkve ziždíteľu, tý mené utverdí v ľubví tvojéj, želánij kráju, vírnych utverždénije, jedíne čelovikoľúbče.

Čístaho žitijá otpád prečístaja, priložíchsja skotóm, i osuždén vés bých: jáže sudijú róždšaja, vsjákaho osuždénija izbávi, i spasí mja.

Stenánija čístaja, i dušévnuju slézu, i prísnoje mí umilénije podážď otrokovíce: jáko da pláču oderžáščyja mjá strásti ot nevňátija, Bohoblahodátnaja.

Sláva: Nebésniji čínove, služébniji dúsi, sobór prorók i apóstol, i múčenik tvojích móľat ťá neprestánno ščédre: ľúdem tvojím dáruj prehrišénij ostavlénije.

I nýňi: Milosérdija mjá božéstvennaho, jáko mílostiva prečístaja, nýňi spodóbiti umolí milosérdaho: nrávy bo nemílostivy nemilosérdno sťažáv, víčnomu ohňú dostójin bých.

[Písň 4]

irmós: Tý mojá kríposť Hóspodi, tý mojá i síla, tý mój Bóh, tý mojé rádovanije, ne ostávľ ňídra Ótča, i nášu niščetú positív. Ťím s prorókom Avvakúmom zovú ti: síľi tvojéj sláva, čelovikoľúbče.

Lukávoje hrichóv mojích rukopisánije razderí prečístaja, božéstvennym kopijém, probódšim božéstvennaja rébra, vočelovíčitisja iz tebé voschoťívšaho: i molí sehó, v knízi mjá spasénnych napisáti, bezúmno ot nehó udalívšahosja.

Da hlásy blahodárstvennymi slávľu ťá, da ľubóviju božéstvennoju veličáju ťá, preneporóčnaja: jéže velíkim tvojím roždestvóm, vsjá udalívšijasja vozvelíčivši, veľmí udalívšahosja i ľúťi pádšaho mjá, proščénija božéstvennaho spodóbi.

Sláva: Zakóny v tebí isprazdníšasja jestestvá, páče bo jestestvá Bóha Slóva rodilá jesí. Ťímže ťá víroju moľú, preneporóčnaja: páče jestestvá čelovíčeskaho mnóho sohríšša, i Bóha udáľšasja, obráščšahosja spasí molítvami tvojími.

I nýňi: Vráh úbo hrichóvnymi strilámi dúšu mojú vsjú ujazví, i oskverní slasťmí mojé sérdce, i ot putí otvedé právaho. Sehó rádi Ďívo, vopijú ti: obratívši iscilí i spasí mja.

[Písň 5]

irmós: Vskúju mjá otrínul jesí ot licá tvojehó, svíte nezachodímyj, i pokrýla mjá jésť čuždája ťmá okajánnaho? No obratí mja, i k svítu zápovidej tvojích putí mojá naprávi, moľúsja.

Ródove rodóv ťá, Ďívo, prisnoblažénnuju nýňi blážát, nebésnyja síly, jáko dólňaja s výšnimi sovokúpľšuju, voschvaľájut jedínu v ženách blahoslovénnuju, pádšaho Adáma ispravlénije.

Prebýti mí cílu, i neprelóžna stojánija ulúčšu, no blahošéstvujušču že, i Bóhu uhódnaja ďílajušču, blahája molí, blaháho róždši Slóva, nás bezslovésija izbávľšaho.

Sláva: Íže króv svojú Slóve, na kresťí prolijávyj, za premnóhuju mílosti bézdnu, strastéj mojích bézdnu izsuší: i vo umiléniji tebí Bóhu uhodíti, Bohoródicy rádi spodóbi.

I nýňi: Máti Ďívo otrokovíce, jáže neobiménnaho plótiju róždšaja, ánhelov slávu, i bisóv jázvu, Bohonevísto, mojé sérdce ujazvívšejesja hrichóm, ciľbý božéstvennyja spodóbi.

[Písň 6]

irmós: Očísti mjá Spáse, mnóha bo bezzakónija mojá, i iz hlubiný zól vozvedí, moľúsja: k tebí bo vozopích, i uslýši mjá, Bóže spasénija mojehó.

Pomílovasja tobóju jestestvó čelovíčeskoje, mílostivaja Vladýčice: mílostivaho bo rodilá jesí prečístaja. Ťímže moľú ťa, mojú dúšu pomíluj.

Bezplótnych čínove móľat ťá Christé, múčenik, prorók, i apóstol tvojích: róždšija ťá rádi, ľúdi tvojá spasí ot vsjákaho obstojánija.

Sláva: Jáže neďílannaja zemľá, ďílateľa róždši, i vsích ziždíteľa, oľadeňívšuju dúšu mojú strasťmí, plodonósnu pokaží božéstvennym razumínijem.

I nýňi: Prestupích zápovidi jáže k Bóhu vedúščyja mjá, i ne choťá porabótichsja lukávym strastém: ťímže moľú ťa prisnoďíívo, ischití mja ot ťích vladýčestvija.

Táže, Hóspodi pomíluj, tríždy. Sláva, i nýňi:

Sidálen, hlás 8. Nebésnoje blahočéstije sílam, i pochváľnuju vysotú dušám nášym, Mátereďivu otrokovícu voschválim vírniji: rádujsja, jáže ánhelom tvorcá vo utróbi začénši, rádujsja, pádajuščich očiščénije, Bóha Slóva voplóščši. Rádujsja, nevísto nenevístnaja.

[Písň 7]

irmós: Bóžija snizchoždénija óhň ustyďísja v Vavilóňi inohdá. sehó rádi ótrocy v peščí rádovannoju nohóju, jáko vo cvitníci likújušče pojáchu: blahoslovén jesí Bóže otéc nášich.

Neizrečénnym roždestvóm tvojím, strášnych i neizhlahólannych veščéj nás spodóbila jesí Bohoródice: ťímže mjá strášnyja múki izbávi, i neizrečénnyja mjá rádosti ispólni, da pojú ťa prísno mnohopítuju.

V ľínosti žitijé mojé iždív, bých bezplóden, i užasájusja prénija, i hejénny ohňá nehasímaho: jáže óhň róždšaja Bohoródice nesterpímyj, priloží izbáviti mjá molítvami tvojími.

Sláva: Čudés prevýše velíkoje čúdo tvojehó roždestvá, čístaja Ďívo, sehó rádi vopijú ti Bohorodíteľnice: tvojá mílosti na mňí udiví, i búduščaho hňíva izbávi, i spasí mja.

I nýňi: Mené žívšaho v ľínosti, i prezrívšaho svjatýja zakóny tvojá, i čéstnája tvojá Christé poveľínija, uščédri Spáse, róždšija ťá rádi, jáko blahodátel Bóh, i mnohomílostiv.

[Písň 8]

irmós: Sedmeríceju péšč chaldéjskij mučítel Bohočestívym neístovno razžžé, síloju že lúčšeju spasény sijá víďiv, tvorcú i izbáviteľu vopijáše: ótrocy blahoslovíte, svjaščénnicy vospójte, ľúdije prevoznosíte vo vsjá víki.

Umerščvlénuju oživí, pádšuju vozstávi, ujázvenuju dúšu mojú iscilí, úm mój umirí, iskušénij vólny ukrotí Ďívo, i vopijúšča mjá spasí: ótrocy blahoslovíte, svjaščénniji vospójte, ľúdije prevoznosíte jehó vo víki.

Jáko razbójnik vzyváju tí, pomjaní mja čelovikoľúbče: pláču jáko bludníca, i vopijú: sohriších jákože drévle blúdnyj, kájuščasja prijimí mja otčájannaho, Bohoródicy rádi, da usérdno vopijú ti: svjaščénniji vospójte, ľúdije prevoznosíte jehó vo víki.

Sláva: Raboľípno vopijém tí Bohoródice vsepítaja: so bezčíslennymi úmnymi sílami, proróki i prepodóbnymi, i apóstoly že i múčeniki, sotvorí moľbú za vsjá čelovíki, božéstvenňi pojúščyja: svjáščénniji vospójte, ľúdije prevoznosíte jehó vo víki.

I nýňi: Čéstňijši jesí Bohoródice vseneporóčnaja, premírnych ánheľskich činóv: sích bo rodilá jesí sozdáteľa i Hóspoda, ot ďivíčeskija neiskusobráčnyja utróby, vo dvúch suščestvách, nesmísno i neprelóžno, jedínu ipostás, Bohoródice voploščájemu.

[Písň 9]

irmós: Ustrašísja vsják slúch neizrečénna Bóžija snizchoždénija, jáko výšnij vóleju sníde dáže i do plóti, ot ďivíčeskaho čréva býv čelovík: ťímže ťá prečístuju Bohoródicu vírniji veličájem.

O božéstvennyj ódre Solomónov, jehóže okružájut nýňi síľniji šesťdesját, hlahóly božéstvennaho pisánija, na némže Bóh počí, ťmámi mjá prísno démony okružéna, nevrédna sochraní síloju tvojéju, čístaja prisnoďívo.

Iskápajuščaja božéstvennuju sládosť, vsích sládosť róždšaja, dúšu mojú usladí, jádom zmiínym ohorčénuju, otčuždájušči mjá hórkaho vréda, vsehdá chodátajstvom tvojím, predstáteľnice vírnych nepostýdnaja.

Sláva: Sólnce slávy Iisúse, okajánnuju mojú dúšu prosvití, moľbámi tebé róždšija čístyja Bohootrokovícy: i bezplótnych slúh, čéstných apóstol tvojích, i svjatítelej, i prorók, i múčenik izbránnych, i prepodóbnych tvojích.

I nýňi: Strašúsja jedíne carjú, tvojehó vtoráho i strášnaho prišéstvija, vés osuždén i nedoumínen sýj, Hóspodi. Ťímže préžde koncá vopijú ti: róždšija ťá rádi poščadí mja, i spasí mílostive, blahíj čelovikoľúbče.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák prázdnika, hlás 7. Samohlásen: Na horí preobrazílsja jesí, i jákože vmiščáchu učenicý tvojí, slávu tvojú, Christé Bóže, víďiša: da jehdá ťa úzrjat raspinájema, stradánije úbo urazumíjut vóľnoje, mírovi že propovíďat: jáko tý jesí voístinnu Ótčeje sijánije.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň