Malé povečerie 4.2.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

kanón presvjaťíj Bohoródici.

Hlás 3. [Písň 1]

irmós: Vódy drévle, mánijem božéstvennym, vo jedíno sónmi**šče sovokupívyj, i razďilívyj móre Izráiľteskim ľúdem, séj Bóh náš, preproslávlen jésť**: tomú jedínomu poím, jáko proslávisja.

Prisínnuju ťá hóru, júže províďi Dúchom Avvakúm prorók, moľú, prečístaja osiníti mjá strasťmí oznojénaho, i ot síni smértnyja ľútych bíd izbávitisja.

Okroplénijem božéstvennyja króve, izlijánnyja ot božéstvennych rébr čístaja, Sýna tvojehó, mojehó sérdca omýj rány, jáko da veličáju ťá, i po dólhu slávľu prisnoblažénnuju i preneporóčnuju.

Sláva: Ravnoďíteľnoje Otcú rodilá jesí Slóvo, obožívšeje čelovíkov suščestvó: tohó molí, nedoumínnaho mjá i iznemóhšaho vrážijimi kovárstvy, božéstvennyja uťíchi spodóbiti čístaja.

I nýňi: Očiščénije mí podážď prehrišénij božéstvennymi tvojími molítvami Ďívo, síľnuju bo ímaši molítvu Vladýčice: i tebé pojúščyja izbávi ot prehrišénij, i strastéj, i skorbéj, i obstojánija

[Písň 3]

irmós: Íže ot ne súščich vsjá privedýj, slóvom sozidájemaja, sover**š**ájemaja Dúchom, vsederžíteľu výšnij, v ľubví tvojéj utverdí mené.

V mílosti neizrečénnaho, i v ščedrótach súšča bohátaho, mílostiva súšči prečístaja pomolí uščédriti ný ozlóblenyja.

Chrám súšči vsjáčeskich tvorcá, pomolísja vselítisja v mjá Uťíšiteľu, bývša mjá vertép dušetľínnych razbójnikov, čístaja Ďívo.

Sláva: Mánijem vsjá nosjáščaho bóžeski, na rukú jáko nosíla jesí Bohoródice, prízri na mjá, i izbávi mjá, jéže k strastém zrínija nepodóbnaho.

I nýňi: Milosérdije mílosti tvojejá moľú, otvérzi mí Bohoródice prečístaja, i téplaja mí javísja v napástech pomóščnica i spasénije.

[Písň 4]

irmós: Položíl jesí k nám tvérduju ľubóv Hóspodi, jedinoródnaho bo tvojehó Sýna za ný na smérť dál jesí. Ťímže tí zovém blahodarjášče: sláva síľi tvojéj Hóspodi.

Rány Christé i zakolénije, vóleju jáko Bóh preterpívyj, uránenuju mojú dúšu razbójmi bisóvskich ozloblénij, molítvami tebé róždšija iscilí, jedíne mnohomílostive.

Ďílo tvojéju rukú ziždíteľu jésm i tvorénije: zlóba že zmijína slasťmí žitijá sokruší mja. Ťímže Christé obnoví mja, tebé róždšija Slóve moľbámi.

Sláva: Slóvo Ótčeje páče slóva rodilá jesí, rišáščeje vsjákaho bezslovésija čelovíki: jehóže priľížno molí, bezslovésnymi mjá slasťmí poraboščénna svobodíti, jedína prisnoďívo.

I nýňi: Iscilénije nám ot dláni tóčiši vsehdá, vseosvjáščénnaja síne, vsjá svíta súšči ispólnena, vsím istočájušči míro blahovónno, vsečístaja Bohonevísto.

[Písň 5]

irmós: Jáko víďi Isáia obrázno na prestóľi prevozneséna Bóha, ot ánhel slávy dorinosíma, o okajánnyj, vopijáše áz: províďich bo voploščájema Bóha, svíta nevečér**ňa, i mírom vladýčestvujušč**a.

Plóti mojejá boľízni, i dušévnuju mí pečáľ pretvorí i unýnija óblaki otžení Ďívo, svíta óblače, i zdrávije i boľíznej preminénije dážď mí pojúščemu, i ľubóviju ťá slávjaščemu.

Ťá chodátaicu, i molítvennicu, ko iz tebé róždšemusja nýňi predlaháju, vsjákaho hrichá ispólnen sýj: Ďívo, búdi mí žitijá ispravlénije, i nastávnica k stezí božéstvennaho rázuma.

Sláva: Osvjatí úm mój Ďívo, i dúšu prosvití, i božéstvennyja slávy pričástnika sotvorí: sé bo zól napólnichsja, i vsjákimi porabótichsja slasťmí, i oskvernénu prinošú sóvisť.

I nýňi: Vinohrád božéstvennyj, jáže krásnyj hrózd vozrastívšaja, íže dušám dajúščij pitijé nezavístnoje: Ďívo svjatája otrokovíce, tý mja napój sládosti jehó i slastéj pijánstvo otimí, i spasí mja.

[Písň 6]

irmós: Íže v koncý vikóv do**šédš**yja čelovik**oľúbče, i trevolnéňmi napástej pohíbnuti bídstvujuščyja, vopijú**ščyja ne prézri: spasí Spáse, jákože spásl jesí ot zvírja proróka.

Fariséja voznesénaho umóm prevzydóch voznošájem prísno, i própastem sojediníchsja bezmírnych prehrišénij: smirívšahosja ľúťi, jedína čístaja, izbávi i uščédri mjá.

Íže prečúdnoje začátije imívši i roždestvó, tvojá mílosti na mňí okajánňim nýňi udiví: íbo v bezzakónijich začáchsja, i rodíchsja, i slasťmí porabotíchsja.

Sláva: Rydáju, i pláču, i steňú, jehdá sudíšče strášnoje vospomjanú: lukávaja bo ďilá sťažách: no tý mi neiskusomúžnaja Ďívo Máti Bóžija, v čás strášnyj predstáni.

I nýňi: Razumíti i hlahólati ne móžet vsják úm, Ďívo čístaja, soďíjannoje na tebí čúdo stránnoje i preslávnoje: káko rodilá jesí, i prebyváješi páki čístá? Bóh jésť roždéjsja po suščestvú.

Táže, Hóspodi pomíluj, tríždy. Sláva, i nýňi: Sidálen, hlás 3: Neiskusobráčnaja čístaja Máti tvojá Christé, zrjášči ťá mértva povíšena na drévi, máterski rydájušči, hlahólaše: čtó tí vozdadé jevréjskij bezzakónnyj sobór i bezblahodátnyj, íže mnóhich i velíkich tvojích daróv nasladívyjsja Sýne mój? Pojú tvojé božéstvennoje snítije.

[Písň 7]

irmós: Trijé ótrocy v peščí Tróicu proobrazív**še, preščénije óhnennoje popráša, i pojúšče vopijáchu: blahoslovén jesí Bóže otéc náš**ich.

Ot ďíl spasénija ňísť mí Vladýčice, hrichí bo prilaháju ko hrichóm, i k zlóbi zlóbu: molítvoju úbo tvojéju čístaja, predvarí i spasí mja.

Súd pri dvérich, i sudíšče hotóvo, hotóvisja smirénnaja dušé, i vozopíj: jehdá súdiši mí Slóve, ne osudí mené, molítvami róždšija ťá.

Sláva: Objém hrichóvnyja plodý, umertvíchsja, i prinošáju dúšu neplódnu, i zovú ti prečístaja: plodonósna mjá pokaží, jáže plodóm tvojím tľú potrébľšaja.

I nýňi: O stránnaho táinstva! o užásnaho rázuma! Káko Bóh na zemlí javísja jáko čelovík? Jáko vísť, jáko chóščet, jáko blahovolít, i ďíjstvujet, jákože i chóščet.

[Písň 8]

irmós: Nesterpímomu ohňú sojedinív**šesja, Bohočéstija predstojášče júnoš**i, plámenem že nevreždéni, božéstvennuju písň pojáchu: blahoslovíte vsjá ďilá Hospódňa Hóspoda, i prevoznosíte vo vsjá víki.

Vsjá jáko dobrá, jáko blížňaja vsích carjú bývši Bohoródice, napólni mjá bláhích ďíl v zlóbi požívšaho, i v ľínosti vsé žitijé skončávšaho, jáko da ťá slávľu vo vsjá víki.

Kítovy utróby, jákože izbávil jesí drévle proróka preslávno, Bóžij Slóve: táko izbávi Spáse nýňi dúšu mojú popólzšujusja vo hlubinú pohíbeli, imíja moľáščuju ťá, neiskusobráčno róždšuju ťá Ďívu.

Sláva: Krásnoju odéždeju oblečéna, obrítše mjá zlóby ďílateli, i sejá sovlekóša mjá: no samá mja Bohorodíteľnice Ďívo, božéstvennymi odéždami ujasní pokajánijem, molítvami tvojími Bohoródice.

I nýňi: Tóže trepéščet vsjáko sozdánije, sehó čístaja na rukú imíla jesí, za milosérdije nás rádi mladénca bývša, sehó molí spastí vsjá víroju zovúščyja: ťá prevoznósim prečístaja vo vsjá víki.

[Písň 9]

irmós: V zakóňi síni i pisánij, óbraz vídim vírniji, vsják múžeskij pól lo**žesná razverzája, svját Bóhu: ťím pervoroždénnoje Slóvo, Otcá beznačáľna, Sýna pervoroďášč**asja Máteriju neiskusomúžno, veličájem.

Istľívša umóm, i dušéju, i sóvisť zlóboju oskvernívša, i náha vsích bláhích jávľšahosja, Ďívo netľínnaja, neporóčnaja, ne prézri mené, no ďíly blahočéstija ukrasí.

Napólnichsja zól, napólnichsja pomyšlénij otčuždájuščich mjá ot tebé čelovikoľúbca, sehó rádi steňú i vopijú: kájuščasja prijimí mja, i ne otríni mené tebé róždšija moľbámi, blahodáteľu mnohomílostive.

Sláva: Da izbávľusja tvojími molítvami vseneporóčnaja otrokovíce ot vsjákaho hňíva, i strastéj smertonósnych ľútaho hejénskaho ohňá, ot čelovík neprávednych, i ot vráh zlých, pribihíj v króv tvój, i zovýj ťá na pómošč.

I nýňi: Krasnú dušéju, krasnú pomyšléňmi, krasnú ťílom, obrít ťá prekrásnyj, ot črésl tvojích ďivíčeskich voplotísja, jákože vísť, bezobrázije náše ukrašája Ďívo, jehóže molí spastísja nám.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák pázdnika

Ášče ňísť prázdnika troparí sijá:

Hlás 4. Bóže otec nášich, tvorjáj prísno s námi po tvojéj krótosti, ne otstávi mílosti tvojejá ot nás, no molítvami ích v míri uprávi živót náš.

Vo vsém míri múčenik tvojích krovmí, jáko bahrjaníceju i víssom, cérkov tvojá ukrasívšisja, ťími vopijét tí Christé Bóže: ľúdem tvojím ščedróty tvojá nizposlí, mír žíteľstvu tvojemú dáruj, i dušám nášym véliju mílosť.

Sláva, hlás 8. So svjatými upokój, Christé, dúšy ráb tvojích, íďíže ňísť boľízň, ni pečáľ, ni vozdychánije, no žízň bezkonéčnaja.

I nýňi: Molítvami, Hóspodi, vsích svjatých i Bohoródicy, tvój mír dážď nám, i pomíluj nás, jáko jedín ščédr.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň