Veľká večiereň 11.4.

Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Christós voskrése iz mértvych, * smértiju smerť popráv * i súščym vo hrobích živót darováv. (Triždy)

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

**Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

A**míň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 103.

Blahosloví dušé mojá Hóspoda, * Hóspodi Bóže moj, vozvelíčilsja jesí ziló. - Vo ispovídanije i vo veleľípotu obleklsja jesí, * oďijájsja svítom jako rízoju. - Prostirájaj nébo jako kóžu, * pokryvájaj vodámi prevýspreňaja svojá. - Polahájaj óblaki na voschoždénije svojé, * choďáj na krylú vítreňu. - Tvorjáj ánheli svojá dúchi, * i sluhí svojá plámeň óhnennyj. - Osnovájaj zémľu na tvérdi jejá, * ne preklonítsja vo vík víka. - Bézdna, jako ríza oďijánije jejá, * na horách stánut vódy. - Ot zapreščénija tvojehó pobíhnut, * ot hlása hróma tvojehó ubojátsja. - Voschóďat hóry, i nischóďat poľá v místo, * jéže osnovál jesí im. - Preďíl položíl jesí jehóže ne préjdut, * nižé obraťátsja pokrýti zémľu. - Posylájaj istóčniki v débrich, * posreďí hór prójdut vódy. - Napajájut vsja zvíri sélnyja, * ždút onáhri v žáždu svojú. - Na tich ptícy nebésnyja privitájut, * ot sredý kámenija daďát hlás. - Napajáj hóri ot prevýsprennych svojích, * ot plodá ďíl tvojích nasýtitsja zemľá. - Prozjabájaj travú skotóm, * i zlák na slúžbu čelovíkom. - Izvestí chľíb ot zemlí, * i vinó veselít sérdce čelovíka. - Umástiti licé jeléjem, * i chľíb sérdce čelovíka ukripít. - Nasýťatsja drevá poľskaja, kédri livánstiji íchže jesí nasadíl, * támo ptícy vozhňizďátsja - Jerodíjevo žilíšče predvodíteľstvujet ími, * hóry vysókija jelénem, kámeň pribížišče zájacem. - Sotvoríl jesí lúnu vo vremená, * sólnce pozná západ svój. - Položíl jesí ťmu i bysť nóšč, * v néjže prójdut vsi zvírije dubrávniji. - Skýmni rykájuščiji voschítiti, * i vzyskáti ot Bóha píšču sebí. - Vozsijá sólnce i sobrášasja, * i v lóžach svojích ľáhut. - Izýdet čelovík na ďílo svojé, * i na ďílanije svojé do véčera. - Jáko vozvelíčišasja ďilá tvojá Hóspodi, vsja premúdrostiju sotvoríl jesí, * ispólnisja zemľá tvári tvojejá. - Sijé móre velíkoje i prostránnoje, * támo hádi íchže ňísť čislá. - Živótnaja málaja s velíkimi, * támo korablí preplávajut. - Zmíj sej, jehóže sozdál jesí ruhátisja jemú, * vsja k tebí čájut, dáti píšču ím vo blahó vrémja. - Dávšu tebí ím soberút, * otvérzšu tebí rúku vsjáčeskaja ispólňatsja bláhosti. - Otvráščšu že tebí licé vozmjatútsja, * otímeši duch ích i isčéznut, i v pérsť svojú vozvraťátsja. - Pósleši dúcha tvojehó i sozíždutsja, * i obnovíši licé zemlí. - Búdi sláva Hospódňa vo víki, * vozveselítsja Hóspoď o ďíľich svojích. - Prizirajáj na zémľu i tvorjáj ju trajstísja, * prikasajájsja horám i dymjátsja. - Vospojú Hospodévi v živoťí mojém, * pojú Bóhu mojemú dóndeže jesm. - Da usladítsja jemú besidá mojá, * áz že vozveseľúsja o Hóspoďi. - Da isčéznut hríšnicy ot zemlí i bezzakónicy, jákože ne býti im, * blahosloví duše mojá Hóspoda. - Sólnce pozná západ svoj, * položíl jesí ťmu i bysť nóšč. - Jáko vozvelíčišasja ďilá tvojá Hóspodi, * vsja premúdrostiju sotvoríl jesí.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Jeréj že čtét svitílničnyja molítvy.

Molítva pérvaja.

Hóspodi ščédryj i mílostivyj, dolhoterpilíve i mnohomílostive, vnuší molítvu nášu, i vonmí hlásu molénija nášeho, sotvorí s námi známenije vo bláho, nastávi nás na púť Tvoj, jéže chodíti vo ístinňi Tvojéj. Vozveselí serdcá náša, vo jéže bojátisja ímene Tvojehó svjatáho: zané vélij jesí Tý, i tvorjáj čudesá, Tý jesí Bóh jedín, i ňísť podóben Tebí v bozích, Hóspodi: sílen v mílosti, i bláh v kríposti, vo jéže pomoháti, i uťišáti, i spasáti vsjá upovájuščyja vo ímja svjatóje Tvojé.

Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva vtorája.

Hóspodi, da ne járostiju Tvojéju obličíši nás, nižé hňívom Tvojím nakážeši nás, no sotvorí s námi po mílosti Tvojéj, vračú i iscilíteľu dúš nášich. Nastávi nás ko pristánišču choťínija Tvojehó: prosvití óči serdéc nášich v poznánie Tvojejá ístiny: i dáruj nám próčeje nastojáščaho dné mírnoje i bezhríšnoje, i vsé vrémja životá nášeho, molítvami svjatýja Bohoródicy, i vsích svjatých.

Jáko Tvojá deržáva, i Tvojé jésť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá, i Sýna, i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva trétija.

Hóspodi, Bóže náš, pomjaní nás hríšnych i nepotrébnych ráb Tvojích, vnehdá prizyváti nám svjatóje poklaňájemoje ímja Tvojé, i ne posramí nás ot čájanija mílosti Tvojejá: no dáruj nám, Hóspodi, vsjá jáže ko spaséniju prošénija, i spodóbi nás ľubíti, i bojátisja Tebé ot vsehó sérdca nášeho, i tvoríti vo vsích vóľu Tvojú.

Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva četvértaja.

Nemólčnymi písňmi, i neprestánnymi slavoslovléňmi ot svjatých síl vospivájemyj, ispólni ustá náša chvalénija Tvojehó, jéže podáti velíčestvije ímeni Tvojemú svjatómu: i dážď nám učástije, i nasľídije so vsími bojáščimisja Tebé ístinnoju, i chraňáščimi zápovidi Tvojá, molítvami svjatýja Bohoródicy, i vsích svjatých Tvojích.

Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň. Amen.

Molítva pjátaja.

Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže vsederžíteľu, svídyj úm čelovíčeskij, svídyj íchže trébujem, mnóho mnóžaje páče néželi prósim, ilí razumivájem. Sám, čelovikoľúbče carjú, vo vsém blahíj, udovlí nás mnóžestvom ščedrót Tvojích, jéže nepostýdnoju sóvistiju prizyváti svjatóje ímja Tvojé: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho, i smotrénijem Tvojím vsé jéže ko póľzi nášej ustrój.

Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva šestája.

Hóspodi, Hóspodi, prečístoju Tvojéju dlániju soderžáj vsjáčeskaja, dolhoterpjáj na vsích nás, i kájajsja o zlóbach nášich, pomjaní ščedróty Tvojá, i mílosť Tvojú, posití ny Tvojéju bláhostiju, i dážď nám izbižáti i próčeje nastojáščaho dné, Tvojéju blahodátiju, ot razlíčnych kóznej lukávaho, i nenavítnu žízň nášu sobľudí blahodátiju vsesvjatáho Tvojehó Dúcha.

Mílostiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Tvojehó Sýna, s nímže blahoslovén jesí, so vsesvjatým i blahím i životvorjáščim Tvojím Dúchom, nýňi i prísno, i vo víi vikóv, amíň.

Molítva sedmája.

Bóže velíkij i dívnyj, neizrečénnoju bláhostiju i bohátym prómyslom upravľájaj vsjáčeskaja, i mirskája nám blahája darovávyj: i sporučívyj nám obiščánnoje cárstvo, darovánnymi nám blahími: sotvorívyj ný i dné mimošédšuju čásť ot vsjákaho uklonítisja zlá: dáruj nám i próčeje neporóčno soveršíti pred svjatóju slávoju Tvojéju, píti Ťá jedínaho blaháho i čelovikoľubívaho Bóha nášeho.

Jáko Tý jesí Bóh náš, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Molítva osmája.

Bóže velíkij i výšnij, jedín imijáj bezsmértije, vo svíťi živýj nepristúpňim, vsjú tvár premúdrostiju sozdávyj, razďilívyj meždú svítom i meždú ťmóju, i sólnce položívyj vo óblasť dné, lunú že i zvízdy vo óblasť nóšči: spodóbivyj nás hríšnych i v nastojáščij čás predvaríti licé Tvojé vo ispovídaniji, i večérneje Tebí slavoslóvije prinestí: sám, čelovikoľúbče, isprávi molítvu nášu jáko kadílo pred Tobóju, i priimí jú v voňú blahouchánija: podážď že nám nastojáščij véčer, i prichoďáščuju nóšč mírnu: oblecý ny orúžijem svíta: izbávi ný ot strácha noščnáho, i vsjákija véšči vo ťmí prechoďáščija: i dážď són, jehóže vo upokojénije némošči nášej darovál jesí, vsjákaho mečtánija dijávoľa svobóden. Jéj, Vladýko blahích podáteľu, da i na lóžach nášich umiľájuščesja, pominájem v noščí ímja Tvojé, i poučénijem Tvojích zápovidej prosviščájemi, v rádosti dušévňij vostánem ko slavoslóviju Tvojejá bláhosti: molítvy i molénija Tvojemú blahoutróbiju prinosjášče, o nášich sohrišénijich, i vsích ľudéj Tvojích, jáže, molítvami svjatýja Bohoródicy, mílostiju posití.

_J_áko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (12x)

Sláva, i nýňi:)

Mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

O svýšňim míri, i spaséniji dúš nášich, Hóspodu pomólimsja.

O míri vsehó míra, blahostojániji svjatých Bóžijich cerkvéj, i sojedinéniji vsích, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťím chrámi sém, i s víroju, blahohovínijem, i stráchom bóžijim vchoďáščich v óň, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rek), Pápi Rímsťim, Hóspodu pomólimsja.

O preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék), i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), čéstňim presvýterstvi, vo Chrisťí dijákonstvi, o vsém príčťi i ľúdech, Hóspodu pomólimsja.

O bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich, i o vsém vójinstvi, Hóspodu pomólimsja.

O hráďi sém (ilí O vési séj, ilí O svjaťíj obíteli séj), vsjákom hráďi, straňí, i víroju živúščich v ních, Hóspodu pomólimsja.

O blahorastvoréniji vozdúchov, o izobíliji plodóv zemných, i vrémeňich mírnych, Hóspodu pomólimsja.

O plávajuščich, putešéstvujuščich, nedúhujuščich, strážduščich, pľinénnych, i o spaséniji ích, Hóspodu pomólimsja.

O izbávitisja nám ot vsjákija skórbi, hňíva i núždy, Hóspodu pomólimsja.

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Kathisma 1.

Psalóm 1.

Blažén múž, íže ne íde na sovít nečestívych i na putí hríšnych ne stá, i na sidálišči hubítelej ne síde, no v zakóňi Hospódni vóľa jehó, i v zakóne Jehó poučítsja dě́ň i nóšč. I búdet jáko drévo nasaždénno prí ischódiščich vód, jéže plód svój dást vo vréma svojé, i líst jehó ne otpadét; i vsjá, jelíka ášče tvorít, uspíjet. Ne táko nečestívii, ne táko: no jáko prách, jehóže vozmetáet vítr ot licá zemlí. Sehó rádi ne voskrésnut nečestíviji na súd, nižé hríšnicy v sovít právednych. Jáko vísť Hospóď púť právednych, i púť nečestívych pohíbnet.

Psalóm 2.

Vskúju šatášasja jazýcy, ľúdije poučíšasja tščétnym? Predstáša cárije zémstiji kňázi sobrášasja vkúpi na Hóspoda na Christá Jehó. Rastórhnem úzy ích otvéržem ot nás ího ích. Živýj na nebesích posmijétsja ím, Hospóď poruhájetsja ím. Tohdá vozhlahólet ním hnívom Svojím járostiju Svojéju smjatét já. Áz že postávlen jésm Cár ot Nehó nad Sijónom, horóju svjatóju Jehó, vozviščájaj poveľínije Hospódne. Hospóď rečé ko Mní: Sýn Mój jesí Tý, Áz dnés rodích Ťá. Prosí ot Mené, dám Tí jazýki dostojánije Tvojé oderžánije Tvojé koncý zemlí. Upaséši já žezlóm žeľíznym, jáko sosúdy skudéľniči sokrušíši já. I nýňi, cárije, razumíjte, nakažítesja vsí suďáščiji zemlí. Rabótajte Hóspodevi so stráchom rádujtesja Jemú trépetom. Priimíte nakazánije, da ne kohdá prohnívaetsja Hospóď, pohíbnete ot putí právednoho, jehdá vozhorítsja vskóri járosť Jehó. Blažéni vsí, nadíjuščijisja Náň.

Psalóm 3.

Hóspodi, čtó sjá umnóžiša stužájuščiji mí Mnózi vostajút na mjá, mnózi hlahóľut duší mojéj: nísť spasénija jemú Bózi jehó. Tý že, Hóspodi, zastúpnik mój jesí, sláva mojá voznosjáj hlavú mojú. Hlásom moím ko Hóspodu vozzvách, uslýša mjá ot horý svjátyja Svojejá. Áz usnúch spách; vostách, jáko Hospóď zastúpit mjá. Ne ubojúsja ot tém ľudéj, ókrest napádajuščich na mja. Voskresní, Hóspodi, spási mjá, Bóže mój; jáko Tý porazíl jesí vsjá vraždújuščyja mí vsúje, zúby hríšnikov sokrušíl jesí. Hospódne jésť spasénije, na ľúdech Tvojích blahoslovénije Tvojé.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

_Hóspodi, pomíluj. (3x)_ _Sláva, i nýňi:_

Psalóm 4.

Vnehdá prizváti mí, uslýša mjá Bóh právdy mojejá; v skórbi rasprostraníl mjá jesí, uščédri má uslýši molítvu mojú. Sýnove čelovíčestii, dokóle ťažkosérdiji? Vskúju ľúbite sujetú íščete lží? I uvídite, jáko udiví Hospóď prepodóbnaho Svojehó: Hospóď uslýšit mjá, vnehdá vozzváti mí Nemú. Hnívajtesja, ne sohrišájte, jáže hlahólete serdcách vášich, na lóžach vášich umilítesja. Požríte žértvu právdy upovájte na Hóspoda. Mnózi hlahóľut: któ javít nám blahája Známenasja na nás svít licá Tvojehó, Hóspodi. Dál jesí vesélije sérdce mojém; ot plodá pšenícy, viná jeléja svojehó umnóžišasja. V míri vkúpi usnú počíju, jáko Tý, Hóspodi, jedínaho na upovániji vsélil mjá jesí.

Psalóm 5.

Hlahóly mojá vnuší, Hóspodi, razúmij zvánije mojé. Vónmi hlásu molénija mojehó, Carjú mój Bóže mój, jáko Tebí pomoľúsja, Hóspodi. Zaútra uslýši hlás mój, zaútra predstánu Tí, úzriši mjá. Jáko Bóh ne choťáj bezzakónija, Tý jesí: ne priselítsja Tebí lukávnujaj, nižé prebúdut bezzakónnicy préd očíma Tvojíma: voznenavíďil jesí vsjá dílajuščyja bezzakónije. Pohubíši vsjá hlahóľuščyja lžú: múža krovéj ľstíva hnušájetsja Hospóď. Áz že mnóžestvom mílosti Tvojejá, vnídu dóm Tvój, pokloňúsja ko chrámu svjatómu Tvojemú, strási Tvojém. Hóspodi, nastávi mjá právdoju Tvojéju, vráh mojích rádi isprávi préd Tobóju púť mój. Jáko nísť vo usťích ích ístiny, sérdce ích sújetno, hrób otvérst hortáň ích: jazýki svojími ľščáchu. Sudí ím, Bóže, da otpadút ot mýslej svojích, po mnóžestvu nečéstija ích izríni já, jáko preohorčíša Ťá, Hóspodi. I da vozveseľátsja vsí upovájuščiji na Ťá, vo vík vozrádujutsja, vselíšisja ních, pochváľatsja Tebí ľúbjaščiji ímja Tvojé. Jáko Tý blahoslovíši právednika, Hóspodi: jáko orúžijem blahovolénija venčál jesí nás.

Psalóm 6.

Hóspodi, da ne járostiju Tvojéju obličíši mené, nižé hnívom Tvojím nakážeši mené. Pomíluj mjá, Hóspodi, jáko némoščen jésm, iscilí mjá, Hóspodi, jáko smjatóšasja kósti mojá. I dušá mojá smjatésja ziló: Tý, Hóspodi, dokóľi. Obratísja, Hóspodi, izbávi dúšu mojú: spasí mjá rádi mílosti Tvojejá. Jáko nísť smérti pominájaj Tebé: vo áďi že któ ispovístsja Tebí. Utrudíchsja vozdychánijem mojím, izmýju na vsjáku nóšč lóže mojé, slézami mojími postéľu mojú omočú. Smjatésja ot járosti óko mojé, obvetšách vo vsích vrazích mojích. Otstupíte ot mené, vsí délajuščiji bezzakónije, jáko uslýša Hospóď hlás pláča mojehó: uslýša Hospóď molénije mojé, Hospóď molítvu mojú priját. Da postyďátsja smjatútsja vsí vrazí mojí, da vozvraťátsja ustyďátsja ziló vskóri.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm 7.

Hóspodi Bóže mój, na Ťá upovách, spasí mjá ot vsích hoňáščich mjá izbávi mjá:da ne kohdá pochítit jáko lév dúšu mojú, ne súšču izbavľájušču, nižé spásajušču. Hóspodi Bóže mój, ášče sotvorích sijé, ášče jésť neprávda rukú mojéju, ášče vozdách vozdajúščym mí zlá, da otpadú úbo ot vráh mojích tóšč. Da poženét úbo vráh dúšu mojú da postíhnet, poperét zémľu živót mój, slávu mojú pérsť vselít. Voskresní, Hóspodi, hňívom Tvojím, voznesísja koncách vráh Tvojích, vostáni, Hóspodi Bóže mój, poveľínijem, ímže zapovídal jesí. I sónm ľudéj obýdet Ťá, o tóm na vysotú obratísja. Hospóď súdit ľúdem: sudí mí, Hóspodi, po právďi mojéj, po nezlóbi mojéj na mjá. Da skončájetsja zlóba hríšnych, ispráviši právednaho, ispytájaj serdcá utróby, Bóže, právedno. Pómošč mojá ot Bóha, spasájuščaho právyja sérdcem. Bóh sudíteľ práveden krípok, dolhoterpilív, ne hnív navoďáj na vsják déň. Ášče ne obratitésja, orúžije Svojé očístit, lúk Svój naprjažé uhotóva í. uhotóva sosúdy smértnyja, stríly Svojá sharájemym soďíla. Sé bolé neprávdoju, začát boľízň, rodí bezzakónije: róv izrý, iskopá í, padét jámu, júže sodíla. Obratítsja boľízň jehó na hlavú jehó, na vérch jehó neprávda jehó snídet. Ispovímsja Hóspodevi po právďi Jehó pojú ímeni Hóspoda Výšňaho.

Psalóm 8.

Hóspodi, Hospóď náš, jáko čúdno ímja Tvojé po vséj zemlí, jáko vzjátsja velikoľípije Tvojé prevýše nebés. Iz úst mladénec ssúščich soveršíl jesí chvalú, vráh Tvojích rádi, jéže razrušíti vrahá méstnika. Jáko uzrjú nebesá, ďilá pérst Tvojích, lunú zvízdy, jáže Tý osnovál jesí. Čtó jésť čelovík, jáko pómniši jehó Ilí sýn čelovíč, jáko posiščáješi jehó. Umálil jesí jehó málym čím ot ánhel, slávoju čéstiju vinčál jesí jehó. I postávil jesí jehó nad ďíly rukú Tvojéju, vsjá pokoríl jesí pod nózi jehó. Óvcy volý vsjá, ješčé že skotý poľskíja, ptícy nebésnyja, rýby morskíja, prechoďáščyja stezí morskíja. Hóspodi, Hospóď náš, jáko čúdno ímja Tvojé po vséj zemlí.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva, i nýňi:)

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko Tvojá deržáva, i Tvojé jésť cárstvo i síla, i sláva Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Hóspodi, vozzvách:, hlás 1.

Psalóm 140.

Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * uslýši mja Hóspodi. * Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * voňmí hlásu molénija mojehó, * vnehdá vozváti mi k tebí, uslýši mja, Hóspodi.**

Da isprávitsja molítva mojá * jáko kadílo préd tobóju: * vozďijánije rukú mojéju, * žértva večérňaja, uslýší mjá Hóspodi.**

Položí Hóspodi chranénije ustóm mojím, * i dvér ohraždénija o ustnách mojích. - Ne ukloní sérdca mojehó v slovesá lukávstvija, * nepščeváti viný o hrisích. - So čelovíki ďílajuščimi bezzakónije, * i ne sočtúsja s izbránnymi ích. - Nakážet mjá právednik mílostiju, i obličít mjá, * jeléj že hríšnaho da ne namástit hlavý mojejá. - Jáko jéšče i molítva mojá v blahovolénijich ích, * požérty býša pri kámeni sudijí ích. - Uslýšatsja hlahóly mojá jáko vozmohóša: * jáko tólšča zemlí prosídesja na zemlí, rastočíšasja kósti ích pri áďi. - Jáko k tebí Hóspodi, Hóspodi óči mojí, * na ťá upovách, ne otimí dušu mojú. - Sochraní mjá ot síti, júže sostáviša mí, * i ot soblázn ďílajuščich bezzakónije. - Pádut vo mréžu svojú hríšnicy, * jedín jésm áz dóndeže prejdú.

Psalóm 141.

Hlásom mojím k Hóspodu vozzvách, * hlasóm mojím ko Hóspodu pomolíchsja. - Prolíju préd ním molénije mojé, * pečáľ mojú préd ním vozviščú. - Vnehdá isčezáti ot mené dúchu mojemú, * i tý poznal jesí stezí mojá. - Na putí sém po nemúže choždách, * skrýša síť mňí. - Smotrjách odesnúju i vozhľadách, * i ne bí znájaj mené. - Pohíbe bíhstvo ot mené, * i ňísť vzyskajáj duší mojejá. - Vozzvách k tebí Hóspodi rích: * tý jesí upovánije mojé, čásť mojá jesí na zemlí žívych. - Voňmí moléniju mojemú, * jáko smiríchsja ziló. - Izbávi mjá ot hoňáščich mjá, * jáko ukripíšasja páče mené.

Stích 10: Izvedí iz temnícy dúšu mojú, ispovídatisja ímeni tvojemú.

Hlás 1: Dvérem zakľučénnym, * učenikóm sobránnym, * všel jesí vnezápu vsesíľne Iisúse Bóže naš, * i stav posreďí ich * mir dav, ispólnil jesí Svjatáho Dúcha: * ždáti že poveľíl jesí, * i nikákože razlučátisja ot Jerusalíma, * dóndeže oblekútsja jéže s vysotý síloju. * Ťímže vopijém Ti: * prosviščénije i voskresénije i míre naš, sláva Tebí.

Stích 9: Mené ždút právednicy, dóndeže vozdási mňi.

Dvérem zakľučénnym, * učenikóm sobránnym, * všel jesí vnezápu vsesíľne Iisúse Bóže naš, * i stav posreďí ich * mir dav, ispólnil jesí Svjatáho Dúcha: * ždáti že poveľíl jesí, * i nikákože razlučátisja ot Jerusalíma, * dóndeže oblekútsja jéže s vysotý síloju. * Ťímže vopijém Ti: * prosviščénije i voskresénije i míre naš, sláva Tebí.

Stích 8: Iz hlubiný vozvách k tebí Hóspodi, Hóspodi uslýši hlas moj.

Po dnech osmích vostánija Tvojehó Hóspodi, * javílsja jesí učenikóm tvojím * na mísťi, iďíže bjáchu sóbrani, * i vozhlasív im: mír vam, * nevírujuščemu učenikú rúci pokazál jesí, * i prečístoje rebró. * On že vírovav vopijáše Tebí: * Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Stích 7: Da búdut úši tvojí vnémľušči hlásu molénija mojehó.

Po dnech osmích vostánija Tvojehó Hóspodi, * javílsja jesí učenikóm tvojím * na mísťi, iďíže bjáchu sóbrani, * i vozhlasív im: mír vam, * nevírujuščemu učenikú rúci pokazál jesí, * i prečístoje rebró. * On že vírovav vopijáše Tebí: * Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Stích 6: Ašče bezzakónija nazriši Hóspodi, Hóspodi kto postojít, jáko u tebé očiščénije jesť.

Thomá, hlahólemyj Bliznéc, ne bí s ními, * jehdá všel jesí, Christé, zakľučénnym dvérem: * ťimže i ne vírovaše rečénnym jemú, * ot nevírija v víru izvistvúja. * Ne nespodóbil že jesí Bláže, * pokazáti jemú prečístoje rebró Tvojé, * i rukú i nohú jázvy: * on že osjazáv i víďiv, * ispovída Tebé býti Bóha ne náha, * i Čelovíka ne prósta, i vopijáše: * Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Stích 5: Imené rádi tvojehó poterpích ťa Hóspodi, poterpí dušá mojá vo slóvo tvojé, upová dušá mojá na Hóspoda.

Thomá, hlahólemyj Bliznéc, ne bí s ními, * jehdá všel jesí, Christé, zakľučénnym dvérem: * ťimže i ne vírovaše rečénnym jemú, * ot nevírija v víru izvistvúja. * Ne nespodóbil že jesí Bláže, * pokazáti jemú prečístoje rebró Tvojé, * i rukú i nohú jázvy: * on že osjazáv i víďiv, * ispovída Tebé býti Bóha ne náha, * i Čelovíka ne prósta, i vopijáše: * Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Stích 4: Ot stráži útrenija do nóšči, ot stráži útrénija da upovájet Isrájiľ na Hóspoda.

Učenikóm somňáščimsja, * vo osmýj deň predstá Spas, iďíže bjáchu sóbrani, * i mir dav, Thomí vozopí: * prijidí apóstole, * osjaží dláni, v níchže hvózdija vonzóša. * O dóbroje nevírije Thominó, * vírnych serdcá v poznánije privedé, * i so stráchom vozopí: Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Stích 3: Jáko u Hóspoda mílosť i mnóhoje u ného izbavlénije, i toj izbávit isrájiľa ot vsich bezzakónij jehó.

Učenikóm somňáščimsja, * vo osmýj deň predstá Spas, iďíže bjáchu sóbrani, * i mir dav, Thomí vozopí: * prijidí apóstole, * osjaží dláni, v níchže hvózdija vonzóša. * O dóbroje nevírije Thominó, * vírnych serdcá v poznánije privedé, * i so stráchom vozopí: Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Stích 2: Chvalíte Hóspoda vsi jazýcy, pochvalíte jehó vsi ľúdije.

Hlas 2: Po vostániji Tvojém Hóspodi, * sobránnym učenikóm Tvoím, i dvérem zakľučénnym, * posreďí stal jesí, mir podajá im. * Vírovav že i Thomá zrínijem rukú i rebr Tvojích, * Hóspoda i Bóha Ťa ispovída, * spasájuščaho upovájuščyja na Ťa Čelovikoľúbče.

Stích 1: Jáko utverdísja mílosť jehó na nás, i ístina Hospódňa prebyvájet vo vík.

Dvérem zakľučénnym, * predstáv Iisús učenikóm, * bezstrášije i mir dajáše, * táže hlahólet Thomí: * počtó Mňí ne víruješi, jáko voskresóch iz mértvych? * Prinesí símo rúku tvojú, * i vloží v rébra Mojá́, i vižď. * Tebí bo nevírujušču, * vsi navykóša strásti i voskresénije Mojé zváti s tobóju: * Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Sláva, i nýňi, hlás 6.

Ioanna monacha: Dvérem zakľučénnym, * prišél jesí Christé ko učenikóm, * tohdá Thomá smotríteľno ne obrítesja s ními. * Hlahólaše bo: ne imú víry, * ášče ne uvíždu i az Vladýki. * Uvíždu rebró, otonúduže izýde krov, vodá, kreščénije. * Uvíždu jázvu, ot nejáže isciľí velíkij strup čelovíčeskij. * Uvíždu, káko ne bí, jákože duch, no ploť i kósti. * Smerť poprávyj, i Thomú uvírivyj, * Hóspodi sláva Tebí.

Diákon: Premúdrosť, prósti.

Lík: Svíte tíchij, * svjatýja slávy, * bezsmértnaho Otcá nebésnaho, * svjatáho blažénnaho, * Iisúse Christé: * Prišédše sólnca na západ, * víďivše svít večérnij, * pojém Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha Bóha. * Dostójin jesí * vo vsja vremená, * pít býti * hlásy prepodóbnými, * Sýne Bóžij, * živót dajáj vsemú míru, * jehóže rádi * vés mír slávit ťa.

Diákon: Vónmim.

Jeréj: Mír vsím.

Diákon: Premúdrosť, vónmim.

Prokimen hl. 6: Hóspoď vocarísja, v ľipótu oblečesja.

Stich: Oblečesja Hóspoď v sílu i prepojásasja

Stich: Íbo utverdí vselénnuju, jaže ne podvížitsja.

Stich: Dómu tvojemú podobajet svjatýňa, Hóspodi, v dolhotú dníj.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (40x)

Sláva, i nýňi:)

Rcím vsí ot vsejá duší, i ot vsehó pomyšlénija nášeho rcím.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Hóspodi vsederžíteľu, Bóže otéc nášich, mólimtisja, uslýši i pomíluj.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Pomíluj nás, Bóže, po velícij mílosti tvojéj, mólimtisja uslýši i pomíluj.

Lík: Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Jéšče mólimsja o svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rék), i o preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék) i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), o služáščich i poslužívšich vo svjaťím chrámi sém, i o otcích nášich duchóvnych, i vséj vo Chrisťí brátiji nášej.

Ješčé mólimsja o bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich i o vsém vójinstvi.

Ješčé mólimsja o predstojáščich ľúdech, i ožidájuščich ot tebé velíkija i bohátyja mílosti, za tvorjáščich nám mílostyňu, i za vsjá pravoslávnyja (ilí pravovírnyja) christijány.

Jeréj: Jáko mílostiv i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Spodóbi, Hóspodi:

Spodóbi, Hóspodi, vo véčer sej, * bez hrichá sochranitísja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, Bóže otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nas, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazúmi nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vik, * ďíl rukú tvojéju ne prezri. - Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije. - Tebí sláva podobájet * Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu. - Nýňi i prísno, * i vo víki vikóv, amíň.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (12x)

Sláva, i nýňi:)

Diákon: Ispólnim večerňuju molítvu nášu Hóspodevi.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Zastupí, spasí, pomíluj i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Véčera vsehó soveršénna, svjáta, mírna i bezhríšna, u Hóspoda prósim.

Lík: Podáj, Hóspodi. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Ánhela mírna, vírna nastávnika, chraníteľa dúš i ťilés nášich, u Hóspoda prósim.

Proščénija i ostavlénija hrichóv, i prehrišénij nášich, u Hóspoda prósim.

Dóbrych i poléznych dušám nášym, i míra mírovi, u Hóspoda prósim.

Próčeje vrémja životá nášeho v míri i pokajániji skončáti, u Hóspoda prósim.

Christijánskija končíny životá nášeho, bezboľíznenny, nepostýdny, mírny, i dóbraho otvíta na strášňim sudíšči Christóvi, prósim.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, samí sebé, i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Jeréj: Mír vsím

Lík: I dúchovi tvojemú.

Diákon: Hlavý váša Hóspodevi prikloníte.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Molítva hlavopriklonénija: Hóspodi Bóže naš, priklonívyj nebesá i sošédyj na spasénije róda čelovíčeskaho, prízri na rabý Tvojá, i na dostojánije Tvojé. Tebí bo strášnomu i čelovikoľúbcu sudijí, Tvojí rabí podkloníša hlavý, svojá pokoriša výja, ne ot čelovík ožidájušče pómošči, no Tvojejá naďíjuščesja mílosti, i Tvojehó čájušče spasénija: jáže sochraní na vsjákoje vrémja, i po nastojáščem véčeri, i v prichoďáščuju nošč, ot vsjákaho vrahá, ot vsjákaho protívnaho ďíjstva diávoľskaho, i ot pomyšlénij sújetnych, i vospominánij lukávych.

Jeréj: Búdi deržáva cárstvija Tvojehó blahoslovéna i preproslávlena, Otcá i Sýna, i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Na stichóvňi stichíry,

Hlás.4. O preslávnaho čudesé! Nevírije víru izvístnuju rodí. * Rek bo Thomá: ášče ne víždu, ne imú víry. * Osjazáv že rébra, bohoslóvit voplotívšahosja, * Tohóžde Sýna Bóžija pozná, * jáko postradávša plótiju, * propovída voskrésšaho Bóha, * i vozopí svítlym hlásom: * Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Stich: Pochvalí Jerusalíme Hóspoda chvalí Bóha tvojehó Sióne.

O preslávnaho čudesé! * Ohňú síno kosnúvšejesja spasésja * vložív bo Thomá vo óhnennaja rébra rúku * Iisúsa Christá Bóha, * ne opalísja osjazánijem. * Duší bo zlovírstvo preloží na blahovírije, * tépľi vozopí ot hlubiný dušévnyja: * Vladýka Ty jesí i Boh moj, * iz mértvych voskresýj, sláva Tebí.

Stich: Jako ukripí vereí vrat tvojích, i blahosloví sýny tvojá v tebí.

O preslávnaho čudesé! * Joánn na pérsi Slóva vozležé, * Thomá že rébra osjazáti spodóbisja: * no ov úbo otonúdu strášno * bohoslóvija hlubókoje izvlečé smotrénije: * ov že spodóbisja tajnonaučíti nas. * Predstavľájet bo pokazánija jásno * vostánija Jehó, vopijá: * Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Slava i nyňi: hlas 5:

Čelovikoľúbče, vélije i bezprikládnoje mnóžestvo ščedrót Tvojích: * jáko dolhoterpíl jesí, ot judéj zaušájem, * ot apóstola osjazájem, * i ot otmetájuščichsja Tebé mnohoispytúem, * káko voplotílsja jesí? * Káko raspjálsja jesí bezhríšne? * No vrazumí ny jáko Thomú vopíti Tebí: * Hospóď moj i Boh moj, sláva Tebí.

Táže:

Nýňi otpuščáješi rabá tvojehó, Vladýko, * po hlahólu tvojemú s mírom. * Jáko víďista oči mojí spasénije tvojé, * jéže jesí uhotovál pred licém vsich ľudéj. * Svít vo otkrovénije jazýkov * i slávu ľudéj tvojích Ísraiľa

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Tropar, hlas 7: Zapečátanu hróbu, * Živót ot hróba vozsijál jesí, Christé Bóže, * i dvérem zakľučénnym, * učenikóm predstál jesí, * vsích voskresénije, * duch právyj ťími obnovľája nam, * po velícij tvojéj mílosti.

Diákon: Premúdrosť.

Lík: Blahosloví.

Jeréj: Syj blahoslovén Christós Bóh náš, vsehdá, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň. Utverdí, Bóže, svjatúju pravoslávnuju (ilí katholíčeskuju) víru, vo víki vikóv.

Jeréj: Presvjatája Bohoródice, spasí nás.

Lík: Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju béz sravnénija Serafím, béz istľínija Bóha Slóva róždšuju, súščuju Bóhoródicu ťa veličájem.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Christós voskrése iz mértvych, * smértiju smerť popráv * i súščym vo hrobích živót darováv. (3x). Blahosloví.

Jeréj: Prišédyj ko učenikóm, dvérem zatvorennym, i Thomu uvirívyj, spasénija nášeho rádi, Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, svjatých slávnych i vsechváľnych apóstol i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Christós voskrése iz mértvych, * smértiju smerť popráv * i súščym vo hrobích živót darováv. (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.