Večiereň 6.4.
Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)
I mý: Amíň.
Načinajet nastojateľ, s pročimi služiteli, velehlasno nastojaščij tropar, vo hlas 5:
Christós voskrése iz mértvych, * smértiju smerť popráv * i súščym vo hrobích živót darováv.
I my tojžde pojem podobňi, so sladkopenijem. Pojetsja že sej tropar triždy ot nastojateľa, i triždy ot nas.
Taže nastojateľ hlaholet stichi:
Pervyj stich: Da voskrésnet Boh, i rastočátsja vrazí Jehó, * i da bižát ot licá Jehó nenavíďaščiji Jehó.
I na kijždo stich my pojem tropar: Christós voskrése: ves po jedinoždy.
Vtoryj stich: Jako isčezájet dym, da isčéznut, * jáko tájet vosk ot licá ohňá. Christós voskrése: jedinoždy.
Tretij stich: Táko da pohíbnut hríšnicy ot Licá Bóžija, * a právednicy da vozveseľátsja. Christós voskrése: jedinoždy.
Četvertyj stich: Sej deň, jehóže sotvorí Hospóď, * vozrádujemsja i vozveselímsja voň. Christós voskrése: jedinoždy.
Slava: Christós voskrése: jedinoždy.
I nyňi: Christós voskrése: jedinoždy.
Taže nastojateľ pojet vyššim hlasom: Christós voskrése iz mértvych, * smértiju smerť popráv.
I mý konéc: I súščym vo hrobích živót darováv.
(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:
Hóspodi, pomíluj. (12x)
Sláva, i nýňi:)
Mírom Hóspodu pomólimsja.
Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)
O svýšňim míri, i spaséniji dúš nášich, Hóspodu pomólimsja.
O míri vsehó míra, blahostojániji svjatých Bóžijich cerkvéj, i sojedinéniji vsích, Hóspodu pomólimsja.
O svjaťím chrámi sém, i s víroju, blahohovínijem, i stráchom bóžijim vchoďáščich v óň, Hóspodu pomólimsja.
O svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rek), Pápi Rímsťim, Hóspodu pomólimsja.
O preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék), i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), čéstňim presvýterstvi, vo Chrisťí dijákonstvi, o vsém príčťi i ľúdech, Hóspodu pomólimsja.
O bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich, i o vsém vójinstvi, Hóspodu pomólimsja.
O hráďi sém (ilí O vési séj, ilí O svjaťíj obíteli séj), vsjákom hráďi, straňí, i víroju živúščich v ních, Hóspodu pomólimsja.
O blahorastvoréniji vozdúchov, o izobíliji plodóv zemných, i vrémeňich mírnych, Hóspodu pomólimsja.
O plávajuščich, putešéstvujuščich, nedúhujuščich, strážduščich, pľinénnych, i o spaséniji ích, Hóspodu pomólimsja.
O izbávitisja nám ot vsjákija skórbi, hňíva i núždy, Hóspodu pomólimsja.
Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.
Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.
Lík: Tebí, Hóspodi.
Jeréj: Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Hóspodi, vozzvách:, hlás 3.
Psalóm 140.
Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * uslýši mja Hóspodi. * Hóspodi, vozvách k tebí uslýši mja, * voňmí hlásu molénija mojehó, * vnehdá vozváti mi k tebí, uslýši mja, Hóspodi.**
Da isprávitsja molítva mojá * jáko kadílo préd tobóju: * vozďijánije rukú mojéju, * žértva večérňaja, uslýší mjá Hóspodi.**
Položí Hóspodi chranénije ustóm mojím, * i dvér ohraždénija o ustnách mojích. - Ne ukloní sérdca mojehó v slovesá lukávstvija, * nepščeváti viný o hrisích. - So čelovíki ďílajuščimi bezzakónije, * i ne sočtúsja s izbránnymi ích. - Nakážet mjá právednik mílostiju, i obličít mjá, * jeléj že hríšnaho da ne namástit hlavý mojejá. - Jáko jéšče i molítva mojá v blahovolénijich ích, * požérty býša pri kámeni sudijí ích. - Uslýšatsja hlahóly mojá jáko vozmohóša: * jáko tólšča zemlí prosídesja na zemlí, rastočíšasja kósti ích pri áďi. - Jáko k tebí Hóspodi, Hóspodi óči mojí, * na ťá upovách, ne otimí dušu mojú. - Sochraní mjá ot síti, júže sostáviša mí, * i ot soblázn ďílajuščich bezzakónije. - Pádut vo mréžu svojú hríšnicy, * jedín jésm áz dóndeže prejdú.
Psalóm 141.
Hlásom mojím k Hóspodu vozzvách, * hlasóm mojím ko Hóspodu pomolíchsja. - Prolíju préd ním molénije mojé, * pečáľ mojú préd ním vozviščú. - Vnehdá isčezáti ot mené dúchu mojemú, * i tý poznal jesí stezí mojá. - Na putí sém po nemúže choždách, * skrýša síť mňí. - Smotrjách odesnúju i vozhľadách, * i ne bí znájaj mené. - Pohíbe bíhstvo ot mené, * i ňísť vzyskajáj duší mojejá. - Vozzvách k tebí Hóspodi rích: * tý jesí upovánije mojé, čásť mojá jesí na zemlí žívych. - Voňmí moléniju mojemú, * jáko smiríchsja ziló. - Izbávi mjá ot hoňáščich mjá, * jáko ukripíšasja páče mené. Izvedí iz temnícy dúšu mojú, ispovídatisja ímeni tvojemú. Mené ždút právednicy, dóndeže vozdási mňi. Iz hlubiný vozvách k tebí Hóspodi, Hóspodi uslýši hlas moj. Da búdut úši tvojí vnémľušči hlásu molénija mojehó.
Stích 6: Ašče bezzakónija nazriši Hóspodi, Hóspodi kto postojít, jáko u tebé očiščénije jesť.
Hlás 3. Tvojím krestóm Christé Spáse, smérti deržáva razrušísja, i dijávoľa prélesť uprazdnísja: ród že čelovíčeskij víroju spasájemyj: písň tebí vsehdá prinósit.
Stích 5: Imené rádi tvojehó poterpích ťa Hóspodi, poterpí dušá mojá vo slóvo tvojé, upová dušá mojá na Hóspoda.
Prosvitíšasja vsjáčeskaja voskresénijem tvojím Hóspodi, i ráj páki otvérzesja: vsjá že tvár voschvaľájušči ťá, písň tebí vsehdá prinósit.
Stích 4: Ot stráži útrenija do nóšči, ot stráži útrénija da upovájet Isrájiľ na Hóspoda.
Slávľu Otcá i Sýna sílu, i svjatáho Dúcha pojú vlásť, nerazďíľnoje, nesozdánnoje Božestvó, Tróicu jedinosúščnuju, cárstvujuščuju v vík víka.
Stích 3: Jáko u Hóspoda mílosť i mnóhoje u ného izbavlénije, i toj izbávit isrájiľa ot vsich bezzakónij jehó.
Krestú tvojemú čestnómu poklaňájemsja Christé, i voskresénije tvojé pojém i slávim: ránoju bo tvojéju mý vsí isciľichom.
Stích 2: Chvalíte Hóspoda vsi jazýcy, pochvalíte jehó vsi ľúdije.
Pojém Spása ot Ďívy voplóščšahosja: nás bo rádi raspjátsja, i v trétij déň voskrése, dáruja nám véliju mílosť.
Stích 1: Jáko utverdísja mílosť jehó na nás, i ístina Hospódňa prebyvájet vo vík.
Súščym vo áďi sošéd Christós blahovistí: derzájte, hlahóľa, nýňi pobidích, áz jésm Voskresénije, áz vý vozvedú, razrušív smértnaja vratá.
Sláva, hlás 3.
Nedostójno stojášče v prečístom domú tvojém, večérňuju písň vozsylájem, iz hlubiný vzyvájušče Christé Bóže: prosvitívyj mír tridnévnym voskresénijem tvojím, izmí ľúdi tvojá ot rukí vrahóv tvojích čelovikoľúbče.
I nýňi, hlás 3.
Káko ne divímsja Bohomúžnomu roždéstvú tvojemú, prečestnája? Iskušénija bo múžeskaho ne prijémši vseneporóčnaja, rodilá jesí bez otcá Sýna plótiju préžde vík ot Otcá roždénnaho bez Mátere, nikákože preterpívšaho izminénija, ilí smišénija, ilí razďilénija, no obojú suščestvú svójstvo cílo sochránšaho. Ťímže Máti Ďívo Vladýčice, tohó molí spastísja dušám, pravoslávno Bohoródicu ispovídajuščich ťá.
Vchód
Diákon: Premúdrosť, prósti.
Lík: Svíte tíchij, * svjatýja slávy, * bezsmértnaho Otcá nebésnaho, * svjatáho blažénnaho, * Iisúse Christé: * Prišédše sólnca na západ, * víďivše svít večérnij, * pojém Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha Bóha. * Dostójin jesí * vo vsja vremená, * pít býti * hlásy prepodóbnými, * Sýne Bóžij, * živót dajáj vsemú míru, * jehóže rádi * vés mír slávit ťa.
Diákon: Vónmim.
Jeréj: Mír vsím.
Diákon: Premúdrosť, vónmim.
Prokimen hl. 7: Bóh náš na nebesí i na zemlí, vsjá jelíka voschoťí, sotvorí.****
Stich: Vo ischóďi Izráilevi ot Jehípta, dómu Jákovľa iz ľudéj várvar, býsť Judéa svjatýňa jehó.
Stich: Móre víďi i pobižé, Jordán vozvratísja vspjáť.
Stich: Čtó ti jésť móre, jáko pobíhlo jesí? I tebí Jordáne, jáko vozvratílsja jesí vspjáť?
(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:
Hóspodi, pomíluj. (40x)
Sláva, i nýňi:)
Rcím vsí ot vsejá duší, i ot vsehó pomyšlénija nášeho rcím.
Lík: Hóspodi, pomíluj.
Hóspodi vsederžíteľu, Bóže otéc nášich, mólimtisja, uslýši i pomíluj.
Lík: Hóspodi, pomíluj.
Pomíluj nás, Bóže, po velícij mílosti tvojéj, mólimtisja uslýši i pomíluj.
Lík: Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)
Jéšče mólimsja o svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rék), i o preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék) i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), o služáščich i poslužívšich vo svjaťím chrámi sém, i o otcích nášich duchóvnych, i vséj vo Chrisťí brátiji nášej.
Ješčé mólimsja o bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich i o vsém vójinstvi.
Ješčé mólimsja o predstojáščich ľúdech, i ožidájuščich ot tebé velíkija i bohátyja mílosti, za tvorjáščich nám mílostyňu, i za vsjá pravoslávnyja (ilí pravovírnyja) christijány.
Jeréj: Jáko mílostiv i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Spodóbi, Hóspodi:
Spodóbi, Hóspodi, vo véčer sej, * bez hrichá sochranitísja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, Bóže otéc nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nas, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, * naučí nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazúmi nas opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vik, * ďíl rukú tvojéju ne prezri. - Tebí podobájet chvalá, * tebí podobájet pínije. - Tebí sláva podobájet * Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu. - Nýňi i prísno, * i vo víki vikóv, amíň.
(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:
Hóspodi, pomíluj. (12x)
Sláva, i nýňi:)
Diákon: Ispólnim večerňuju molítvu nášu Hóspodevi.
Lík: Hóspodi, pomíluj.
Zastupí, spasí, pomíluj i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.
Lík: Hóspodi, pomíluj.
Véčera vsehó soveršénna, svjáta, mírna i bezhríšna, u Hóspoda prósim.
Lík: Podáj, Hóspodi. (na jedínom kójemždo prošéniji)
Ánhela mírna, vírna nastávnika, chraníteľa dúš i ťilés nášich, u Hóspoda prósim.
Proščénija i ostavlénija hrichóv, i prehrišénij nášich, u Hóspoda prósim.
Dóbrych i poléznych dušám nášym, i míra mírovi, u Hóspoda prósim.
Próčeje vrémja životá nášeho v míri i pokajániji skončáti, u Hóspoda prósim.
Christijánskija končíny životá nášeho, bezboľíznenny, nepostýdny, mírny, i dóbraho otvíta na strášňim sudíšči Christóvi, prósim.
Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, samí sebé, i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.
Lík: Tebí, Hóspodi.
Jeréj: Jáko bláh i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem, Otcú, i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Jeréj: Mír vsím
Lík: I dúchovi tvojemú.
Diákon: Hlavý váša Hóspodevi prikloníte.
Lík: Tebí, Hóspodi.
Molítva hlavopriklonénija: Hóspodi Bóže naš, priklonívyj nebesá i sošédyj na spasénije róda čelovíčeskaho, prízri na rabý Tvojá, i na dostojánije Tvojé. Tebí bo strášnomu i čelovikoľúbcu sudijí, Tvojí rabí podkloníša hlavý, svojá pokoriša výja, ne ot čelovík ožidájušče pómošči, no Tvojejá naďíjuščesja mílosti, i Tvojehó čájušče spasénija: jáže sochraní na vsjákoje vrémja, i po nastojáščem véčeri, i v prichoďáščuju nošč, ot vsjákaho vrahá, ot vsjákaho protívnaho ďíjstva diávoľskaho, i ot pomyšlénij sújetnych, i vospominánij lukávych.
Jeréj: Búdi deržáva cárstvija Tvojehó blahoslovéna i preproslávlena, Otcá i Sýna, i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.
Lík: Amíň.
Na stichóvňi stichíry voskrésny,
Hlás 3: Strástiju tvojéju Christé, omračívyj sólnce i svítom tvojehó voskresénija, prosvitívyj vsjáčeskaja, prijimí nášu večérňuju písň čelovikoľúbče.
Taže sovokupľšesja oba lika, pojút stichiry Paschi. Hlas 5.
Stich: Da voskrésnet Boh, * i rastočátsja vrazí Jehó, i da bižát ot licá Jehó nenavíďaščiji Jehó.
Páscha * svjaščénnaja nam dnes pokazásja; * Páscha nóva svjatája; * Páscha tájinstvennaja; * Páscha vsečestnája. * Páscha Christós Izbáviteľ; * Páscha neporóčnaja; * Páscha velíkaja; * Páscha vírnych. * Páscha dvéri rájskija nam otverzájuščaja. * Páscha vsich osvjaščájuščaja vírnych.
Stich: Jako isčezáet dym, * da isčéznut, * jáko tájet vósk ot licá ohňá.
Prijidíte * ot viďínija žený blahovístnicy, * i Siónu rcýte: * prijimí * ot nas rádosti blahovíščenija, Voskresénija Christóva: * krasújsja, likúj * i rádujsja, Jerusalíme, * Carjá Christá uzrív iz hróba, * jáko ženichá proischoďášča.
Stich: Táko da pohíbnut hríšnicy ot Licá Bóžija, * a právednicy da vozveseľátsja.
Mironósicy žený, * útru hlubokú, * predstávša hróbu Živodávca, * obritóša Anhela * na kámeni siďášča, * i toj proviščáv im, * síce hlahólaše: * čto íščete Živáho s mértvymi; * čto pláčete Netľínnaho vo tli? * Šédše, propovídite učenikóm Jehó.
Stich: Sej deň, jehóže sotvori Hospóď, * vozrádujemsja i vozveselímsja v oň.
Páscha krásnaja, * Páscha, Hospódňa Páscha! * Páscha vsečestnája * nam vozsijá. *Páscha, rádostiju druh drúha obímem. * O Páscha! * Izbavlénije skórbi, * íbo iz hróba dnes, * jáko ot čertóha vozsijáv Christós, * žený rádosti ispólni, hlahóľa: * propovídite apóstolom.
Slava, i nyňi, hlas 5: Voskresénija deň, * i prosvitímsja toržestvóm, * i druh drúha obímem. * Rcem brátije, * i nenavíďaščym nas, * prostím vsja voskresénijem, * i táko vozopijím: * Christós voskrése iz mértvych, * smértiju smerť popráv, * i súščym vo hrobích živót darováv.
Taže Christós voskrése: triždy.
Táže diákon: Premúdrosť. Mý že: blahosloví. Nastojátel:_ Sýj blahoslovén Christós Bóh náš: I mý: utverdí Bóže: Táže nastojátel: Christós voskrése iz mértvych smértiju smérť popráv. I mý: I súščym vo hrobích živót darováv. I ábije hlahólet otpúst so krestóm: Christós voskresýj iz mértvych: I próčeje, jákože izjavísja v konéc útreni.
